장음표시 사용
11쪽
'dui genuinum Servii commentarium deperditum Danielinum autem ejus similiorem esse sibi persuaSerunt, quam Uulgatum' praef. p. LXVI). Equidem cum haec Thilonem Secutu exponerem, id potiSSimum egi, ut Buca quaedam, quae PS inveni S Se mihi Videor, in medium proferrem. Atque diu quidem dubius erant, litteris ea mandasem necne nimi enim exigua esse illa intellegebant. At meam disputationem ad Thiloni de interpolatore Sive de interpolatoribus sententiam propositam tortasse aliqua ex parte confirmandam valere ratus publici iuris facere constitui. Sed ut brevi comprehendam, etiam mihi aliunde profecto interpolatoris quo nomine brevitatis causa auctorem Si Ue auctore Omnium quae a Burmann atque Lione uncis incluSae Sunt, in Thilonis editione inclinati litteri impreSSae sunt ' interpolationum significari velim vestigia innotuerunt. Qua in re mihi idem quod Thiloni accidit cum mathematicorum in modum qui in analysi id quod dem OnStrandum est verum esse ponente argumentis inde petitis synthesin Struunt, interpolatori additamenta a Servi scholiis seiuncta tractaverim. Nam cum Servii commentario iterum atque iterum perlegerem, in eo maxime offendebam, quod locis illis interpolati Saepius Scriptores horridae vetustatis plenis plerumque librorum titulis appellatis laudari animadvertebam id quod in Servio decurtato qui dicitur rariuS mihi occurrit. Quorum locorum magna par eo inSignis St, quod a vocibus illis decaniatis 'ut vetere dicunt, Secundum vetereS, Veteri sici more aliis initium capiunt deinde quod de rebus sacri atque de antiquitatibu populi Romani et de vocum significatione, etymo usu scriptorum probato agunt Sed quid multa exempla loquantur. Aen. X, 29 interpolator Septem numero idem esSe quod septem ObServat, cum etiam veteres ita enuntiaverint, ut Lucilius in IIII. etc. - A. l. 6 agitur de colere vocis usu ita additur: quia veteres colere dicebant' etc. Citatur Plautus in Poenulo' - . Aen. Ι. 52 dicitur vasto et pro deSolat et pro magno a veteribus' OSltum esSe auctoreSadieruntur Ennius Iphigenia et Clodius commentariorum'. - . I. 108 narrat Servius genuinu Ssaxa quaedam inter Africam et Sardiniam paululum e mari eminere ab Italis aras' appellatas quod ibi Afri et Romani foedere facto utriusque imperii fines esse voluerint ni Sadduntur scholia quaedam uncini incluS et inter Se et a Servio diversa quae iribus auctoribus deberi inde auguror, quod nuntiata illa alii dicunt quidam tradunt 'alii vocant ibi deinceps leguntur. Laudantur autem 'Claudius Quadrigarius . Annalium et Varro de Ora maritima lib. I. - A. V, 40 de significatione verbi gratari agitur. Pacuvius in nermiona et Accius Pelopidis eo verbo usi esse dicuntur. - A. I, 60 haec habentur: Alii Udignem' legunt iuxta veteres ab eoquod est digno . CalvuS et Pacuvius in nermione cf. supra in 'nermi Ona' in teStimonium vocantur. Servius ipse nullam eius verbi mentionem facit. - Georg. I, 266 de ii Scina voce disseritur. Laudantur Lucilius in quinto 'Novius in Andromeda' 'Plautus in Mercatore'. - A XII, 2l Quaeritur cur et unde dicantur 'pilata agmina'. Dicitur autem pilata esse fixa et stabilia cuius rei testes adferuntur Ennius saturarum II. 'nostius belli nistrici primo β, Asellio historiarum
1 Thilo, vir de me optime meritus, cuius memoriam Pi gratoque animo semper prosequar, abhinc anno prope triginta cum non ignoraret me in Iaudandi rationem et Serviani et interpolati commentarii propriam inquiKivisse. me ea quae iuvenissem eum doctis hominibus communicaturum esse sperabat cs. Praef. p. XLI v). At morbo gravi aliisque angustiis quominus rem tum incohatam ahsolverem impeditus sum. Huc accedit, quo per aliquot annos totus aliis studiis deditus eram. 2 Etiam in hac dissertatione omnes loci plenioris commentarii uncis inclusi sunt, quod typothetae ii nsatis multae litterae inclinatae Praesto fiunt. δι Teussetius et Schwabe, viti illustrissimi, cum de Hostio disseruerunt Geschichte de Rom. Literatur εLeipa. 1882,4 130,1 S. 198 haec protulerunt: Fur die Ansichi das hiernach Hostius de fritheste oris cire des
Ennius si sprichi auch die Aumhrun desset ben et Serv. a. o. ac Ennius uno vor Asellio etc. Quae argumentatio minime cadit in Servii rationes. Nam et Servium et interpolatorem, cui Hosti memoria debetur, Ordinem quendam in scriptoribus laudandis non observasse hi loci sunt testes G. I, 4 interpolator Attam Poetam Perverso ordine post Nigidium in sphaera graecanica et Varronem epistolicarum quaestionum posuit A. I. 392 idem interPolator Terentium in Phormione uost Sallustium in Iugurtha Gaudavit. Quid quod ipse Servius scriptores nullo ordine appellat Legimus enim A XI. 16 Unde sequenda est potius Livii, Sisennae et Catonis auctoritas ' et Aen. I, fi Troiam autem dici, quam primum fecit Aeneas, et Livius in primo et Cato in originibus testantui . Luculentissimum Vero interpolator praebet exemplum A. I, 21, ubi Sallustium ante Cassium Heminam laudavit. Ex quibus scriptorum Retatem argumentis ex ordine, quo Servius vel interpolator eos laudaverint, petiti constitui vel coniectari non Posse manifestis line apParet.
12쪽
- Scaurus de vita sua . Varro rerum humanarum'. Ecce habemus lectionis satis antiquae exempla permulta adlati tituli atque, Si ad Ennium OStiumque reSpexeris, librorum numeris. - Ne longus Sim lectorem ad nonnullo loco interpolatos delegasse satis habeo, qui uncis ilicius de grammaticis potiSSimum rebus agunt quique veteres' vocem Surpant allatis vetuStiorum auctorum exemplis, cf. A. I, 233. 43 III, 333 IV, 26P. 24 608. IX. 486 XI, 60J. Praeterea conferas quaeSO A. I, 92 6ST II, 24 S02 IV, 244 X, 23I: XII, 603 605 Buc. VI, 6 Georg. I. 43l, alio mulio locOS. - Qui loci cum imprimi in argumento gr3mmatico VerSentur, ad communem fontem, Sive antiquorum Scholiastarum commentari OS, qui perierunt, Sive ad congeriem aliquam grammaticam, fortasse Nonii more dispositam videntur revocandi. Sed ut brevibus dicam, quid inde mihi lucri fecerim cum haec Omnia perluStraSSem, aliter scriptore a Servi decurtat qui dicitur, aliter ab auctore locorum intra uncinos OSitorum laudari iusta mihi SuSpicio est orta. Atque id quod fore SuSpicatu eram, Verum SSe cognoVi. Nam cum nonnullorum Scriptorum testimonia adlata per totum Servium persecutu contuli SSem, magnum inter Servium eiusque interpolatorem citandi discrepantiam intercedere intellexi . Atque primum quidem vidi multorum inprimis vetustiorum Scriptorum testimonia a Servi memoria prorSus aliena esse et nisi locis intra uncinos OSiti non laudari. l. Afranius ne uno quidem loco nobi apud Servium Obviii est interpolator autem poetam bi Solo nonaine cf. A XI, 373. Bucol. IX, 23 semel A. U. 94 addito titulo: Afranius neraria laudat. Ribbeckius y hunc locum in solo Bernensi codice TZeχStare neque quidquam discrepantiae notatum SSe me docuit. Eodem teste Uossius
Cinerario emendavit, probavit . ermannus Opus . V. p. 278): Sed itSchelius opusc. phil. II, p. 32 adnot. 'neraria ex contraria corruptum eSSe SuSpicatuS, nisi forte interpolamenta ex margine inrepserint, Sic emendandum SSe putat: Afraniu enim contraria
in traria posuit' etc. Praeterea ci Ribbeck. l. l. p. 2l Irgm VlII p. 219 rgin XV XVI. 2. Alter cuius opera Servio plane ignota fuisSe e eius Silenti concludi licet atque debet, Naevius est. Interpolatis tantum locis auctoritas eiu laudatur fabulae titulo non citato A. I. 2l3l noc loco Thil 'Nevius in textum recepit, Sed ibidem adnotat 'fortasse Naevius'. fabula additur: Georg. I, 266 'Naevius in Andromacha'. nunc locum Ribbeckius Scaen Rom. poesi fragm. I trag. ROm fragm. ' Lips. 871, p. 6 cum Othio et Munkio Novio, non Naevio tribuit. Idem fecit Thilo. Et saepius quidem Naevii et ovi nomina coniundi Teutielius Gesch. d. ROm. it.' LeipZ. 882 gQ SI, p. 235 docet. Reliqua aevi fragmenta quae apud Servium interpolatum leguntur Vahlenius ' et Plautus', in primum et ecburdum belli Punici librum distribuerunt. Titulus autem hisce locis omittitur: A. l. 273 III, O ubi Piauiti t. l. p. 22 eScio qua permotu causa primum tantum
versum a Servi integrum laudatum esse, cetero mutilato et truncatos esse putat A lV,
0. 26T. Titulus additur: A. I. T 'Naevius bello Punico ' I, 98 N. belli Punici libro':ll, UT 'Ν. belli Punici primo' l. cf. aliten. l. l. p. 0 Irgm. VI; IX, Tl 'N. in prim belli
Punici 'l. Multos possumus adferre alio ScriptoreS, quorum loci interpolatis SaepiuS, apud Servium decurtatum plane nulla fit mentio. Quorum e numer hosce contuli: 3. Abas: A. IX, 262 ab Abante qui Troica scripsiti. - . Alexander: A. VIII, 33 sed hic Alexandrum sequitur etc. - . , 388 hoc totum Alexander Polyhistor tradit, quem Lucius Sulla civitate donaviti. - . Alexander Aetolus: A XI. 32 Al. Ael. Poeta in libro qui inscribitur Musae, etc. - . T. Ale Xarchu et Aristonicus: l A. ill 334 sicut Alexarchus, historicus GraecuS, et Aristonicu referunt. - . Marcu SAntonius: A XII, 53 Marcus Antonius retent. - . Atta: G. I, 43 Atta Ecl. VII, 33 Atta in Megalensibus. I. Ribbeck. Om Rom. ling. ' p. 6ll. 0. AuguStu IA I TIZde Oratione AuguSti . . ., quam habuit in laudatione funeris Marcelli etc. - . VIII. 696 et AuguStu in commemoratione vitae suae refert Bucol. IX hoc etiam AuguStuSi Scaenica Romanorum poesis fragmenta secundis curis recensuit O. Ribbeck vol. II: Comicorum i raeter Plautum et Terentium fragmenta , Lips. 893, p. 1 68 segm. III. - Cia maevi de bello Plinico reliquiae, ex recensione Ioannis Vahleni, Lips. 1854. 3 Psau, e numero Saturnio specimen alterum, Quedlinburg 1864. 4.
13쪽
in libro secundo de memoria Vitae Suae complexus esti. - l. Cassius nemina: A. I. 378 alii autem, ut OaSSiu nemina, dicunt. - . I, 42l CaSSius nemina docet. - VII 65 Cassius nemina tradidit. - . XII, 603 Cassius nemina aitl. - 2. Clodiu S IA. I. 52 Clodiu commentariorum. - , T Clodiu scriba Scribit legendum Θ commentariorum V. - . II, 229 Clodiu Scriba 'scribit 'pi commentarioruml. - 13. abiit SPictor: A. VIII, 63 Fabiu . . . di Xit. - . I, 2 Fabius Pictor lao deos enumerati. 14. Fabius MaximuS: A. I, 3 dabiti Maximus annalium primOl. - S. OStius: A XII. 2l nostius belli nistrici primOl. - Scriptorum, quo interpolator solus exilibet, numerus augeri poteSt; neque enim totam qua Serviti auctores laudat rationem ab omni parte OnSiderare neque omnia exponere mihi in animo fuit, cum longum sit et quae protuli ea ut interpolatori apertissima premerem veStigia sufficere videantur. Sed cui vel quibus interpolatoris exempla debeantur, dubii atque incerti sumus, illo quoque plurimis locis auxili destituti, quo in dignoScendi ceteri uti possumus ut comparati alii reliqui jSconiecturam faciamuS.
At missis his quaeStionibus id proiecto effecimus compluribus locis intra uncinos positis permulio praeSenim antiquiori aetati auctore laudari quo in Servi decurialonullo modo inveniri conStat. II. Alterum deprendimus genus scriptorum in scholiis Vergilianis quae Servii Omine feruntur, qui a Servi Semel vel bis Obiter tantum nullo ipsorum loco vel titul exhibito, ab interpolatore autem Operi titulo adpOSit SaepiuS Surpantur. i. Livius Andronicu S. Servio semel laudatur A. X, 36. Onet hoc loco Serviti nominativum Singularem haec nubes', non nubs' dici, quod ait Livius Andronicus qui primus edidit fabulam Latinam apud OS'. dum locum grammatico cuidam deberi quis est qui neget Sed quod Livii Andronici memoriae addidit: qui primus etc. , utrum ipsi Servi tanquam tu dii atque lectioni antiquae documentum, an eidem grammatico, cui quae praecedunt debentur, tribuamuS, diSceptare non audemus. Etiam interpolator Livium Andronicum duobus locis testem adhibet: A. I, 9 Livius in Odyssia igitur demum Ulixi cor frixit prae pavore :ΙV, 3T 'Livius Andronicus refert' l. nae ex antiquis scholiis intrusa esse Servianis veri est simillimum. Odysseae enim Livianae ab oratii temporibus plane nussu erat usus in Scholi S. Et a posteriorum grammaticorum lectione carmen illud versu qui dicitur Saturnio conScriptum est remotum, quippe quod difficilius et lectu et intellectu esse Videretur. At Vetustis commentariis vel eius generis libellis, qui lectioni antiquae exemplis ornati erant, etiam vetustiorum scriptorum testimonia inserta fuisse Oniti Marcellus docet. Ex quibus interpolator depromere sua facillime potuit. 2. Nigidius Figulu S. Nigidius Figulus aeque atque Livius Andronicus semel tantum a Servi laudatur. A. , T Servius interpres' vocem mediam SSe dicit, cum et deorum et hominum Sit. Adponit Nigidii testimonium dicentis has artes inter Sese ita esSe coniunctaS ut altera Sine altera SSe non possit. Sub finem autem scholii haec adnotat: Nigidius autem solus estp0S Varronem, licet Varro praecellat in theologia, hic in communibus litteris: nam uterque utrumque ScripSerunt'. Servium cum de Varrone et Nigidio iudicium faceret non ipsum Nigidium legisse, sed ea quae diceret, ex ali fonte hauSisse similia est Veri Atque ulu constet Servium Suetonii Tranquilli copiis esse Sum, Octas quas de Scriptorum ita ope ribu auctoritate adfert notitias nostro iure ad illum referemus. Sed ad interpolatorem nos
convertamuS. Qui Nigidium pluribus locis saepius pleno librorum titulo adposito laudat: A. I, 378 mentio fit deorum penatium adscriptis Nigidii et Labeonis testimoniis: A. XI. TIS. Nigidii auctoritas laudatur ad vocem mendax illustrandam libri titulus adpositus non iam legi neque erui potest, quia locu corruptus est. Ode PariSinu T929. Olim FloriacenSis, ex quo haec additamenta fluxerunt, teste Thilone I, p. 59 haec habet: ni-giu de terras'. o loco, Opinor, innisus Ι. lein Ouaestiones Nigidianae, Bonnae 86l, diSSertationiS, quam conscripSit p. 26 Onam statuit thesin 'Nigidium figulum scripsisse de terris'. Cui assentiri nequeor etenim 'de' ex omisso di videtur repetitum eSSe,
14쪽
terras' autem ex Sphaerae corrumpi facile potuisse nemo non videt. - G. I, 9 laudatur Nigidius sphaerae barbaricae'. - G. I. 47 interpolator Nigidii locum adfert, ut avarus' et 'parcuS' Ocum significationes valde inter se discrepare demonStret Titulus non legitur. - G. I, 260 interpolator quid mature significet exponit, cum Servius de ea voce hic nullum verbum faciat interpolator praeterea pluribus etiam de maturare et properare vocum Significationibus disserit Catone, Aulo Gellio, Nigidio laudatis. retZSchmer de Auli Gellii fontibus. Part. I de auctoribus Gellii grammaticiS disS GrypiSw. POS-naniae 860 p. 28 cum de Gellii apud Servium Servata memoria quaereret, comparatis
Gell. et G. I, 260 haec dicit 'Ne hic quidem ad verbum scholiasta Gellii locum expreSSit, Sed varie mutavit. Nigidii locum, ni fallor, et ipsum ex Gelli transtulit et ea quae apud Burmannum tanquam Nigidiana leguntur quod hinc debet intellegi sine dubio debentur Gellio'. Ac recte ille quidem de testimonio Nigidiano Nec tamen, ut totum locum
ex Gelli transscripsisse interpolatorem Sive antiquum ScholiaStam putem, animu inclinathisce de causis Primum utrique pauca Sunt communia, contraria plura tum Gelliu n. a
X. l. -υ praeter Nigidium etiam AuguStum in epistulis et Afranium in Titulo auctores exhibet, interpolator autem praeter Gellii Nigidiique testimonia Catonis de properare Sententiam prolatam adfert. Deinde Summam mihi movent suspicionem Nigidii et Gellii testimonia in fine totius interpolatae expositioni pOSita. Quamobrem et Gellium et interpolatorem ex communi atque ampliore fonte excepti pauci utrique communibus diversa hausisse conici O, OSteriore autem tempore interpolatoris scholio Gellii Nigidiique interpre- tamenta ex Gellii copiis asSuta SSe. - ReStat, ut de eiS, quo pleni exhibet titulis interpolator locis Nigidiani dicam. Buc. IV, 10 utrum Dianae a Junoni Lucinae cognomen
dederit poeta quaeritur interpolator addit testimonium Nigidii de diis libro IV A. I. 177 citatur Nigidius de hominum naturalibus IV . - . I, 20 Servius haec adnotat:
Vibris autem abuSiVe ait . . .' Interpolatum quod equitur scholium ex duabus partibus constare luce clariuS St. In priore enim parte de libras vocis significatione disseritur adpositis duobus exemplis Cicero in Gabinium' et in Tusculanis . . .' Dicitur autem sub finem huius pariis: Bene ergo Vergiliu . . . fibra diXit'. Qua in re animadvertaS, quaeSO, quam non concinant haec cum prioribu quae attuli abusive ait'. Nam licet etiam Serviu saepiuS, cum multorum Scriptorum varia proferat sententias, res diversas interdum componat, tamen ut eundem pSum de eadem re iudicia prorSu contraria fecisse putemus. a nobis impetrare non OSSumuS. Itaque OStro iudicio duobus auctoribus haec deberi et ea, quae unci incluSa Sunt a Servi non esse proiecta iure dicemus. Altera scholii interpolati pars Itbra' voci alteram Significationem indit: Alii herbas adserunt, ut Nigidius commentario grammaticalis'. nunc Nigidii locum, ut illum, quem supra tractaVimus, praecedenti scholio postea additum Sse manifestum est. - . I, 43 Servius ubi de anno et mensibus exponit, antiquo Romanos Martium anni principium habere voluisse propter Martem Suae genti auctorem ' Qui horum et Sequentium quae Servius facit verborum auctor fuerit in fine disputationis his indicatur verbis: Sic Ovidius in fastis . Cuius auctoritas interpolatori non sati Siecit, qui ut Sententiam modo memoratam comprobaret, quattuor vetustiorum scriptorum testimonia Scholi intrusit: Nigidiu in Sphaera graecanica Varro epistolicarum quaeStionum P. Atta . . . ' et alibi . . .' aec exempla ab illa quam Selavius Ovidium secutus de mensibus instituit expOSitione partim abhorrent et eius ordinem interrumpunt. Quare ea interpolatori videntur adscribenda. - . I, 18 Servius de canis stellae ortu atque occasu verba iacit, quibus interpolator haec addit: Nigidius commentario Splicterae graecanicae e. q. S.' - Denique non mittendum videtur esse Nigidii sententias una cum nygini teStimoni coniunctas apud Servium neutro laudat inveniri a retzsch- mero l. l. p. Ti, cum Gellium XVI, 6, 1 et Servium in A. V. T contulisset, optime observatum SSe. - Ouae noster hauSeritne ex Gellii Opii an ex Suetonio, quem a Gellio ubique expilatum SSe constat, an ex eiuStioribu commentarii equidem non satis dispicio. Livio Andronico atque Nigidio Uigulo tertium diungamu 3. Lucium Accium.
Servius Accium semel tantum nullo libri titulo adposito commemorat. Dicit uim
15쪽
A. IV. 404 'nemistichium Ennii de elephantis dictum, quo antea Accius usus est de Indis'. Quod testimonium antiqui commentarii tribuere non dubito Contra ab interpolatore Accius Saepius atque, Si re eXceperi locOS, plerumque plenis fabularum titulis ad testimonium vocatur. A. I, 2 interpolator de fulminum generibus disserens confusa ratione, Varronis divinarum quinto' 'EtruScorum librorum de fulguratura , Accii testimonia perhibet. nunc locum interpolatum Sse ex Sequentibus Servii verbis iacile cognoscimus. Nam cum interpolator secundum Varronem quattuor deos paulo post secundum Etruscos libros de fulguratura duodecim deo eSSe dicat, quibu ut fulmina iaciant permissum sit. Servius eosdem, quos interpolator, EtruScorum libros anteStatus hoc dicit 'In libris Etruscorum lectum est iactus fulminum manubia dici et certa esse numina possidentia fulminum
iactus, ut Ovem Vulcanum Minervam. 3Vendum ergo est, ne aliis hoc numinibuS demus'. Itaque, licet Servium interdum diversa res ex complurium auctorum libriSadferre concedamuS, tamen eum tam conisaria praecepi SSe negamus, ut infra treS deos supra aut quattuor aut duodecim deo eSSe doceat, quibu fulmina concessa sint, praesertim cum Sub finem ne alii hoc numinibu demus expressi verbis monuerit. Quamobrem tres illa Sententia ab uno eodemque auctore orta eSSe persuadere nobi Siron possumus. - . I. 122 Servius de hiems' Oci Significatione exponit eius verbis intruSum est Accii exemplum. - A. V. 64l Acciu citatur ab interpolatore, qui de accelerare verbi significatione sermonem facit. - A. VIII, 30 Euandrum Atridis affinitate coniunctum esse demonstratus, cuiu rei Accius teSti adfertur his verbis: quod Accius in Atreo pleniti refert'. Otu hi locuS, quem ex tribu certe Scholiis conflatum esse voces illae decantatae quidam aiunt', alii ita tradunt', alii ita narrant apertissime demonstrant, interpolatu eSt. - A Xll. 605 eosum quo mulli lectionis antiquae exemplis abundare supra diximus locorum est. Serviu hoc loco pro flavos' antiquam lectionem floros' habuisse dicit. Interpolator adicit Probum haec adnotasse: Neotericum erat 'flavos': ergo bene 'floros': nam' etc. additis hiSce exempliS 'Acciu in Bacchis . . . in iisdem . . .' Pacuvius in Antiopa . Quod ad rem pSam attinet Ribbeckius protegomena critica ad P. Vergili Maronis Opera maiora p. 39 antiquam et Veram lectionem 'floros . . . crini S in nostris libris tantum non omnibus recentiore lectione il3VOS' expulsam a Probo rectissime commendari dicit cf. praeterea I. Steup, de Psobi grammaticis, enae ISTI, p. 102. 03). Sed qualiscunque res est, totam illam adnotationem, illo lectionis vetustioris flores nona Servio, sed ab interpolatore alicunde, fortaSSe X adnotationibus, quas Probum fecisSe constat, demeSSOS esse Suspicamur. Cui interseolationi Suspicioni nostrae Succurrit quod
locum non nisi in Solo Parisin T 29 - . ThiloniS, cf. d. Serv. I, p. XCVII exstare Ribbeckius Trag. Rom. ret.' p. 68 docet. A. , 44 de varii lectionibus agitur. Interpolator dicit Probum tempore' legiSSe, eo autem, qui pectore' legant, de Acci in Clytemestra translatum esse adfirmare ni locu eam ob rem mihi valde suspectus est, quod omnino deest lemma quod dicitur eiu VociS, uiti Variae lectiones enumerantur. Servius enim nullam, quod equidem meminerim, di Sputationem inStituit, priusquam in eius initi lemma posuit. - A. 1 88 interpolator cod. CASS. - Thilonis 'eripiunt pro 'abstollunt' dici monet laudatur Accius in ClytemeStra'. Neque hic locus, ut id obiter dicam, interpolationi Suspicione vacat. - A. II, T legitur Accius in Deiphobo inscriptum dicit Minervae donum armipotentes Danai abeunte dicant'. Accii autem exemplum ad ea quae praecedunt nullo modo referri PoteSt. Neque enim in iis quidquam inest, quod inscriptum esse dici potuerit. Itaque non Si dubitandum, quin ex antiquioribus et amplioribus commentariis haustum sit in quibu equo illi Troiano Graecos ad decipiendos Troianos illa verba inscripsiSSe narratum erat. In Servio autem nihiliΠVenitur, quo ea referantur. Ribbeckius trag. Om fragm. p. 52 nos conferre iubet nygini ab. 108 'in equo scripserunt 'Danai Minervae dono dant . Cum interpolator plura quam nyginus habeat nec tamen diSSimilia, utrumque ex communi fonte hausisse conicimus. - A. V, 40 Pacuvius in nermiona et Accius Pelopidis testes adferuntur, qui gratari a veteribus pro gratulari ' Surpatum SSe comprobent. Serviu de ea re nihil profert. - A. IX. 19 de nervo equino diSSeritur laudato Accio Philocteta'. Totu locus interpolatus est. Idem exemplum teSte Ribbeckio trag. Rom. p. 20 Irg. IX apud Varronem de l. l. VII, 80m exstat, eo tantum ab interpolatoris exemplo diverSum, quod hic Reciproca vocem imisit. ecce nobi ἈOΠS apparet, ex quo ille hauSit.
16쪽
10 A. l. Tu Serviti eos, qui Verba ei torrere parant lammis et raragere Saxo' hysteron proteroneSSe putent, cum conferant iterum exemplum Vergilianum O. I, 26T), refellit, cum dicit etiam in praeSenti fruge ante Siccata irangi; nam maiore cum molis usi non Sint frumenta ante Osta pii Sere OnSuevisse. Qua quaestione iam tractata interpolator denuo disserit de eadem re dicit enim alios launc versum ne laysteron Proteron videretur SSe, Bliter explanaSSe cuiu rei Accius Troadibus testis citatur. Itaque St, quod alteram eius disputationi partem a Servi alienam esse putemus. Accedit, quod ea in Sol Cassellano C. d. hil. legitur ici. G. Thilo Servii comment Verg. in Aen. lib. I, 3 - 200. Progr. Naumburg, 856 p. 8 . Et assellanum quidem magnopere interpolatum esse idem Thilo est testiS. At iam Vereor ne Verbosius quam neceSse videatur SSe jSputaverim itaque in singula re amplius inquirendi labore superseden loco modo tractalo uno in conspectu
l. Livius Andronicus A. X, 636 Livius Andronicus. - A. I, 2. Livius in
Odyssia IV, 3P. 2. Nigidius Figulus A. X. TS Nigidius figulus. - A. I, 378 Nigidius XI, i SNigidius de terris p G. l. 47 Nigidius G. l. 260 Nigidius Buc. IV. 0 . de diis libro IV:
A. l. PT N. de hominum naturalibus IV G. l. 20 . commentari grammaticali: G. I. 43N. in sphaera graecanica G. l. l N. commentario Sphaerae graecanic3e G. I, 9 N. sphaerae barbaricae. l3. Lucius Accius A. Vt, 404 AcciuS. - A. I, 42 Accius A. l. 22 Accius; IV. 64 Accius: Ill. 30 A. in Atreo XII 60 A. in Bacchis in iisdem I, 44 A. in Clytemestra: l. 8 A in Clytemestra: I. T A. in Deiphobo: V, 40 A. Pelopidis: IX. lv A. Philocteta I. TU A. TroadibuSi.
Quod Si ea, quae ex hac diSputationi altera parte concludi licet, paucis complexierimus profecto Servium complure inprimi priSco Scriptores, quorum teStimonia nec ipse legerit nec dubit an apud eos, ex quibus hauSit, legerit, uno vel altero loco laudare videbimus. Virum autem est Servium eis ipsis locis plerumque notitia quasdam quae ad litteras Romanas aut Graeca pertinent, nobiscum communicare, qua cui debeat ipSenon indicat. Quamquam cum Servium etiam amplioribus atque vetustioribus fontibus usum eSSe OnStet. Si illa qua diximus notitia ad Suetonium revocaverimus haud ita falsi esse nobis videbimur. Interpolator autem illorum auctorum priScorum pSa verba exhibet saepissime librorum titulis additis. Quod qua fide iecerit quaerere OStrum non videtur eSSe qui de tot citandi ratione, qua et Serviti et interpolator usi sint, disputare non in
Thilo autem in editionis praefatione p. XXXIV monet cum loci teStimoniorum accurate indicati sint, ipsis quoque testimoniis fidem videri habendam SSe. - Neque tamen a quoquam negari OSSe exiStimo, id quod hac disputatione effecisse mihi videor, locos Servii decurtati a locis intra uncinos positis magnopere discrepare auctorum laudandorum ratione et interpolato locos non uniuS. sed complurium, Si minus duorum interpolatorum manibus deberi. Ill Restat ut de iis scriptoribus disputationem instituam, quorum teStimonia et a Servi ei ab interpolatore saepius adpositis librorum tituli adferuntur. Quorum ex numero Plautum, Terentium, Varronem, Ciceronem. Scriptores vetustioris aetatis tractandos mihi Sum pSi. Ne qui me plura promisisse quam praestitisse mihi obiciat, iam a primo id moneo me non in Singula re accuratius inquisivisse sed numeris in tabulae modum dispositis primum loco Servii genuinos deinde locos interpolatos attulisse. Atque Plauti, Terentii, Ciceroni locos in singulos scriptorum libro diStributOS, contuli, unde tota et Servianae et interpolatae lectionis copia uno conspectu cognOSceretur et quot quosque uterque potiSSimum libro adhibui SSet, perspiceretur. Initium autem cepimus a Varrone, qui ubique et a Servio et ab interpolatore hoc Sol nomine appellatur. Etiam hic interpolato numeros uncinis
inclusimuS. I. Marcus Terentiu Varro.
Aen. I, 22 52. 72. 246. PT 382 Nam V in Secundo divinarum dicit. 408 449. 532 648. 697. 40. II, 42 V. divinarum quinto. 43 V. ad Ciceronem. 08 V. de Ora maritima lib. I. li V. de Ora maritima libro I. 22. 82. 378. I Varro et plures 448
17쪽
il 505 Varro V. de lingua Latina ad Ciceronem. 95. 649. 72 V. de vita populi Roniani l. II, 8 l. 66 268. III, 14 l. 22 V. rerum divinarum libro XIX. i. adia Thil. d. I, p. 25T. Si Z Varro idem rerum divinarum libro Sexto. 801. 36 V. rerum humanaruml. - II, 2.256 ut V. in secundo divinarum dicit. 386 444. 445. 78. III, 2 Varro et alii complureS.
67. S. 11 Sane V. rerum di Uinnsum refert. 48 V. Sane rerum humanarum Secundo 16 V. humanarum rerum 279. 334. 349. 359. 366 392. 16 63ll. IV, 6T. 42T. IV, 45
V. de pudicitia. 6. 9. 66 2l quod . rerum divinarum in libro quinto quinto ' Omis. Ambros. plenius narrat. 82. l. V 4. S. 80 Secundum Varronem in logistorici S. 45. 260. 295. 40 dicit autem hoc . in libri ad Ciceronem. 4ll. 4l secundum Varronem in libris de gradibus. 60. O quod etiam . docet in libris quos de familiis Troianis scripsit. 824. IV, Q. V. de Ora maritima. 12J. VI, 36 ibi S). Z. 4. 2l6 224. 273 30 quam rema Varrone tractatam confirmat et PliniuS. 638 ut, et Carminius docent. P0 de qua re etiam V in primo divinarum pleniSSime tractavit. 33 V. et Omnes philosophi. 60 sicut ait V in libris de gente populi Romani VII, 76 ut V. docet in libris de gente populi Romani. 563 60 l. 65 V. tamen dicit in gente populi Romani. 664. I P. VIII. l. 28 quod V in aetiis ponit 233. 322. 64. VIII, 1. 230. PS. 276 V. rerum humanarum 285 330 363 V. divinarum libro IV. 26 V. de Saeculis. 564 600 698. Tl V. de Ora maritimat. X, 192.600 et Cato in Originibus et Varro in gente populi Romani. 6l8. IX, 4 8. 52 . in Caleno. 58l. 603 V. rerum humanarum. 10. X, 73 174. 89 V, in ludi theatralibus. X, 13, 6.145. XI, UT V in libri logistorici S. 8 V., ubique expugnator religioniS. IXI, 43. 211. 306V. et ceteri. 503 682. 43 V. cum de Suo cognomine disputaret. XII, P. XII, 2 V. rerum humanarum. 39 V. ad Ciceronem tertio. 39 V. rerum divinarum quarto decimo. 603 bis)d Bucol. I, 65. VI l. l bis . VIII, 29 V. in aetiis bis). V. 66. Ul. 2. VII, 33 V. de vita populi Romani. VIII, 2. S. 99. - Georg. I, in Prooemio. l. 43. St. 66. 86. 270 3l V. in libris divinarum. I, II V. ad Ciceronem. 9 V. de Scaenicis originibus vel in Scauro 34. 43 V epistolicarum quaeStionum. PS V. de lingua Latina hic locus corruptus eSt cf. Thilo, ed. Serv. III, p. 5li. 70. PS. 3TSJ II. 20 l. 404. III l. 18 V. in libris degente populi Romani. 24. 273. 446. IV, 3 V. in primo libro peris rustici IV, 3.l Isti sunt loci qui Varronis memoriam repetunt, quo si accuratiu perluStraverimus, magna nobis citandi di Screpantia eis potissimum loci occurret quibus librorum Varronianorum iituli adpositi sunt. Sed ut ratio, quae inter Servium et interpolatorem intercedat, primo oculorum obtutu cognOScatur, utriuSque OCOS, qui bii librorum tituli laudantur, inter se comparato SubiecimuS. Serviani loci. A. I, 38 V. in Secundo di Vinarum. A. IlI, 25 V. in secundo divinarum. A. VI, 703 V. in primo divinarum. G. I, 3l V. in libris divinarum. A. V. 409 V. in libris ad Ciceronem. Loci intra uia Cin OS OSiti. A. I, 2 V. divinarum quinto. A. IV, 2 l0 . rerum divinarum in libro quinto. A. VIII 363 V. divinarum libro IV. A. II, SI U. rerum divinarum libro Sexto. A XII, 139 V. rerum di Vinarum quarto decimo A. II. 225 V. rerum divinarum XIX.
A. III, 34 V. rerum di Vinarum. A. II, 36 V. rerum humanarum. A. ΗΙ, 48 V. rerum humanarum Secundo. A. ΙΙΙ, 16 U. humanarum rerum. A. VIII, 276, rerum humAnctrum. A. IX, 603 V. rerum humRnasum. A XII, 2Io rerum humRnasum. A. I, 43 V. ad Ciceronem.
A. I, 50S V. de lingua Latina ad Ciceronem A. XII, 13 V. ad Ciceronem tertio. G. I, 1 V. ad Ciceronem. G. I, 5 V. de lingua Latina.
18쪽
A. VI. 60 . in libri de gente populi Romani. A. VII. 176 V. in libris de gente populi Romani. A. VII, 65 V. in gente populi Romani. A. IX, 600, in gente populi Romani. G. III, 18 V. in libris de gente populi Romani. A. I, 2 V. de vita populi Romani. Buc. VII, 33 V. de Vita populi Romani. A. IV, 4 V. de pudicitia. A. VIII, 26 V. de Saeculi S. A. IX, 2 V. in Caleno. A. V S V. in logistorici S. A XI, 9 V. in libris logistoricis. A. XI. 743 cum te Suo cognomine
A. VIII, 28, in aetii S. Buc. VIII, 20 V. in aetiis. G. I. I de scaenicis Originibus vel
in Scauro. A. V, 41 U. in libris de gradibus. G. I, 43 V epistolicarum uuaeStionum.
A. V P04 V. in libris quos de familiis
Troianis ScripSit. A X, 89 V. in ludis theatralibus. A. I, 108 V. de ora maritima libro I. A. I, II V. de ora maritima libro I. A. V. I V. de Ora maritima. G. IV, WV in primo libro peris rustici. A. VIII, Tl V. de Ora maritima. ac locorum, quibus Varronianorum librorum tituli adieruntur, comparatione iacta rationem citandi Servianam a ratione locorum uncis inclusorum prorSu discernendam S Se facile intellegemus nam magnopere inter Se differunt. Atque primum, quaeSO, animadvertaSSerVium semper praepositionen 'in' sequente libro vel libris' voce vel ablativo casu titulorum laudandis Scriptorum libris praescribere, velut 'V. in primo libro peris ruStici', V. in libris ad Ciceronem', 'V. in gente populi Romani , librorum autem numero non ni Si in rerum divinarum et rerum rusticarum libris citandis exilibere. At loci uncis inclusi semper librorum titulos missa praepositione 'in' et 'libro aut libris voce nudo appellant ut Varro de vita populi Romani', V. de pudicitia , V. de lingua Latina' etc., aut genetivOS titulorum exhibent, velut 'V. rerum divinarum', 'V. rerum humanarum', 'U. epistolicarum quaeSti Onum' saepius libro vox adposito numero adicitur titulo ut V. rerum divinarum libro Sexto', 'V. de ora maritima libro ' 'U. ad Ciceronem tertio'.' Deinde nos non fugit
in Servianis semper rerum omitti, his contra locis, Si duos A. I, 2 et A. VIII, 363lexceperi S ubi rerum deest, Omnibus semper addi, ubi antiquitatum libri in testimonium vocentur: etenim in Servio semper legimus 'in prim divinarum' 'in secundo divinarum' in libris divinarum', contra his locis rerum divinarum libro Sexto , rerum di Vinarum', 'rerum humanarum' rerum humanarum secundo'. Tum adnotandum Videtur excepti S rerum divinarum et de lingua Latina ad Ciceronem libris, quorum testimonia et a Servio et ab interpolatore adferuntur, utrimque alia Varronis scripta laudari. Quare cum illos in Scriptoribus laudandis multum inter se differre locis Supra comparatis manifeSto demonstraSSemihi videar, locos uncinis inclusos a Servio prorsus aliena esse et interpolatori Sive interpolatoribus deberi meo iure iudico. Denique ut perspici OSSet, quanta Varroni Sauctoritas et in Servii et in interpolatoris commentario esset, Omnes loco conSummRUimuStabula Subiecta.
Duo tantum loci sunt exeipiendii A. IV. 219 V. rerum divinarum in Iibro quinto ' hi in Praepositio sequentibus libro quinto vocibus post titulum posita est, et A. IX, 2 U. in Caleno . Qui loel haud scio an duohus interpolatoribus debeantur, quorum alter iisdem quibus Servius, alter amplioribus sontibus usus fit. Idem dicendum est de locis supra memoratis A. I. 42 et A. VIII, 363J, qui huc rerum deest.
19쪽
Summa locorum genuinorum Summa locorum uncis inclusorum Summa omnium
6660 126 Librorum tituli omittunturl 83048 Librorum tituli adponuntur
84 90174l ac calculorum subductione omnium locorum Varronianorum plus dimidiam partem ab interpolatore proiectam esse efficitur. Praeterea Servium in librorum tituli adponendis multo parciorem fuiSSe inde videmus. Quare aut interpolatorem ex amplioribus Ontibu Sualaausisse aut Servium in locis exscribendis neglegentiorem tui SSe putemu neceSSe St. Serviu autem quam non sit multus in Varroniani exempliS ex eo facile colligitur, quod, si Aeneidos Bucolico Georgicon libros 243 versus continere recte comput3VerimuS. centenis exageni ternis versibus Vergilianis singula exempla Varroniana a Servio adlata, tribui poterunt. Atque quibus ex fontibus et Serviti ei interpolator Sua hauSerint, nunc iam non nisi coniectura SSequi OSsumus quamquam permulta exempla exasctmmnticorum, permulta e VetuStorum Scholiastarum libris et ad Servium et ad interpolatorem migraSSeiani per se videtur probabile esse neque enim utrumque ipsos Varronis libros inspexisse SuSpicor. 3m interpolator Saepius Varronem adiectis aliorum testimonii laudat, ut A. I, i Si Varro et plures referunt'. A. III, 2 'Varro et alii complures adfirmant . A. III. Si tradunt multi, inter quos et Varro A. III. 13 'alii sicut Varro et Verriti flaccuS, dicunt . A. l. 306 'Varro et ceteri dicunt': Bucol. VIll 90 quod et Varro et multi scriptores fieri deprehensum adfirmant . Quodsi interpolatoris memoriam Varronianam ad VetuStiora Scholia, ex quibus missis alii quae exstabant exempli Varroniana tantum ad Speciem lectionis satis antiquae simulandam ille exscripsit, revocaverim haud Scio an a veritate non aberraverim. ProrSu alia Si Servii ratio, quem nonnunquam etiam Vetustiorum atque meliorum auctorum copias in Sum Suum convertisSe veri est simillimum. Quapropter Servium magna ex parte commentariis Vergilianis aliqua ex parte antiqui Oribu auctoribus, quo ipse legerit, praeSertim ubi Scriptorum exempla librorum titulis laudatis adferat, Sua debere conicio. Atque ne coniecturam nostram nulli fundamento superstruxisse videar documento mihi sit
A. VI, 638, ubi Servius de amoenus vocis significatione disserit Varrone et Carminio in testimonium vocatis dicit enim ut Varro et Carminius docent'. De eadem re ServiuSiam Aen. V, 34 neutro citato disputaverat. Servio autem Varronem pSum ad manu fuisse plane abhorret a simili veri immo Servius Varroni exemplum cum in Carminii commentatoris Vergiliani copiis invenisset, quasi ipse legisset, posuisse aestimandus Uidetur, cum Carminii nomen ut alteri u Scriptoris de eodem argumento exponentis adscriberet. dem Servio accidit, cum Georg. I, 24 de theatro Romano disserens diceret 'quod Varro et SuetoniuSCommemorant'. Servium enim Suetonii scrinia saepius compilasse ex Reifferscheidi )quaestionibus, quas de Suetonio instituit egregiis manifestissime effectum St, i. . . . 4l6 44S. - Ceterum a Varrone discedere nequeo, quin Aeneidos libros . VI. VII. et Georgicon libros II. III. U. Omni vacare interpolatione contra Aeneidos libro I. III. VIII. et Georgicon librum I plurimis abundare interpolationibus Servianis dixerim ni de Varrone disputatis iam transeamu ad Plautum. 2. Titus accius Plautus. Singulo loco Servianos qui ad Plautum Spectant, in singula fabulas distribuimuS, ut facile cognoSceretur, quas praecipue fabulas et quotiens Serviu atque eius interpolator Sive auctores, quibus uterque usus est, laudavissent etiam Plautum hoc sol nomine testem adferri monendum Videtur.
C. Suet ni Tranquilli praeter Caesarum libros reliquiae d. A. Reifferscheid inest vita Terent a riderico Ritschelio emendata atque enarrata, Lips 860.
20쪽
141. Amphitruo A. IV. 220 Plautus in Amphitruone VIII. 564 P in Amphitryone. IA. I, 268. I. 2S. - . I, 9 P. in Amphitrione. II. 20 P. in Amphitruone VIII, 2 P. in Amphitryone. Geor I 208 P. in Amphitruone. l2. Sinaria: A. IX. 64 P. docet in Asinaria. - A. X. 8S XI, 361 P. in Asinaria l3. Aulularia A. IlI, 484. VI, 90. Georg. l. 344 quod autem ait Plautus lin Aululariat. - A. III. 46 Plautus Aulularia Georg. I. 89 ut Plautu ait in Aulularia.l4. Captivi: . A X. 50.l S. Curculio A. VII. 88 Unde est Plautu in Curculionei. - A. IV, 94. IV, 24 P. in Curculione IV. 608 idem Plautus in Curculione.l6. a Sina: . A. l. 543 P in Casina.l T. Cistellaria: . A. V. 424 Idem Plautus in Cistellaria. . . 1 Plautus in Cistellaria.l8. Epidicus A. l. 62. I. 60 P in Epidico.ls. Bacchides A. VI, 2 383 nam in aut lectum est, cum una de Bacchidibus diceret II. 3 secundum Plautum ut in Bacchidibus lectum St. - A. IX, 27 373. Georg I, 4. m. X. 493 P. in Bacchidibus. m. XII. T . in Bacchidibus. Buc. VIII. TiP. in Bacchidibus.JI0. O Stellaria A. V. V. X. 4 Secundum Plautum, qui inducit in Mostellariat. 363. Buc. I, 8. Georg. III. 407. A. V. t Sicut Pl. Stendit in Ostellaria. - A. IX, 603 P in Ostellaria. X, 23 P in Ostellaria.J II. enaechmi A. Ill. 686. A. IV. 26 P. in Menaechmis 373. . in Menaechmis VIII, 32 P in Menaechmis. Georg. I, 3 P in Menaechmis.ll Z. Miles glorio SuS A. VI, 222. XI, 64. . l. 15. A XII, 8 Plautus docet, qui ait in milite glorioso A. V, 49 sic P in Pyrgopolinice de muliere. A XII, T . in Pyrgopolinice. - A. I, 460. l. 33, P. in milite. I, 43 P. in milite. A. IV, 608 P. in milite. X. 32 Plautine dictum qui ait in Milite. Buc. IX, 2 l . in milite.J13. ercator: - A. I. 36 P. in mercatore. G. I. 266 P. inmercatore. 14. SeudoluS A. I, 478. 03. I, l. A. I, 40 De Pseudolo Plauti tractum est, ubi ait . . . . - A. l. 3T P in Seudolo A. IV, 30 P in Seudolo A. IX, 484 P. in Pseudolo bis). A. IX, 64 P in Pseudolo A. X. 23 P in Seudolo A. X, 27 P in Pseudolo. 15 Poenulus A. VI l. Tl S. VIII, 24 quod P. ridet in Poenulo. - A. I. 6 P in Poenulo.J16. Per Sa Buc. X. 69 Buc V, 8 P in Persa.JIT. Truculentu S: . A. II, 357.J18. Addictus: . Georg. I, 24 P. in Addicto.JPraeterea nonnulli loci Plautini incertae sedi adieruntur velut A. I. 480 et A. l. 38.JUt ei Servii et interpolatoris lectio quanta SSet atque ad qua potiSSimum fabula pertineret, uno oculorum Obtutu cognosceretur, Omne loco in indicem qui sequitur dispOSuimuS.