Catullus. Tibullus. Propertius

발행: 1515년

분량: 297페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

CATVL. C onlexit terra centum Procurrere curruso

S aepe uetus liber Parnasi uertior βmmo et Madaue effusis euantras crinibus egri,

C vim delphidiis cerretim ex urbe ruenter A mperent Leti diuum fumantibus aris.s aepe in Ietifero belli cerre ne Mavors, A ut rapidi Tritonis Hera, aut Ramnusia uirgo, A matres bo num est praesens horrere atteruasiss ed postquam tellus s celare est imbum nefando , I Whriamos omnes cupida de mente suprum, P erfudere manus fraterno sanguine fratres, D sitit extinctor natus Iugere parenteu, o previt unitor primaevi funera nati, L iber ut innuptae potiretur flore nouercae, I gnaro mater sub larnens se impia nato, I mpia non ueritu est diuos scelirare penatebo milia fanda, fanda malo permisti Iuror

I u uiam uobis mentem auertere deorum. Quare nec tuler dignantur visere coetus, N ee se contingi patiuntur lumine claro. AD ORTALUM.

e T si me assiduo confectum cura dolore seuocut a' doctis ordite uirgnibus, N eentis est dulcess musarum expromere foetuς Mens antis tantis fluctuat ipsa malis,N ans mei nuper lethaeo gurgite fratris, Pallidulum mnant alluit unda pedem , T roia rheteo quem βιbter liuore tellus, Ereptum nostru obterit ex oculis,

62쪽

LIB. 3r Alloquartaudiero ne unquam tua uerba liquentem

Numquam Ῥ te uita statem amabilior I lΑ sticiam posthactat certe semper amabo,

Semper moesti tua carmina μrte canam, VQualia ab densis ramorum oenormi bruDaulias assumpti βα gemens Iob. s ed tamen in rentis moeroribus ortale mitio H aee expressa tibi carmina B attiadae, AN et dictetuus nequicquam credire uentis

Elyux si meo forte putes animo, Iv t missum Dui furtivo munere maelam

Procurrit inis uir nis et gremio, . 2Quod miserae oblitae molli βιbues, locutum D um aduentu matris prosilit, excutitur, A tq; illud prono praeceps utur decursu, Hinc manat trish conscius ore rubor. 2

De Coma B eremas.

o mnia qui magni detexit tu na mund7, DQui hilarum ortus comperit, atq; obitus, F lammeus ut rapidi solis nitor obscuretuis, a. Vt oemrsydera temporibus, V e triuiam furtim Ab lat a saxa relegos

Dulcis amor gyro deuocet aeris, I dem me ille Conon coelesh numine uidit C beroniceo uertice caesariem,

F ulgentem clare quam multis illa dearum Levia protendens brachia pollicimeli, Qua rex tempestate nouis aucλις Minenaeis, Guassatum fines iuerat apyrios, D ulcia nocturnae portπnsi eth Iari*

63쪽

CAT VL.

Q uam de uirnneis usserat ex ῆς. E sthe nouu nuptis odio Venus fantae parentum Frustrantur falsis trudia lachvmulgeu bertim thalami quas intra lii na fundune

Non re me diur,uera Tmune fuerint T d mea me multiς docuit renna qucretis Invisente uouo praelia dirua uiro. A t tu non orbum luxti deserere cubile,

sed Iratris curi flebile dissidium

C um penitur moesitis excedit cura medulla3, Vt tibi tunc rem pectore sellicitae s ensibus ereptis mens excidit, atq; ego certe Cognoram α' parua uiryne magnanimam. A iura bonum oblim er facinusiqi rensi ad re GCorisIum,quod non fortior auxit auis S ed tum moestis uiris mireens,quae uerba Iocutu es Iuppiter ut te b lumina saepe manu. Quis te mulauit rentus deus an quod amanteis, Non Ione P atro curpore abesse uolante A t quae ibi,pro cunctiς, pro dulci a viri diuis Non sine murino sanguine pollicitu es, s i reditum tetulisper is,haud in tempore lango Captam Asiam Aegypti finibus addiderat. Queis ego pro factis coelesb rediim coetu, Prishna uore nouo munere dostoluo. L mire o restra tuo de uertice cessi, Invitae,adiuro te s,tuumq; mput, D igna ferat , qμοdsiquis mariter ad urarit.

sed qui se ferro postulet ese parem'

64쪽

C mm medi irrupere nouum mare,cum s iuuentur Per medium classi barbara minit Athon. id sciens crimes,cum sirro talia cedantρ Iuppiter ut χα βων omne genus pereat.

E e qui principio βb te a quaerere uenas Iribtit,ac βνri frangere duritiem.

A biviactae pauloante comae mea βία sorores ΣLugebans, cum se Memnonis aethiopis V turna impellens nurentibus aἐra pennis V lo btulit Arsinoes Cloridos ales equus εI sq; per aetheria3 me follenς aduolat auras, Et Veneriue miti columi in nremio,

Cratu si pelue' incuti littoribus, s ciliare in Mirio ne serum limite coeli Ex ariadnaeis aurea temporibus F ixa corona foret, sed nos quos Iu tremus Devotae staui uerticu exutilae. V vidulum ae fletu cedentem ad templa deum,me udus in antiquis diua re Am posuit, V irynis saeui conlingens nans leonis Lumina Calis se tu AH bmoniae. V erior in om m,turdum dux ante booten Qui uix sero alto mergitur oceam. S ed quanquam me mocte premunt uesbgia dissum Luce autem ararae trebi restiuor. P ace tua fri haec liceat rhamnusia uirg Nans M' non ullo uera timore trPm,

Non si me insilbs discerpant si dera dictis,

65쪽

Condita quis ueri pectoris molliam, N On his tam iamr rebus,quὰm me ab βresemper, Abstre me a dominae uertice discrucior, Q ut cum Ur,dum utrP qκondi fuit omnibus expers Unguentis una milia multu bibi. 4 inne uos optam quas iunxit lumine teda Non prius unanimis corpora cuniugibus T radite nudanter retem ueste papillas, d Q uam iucunda mihi munera libet Oox,

V eskr onyx msis colitis quae iura cubili. sed quae si impuro dedit adulterio, I llius aura leuis bibat, dona irrim puluiς Nans ego ab indignis praemia nulla pem.

s ed magis o nune semper concordia uest asSemper amor sedes iraculat assiduus. X u uero renna tuenς cum Hdera,luam Planibu fellis luminibus v enerem S anguinis expertem, raon uotis ese tuam me, sed potius largir ellice muneribus.s γdera cur iteremtilinam anna regra fiam, a IProximus isdrochoi fulgeat Oarion.

Dulci iucunda uiro iucunda parenti, o salue , teci; bona I uppiter auctet ope

I anua, quam B albo divine seruisse bemgneolm,cum sedes ipsi sinex tenuit, uiuam ferum rursus μοχ seruise manguo, Posicuam es proiectu fissa maritu fine, Dic aviam

66쪽

Die ar, dic nobs,quare niuirere feraris ij I n dominum ueterem deseruise fidem . N Caecilio placeam, cui creditu nunc sum, tis Cκlpa mea est,qsanquam dicitur ese mea. N ee pes ram a me quisquam pote dicere Diri a verum isthaec potius ianitori e fiat, Rum quacunq; aliqvrd reperitur non benefactum,

Ad me omnes claman ianua culpa tua est.

N on istic satis est uno te dicere ueνbo, sed facere,ut quivis sientiat, uideat. Q sod possum nemo qκaerit,mescire laborat, a

Nos uolumas uobis dicere,ne dubita.

v rimum intur uirgo quod fertur tradita nobis, Falsum est, nans illam uir prior attigerat, L andidior tenera cui pendens siccula bere, Nunquam se mediam sumsit ad tunicam,s ed pater illius nati uiola si nubile citur, π seram adns celerase domum. s iue quod impia mens ciem Ragrabat amore, I seu quod iners brili semine natus erat. N e quaerendum aliunde fret neruo ius illud, i QMod possit sonam soluere liimmam. E Irense narras Ura pietate parentem, fum ipse sui gnati minxerit in gremium. A tqui non solum humc se dicit cognitum habere Brixia chisaea suppositum in leculAE, F Iauus quam molli percurrit stumine Mela,

Brixia Veron e mater amare me ,

- S ed de Postum3,σ Cornelii narrat amore, IC m quibus ista malum Iecit adulterism.

67쪽

CATVL.

D xerothie aliquis,qui tu istac ianua Cui nunquam δε ni limine abessi licet' N eo popuI- ausculinre,sed huic Alfixa finiis Tantum operire soles,aut aperire domum fs aepe illam audiui Iurtio uoce loquentem solam consiliis haec siua stantia,N omine dicentem, quos diximus,ut pote,qπα Nec steret ImPam esse,nec auriculam. P nete ea ardebat quendam, quem dicere nolo Nomine,ne follat rubra superalia. L ongus homo est, magnas mi lites intulit OI Falβm mendaci uentre puerperium.

Ad Mallium. Quod mihi fortunae,cusus oppressus acerbo,

Conscriptum hoc Iachomis mittis epistilium, Naufragum ut erecliam stumantibus aequoris undis subleuem, P mortis limine rethmam, Quem nes sanctet Venus molli requiescere somno Desertum in lem caelibe pexpetitur, N ee ueterum dulci scriptorum Girmine musae oblemni, cum mens anxia perurIIa I d gratum est mihi,me quomam tibi duas amicum, Muneras, re musamni hinc petis, ueneris, S ed tibi ne mea sint ignora inmmmoda Malli,

Neu me odisse putes hostilis officium, A mpe sue s merser frtunae flumbus ipse, Ne amplius a misero dona beare peres. T empore quo primu ue's mihi tradim pura est. Iucundum cum aetns storida lier avret,

68쪽

QSae dulcem curas miscet amaritiem. is ed rerum hoc stilum ludia fraterna misit mors Abstultis' misero frater adempte mihi, T u mea tu moriens 'mb summoda frater, i Tecum una' mare est nostra sepulta domur,

o mnia temm una perierune erudia nostra, insae tuus in uitu dulcis alebat amor, C Mus U7 interitu fore de mente sutrui Haee 'idia atq; omnos deurias ani .Qware, quod scribas, Veronae turpe Catullo

esse, quod hic qusquis de meliore notae F rinda deserto tepefecit membra cubili, a Id Matri non est turpe, Ir miseru 3 est I gnosias tur si, quae mihi luctus ah t, l

yraec tibi non tribuo munera, cum nequeo.

N am, quod scriptoru no mavua est copia apud me, Hoc sit, quod Romae uiumus,illa domus, T lla mihi seder,illic mihi mrpitur aeως, Huc una P multis minuta me sequitur. Q cum ire sit, im 'tuas me mente maligna Id facere,aut animo non satis mynuo,

Quod tibi non utriusq; petiti copia secta est,

ultro ego deferrem,copia siqua foret. N On possum reticere deae, qua Mallius in re I utieri aut quantis iuuerit officiis,N e furens siclis obliuiscentibus αεις Illius hoc caeci nocte terit studium. s ed dicum uobis , uos porro' dicite multiς Millibus,σfate haec chartu loquatur anus. E et

69쪽

o ni bus in floris celebretur fimo sepulti,

Deserto in Mallii nomine opus ficiat. N am,mihi quam dederit duplex Amathuria curam

Satis , in quo me curruerit genere, C Mm rentum arderem, quantum trinacria rupes,

Lympha s in Oetaeis mallia thermoralis, M aesti nec assiduo rubescere lumina fletu Cessarent,trisby; imbre madere genae. Qualis in aerii pellucens uertice montis Rivus musco . prosilit e lapide, QMi cum de prona praeceps est viaile volutus, Per messium densi transit iter populi, D ulre uiatori lasse in sudore leuanun , Cum grauis exullas aestus hiulari agrosi R euelat in nigroiamtis turbine nautis Lenius ali tranς dura secunda uenit, I am prece Pollucis , iam Castoris implorare, Tale fuit nobis Mallius duxilium. I s clausium lato patefiat limite a mp-, Is s domum nobis , hys dedit dominam,

A d quam communes exerceremus a res,

Ques mea si molli cindida diva pede I ntulit, trito fulvntem in limine plandimInnixa,arguta con biit in olea, C Otilans ut quondam flagrans aduenit amore Protesilaeam Laodamia domum,

70쪽

sod temere multis suscipiatur heris, Quam ieiuna potina deisderet ara cruorem, Domi est amisso Laodamia uiro, Comuns ante avariti nouum dimire re mirum,' Risam ueniens unus,ais altera russ Dems, H oclibus in lonys auidum saturasset amorem Posset ut abrupto uiuere oeniuno.Quod scibant parcae non liva tempore abesse, si miles muros isset ad iliaως. N am tum Helenae raptu primores arguorum Coeperat ad sese Troia ciere uiros, ae rota neβς, cominum sepulchr m e rapae, Asiaes, Troia uirum, uirtutum omnium acerba cinis, Quae nempe' nostro letum miserabile fratri Attuli hei misero frater adempte mihi. Hei misero staret iucundum lamen ademptum, Tecum unde rem est nostra sepultu domus, O mnia tecum una' perierunt Pudia nostra, Q uae tum in uita dulcis alebat amor, Quem nunc rem longe non inter nota sepulcbra, Nec prope cognatos compositum cineres, S ed Troia obscoena,Troia in elice sepulchrum Detinet,a nostro terra aliena sola,

A d quam cum properanr fertur simul iniis puber Graeca penetraliis deseruise mos, N e Paris abducti trusis libera moecha

SEARCH

MENU NAVIGATION