장음표시 사용
11쪽
utramquo poeian et tragleam et tomicam amplexna sit, quo ervore impuetium ossa primi Mylium video, qui in lexio auo historie eritie sub voee Agatho prae ceterisanie Agathoni etiam omicam poesin vindicaro luduit, testem sibi sumena Scholiastam ad Arist
Ariatophania, qui aententia sua adhibet auctorem, hute vix eat quod opponi possit. Verumtamen in hae ro vereor no non alia valeat Scholiastae auctoritas. Iam enim a idem Scho-Ii te enaro potuit in Ione Chio, quem pari modo omoedias fecisse contendit, nonne tune Putemuis olim armas etiam in Agathone At erravit certo Signa erroris pertiora sunt, quam ut ignorari queant. Nam B. dicam, Scholiastam sibi ipsi quasi repugnare, quum ad Ran vera. 83 do Agathono dicat ouro ooererrato πω πης ἐπὶ μα iam re auaro, Rddita tamen verba eos χαράτους διδα ditis quemquo debent offendero. Quid enim Τ Num Socrates quemquam comicam artem aut omnino uun poeseos genus edocuit Neminem prorsus, quod quidem eiam. Verum ut rem quam bravissimo absolvam, neminem fore puto, qui vel obiter Iatonia eonvivium perlegit, qui neget, Scholiastam in conscribenda hac annotatione ante oculon habuisse, qua in sino hujus dialogi leguntur Aristodemus ibi narrat, Socratem, quum ter eonviva vino poti obdormivisaent, aermonem habuias cum Agathone Et Aristophane,
cujus summa fuisset, unius et jusdem viri esse, comoedias Et trago dia posse facere. Verba Platonis hae sunt: τον in Σωκρατα αυτοῖς διαλέγεσθαι, και τα is. Haco Ἀριστόδημος - ἔψη
- . . L Qua loci sententiam quum aut minus recte perspiceret, ut quum error mem eia apud Platonem, quod non Iegerat, aes Iegills crederet Scholiastea Agathoni comoediam simul eum tragoedia vindicavit, quod non tantopere mireris, si id animum attenderix, contioribu adeo temporibus exstitisse, qui inducti sine dubio illa Scholiasta annotationo, verba go. -- ανδρός ἀναι- ιιουδὶν και τραγωδων ἐπιστασθαι ποιῶν In gratiam Agathonia dicta ess atatuerent, quasi illo fuisset iste vir, qui utramque artem tractasset. At ridiculum sano Est, in quis ea in gratiam Hierius diei esse contendit, ad qua concad nda is, in cujus gratiam dicuntur, nisi coactu adigi non potast. In ipsa autem ratione, qua Iato Agathonem Et Aristophanem Socrati oneodontea fecit, firmissimum argumentum positum est, ne dieam Mathonem sed omnino neminem et rum poetarum Scenicorum in utraque poesi elahorasse. Plato nim hoc dicit, Socratem coegiss eos concedere προς-αγκαζειν τόν Σ--ν ὁμολογῶν
- σφοδρα λομένους M . . . Si vero id qua rimus, qui fieri potuerit, ut illi non nisi eoaeti ad Socratia sententiam accederent, haud aberraveris, a dixeris, quia ipsi haec sententia Iane
12쪽
nova esse et quasi παραδοξον quoddam videbatur ominare. am, etsi has genis ilia Soemiso Platona, hominibus illi ad eogitandum aeutissiinia dignissima atque etiam a plutos liuenseam ration contemplamur, et eat, tamen unis duo Prim in dramati a Poeaeon genera putantur, trRgoedia et comoedia vi sua a nuturn tam diversa erant et, sicut omnia lora poesis genera apud Graecos tam ertia limitibus distinebantur, ut ab eodem aeriptor utra- quo tractata ait nunquam. Quibus igitur considerati manisellium est, hune Agathonem, qui
est idem, qui pridie ejus diei, quo haec incipatus aedibus disputari finguntur, prima tragoe
dia vicit, non esse posse poetam comicum. Μimimi momenti ae liud quoddam argumen tum, quod, ut demonstretur, Agathonem Etiam totigisse possin omieam afferturi Apud Philostratum in vii Sophist. I. p. 493. hae reperiuntur: Μαθ- -- τραγωδως non ἡς, - κωμωδία σοφω τε και καὶ mi ιδε nou ου - ἰαμβεμ οπιαζα Etiam hae verba in ommodum auum vertunt, qui Agathonem comicum fuisse dicunt, hune aenaum inserentea, qui Iegantiamo sapientiam in comoediis condendis Ostondit ea potius, quem sapientem poetam eas et elegantem comoedia i e comici agnoverunt. Hoc tam perspicuum Eat, ut prorsus nulla demonstratione egeat Verum ut eompareat, re vera ita judicasa comico de Agathono, et
unde fluxerint haec Philostrati verba, haud superfluum erit attulisse, quae dicit Aristopha.
Cotorum hoc toto loco Thesmophoriag. vers. 7. sq. uti non minua ex Intori et moni stino hymno in Apollinem et Dianam vers. 107 sq. , quem omnino ad veritatem Expr sui esse existimo, licet Aristophanes, licentia temporum illorum, quae in tragica quoquo arte jam inultum' antiqua virtute et aiInplicitate desexerant, acerrimus castigator, vitis Agathonis ingenue detegat ejusquo in dramatis elaborandis nimis quassitam Et putidam diligentiam lepidissime et justa indignatione perstringat, elegantiam Agathonia possis deprehendere. Etiam Agathonis oratione in Platonia Convivio in Iaudem Amoria, quamvis non uno nomine vituperanda, Probetur, eum elegantem fuisse aeriploro os Platonia Sympos. eap. XVIII et XIX. Quam futilia igitur aut potius quam prorsua nuIIa in argumenta, qui bus comica poesia Agathoni vindicetur, vidimus Maximo autem argumento, Agathoneni non tractasse comoediam, hoc esse debet, quod praeter Schesiastam Et qui eum exscripsit, Suidam quibus etiar addi potest Xenophon, qui in Symposio III. 32 impliciter ποππην, et Zenobius, qui in Proverbiis auηταν Agathonem vocat , quod, inquam, praeter hos omnes Teliqui, qui de Agathone loquuntur, onmino do jus arto comica tacent et an dissertia verbia tragicum eum noniinant aut de tragoedia disputantes Qua mentionem iaciunt. Quod si ipsis veterum testimoniis sirniare Vellem vereor ne temere a pagellas augeam; quare his P.
13쪽
aristophantii cujus fiam in hae is summa auctoritas, verba auissima auffciet, reliqua vero, ubi reportantur, innuisse. . Apud Aristophanem Thesmophori vera. 29 et 30 Iegitur:
In Rama Aristophania vers. 3 sq. Agatho inter tragicos numeratur. Num versus 1087 Ex Nubibus ad Agathonem referendus ait, uti Beroerus et Brunkina voluerunt, dubitaverim, quum haec comoedia primum ante, quam Agatho tragoedia docer inciperet, ageretur et postea, quamquam aliquotie retractMR, tamen iterum in cenam producta ait nunquam. Apud Aelianum Var. Hist. XIII. 4 Hesychium voce ' γαθω tio αυλη- Lucianum Rhet. Pra est . eam II tantum tragiei Agathonis mentio sit. Atque etiam Aristotelea non assentio praetereundus est, qui non aliter atque do tragoedia disserens Agathonis meminit. cf. de arte poet. p. X XVI. XIX. s. Etiam Plutarch. Sympos III. l. et Aelian. Var. ist. XIV. 13. In hae testimoniorum copia, quibus Agathoni tragoedia vindicatur, mirum est, ne unum quidem inveniri, quod ait pro comica Agathonia arte, quum tamen, ni utramque ille artem oniunxisset, hae res veteribus corte digna visa fuisset, quae quasi magnum aliquod summis Iandibus ornata memoria daretur. Sed jam nimis muIta, ut demonstrem, non posse de Agathonis arte comica cogitari, dixi, quam ut verbum ullum addam. Quare pergam adultorum aeriptionis artem, qua est
Vita Agathonis densa aligino involuta est; nihil do parontibus, nihil do prima rina aetato, nihil do reliqua rerum conditione Agathonia novimus; ne do patria quidem ejus satis
natat. Tametsi vera nullum pro patria Agathonis exstat veteris scriptoris testimonium, tamen Atheniensem eum uias tum id ipsum, quod veteres aeriptore patriam ejus arilentio transeunt, quasi haec res per a clara ait, lum arcta, quae adaleseentulo Agathonicum Pausania intercedebat, necessitudo de qua vide Iatonis Protagor pag. 315. D. Aelian. Var. Ηist. II. 21 quam aliter vix explicare possis, tum diuturna Agathonis in hac urbe commoratio vincat, quam inda ab Ol. 87. ., quo anno habitus esse fingitur Iatonia Pro-ingoras, prosequi Possumus usque ad Ol. 2. l. quo anno Aristophanis fabula Thesmophoriamaa acta est. Post id tempus, alve quod petulantiam Aristophanis, qui ipsius mores speetatoribu ridendo objiciebat, amplius serra non poterat, sive quod ab Archelao, liberali illo litterariam artiumque bonarum fautore, invitatus Erat urbe patria Eliet eum mRtore auo Pausania in Macedoniam demigravisso videtur. Qua demigrationis significatio est etiam apud Platonem in Convivio pag. 172. C. Agathonem autem atquo etiam Euripidem, quent grandaevum propter crabras omicorum in ipsum invectiones patriam reliquisse eomperimus, ante acta Aristophania Thesmophori usas Athenis non demigravisse saeile quivis coneedet,
14쪽
qui reputaverit, tum demum eram suam vim a RaIem hane fabulam nanciae potitisse, mi muterqn adesset. Sed de patria Agathonis hactenus vitam . . , quani diu illo vixsese,
quantum fieri possit, accuratiua definiamua Eeeas est. Nemo tamen in hae re vatim alia exspectet, qua ab omni parte firmari possint; non enim alia promitto, quum omnino fontes nos deficiant, unde hae haurire queamus. Quas mihi videantur dieam. Extraoninam dubitationem versatur, Agathonem prima tragoedia vicisso Euphomo urchonto e .
Athonasum ib. V. p. 17. Euphemus autem rehon sui Ol. 90. . et Corsini fasti altiel. Λ hoe, quod pro re certa est, adjungendum est, quod in Aelian Var Histi VIII. 4. Iogiis iniis Loquitur hoc loco Aeliunus de Euripido, qui potus in eonvivio, quod ArehHau. --
eis suis apparaVernt, Agnthonem quadraginta ireiter annos natum, osculasset: λα, dicit,
sunt, quamquam, num Agatho unquam barbam habuerit, ambigi possit Aristophanea sano
Hinc etiam aliquid prosocimus ad definiendum annum Agathonis natalem, qui taman ad accuratissimula calculum referri nequit, quum non satis constet, quando hoc Archelai eonviviumeelebratum sit. Incidisse pro lio intra Ol. 2. ., quod tempus ego, quo Agatho Athen rei querit, designavi, et intra Ol. 3. 2, qui ynnua fatalia est Euripidis, necesso est. Quas quum ita sint, Agathonis natales ponendi serunt ire mediam l. 8 ot 1. 2. In posteriorem tamen Olympiadem Agathonis natales incidisso propterea rediderim, quod aie quodamin modo cum Platon consentimus, qui in Protagora admodum juvenem νέον aera μειρακιον eum deseripsit. De tempore, quo Agathora vita decesserit, dissicito est disputare. Loeus enim in Aristophanis Ran vers. 3 sq. tanta ambiguitate Iahorat, ut quacunquo ration velia interpretari eum possis et ipse Scholiastes duplicem ad verba st μακαρων εἰ-ων β proposuit intem
pretationem, Rec dicens: ἡ ως περὶ τετελευτηκοτω λέγει, λανεὶ πελτας μακαρι- νέμους, vi o 'aera-λαοι τῶ βασιλεῖ μέχρι τελευτης an Guων πολλων συνην ἐν Μακεδννὼν και μεα ων ovis rem τὴν ἐν βασμλεχις Toleto δ παλ--οιαν. . Si quam postremam dedit interpretationem Scholiastes, accuratius inspicimus, eam nova iterum ambigvitate Iaborare apparet, quum illud μὰρ τελεοτῆς oodem jure ad Agathonis atque ad Archelai mortem res rei possit, quamquam mihi quidem compertum est, Scholiastam de morte Agathonis ea verba intelloxisse. In hac igitur re, in inna no veteres quidem quid statuerent habo hant, etiam talia, qtia quoddammodo aliam probari possint, proferre dissicilimum est. Verumtamen etiam hae protulisse Iuvabit. Priamum igitur indagandum erit, eur dicant, eo temporo, num Aristophanea Ranas sabulam doeerat. Agathonem nondum Mortem oppetivisse. Propterea, eredo, quod hoc tempore
15쪽
Agatho pleno, ut ita Meam, aetatia loro gaviana nil Parum nim, clieunt, probabile me, virlim id aetatis, qua tum Agatho fuerit, Diuo Iuno. Mane vero causam quia vel aliqua ex parto nobi comprobaverit 7 at in Agathon nostro nomuidquam valet nam i quanta ipsius fuerit vita perturbatio et dissolutio, consideramus, at etiam illud, quod Into in convivio dieit Agathonem fortissimum fuisse Potatorem, respicimus, quid tune offensionis habet, eam, praematura morte abreptum esse Sed jam mitto haee. aliam vero ea am, cur de morte Agathonia nondum eogitari possit, hane esse dicunt, quod Matho in judicio, quod Baeehus de Aeschyla et auripido apud inseros instituat, non appareat. Gravior quidem hae est
ulla, nec tam n ea, ex qua certo statuer Possis. Agathonem adhue in vivia visae. ori- istophanes enim in Ranis quo tetenderit, si ponderamus, aportum est, non hoe ipsiua fuissaeonsilium, ut da omnibus tragicia judicaret, sed ut AeschyIo, do cujus virtute possclea Athe- niense ejus aetati in gratiam Euripidis immerito detrahebant, Iustam Reatimation m restitueret Non igitur mirum est, Agathonem omissum esso, idquB eo minus, quum Sophoclis vix verbo fiat mentio. suum ergo argumenta, quibus probetur, Amthonem Eo tempore, quum Aristophania Rana docerentur, ' adhue in vita fuisse, per se indeo infirma sint, iteommodo etiam contrarium probent jam a d causa peramus for ut opprobrium leniexitatis vitemus, si priorem Scholiastae intorprolationem ampIexi Agathonem eo tempore jam decessisso atatuarimus Sed rem etiam vere ita se habere, ex Aristophano I. I. diIucido pro- diro mihi quidem videtur Videamus Iocum integrum. AEan vers. 7 sq. Aristophanea ae-chum haec loquentam inducit
Dei iide vers. 73 sq. , quum Hercules quaesivisset, nonne Iophon superesset, Baecho haee
Noe si tenemus, Bacchum dicere, opus ibi esse bono poeta; RIes enirn non amplina esse; qui vero sint, pravos esse si porro tenemus, Bacchum e posteriorum nurnero soluin Iophontem excepisse tunc omnino quemqu debet offendere, paulo post memorari Agathonem, ita quidem, ut bonus posita esse praedicetur is ναθων ὁ που πιαν; interrogat Herculea vers. 3 respondet Bacchus
Dicet sortasse aliquis, me nilnium tribuero voci αγαθός, ' quippo quae, qui m parodia it ad Agathonis nomen, ironiam eontineat et contrarium potius, iram quod ei insit, significet Talia objicienti respondeam, absurdum mihi videri, in ultera parte versus isoniRIn statuere, . . . Q.
16쪽
quisque videt. Ne igitur Aristophani absurdum aliquod injungam, hoc potius statuo, Ag
thonem vita jam caruias . Si etiam optimo quadrat at aptissimam interpretationsem admittit illud ἐς μακαριον ἰωεων. Licet enim vocem μακαρ nudo positam do opulentia et qui omnium
rerum copia abundant, quod aemel in Diade factum esse memini, aliquando usurpatam inveneris, frequEntisainuis tamen hujus vocis usus at o diis doquo iis, qui sunt in insulta be torum. Ipsum quoquo Scholiastam huic pras altora, quam dedit, interprotationi favere, indicio sunt verba, qua in fine addit Hur δ παρ πονοκεν, qua procul omni dubio ad
Posteriorem in t rpretationom spectant. Ceterum Ohomonto dubito, an ullus Atheniensium Propter RASOnantiam vocum μακαρων et Μακεδω- ago verba de convivii apud Archelanum
regem, ut quidam voluerunt, intellexerit; quod vix credibilo ost, nisi forto hoc statuer vis, haec Verba, ut ita dicam, jam in consuetudinem proverbii abiisse. Quibus perpensis satiatutum ni esse arbitratus sum, si a partibus ethor o Schlegeti starem, qui hic in Praelectionibus de arto dramatica o litteris Graecorum et Romanorum pag. 308, ille in libro suo de Trilogia Aeschylo pag. 526 Agathonem jam mortuum esse statuunt ante actam Aristophanis fabulam Ranas h. s. anto Ol. 3. 3. - uua quum disputata sint de tempore, quod Agatho vita expleverit jam dicendum erit de reliqua ejus vita. Quod ad Agathonis educationem attinet, omnibus iis artibus Et scientiis, quibus nobilium Athoniensium juvenes rudiri solobant, institutum eum osso verisimil est; nam do nobili ejus genere neqvuquam dubitavorim Maximo autem a stato Athonia florobant Sophistae, qui multiplici rerum utilium cognitione, admirabili vi dicendi et novitato orationis omnem Athenie aium juventutoni ad se alliciebant. Hos Viros etiam Agatho adiit orumque artea ibi vindicavit, si primis quidom temporibus Prodici videtur praecopiis et institutia usus asso siquidem rectes hoc colligimus ex Platonis Protagora p. 315. D. et non potius Iato Agathonem enim Prodico convorsantem Exhibuit, ut jam in juvone notaro mollitiam Prodicus nimirum ut etiam Agatho ob mollitiam infamia erat Serior tamen tempor ad Gorgiam magis magisque a applicuit, hujusque viri auctoritas tanta fuit in Agathone, ut eum non cinepta Gorgiam tragoedias nominar possis, quod quomodo intellectum voluerim mox dicetur. Pro sus inepta eorum Est sententia, qui Agathonem Platonis discipuIum sacere voluerunt, quippo qui, quum ill prima tragoedia vinceret, vix quatuord eim annos natus esset Est Athanacto lib. V. p. 17. Socratis vero amiliaritato et consuetudino usus est, quod tamen non ita intellexerim, ut ejus discipulus fuerit. Praeterea, ut etiam de extorno corporis habitu Agathonis aliquid dicam, eximia eum fuisse corporis pulchritudine Et gratia, omnes uno orct consentiunt, quare ad locum Protagora citatum ablegasso sus ciet. Non igitur miraberis, multos eum habuisse amatores ex quibus amo primum Iocum obtinet Pausania ex Ceramico, quocum saepe altercatus esse dicitur eo consilio, ut jucundior huic esset in gratiam
redit . s. Aelian Var Hist. II. l. atque etiam Euripidi, qui drama Chrysippum, quod
17쪽
Erat ax gener sabularem amatoriarum, in riua gratiam omposuit, in desiciis suisse traditur Aeliani Ioco, ita tamen, ut in ambiguo. ponatur, verum hoc ait necne Agathonem Busae amasium Platonia jam per B ineptum est se resutationi indiget D epigrammat enim, quod praeter Diogeno aertium' et Maerobium otiam Gallius Oct. it. XIX. 1 . ervavit, vehemento dubito, an Platonis sit. - Μoribus erat Agatho molliasimis et Esseminatis, vitamque degebat prorsus dissolutam a desicatam. Ab hae parto alia superque novimua Agathonem quum ex aliis tum maximo ex Aristophane, qui in Thesmophor. Iepidissime et acerbissimo propter more vitamque dissolutam in ipsum invehitur Inducit II Agathonem plane muliebriter se gerentem, muliebri vestitu indutum omnibusque luxuria et moIIitia instrumentia instructum. Taedet ingulos versus recensere, quihua Agatho propter Rrversam uam vitnmcarpitur, quare in universum hae fabula indo a versu 2 ad 27 usque conseratur monitum ess velim. Ex Aristophane, credo, Etiam fluxerunt amara illa verba Loeiani in Rhet. PrRecepi eap. 1l, qui eum Sardanapalo et Cinyra Agathonem omparat. Quamquam vero
hi magnis vitii Iahorabat Agatho, tamen negari non potest, eum fuisa hominem amoenia-atino ingenii ultu ot mira omitate, qua non oIum in conversatione eum amicis RPPRret,
sed etiam in eo, qualom se praestitit in ervos auos, qui na dicam tolerabili sod adeo libera conditiona apud ipsum videntur avia esse. f. Iat Sympos pag. III B. Aristophanea
Ran Uers. 84 dum praedicat Esa ποθειν- τοις φίλοις, quod unicum epitheton, Etiamsi non nollaemus ejus omitatem et amoenissimam animi indolom a Platonia Convivio jam satia hane Agathonis virtutem declararet. Cum hae virtut eongruit ipsius liberalitas, qua maxiano cernitur in conviviis, qua lautisaima fuisse praedicat Scholiasta Aristophanis. Quod prae- te ea ad vitam hujus poeta attinet, hoc accepimus, ipsum suorum dramatum Prinias parte egisse, id quod etiam reliqui sacer solebant. f. Suida voco Μυρμηξ et Platonis Smp. pag. 94. Hae habui, quae de vita Agathonis disputarem. Reliquum est, ut de tragoedia Agathonis Exponam Et fragmenta adjiciam Quum Ero programmati nostro angusti nos constituti sint, ain nune scribendi finem facere et quae disputanda relinquuntur in proximum tempus disserro eogor.