Catullus. Tibullus. Propertius

171쪽

LI A. rCaste,quod abrepto solus amoreurio . A e non ipse tuas imitabor perfide uoser, Fallere te nunqram Galle puella uelit, D um liba decepti; avigetur fama puellis,

Certur, in misso quaerις amore moram,

P erditur in quadam turdis pallescere curis Incipaue, primo lapsius adire gradu.H aec erit illarum oententi poena doloris, Multurum seras exigit una uices, H aec tibi utilexres islas compescet amores, Nec noua quaerendo siemper amicus eris, H aee S non rumore malo, naugure doctus,

V idi ego me quaso tege Gerre potest V idi ego te totouinritam languescere cullo, Et 'ere iniems Calle diu manibus, E l cupere optriis animrim deponereuerbis, TEt quae deinde meis Gelat a se pudor. N on Q cvmplixus potui diducere uestros, Tantus erat demens inter utrosis furor. N on sic aemonis almonida missus eripheo ' lTaenarius fiali pressit amore Deus, N ee sic caelestem Jagrans amor H erculis Heben Sensit in Oetaeu trudia prima iugis, V na dire omneu potuit praecurrere amantes, INam tibi non tepidas sabdidit illa fucer, H ee tibi praeteritos passa est semedere βδις, iNec sinet abduci te tuus ardor aget. N ee m rum cum sit Ioue digna, proxima Ledae, Et LeZe partu gratior una tribus,

Illa sus uerbis oderi amare Iouem.

172쪽

Quae tibi sit filix quoniam nouus incidit error, Et quodcuns uoles una sit illa tibi.

AD TULLUM.t V licet abies soberina molliter unda Lesbia mentorio uina bibas opere, E i modo tam celeres mireris currere brares, Et modo rem tardas lumbus ire rater, Ε t nemus omne satas intendat uertice Bluas, Vrvtur quantis crumisius arboribus, N on tamen illa meo ualeant contendere amori. Nescit amor magnis cedere diuiti t. N amsiue opturem nucum trahit illa quietem,

seu facili forum ducit amore diem, T une nubi pactoli uenisne sab tecta liquores, Et lentur rubris iremma siub aequoribus, T - -hi cessuros stondent mea Pudia regermaneant,dum me fata perire uolent, N am quis diuitiis aduerso trudet amore Nulla n hi rei h prae a siunt uenere, I lia potest magnas heroum Urinyre uires, Illam etiam duris mentibus ese dolor, I D neq; arabium metuit transcendere Iimen Nec timet ostrino Tulle Abire toro, E t serum toto iuuenem uersare cubili. QMid reIeuani riis striat textilibus Quae mihi dum placure admit, nulla uerebor Regna uel Alaoni munera delicere. Ad Dnthiam.

Il I

173쪽

Ht AHae tamen excepta Ombia perfidia. A stice me quonsto rapiat fortuna periclo, Tu tamen in nostro lenire timore uenis, E t poteς externos manibus componere crines, Et lo et faciem quaerere desidia. N eo minuς eos pectus uariare lapillis, ut formosa nouo quae parat ire uiro, . ΥΑ e non sic ithaci digressu more Cabno' , .us, Desertis οἶ- fleuerat aequoribus. M ultor illa dies insumptis moesta cuilis iu D sederat in usto multae locure filo,

E t qUmutue nunquam posthac uisura dolibat, Illa remento oonsita utitiae, Alphesiboea suos ultu eji pro conisu fratre SamPmis tri uincula rupit amor, N ec sic Aesoniden rapientibus anxia uentis H Unle uacuo 'fit in thalamo. Ηγ nte nudor post illor sinsit amores, ut semel aemonio rubuit holintio, C Onians Euadne miseros elam per ignes, o cadit arpuae fima pudicitiis,

Quarum nulla tuos potuit uertere morer,

Tu quas uti feres nobilis his laria,

D esine iam reuoatre tuis periuria uerbu nibia, oblitos parce moueri Deos,

A udax ah ni ιm nostro dolitura pericli, siquid forte tibi durius inciderit, M ultu prius rasto Iabentur plumina ponto,

174쪽

PROPER. Antius re inuersas duxerit ante utore, in am tua siub nostro mutetur pectore cura, sis quodcunq; uoles,non aliena tamen, QSamue mihi uiles illi uideantur ocelli,

Per quos sepe mihi creditu perfidia est. H os tu iurabas,siquid mennia suis si aut nbisiunosins exciderent mnibus, E lovntra mat num potes hos attollere selemi Nec tremis admissae consita nequitiaeputu te cogebat multos pallere oelores, Et fletum inuiti; ducere lumιmbus in os ego nunc pereo sit ter moniturus amnies, l . 4o nulls tutum credere blanditῆς. VERBA IANUAE' CONQUERENTIS

Ianisa rerpeiae nore pudicitiae, C uius in-rari celebrarunt limina currus

Captorum Iachvmis humida βpplicibus,

N unc ego no Hrnis polarum saucia rixis PMIsare indignis saepe queror mambuF. HE t mihi non desunt turpeς pendere corollae,

semper re exclusis signa iacere fors, N ee possum isse s dominae defindere noctes Nobilis obstoenis tradita cirminibus,

N ee tumen illa μα reuocatur parcere fimae Turpior sicli uiuere luxuria, IH M isto grauibus cogor degere qMereis supplicar ae longis tr hor excubiis. A. I lle meos nunquam patitur requiescere posissArgum restrens carmina blanditia,

175쪽

LIB. T

C ur nunquam referam meos admittis amores, Nescia furtivas reddere more preces N ulla'ne finis erit nostro concesse doloris M e mediae mosς, me θdera plena iacentem, i Frigidas eoo me dolet cura gelu, T u sela humanos nunquam mi eram dolares, Restonder dicitis mutua curdinibus, O utinam traiectet cura mea uocula rima, I Percussas dominae uertatis auriculas.s it licet Er faxo patientior illa stratio, A Tsit licet re fimo durior chabbe,N on remen illa μος poterit onmpescere ocellor, 'surget re inuitis syiritus inlachvmis. N sine iacet alterius filia nixa lacerto, tAt mea nocturno uerba cudune Uphro.s ed tu βla mei tu maxima musa doloris Victi meis nun3 ianua muneribus. T e non ulla meae sit petulantia linguae, QUM e stiet irato dicere uerba loco, V t me remisur raucum patiare qserela, Isollicitus triuio peruiglare moras, A t tibi saepe nouo deduxi carmina uersu, Iosculas pressis nixa dedi gradibus, A nte tuos quoties uerti me perfida posses, i Debitu s occultis uotu tuli manibus. iH aee ille, siquae inseri noui bs amantes, Turps tepido limine βmnus eriti Et matutinis ob erit alitibisti

176쪽

PRO PER.s te ego nunc dominae uitiis,m semper amaras FIeribus aeterea differor invidia. AD CΥNTHIAM DE MARIS '

TEMPESTATE.

e T merito quoniam potui funse puellam,

Nunc evi desertus aloquor hal onas. N ec mihi Cassiope solito uisura carinam, omnia s in gram littore uom cudunt. Quinetiam absenti prosunt tibi onthrauenti, T Astice quam seuas increpat aura miras. N ulla me placatae ueniet fortuna procellae,

Haemne parua meum funus arem triettT u tamen in melius sellas conuene qNerelas. Sat tibisit poenae uox iniqua vada. A n poteris sicas mea fata reponere ocellulogas nulla tuo nostra tenere simu A b pereat quicunq; ratris, uela parauit I Primus inuito gurgite fecit iter N Oxi me fuit melius dominae peruincere moresfQEamuis dura. men rara puella fuit, QSam sic ignotis circundam littora HluuCernere, προα&ς quaerere Ondaridasf

I llic siqua mem sepelisens sere dolorem, f

ultimus σpsto flaret amore lapis, I lla meo curos donasset fumere crineς : λ Mollitora fenera poneret ossa rosi,

I sta meum extremo clamasset puluere nomen , - . ut hi non ullo pondere terra foret. Α t uos aequoreae sermosi Doride natae Icandida felici soluite uela noto, il

177쪽

LIB. r. ὀρs iquando uestras labens amor attint undas, Manssetis seno parate littoribus. solus lamenditur de sessu lanthue,ac levirete. h Aec certe de erre. loca, re taciturna querenti, Et cum Pphyri possidet aura nemus. H ic licet occultos proferre impune dolores, si modo sola queaut saxa tenere fidem . . V nde tuos pr vim repetam mea CFnthia nus

Q uod mihi das flendi Cynthia principium

Qui modo silices inter numerabar amiantes, Nunc in amore tuo cogor habere notum. Quid tantum meruitquae te mihi carmina murem An noua trishriae causa puella tuae S te mihi te referas leuiue, ut non altera nostro

Limine 'rmo μs intulit ulla pedes. Quamus multa tibi dolor hic meus astera debet,

Non ire saeua tamen uenerit ira mea,

V t tibi sim merito simper furor o tua genia Lumina detessis turpia sint Iach mis, i A n quia parua damus marem signa calore

Et non ulla meo clamat in Ore sidest DV os eritis tests , siquos habet arbor amores, FaP π arcadio pinus amam Deo. δ h quoties teneras reserant mea uerba siub umbras, scribitur eruestru nthia curticibus. A n tua quod peperit nobis iniuria curata,

insae Ρlum tacitii cognitu sunt fribusto mnia consueui timidus persirre superba

Iuga, neq; arguto ficti dolore queri, P ro quo diuini 'ntes ier stigda mper,

178쪽

PRO PER. Et datur incula tramite dura quies, E l quodcunq; meae possum narrare querelae, Cetar ad arPrer diuere stius aues,

Nec desierare tuo no ne saxa vacent. AD C Υ N.ΤΗ I A M. n on ego nunc tris,s uereor mea lanthia manes, Nec moror extremo debire fata νον, s ed ne forte tuo cireat mihi funus amore,

Hic timwr est ipsis durior exequiis, N on adeo leuiter no Hr puer bae sit ocellis, ut meus obum puluis amore uacet, I llic pistiades iucundae oeniunς heros Non potuit eaeris immemor ese Iodς,s ed cupidus falsis attingere Tudia palmis,

Thessalu antiquam uenerat umbra domum,1 Ille quicquid ero simper tua dicar imago, Traicit re fati limra magnus amor, et ille 'ri se ueniant chorus heroinae, Mors dedit arguis dardana praeda uiris, Quarum nulla tua fuerit mihi lanthia forma Gratior tellus hoc ire iussa sinat. Qua tue te longae remorentur fare sinectae, Cara tumen lachvmis ossia futura meis,

Quae tu uiua mea posς sintire fauilla,

Tum mihi non ullo mors sit amara Iocn. Qisam uereor ne te contempm Cynthiabus

Abstrahate nostro puluere iniqutis amor, C ostri, inuitum lachrymas strare cadentes. Flectitur assiduis cerae ruella minis.

179쪽

L I A . I s in narre,dum bat,in ter nos Letemur amantes. Non satis est ullo tempore longus amor. AD CALLUM.b Oe pro continuo te Calle monemus amore Id tibi me uacuo destuat ex an imo,s aepe imprudenti fortuna occurrit amanti

Crudelis Mivis duxerit Ascanius, E si tibi non mira steciem,non nomine dispar Thiodamantheo proximus ardor Hylae, N inne tu De leges umbrose flumina Bluae,

siue aniena tuos tinxerit unda pedes,

s iue Iernaea statiabere umoris ora, siue ubicunq; uago fluminis blutio,N γmpharum cupidas semper defende rapinas, Non minor ausoniis est amor in doadis . N e tibi sit durum montes, π frinda saxa et Galle, nes expertos semper adire lacus, more miser ignotis error perpe*ῖs in or. i Herculiue indomito struerat Asenio. N ans ferunt olim PQUe navalibus argon rEgressim longe phasidos isse uiam,

E t iam praeteritis labentem athamuntidos undis forum scopulis applicuisse ratem. H ic manus heroum placidis ut con hiit oris, Mollia compositu littora fronde tegit, A t comes inuisi iliuenis proces erat ultra Raram seposim quaerere fontis aquam, H inne duo semia fratres aquilonia proles,

180쪽

PRO PER.

oscula re alterna ferre supina fuer, I ste sub extrema pendens secluditur ala,

Et uolucres ramo submouet insidias. I am pandioniae cest genus orithyiae. Ab dolor ibat Ηγlas, ibat Hamaduas bine: H te erat aurati Phlegre sis uertice montis Crare domus vmphis humida onmacis .

Quam supra nulli pendebane debita curae Roscida desertis poma sub arboribus, E e circum irriguo surgebant lilia prato Candida purpureis milla papaueribus, Quae modo decerpens tenero pueriliter ungui, Proposito storem praetulit officio, E i modo 'rmosis incumbens nescius undis Errorem blandis tardat imaginibus, T andem haurire parat de sys flamna palmis

Innixus dextro plana trahens humero, C litus ut amensae. doades sandore puellae,

Miratae Ρlim; de hiuere choros. P rolapsum leuiter facili traxere liquore, T vim sonitum rapto cvrpore. fecit HγIM, C ui procul Alcides iterat restonsa,sed illi

Nomen ab extremis fontibus aura refert. His o Calle tuos monitis struabis amores Formosum umphi; credere uisus Ηγlam. In Castu hoc epicediolu cunturum est. e V,qui consortem properad euadere αβιλMiles ab hetrusas saucius aggeribus, Quid nostro gemitu turgentia lumina relasses Pars e Iosiam uestrae proxima militiae,