[De Lucilii poetae satirarum libris] [microform]

11쪽

I ali uella, i Gra morum temporim poetae, saturarim veram primum his verbis conceptum luisse Varin auctor est Aet ris et terra gemeabilo quoenem te M. noque heredibile est poetam post studiorum graviorum et vulgo probatorum enumerationem ad auum satiskae pomis genus transeuntem scripsime

nam ad Persi versum secundum salisae primae, qui est huius modi, Mis lege haecγ min tu istud ais nemo herculsi moraeholiastes haec adscripsit, Quis lege Meeyhunc venula d Lucilii pri-s tr instulit; quae avendum est ne de toto versu accipiamus is enim im anguste scriptus est ut ab ubertato Lucilii quam maxime inserati sed Varronis verba, quae sunt in libro' de lingua Latina p. 9, 1 curiosius, no sorte sellamur inpendeaeda sunt quas eum in Florentino eodice, e quo ceteros universos prodisss onstat, hoc modo scripta sint, A qua hipertita divisione' caelum et terram dicit is Lucretius suomm unum et viginti librorum initium fecit hoc, multi olim intrilexerunt in his Varronis libris quotiens ueretii poetae mentio fiat, serisorem, eis Luctili sensisse numerus autem librorum, quem corruptum esse apparet, nondum satis probabili ratione disputatus est nos igitur huic sententiae ars menta dieqmus, Varronem scriptusse videri suorum v et et linti librorum quod si plane .meere non potesimis, certe es trium vel nust viginti Scribendum esse vim mus ruflenique cur Varro viginti et auso lurium librorum quam, quod erat, totius osteria et: omnium triginta Istrorum initium dicere maluerit, quoad fieri poterit,

i iiiiiii Itu mi quod alios aris dixisse scimus, uellii libroriun duo distincta σωμιατια si, volumina fuiss4. id aeeuratius tractatui nobis vindicatismus ac primum quidem quo metri genera quis quo Lucilii liber scriptus fuerit cum multos dubitare videam is nisa, postquam singulosi uellii versus diligenter excussimus, exploratissimum habemissi libros XXII primos uno eodemque mere genere, versibus hexametris, scriptos fuisse . nisi quod unius ire vigesimi nulla rata memoria, alter et vigesimus aut totiis in ax parte distictis in gsaeis constitit contra in quinquo libris postremis polymetrian luisse, sextum et vigetimuis umque qui ab ho proximus fuerit' trochaicia septenariis compositum, duodetrigesimum Iambicis senariis, undetrigesimum et septe.

12쪽

nariis et senariis, trigesimum autem hexametris tertium et vigesimum, ut priores, hexametris perscriptum fuisse uno Prisciani testimonio intellegitur, p. 884. de vigesimo quarto et quinto certi nihil constare potest, quandoquidem ex his nullus versus numero libri addito prolatus est quamquam hos in prioris partis fine positos fuisse

ideo veri similius esse due us, , quod Nonhun, quem priore blumine in fine mutilo usum esse scimus, alterum a Principi --ο, sh,inrisiitruncatum habuisse non nimis probabiIe est hunc enim duo volumina versavisse ex eo perspicuum St, quod quinque postremos simplicith libros Lucilii numera , primos viginti duos autem, nisi quod vigesimo primo non utitur, plerumque dicit saturarum libros hoc enim casu

fieri non potuit mau ut siquando nou fieret efficere potuit quare 'satello strimia

libro xvIII ne semel quidem adscriptum esse satur arum, et p. 21 4 sea et haheat 3aturarum lib. xx I: neque Basileenses p. 99, - 497, 30 mora, lib. xxrruiet xxμ quo iure scripserint cire possum ι qu iam id ante sis neminem uidisse edixerunt quidem sed in hac de Luciliani operis voluminibus quaestion tu prima memorabile est, quod tamen ab aliis nondum observatum vidimus, A. Gellium in Atticis noctibus priore volus line εolo usum esse hi enim quo libror uo numema posuit, si ultra vigesimum non progrediuntur, neque ab M ultu Lucilii exsus prolatus est qui non esset exaesaetrua sed Ioeo eodem viam e non oportet quae ipse se ex ironis epistula et a Sulpicio Apollinare sumpsinae dieit Varo VII. et XVI, si quorum herum e libro Lucili xxv edae Nonius P. 186, Ja testatur, alterina potui in xin expositum esse, e quo resin a a re non alienum idem Nonius profert p. 234, 26. Iam vero cum omnia Lucilii poemata in partes Idistincta suisso constet, aleae partes Varronis aetate nondum certum ordium habueruUt ne potuit quidem e rum alterutrius initium alio modo indicari, nisi ut aut quinque aut xxv Ithromm a litum diceretur. Ontra si illo iam tempore certus ordo fuit, idemque ab eo quem postea omnes summa constantia tenuerunt non diversus, atro certa aliqua ratione permotus xxv Milii quam XXX libros dicere maluisse censendus est quam rati nem, si modo, ut diximus, ulla suit, a nobis ceri in nosci non posse mirahile esse non debe quod si in re incerta prqbabilitatem sequimur; non inepte nobis videmur dicere posse Lucilium illos quinque libros, qui posva ultimit suerunt Isu tame

prius quam ceteros XXV edidisse. nam cum unius suos saturarum libros propera

tos versibus septenariis senariis Sotadeisque conscripsisset ceriti unus tantum modo versus hexameter dactylicus superest a Servi ad Aeneidos tu 120 e luis seeundo prolatus, contemplor Inda loci siquidas aulasqus aetheris Oras , cumque post evin L. Λltius iu didascalicis, quod genus videtur proximum fuisse saturae, nullis aliis vem sibus nisi Sotadais usus esset, potuit sane Lucilius primo tempore suum Eatiuae mnus, veterum memplum secutus, Versibus comicis Posissimum instituere, eidemque

postea illo versus longos, ut nobiliores, solas vindicine hoc si ita fuit, Horatius in ea ro uellii iudicium secutus est, eum H Varro inmenippeis suis teterem Obmetrian, sed eam cum summa elegantia exiliam, imitari maluisset

13쪽

Vemin haec quocumque modo existimabuntur, nullo certe movi fieri potuit ut illa urio Lucillani operis pars, quam Varro libris Hus quam viginti conatitisse testatun viiquo tempose: libam nos Lucilii diceretur quod quia non nulli aut uno aut duobus aut tribui auctoribus testatum reserunt, de horum auctoritate quaerere portet euriosius ergo tu testes duo sunt, non res. nisi Franeiscum Iani filium Do am ea do causa inter vetoea instea audiendum putamus, quod is electa aliquot renus et Porphnionis; achesiae libris ampressis petita, in orphyrione tantum ab exstaplari antiquo adiutus, Crumianae Horatii editioni adiecit itaque Acron cum ad Horatii sex onum II fi 2a apud Fabricium p. 344, apud D insam 9l, de Pan-isis, et Nomioniano hae serastur aeripsisse, Nomina sunt luxuriosorum, quos etiam immors libro raritagius cia sis, duiutandum non est quin C.. F. Hermaunus verissime dixerit priorem orati vhraim intellegendum esse, non Gellii. Nomentani enim cuiu8dam Lucilium meruionem Ainiecisse tam , sed qui illo nou Horatii tempore vixisset, quippe cui in libro saturarum secunda mortem imprecatus esset is veraus Pudmnatum ad Phormionem 1, 2. p. 440 Parum emendate scriptus extat; quem, quia allitteratione vix carere potest, hoc modo satis probabiliter restitui posse existimamus, Qui te, Nomentiaris, malum iam ectori' e viticum exemplaria Vulgo serantiam ceteria perdat itaque rei per se incredibili perturbata ista Acronis scholi qm lacere non debent, et multo minus Franciscus Dousa quo ipso austore, ad noratium R. 69l, io Lucilianis p. t et 104, notissimum hunc Haronis exsuφ, qui est in Aeneidos I 676. Qua facere id possis nostram nunc accipe mentem, Lucilio adscribere iubemur, eum in Acron Fabricii ad se . I, 4, 87 recte scriptum sit in Oeta, non vi Lucilius. ceterum non dissimiliter falluntur qui aut Probum de nomine p. 217, hoc est librarium obiensem, aut coniecturam suam secuti a aenetium Ericiliumve strum custodientem anciliorum dixisse existimant, cum grammaticum Horatii nomen posuisse perspicuum sit. sed tempus est ut alterum testem prodire iubeamus Aeroue, si peciem considerare volumus, longe locupletiorem in Hietoricis ad Herennium libris, quorum vetustissima exemplaria valde eo rum atque interpolata esse constat, libro vi 12, 18, ubi agit auctor de verborum triώς iove parum conelnn f, Lucilium in eo vitio dicit esse adsiduum , hoc est, inquit, in nioru libro, Hosi scriptas uri misimus Aeli hic primum Lucilii versus perturbate scriptus est neque enim in eo ulla insiguis aut impedita ver- horum traiectio est, neque poetae aesuli ab urbe condita septimi versus vitiosos fecerunt, sed dum taxat minus ouci auos. itaque bic versus Lucilii hoc modo scri-

vis, Aeli, res ut te scrinias misi ' Luci. deinde hunc versum scriptor non ea de causa improbandum duxit, quod a Lucilio esset in prior libro positiis; G quod eum in primor libro collocasset, in qua parte vitiosa vel parum suavia etiam ab imperitioribus et minus curiosis caveri solent.

14쪽

Hae quae diximus ita manifesta sunt, ut ea et invenire quis a pomui torobare debeant omnes sed quotus numero liberiis suis et, , quem Lucilius a Luesum Aelium scripsisset, sine ulla dubitatione dicere possemus ait Varrius Flpoex Uisos Lucilii suis numeris designasset quod quoniam ille nianquam, feeit nam quas e argumento semel laetum dieat, quod apud Festula in lacinas pama 174, is habetur L. I. obscae, ubi Pauli haec sunt, Noctiiugam Lucilius in diae obseenum si fleat , nunc nihil a lius intellegere possumus, vis in pagina est 294 27 eiusdem libri versus quinque superesse, in quibus dubium non Mi. quin poeta Lucium alia. quatur scimus quidem eos viros doctos qui hos π sua emendare temptaeverint, Sia... ligerum, indemannum, .miisserum, Mei nomen moeandi casu positum, in quo structura orationis labat, non agnovisse sed iidem ne iurgia quidem ea, quae Festus in his versibus significata esse testatur, ut iis inessen in erunt quare 'n Iste horum commenta excutere, praesertim cummiliter ripae p. 40 de uis versaeu diis cat Lucilium eius modi dueentos in uno peda stantem rundere potuis se nobis, posteis quam primum rem et formam orationis, deinde verbii, quaesivimus, Me quae subiecimus urbanitate Lucilii non indigua visa sunt I i '. .

Comelia Publiu nost Scipiadas, dicta Apulia dum usque intorquet in iesum, Oti a deliciis, Luci, esto epis inaedo et Sectator adeo ipse tuo quαε rectitie dicitis, : ti inat forte domum sequimurmides atque frequentes. in his Apulus tantum experiundi causa et ut sensus imploretur, a nobis insilium 1atemur, ubi in exemplari est haec sunt, dicto te usque intorquet Aeet ilia temptare ac potius ludere, veluti hoc dicta impurus dum intorquet iris Isum sed dicta et dum certissima sunt et ad orationem sustentandam neceshari, in 'ceteris quae perversa erant leni manu ineximus, et delicis lues es tue; is Meo ipsi

suo quo rectius dicas.

Haec eo consilio disputavimus, Commilitones carissimi, ut vos ad eas litteras: quibus meus moresque et iudicium excoluntur, vel th g imo patriae chserimis fidεaliter tractandas adhortaremur. finem autem scribendi faciemus in versibus 'Lucisi: quos ex libro XXVII petitos Nonius rettulito 308, 24 et p. 37, 22 28, qui, honinoptimus quid se, cum ad summam rem publieam gerendam natus non esset agere deceret antiqua et ingenua simpIicitate declarain. - Rem o usi salute et fletis en ius Meatus, ' ; ' Quibia Potest, impertit, totumque hoc stadios et sedia . quibus preces subiunxisse putandus est: harunt enim idem Nonius p. 472, 15 hune