[De deliciis orationis Catullianae] [microform]

1쪽

Nationat Encloismontuor ino Humanitias

3쪽

AUTHOR V len IohanneSTITI E De deliciis orationis Catullianae PLACE Berolini

5쪽

, da ta

1234567890

cim π

7쪽

IN DEX

MSPICIIS REGIS AUGUSTISSIMI

9쪽

IVERSITATIS LITTERARIAE

RECTOR E SENATUS.

o doliciis quibusdam orationis Catulliana agere propositum est, eo consilio ut si fieri possit numerationis lectionum academicarum ieiuna aequabilitati nonnihil admisceatur iucunditatis et si qui ad haec studia se dare cupiunt ii habeant quo huius poetae nativam venustatem degustare possint. Catullus enim in hoo libello quem Cornelio Nepoti inscripsit in versibus versuumque particulis variisque dicendi flosculis iterandis a Bequentandis mirum quantum sibi placuit, longo in ea ro discedens ab Horatii severa elegantia, qui quamquam non omnia in hoc genere cavit, quod quidam praeelari viri opinati nonnulla ab eo abiudicarunt quae certum est eum scripsisse, tamen hane licentiam sibi nisi perangustis finibus non permisit. Catulli carmina, tanti moduli corpusculum quod vix tertiam partem ambitus Horatiani complectatur, quanto opere versus verbaque bis terve a saepius posita serant quis nescit Atque ut mittamus versuum intercalarium suis intervallia rodeuntium ommenta in Parcarum cantu carminis LXm et in utroque hymenaeo LXI et LXm, vel ea quae ad intercalarium normam propius accedunt, in priore hymenaeo qui huic de Compararier auri 64 69.24; Monstit9 Deo Splendida satir a quatiunt orna et 7 98 prodea nova nupta 95. 96 100 110. 120 eonectina nurea da 135. 140, et in altero Hevere, qui caelo fertur erudelior siueet v nssior igni 20. 26, quamquam ad horum carminum naturam sacta sunt, tamen huius poeta studio quid maxime probatum fuerit patelaciunti Sed sunt alia ab ho genere carmina diversa, quae eandem iteratorum ersuum con8uetudinem aliis illam quidem rationibus nixam prae se serunt. Velut carmine LV cum hi versus primus ait vitare eonuenit improbis in dia idemque extremus, hoc poeta lateri videtur quod principio posuit comprobatum videlicet esse iis quae medium car me exsequitur Simile consilium aperit exiguum quamvis carmen II Quid δι, Catiuis quid moraria mori si in curuli aerum Nonis aede

10쪽

per Onotatum peierat Vatinitiarquid est, Catina quid moraria mori cuius quae est sententia, eam Euripido his versibus sanissimis qui quidem nobis identur, nam plerique emendandi cupidi depravant oxpressit 293 N. M

σκοιμ' ἄν οὐ γὰρ αθον λεωσειν φάος κακον Ορωντας ἐκ---με ώνους. Quodsi praeterea respicimus ad eum modum composita o. XXXVI 1. 20 Annale niurieaeata Maria c. XVI 1 14 Ped abo ego eo et Ortimabo, in quo ipso accedunt et haec . 4 quod atine mollietili partim pudietim, et Mas in moli tili ae parum pudici, non ortuitum sed studioso quaesitum et adamatum poeta artificium agnoscimus. Non

longo distat . LVI 1 O rem ridi lam Cato et Oeoaam et 4 rea ea ridi da et nimia eosa Sed speciosius etiam hoc genus expolitum apparet in o. XXIX, cum primum his Quis Me potest virire, quia potest pati Ma . - - et voma et i O

10 ε ἐ-- tia et vomis et adeo quasi concludendi sormula cogere videatur legentem ut assentiat. deinde alterius partia sententiam 11 - -- , mperator unice,

Diali nisltima eridentia mula 23 eona nomina orbis, o piissimi

εOcer generque, perdidisti omnia hoc circuitu firmiter complactatur et vehemontius quos voluit carpat. Non omittimua c. rura istiere quondam eandidi ea aoles, ' fulsere era eandidi ea solea quippe repetito versu poeta et colligit superiora et confirmat et sibi transitum parat ad contraria condicionis miseriam dosoribendam dein in altera parte cum hae se excipiant

v. 11 Obatinata mente perfer, obdurat 1 iam Catulitia obdurat 19 at tu, Catum, deatinatu obdura, facile sentitur quae vis adhortationi sui accrescat bis terve repetito illo Catulitia ob me et Carum obdura. Mifficile est ire per singula quae enim

uni erS Badem species est, ea pro cuiusvis carminis consilio a sensu multis modis variatur. Itaque haec ponimus breviter, quorum quid proprium sit in communi ludentis poetae more ultro percipitur. i. Vi e M atia avreque 1 aatis et veri NM.

I 1 b XLV 8. 17 Me ut dixit Amor, inistra, ante XLIX b. 6 peraimu omnium poeta, Tant praeimu omn-m poeta. XC 2 Lesbia me dispeream nia amat 4 vertim dispeream nisi amo. ma eae qtiamvis aeuua et Adom tua; 4 leno erae aequε Memaaeotia et indomit . atque eandem orationem in eodem carmine bis ponere tam non aversatur Catullus, ut etiam nullo certo consilio, quae commode formata erant, ubi eorum occasio redit, teneat ne mutare cupiat aut curet, velut in o. LXIV 208 dicit de Thaso dimisit pector evrieis Q mandata priva eo tanti me a tenebas,