De deorum apud Sophoclem epithetis [microform]

발행: 1861년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

πα- n 175 παντ-της oed Col. 1085 o ιεῖν - πιυς 'λπο ουν μετοὶ καὶ τα -- εἰδοτες 0ed Rex 498 - μελλοντων ταμιας Ter fr. 15 et in hac re secutus Homerum, qui de Iove praeeleat: ὁ γαρ τ ευ οἶδεν απαντα, μοιράν τ' ἀμμωρίην τε καταθνητο, ἀνθρωπε 0dyss. 20, 75-76 eumque vexo τα Κρονίδην nominat. Hae summa Iovis potentia in omnibus rebus humanis conspicitur. Ad eum confugiunt omnes suppilees Z. ἱκεσιος Phil. 484 s. ἀραῖος Phil. 1181. cf. Homerica epitheta Z ἱκετήσιως et ξείνιος Per ejus nomen Iusjurandum sollem concipitur. κεν ἴρκιος Phil. 1324. et Stephan thes. S. V. Sive in I-ος Trach. 1188). dem est patronus omiuilii Z. φεστιος

M. 492 s. ρκειος Ant. 487 idem epith. oecurrit apud Homerum Dd. 13, 13 et eo anguinitatis Z. ξυνωρος Anti 5 s. πατρῆος Trach. 288 . Praeterea succurrit miseris et pericula avertit Z ἀλεξήτωρ ed. Col. 14 α σωτήριος fragm. 375. D. a. πα-avo ibid. in bello victoribus adest et triumphum lis donat a. τροπωος Ant. 43 Traeh. 303 . Idemeerta albus praeest Z. ἀγωνιος Trach. 26 . Denique Iupiter a Sophocle nominatur . μοριος ωd col. 705 quia Atheniensium oles praeerat nimiumque Horem defendebat Presser p. 84)et a. κεναιος Trach. 238 quod in cenaeo promontorio Euboeae hiaulae colebatur. duum Sophocles in iis quae supersunt fabulis Iunonis et Vuleam nusquam menti0nem secerit, Iam nobis agendum erit de Minerva filia Iovis. 2. χ νζ. Παλλάς ognomen quod tolles ab Homero hui deae tribuitur apud n0strum qu0que poetam duobus Ioel reperitur Ant. 1184 et Ded col. 1090 . Eodem modo quo Homerus saepius eam appellat Iovis filiam M. 1, 402 450 952. est col. 1090. ed. Rex 189 . Ad extemam ejus formam describendam n0n solum utitur epitheto illo apud Homerum frequentissimo μαν--m 0el col. 706 sed etiam alio quod apud Homerum non egitur γοργωπις M. 450 id est torva tuens. Praeterea tribuit hule deae epitheton χρυσέα 0ed Rex 18s quod apud Homerum Veneris proprium est duum Minerva summo apud Atheniense honore coleretur, magna cum reverentia mentionem ejus faeli duae huc pertinent epitheta sunt: δῖα M. 757, 771. I. Homeri δῖα θεά- II 6 305 ανασσα M. 774 δεινή M. 52 cf. δειν γ εος

Homeritum epith. ποτνιω . 6, 305. Restant tria epitheta quae Minervam tanquam urbis Athenarum et terrae Atticae patronam elebrant. 9uum enim dea propter victoriam de Gigantibus rep0rtatam in pulcherrimo templo ab Atheniensibus oleretur, sollem cogn0mine Nisar appellatur Phil. 134 praeterea Πλάς ibid. quia arcem Athenarum incolebat e γππία Ded col. 1070 quod simul eum Neptuno certaminibus equestribus praeerat et eum illo in eodem templo prope colonum olebatur. Presser p. 136, 142.

, Hunc deum pariter atque Minervam Iove oriundum esse poeta designat verbis: O Λιος γενετας 0ed Rex 470 Sinu duobus Ioel notissimae illius riviae mentionem facit ubi in lucem

12쪽

editus ferebatur, epitheto δυώδεος Αἱ 704. ed. Rex 154 . odem modo quo Homerus

Saepius Apollinem honorisse appellat ανιμα M. 703. l. 45, 376. ed. Rex 80 203 . Porro ad lucidam hujus de naturam designandam frequentissimo illo apud Homerum eo omine Φοιβος ter utitur El. 35. M. 187. ed. Rex 10973. Iaculandi perlitam quam Homerus tot epithetis Apollini tribuit εκηβολος, κατηβελετης, ἐκαεργος, κατηβολος, κατος, meήτωρ, ζιος; ἀργυροτοξος, κλυτοτοξος noster poeta uno tantum epitheto attingit εκα λος sed Rex I623. - Deum hac jaculandi facultate usum fuisse ad lupos interficiendos iudieatur epithetis duobus: λυκοκτ-ος El. 6 et υκειος El. 655, 137s. ed. Rex 2033. Prelle p. 183. Praeterea etiam noniinatur ἀγρευτάς 0ed. 0l. 1091 et εὐπαρετρας Trach. 208 . Apollo omnino est deus tutelaris qui homines a rebus adversis defendit προστατήριος l. 637 sive προστάτας Trach. 209 et morbis medetur Παιάν sed Rex 154 LG, is ibid. et 1097, Praesentiam numinis Sut 0minibus facile aperit ευπ-no M. 704 . Denique vaticinandi saeuitas vi de tribuitur epithetis νολμος D. 875 quod idem est atque μουντικος f. Steph. Thre. . . et Λοξίας El. 2. ed. Rex 410, 853 quo ambiguitatem effatorum ejus designari notum St.

Tribus locis Sophocles de origine hujus deae loquitur. In ed. Reg. 160 appellat eamώδελφεὼ Ἀθάνας, in ed. 0I. 1092 κασιγνήταν Ἀπολλωνος et in Trach. 212 μοσπορωχπολλωνος - Ηane deam una cum fratre Apolline in DeI insula natam esse indicat epitheto: τοία Trach. 212 quod antiquum Deli nomen fuisse constat. Potentia ejus declaratur cognomine δεσποινα Εl. 626 cf. epitheton γαιάοχος 0ed Rex 160 . Sicut Homerus DianamV0cat πνην B. 5, 23 ita Sophocles virginitatem deae praedicat epithetis: ἁ ἀεν ἀδμήτα El. 1239 et κορα Τraeh. 637 . Porro Homerum qui eam πεαιραν et ποτερην appellat, in eo noster poeta secutus est, quod eam venationi deditam describit M. -πος El. 563 πυκνοστίκτων παδος κυπόδων λάφων 0ed col. 1093-94 ελαναβολος Traeh. 2143. Huc illud quoque hujus deae epitheton pertinere videtur qu0 in M. 172 reperitur u vim ροπολα i. e. quae sero tauro invehitur. Cf. relle p. 194. Schneide . ad h. l. - Εpitheto ἀφφίπυρος Traeb. 214 ambabus manibus faces gestans per montes vagari Significatur. CLDed Rex 206-207 τάς τε πυρφορους Ἀρτειυδος ιγλας, ξυν αἷς -κ ορεα διοσσει f. Schneide . ad h. l. - Εam n0 80lum venando, sed etiam muliebribus opificiis Oeeupatam esse, indieat poeta epitheto χρυσαλάκατος Τrach. 637 quod jam apud Homerum reperitur.

5. Ἀρης. ulto rarior hujus de fit mentio apud Soph0elem quam apud Homerum, id quod ex dive sis carminum argumentis necessario sequitur. - Ad magnam Martis potentiam designandam p0eta utitur duobus epithetis: μεγας Ant. 139 et δεξιοσειρος Ant. 140 quod proprie de equo dextro funali dicitur cf. Ellendi ex Soph. - Sicut Homerus Martem appellat χαλκεω II. 5 704 ita Sophocles aeneum et thoracem tribuit χαλκοθωρα M. 17s vel in eo Homerum secutus quod eum Emάλιον s. bellie0sum n0minat ibid. . Deus magna eum vi et D in hostes

13쪽

adversos irruit θήριος M. 6l3 δ εραντ, αἷμα φυσων l. 1385 eos terribili voce fugat uiaxo a Ded col. 1045 et περιμητος ed. Rex 191. f. epitheta Homerica χα -- , βριήπυος eruentamque stragem facit φοίνιος I. 6 cf. u. μιαιφόνος l. 21, 402 . Deus in Ant. 70 dieitur πίπολις aceola Salmydessi urbis pr0pter bellicam Thracum ferociam v Ellendi ex Soph. S. V. - Praeterea Sophocles diram illam pestem quam in primo ed. Reg. anile vividissimis coloribus deseribit a Marte deo ducit eumque propterea nominat Ἀρεα μαλερον, παλ- ασπίδων 0ed Rex Is0 v. Presse p. 206. 6. Ἀφροδίτη. ultorum e0gnominum, quibus Venus dea insigniebatur πολλων νοματων ἐπω νυμος D. 678 duo tantum apud Sophoclem reperiuntur. Primum illud jam ex Homero notissimum Κυπρις Trata. 498, 15 praeterea Κυθερεια D. 879 . mnino quatuor tantum locis haec

dea a poeta commemoratur. Ad venustatem ejus demonstrandam aureas habenas ei tribuit, quibus eurrum equis vel olumbis vectum dirigit se. χρυσανως ed. 0I. 692. cf. I. χρυσεα u. 3, 64. dyss. 8, 337. duum Venus hortorum, storum et Veris dea sit, n0minatur ευκαρπος di 87s et epith Homer ευστεφανος - Denique p0testatem quam in hominum animoSexercet insuperabilem esse et deam rebus venereis favere declaratur duobus epithetis αμαχος θεος Ant. 800 et ευλεκτρος Trach. 515 . Conf. praeterea prima hujus cantici verba ρώγατι σθενος ἁ Κυπρις εκφερεται νίκας ἀεί Trach. 498 . Filium ejus χρωτα eandem eum matre Venere potentiam in h0minum mentes exercere, praeclarissimo illo Antigonae antie declaratur, quod incipit: 'χρως, ἀνίκατε μάχαν Ant. 781 .

in Cyllene, Arcadiae monte M a natus dicebatur ibique summis honoribus olebatur. Inter varia munera quae callido haec deo a poetis et mythologis assignantur Sophocles iantumm0do mentionem facit muneris animos mortuorum ad inferos deducendi. E. πομπαῖος l. 32

πομπος Bed sol. 1548 χθονιος l. 111, 323. Cassidos ejus mores describit epitheto δόλιος Phil. 133 . Denique commemorat deum hae calliditate usum esse in bubus S0lis abigendis βοοκλε par. 857 . f. Presse p. 243.

H. iii minorum gentima.

Musae a poeta nostro appellantur φίλαυλοι Antig. 65 et 'Eλικιωίδες νυμιπα 0ed Rex il08 . Praeterea aedificandi quoque artem ad eas refert id quod docet τεκτόναρχος epithet0n fragm. 170 . .

14쪽

4. Ηλιος. Solem magnis Iaudibus poeta celebrat eique summam tribuit potentiam. Etenim non solum ut Homerus ανακτα appellat Ded Rex 426 et δεσποτην di. 480 sed etiam παντο π θεω θεον προμο 0ed Rex 660 et γε-ητὴν θεων D. 772 eulus numen vel a bellicosis Thracibus religiose colitur νιλίπποις ΘρIξὶ πρεσβιστω σεβας D. 23 . leui Homerus Solem dicit παντ εφορα καὶ παπτ επακουειν, ita Sophocles saeuitatem e tribuli omnia oculis perlustrandi ὀ πάντα λευσσω 0ed Col. 869 et ὀ κρατιστευωω - μι- Trach. 101ὶ Eundem curru suo vehentem et ardua oeli palla pervolantem deseribit verbis: -- αἰπυν ουρανον διφρηλατων M. 45 et διφρευτής lbld 857 . f. eum his epithetis Homerica illa περίω et περιονίδης αναξ.5 Μοῖραι et Κῆρες. Distinguendum est inter formam singularem mi Mola quae eadem esse videtur cum Fato et appellatur μεγάλ- Phil. 1466 , quia nemo potentiam ejus effugere potest et Homericum κραταικὶ II 5, 83 et pluralem αἱ Μοῖρα l. e. deae satis administrandis praefectae quae a poeta nominantur μακραίωνες Ant. 987 cf. llendi. ex Soph. s. V. Cognatae harum dearum sunt αἱ Κηρες quae dicuntur δειναί, ἀναπλάκητοι Ded Rex 471-72 quod sches explicat: αἱ μηδεν invia τάπωσαι dia πάντων κρ--σαι, λαφ τοι, ἀπλάνητοις f. Homericum βαρεῖαι. II. 1, 7. 6. ἐμεσις. De ultrix cujus in arminibus omeneis nondum mentio fit Prelle p. 352 uno tantum loco apud poetam commemoratur: ἄκουε εμεσι - θαν-- αρτίως V. 792 . 7. Wχη . Fortunae deae a qua hominibus salus impertitur semel poeta mentionem diei in ed. Reg. 108 ubi egitur πω σεμαντον πωδα τῆς 6χης νεμ- τῆς - διδωσης . . .

Dii marini.

Ab ceano qui apud Homerum nominatur νεω γενεσις II. 14 302 sontes ortum dueere

dicuntur: χναν - παι κρηνων πατρος Ωκεανον D. 256 . 2. ηρυιδες. Filiae Nerei qui a poeta in iis fabulis quae ad nos pervenerunt nusquam commemoratur, nominantur κατομποδες 0ed Col. 18 qu0d epitheton non ad certum quendam earum numerum referendum esse, Sed tantum permagnam harum dearum multitudinem significare ridetur.

Cf. Ulendi et Setaeide . ad h. I.

15쪽

3. Ποσειδῶν.

Dii qui imperivi in terra et subter terram exercent.

Hane deam aetate Sophoclis iam cum Rhea Cretiea sive Matre Idaea et cum Cybele Phrygω Lydia onfusam et promiscue ullam esse, docemur anile illo Philoc 391 sqq. ubi invocatur:

λεοντα ἔφεδρε f. Schneide it ad h. l. Contra in praeelarissimo Ilorant . eandeo v. 334 sqq. quod incipit: πολλὰ τα δεινά, poeta Tellurem deam significat. Diel eam μων περτώταν, αφθιτον, καμάταν et quamquam summa potentia ae dignitate matur, tamen ab audacibus allidisque mortalibus vexari eorumque aratris quotannis tere

Reetissime ultur ab ipso poeta πολ--μ appellatur Antig 11 15 V. relle p. 416. Bacchum Iove oriundum esse poeta declarat verbis: παι Ζηνος γενεθλον An II 4s potentiam ejus quam in haccharum mentes exercet verbo ταμίας ML 1154 exprimi Numen ejus Thebis potissimum olebatur, ubi Semele natus serebatur. Propterea nominatur ο Θήβας ἐλελίχθωω An 155 et co Βακχευ Βακχαν ματροπολιν Θήβαν ναιετων ibid. 122-23 cf. 0ed Rex 210. - Personam huius de poeta vividissimis coloribus primo sed Reg. cantico his Verbis pingit: - χρωοντρα τε κικλήσκω ταςδε πο- ω νῶς, οἰνῶπα Βάκχον M. Μοανάδων μοστολον πλαθῆναι. - Praeterea turbulenta illum thiasum, quem Melius una eum feminis aechantibus noctu agere redebatur, ita ut stellae quas paruelpes huius sollenius saltationis esse viderentur, deseribit poeta eo loco, ubi Bacchum dieit: πυρ' -- ππον

16쪽

αστρων, νυχίων φθεγμπιων πίσκοπὴ ML 1146- 47 . - saevam hujus dei quem jam Homerus μαινομεν- nominat B. 6, 132 et Baechiel cultus naturam ταυροφαγος quoque epitheton referendum esse videtur quod legitur in D. 594. Certe notum est, festis hujus de diebus varia animalia lacerari et crudam oriun carnem comed solitam, unde vel deus ipse μηστῆς dice

pertinent N. Κωρυκιαι An 11 27 quae neviunt antrum coryclum, in monte amasso lium; υλυμπιάδες θεαί M. 883 l. e. nymphae quae vagantur in lympo, Mysiae monte praeterea eRe quae a poeta n0minantur ε&οηνες Ἀρτεμιδος ορτυγίας προτερας Trach. i5 . Deinde nymphae quae quam neolunt: N. - Ο Phll. 1454 et N. αλιαι Phil. 1470 . Denique nymphae pratenses N. λειφονιάδες Phil. 145M. Pariter atque Homerus qui nymphas τιθήνας ιαινομένοιο λι-υσοιο nominat Ιl. 6, 132). Sophocles Bacchum ab his deabus nutritum esse narrat id quod epitheto θεια τιρῆναι 0ed col. 680 declaratur. - Praeterea nymphaenominantur Βακχίδες Ant. 1128 quod Bacchum saltabundae prosequebantur. - Μηλιάδες supαι quae in Phil. 725 commemorantur a terra aliens quam incolunt nomen acceperunti 4. Πάν. Rusticanum hune deum poeta describit et per montes vagantem II ορεσσιβάτης ed. Rex. 1100 et choreas instituentem θεων χοροποιος ἄναξ M. 699). Ἀλίπλαγκτος epitheton M. 695 a propria quidem hujus de natura abhorret, propterea tamen et inditum est, qu0d posteriore temp0re et maxime ex quo Atheniensibus classe confligentibus opitulatus est, in diis marinis haberi et ἄκτιος ac λιμενίτης vocari e0eptus est. V. Lobeck ad h. l. 5. 'μητηρ καὶ Περσεφόνη. Ilas deas artissim inter se vinculo unctas esse et magnam utrique reverentiam deberi p0eta declarat epithetis Myάλαι θεαί 0ed. 0l. 683 et Ποτνιαι ibid. 105M. ημήτηρ sive

Ληώ Ant. l2l a poeta appellatur ευχuo 0ed Col. 1600 quod terram vere herbis viridibus oribusque vestit et Ἐλευσινία Ant. 1120 epitheto notissimo. illam ejus quae et Περσεφόνη El. 10 et Περσενασσα ML 894 dicitur una eum Plutone marito apud in diros regnare declarant duo epitheta: a νερτερα θεός 0ed col. 1548 et η ἀφανῆς θ εος ibid. 1557). pitheton η ενοδία θεός An 1199 et D. 480 reetius ad Hecaten referendum

Ded Col. 1600 Πλουτων An 1200 δ παρα τον Ἀχερωπα θεος ἀνάσσων El. 84 όεσπερος λεος 0ed Rex 177 quod aedes ejus in oecidentali terrae parte sitae putabantur;

17쪽

κλω θεος M. 57l πιν χθονιος 0ed col. 1606 quia eadem potentia apud inferos frui

eredebatur qua Iupiter in eoelesti regno es. πιυς καταχθόωι s, 457 . Prelle p. 494. Reetissime igitur sicut Baechus a Sophoelerata luto ab aliis poetis πολ- Eo dicebatur. omnes mortales imperio ejus subjectos esse poeta declarat πολυκωνος epitheto M.

1193). Eandem vim habent quae eguntur in Antig. 804 παγκο&ας Iιδ- θαλαμως et in ΕΙ. 138 Λῖδα παγκωνος λιμνα. cf. epitheta Homerlea ἀμελχος η - μαστος ll. 9 i58 καρτερος II 3, 415 et ινθιμος 01 10 53M. Propter hanc mortiferam naturam dieitur etiam cp-ιος 0ed. 0l. 1689 . Regnum Iutonis tenebrosum esse Sophocles exprimit tribus epithetis: A. μλας 0ed Rex 29 --χος Trach. 501 ὐδηλω M. 609 . Sicut Homerus Plutonem στυγερον Il. 8, 365 ita noster poeta ἀποτροπον nominat M. 609). Contra

Herculem qui saevis excruciatus doloribus mori cupit his verbis auxilium Iutonis implorantem facit a ris- Λιδας, εὐνασω, ευνασον ουκυπετρι-ρορ - φλεον φθισας Trach. 1040-43).7 ' ινυες καὶ Λίκη. Furiae quae jam apud Homerum maleficia impiorum hominum ulciscuntur B s, 454. d. 15, 234 20, 78 a Sophocle poeta inprimis pio saepissime commemorantur. Divina earum origo significatur epitheto νεων παῖδες V. II M. Ad magnam quae lis debetur reverentiam exprimendam quatuor locis eas appellat σεμνάς M. 37. L 112. ed. Col. 89-90 458). Poeta nominat eas virgines maxima celeritate praeditas Arm/υπόδας , 37 ταχείας bid. 843 ερινυς πολυπον καὶ πολυχειρ El. 489-20 quae omnia hominum facinora vident ἀεὶ πωσαι πάντα τα βροτοις παθη M. 36 et injurias hominum implorum saepe quidem tardius, Verum eo gravius exsequuntur ποίνιμι Al. 843 ιν suo M. 13s λωβητῆρες - ροφθοροι Ant. 1074- δεινοῖς κρυπτορονα λποις, χαλκοπον Ερινυς l. 490-91 . Furiarum vindictam neminem effugere posse poeta exprimit verbis: φωτάδρομοι κακῶν πανουργημμάτωναφυκτοι κυνες El. 1387-8M. Hae deae in ed. 0l. 458 dicuntur δημοvχοι, quia ab Atheniensibus et inprimis ab incolis pagi Colone in clarissimo illo nemore religiose colebantur. Cognata Furiarum et cum iis arte eo uncta est Λίκη dea, filia Iovis, quae apud Homerum quidem nondum dignitate deae gaudet, eontra a nostro poeta satis frequenter diis numeratur pieque colitur. Imperium suum excercet et apud deos superos συνεδρος Ζηνος ἀρχαίοις νομοις est Col. 138M et apud inferos Ivνοικος - κάτω θεων An 451). In alto solio

sedens υφηλον Λίκας βάθρον An 854 aureis oeulis praedita χρυσεον Mam D. 11 jura divina sanete tuetur οσιον φάος ibid.). Praeterea nominatur a poeta παλαί αος Ded. fol. 1381 quia Iustitia inde ab initio hominibus divinitus revelata est τελεσφορος M. 1390 et ποίνιμ Trach. 808 quod maIesset ulciscitur denique προμαντις δ 475 quod somniis futura portendi

8. Υπνος καὶ Θανατος.

18쪽

propter vim ut nemo resistere potest nominatur αναξ PUL 2s). St. πιτνε, ανα παντ- τε Θεων, παντων τ ανθρωποπ B. 14, 233 dolarum ae malorum experginis δονας ἀδαής. - σάλγε- PhlL 2D. Hors dieitur ας πως καὶ ταρσο et ἀμπνος 0ed Col. 1574, 1577 quia Somno quodammodo similis est. v. Presse p. 526. - Praeterea in Traeh. 834 illud venenum genuisse dicitur quo Hercul pereundum fulti Postremo etiam in Hii 7s7-s Mors tanquam deus a Philocteta invocatur verbis eo Θανατε, ανατε πως ἀεὶ καλ- μνος -τω κατ' ἐμω, - μνε μολεῖν ποτες

19쪽

litoreis .

SEARCH

MENU NAVIGATION