장음표시 사용
511쪽
XVI. At vero hoc quidem jam vetus est, et majorum exemplo multis in rebus usitatum : quum ad vim faciundam veniretur, Si quos armatos quam Vis princul conspexissent, ut statim testificati' discederent,
optime in sponsionem sacere posSent. M ADVERSUS EDICTUM PRAETORIS vis F CTA ESSET Itarie vero λ scire Sse armatos, SatiS est, ut Vim factam probes; in manus eorum incidere, non est satis Θ Adspectus arma
torum ad vim probandam valebit; incursus et impetus
non valebit 3 qui abierit, facilius sibi vim iactam probabit, quam qui effugerit λ At ego hoc dico : si, ut
primo in castello Caecinae dixit Abutius, se homines coegisse et armasse, neque illum, Si eo accessisset, abiturum, statim C. Acina discessisset; dubitare vos non debuisse, quin Caecinae facta vis esset β: si vero, simul ac procul con Spexit armatos, re CS-sisset, eo minus dubitaretis. Omnis enim vis est, quae periculo aut decedere nos alicunde cogit, aut prohibet accedere. Quod si aliter statuetis; videto ne hoc vos statuatis, qui vivus discesserit, ei vim non esse factam; De hoc omnibus, in posseSSionum
dicit, . Gu-in sugae dicitia eamdem .. Aliter vulgus philosophorum appellat, pro cujusque artis certis et indubitatis principiis. Nam Principia sunt, unde quodque oritur; Oritur autem
XVI. I. seli. putat Ciceronem forte scripsisse , in ad vim moribus faciundana. . I. V. L. a. Testifcali. Postquam testium signia tabulae obsignatae. Testilitari is dicebatur, qui testificandi alicujus tam gotii eatisa tabulas obsignari curabat. ΗΟHom 3. Ante is optime - , Ilachio copulavidetur excidisse. I. V. L. Λι a restis eicium Praetoria vis facta esset. Haec tamen aponsio non est, ex qua judicandum. Nam, ut Constat ex narratione, restituisse se dixit aebutius. Ergo ni adversus interdictum restitutus ait c adcina. Fiarin mula autem sponsionis ext A . IMonte. III : - Ni vir bonus sit Pro Quist. ω Νi bona ex edicto Po- - . .
S. Quin Coecimo feta quis esset. Quia nimia libertatem imminuit, quae
Potestas est vivendi , ut velis. Vis ex neee Atlas imposita. routraria volun . tati. Pax . - Era miratis, etc. Quia re -tiu, est vidis,e, quam au limae. ID.
512쪽
controversiis, praescribatis, ut confligendum sibi, et armis decertandum putent; ne, quemadmodum iubello poena ignavis ab imperatoribus constituitur, sic iii judiciis deterior causa sit eorum, qui fugerint, quam qiii ad extremum usque contenderint. Quum de jure et legitimis' hominum controversiis loquimur, et in his rebus vim nominamus, pertenuis vis intelligi debet. Vidi armatos, quamvis paucOS: magna vi Sest. Decessi unius hominis telo perterritus: dejectias
detrususque sum. Hoc si ita statuetis; non modo non
erit, cur depugnare quisquam posthac, POM Sionis causa, velit, sed ne illud quidem, cur repugnare. Sin
Rutem Vim sine caede, sine Vulneratione. Sine sanguine, nullam intelligetis; statuetis, homines Possessionis cupidiores quam vitae ' esse oportere.
XVII. Age vero, de vi te ipsum habebo judicem Ebuti. Responde, si tibi videtur. In fundum Caecina
Utrum noluit tandem, an non potuit accedere pQuum te obstitisse, et repulisse' dicis, certe hunc
6. Legitimis. in controMersiis. Quae legum interdictorumque Praeceptis Macepruntur. Cic. Top. a aequitatis institutio tripartiis. Una pars legitima .
alterii eonveniens, tertia moris vetustate eo mata .. PAMRR. . Pretentiis. Nou atrox, et Ne mens, sed Perexigua. - Mama visese. Quomodo magna, si pertenuis p eomparatione vis bellicae. Absurdum Me Selaita. pronuntiat. eteori tura ductus legit, is iacta vi
est.. I. V. L. - Sed nol a vulg. uenon recedendum putamus, quum Cuncta inperiora inferioraque bene sibi e terere videantur. g. Possessionis cupidiores, guram vitiae. Ut non prius Posse Sionem. quam vitam relinquant, id est, quatueaedes aut vulnera sacra iant. Hori. Homines debere potius de vita . quam de Posa aione sedere. Absurdum judicium. Nam vita sortunia omni santeponenda, nedum Possessioni.
Laudis quidem quam vitae alii sunt cupidiores. ut apud Virgil. . Qui vita
bene credat emi is. Item: vi vitamque volunt pro laude pacisci . . At Pos. sessio amissa recuperari potest. amissa vita non Potest. PA R. XVII. r. Utrum noluis tandem. an non minit accedere ρ Demit voluntas, an facultas ae dendi p Dilemmatis vis inest in definitione via, quae est nece insitas imposita contraria viaucitati; l. r. D. quod vi metusve causa. ID m. a. Quum is obstitisse et repudiasse.
Quidam legi hie volunt, reptilia e ς
513쪽
voluisse concedis. Potes igitur dicere, non ei vim fuisse impedimento, cui, quum Cuperet, eoque Consilio venisset, per homines coactos non sit licitum accedere P si enim id, quod maxime voluit, nullo modo potuit; Vis prosecto quaedam obstiterit necesse est: aut tu dic quamobrem , quum Vellet accedere,
non accesserit. Iam vim factam negare non potes :
dejectus quemadmodum sit, qui non accesserit, id quaeritur. Demoveri i enim et depelli de loco necessu est eum, qui dejiciatur : id autem accidere ei qui potest, qui omnino in eo loco, unde se dejectum esse dicit, numquam suit Quod si fuisset Φ, et ex eo loco metu permotus, fugisset, quum armatos vidisset: diceresne esse dejectum 3 opinor. An tu, qui tam dili
genter et tam callide verbis ControVerSias, non aeqNL
tate, dijudicas, et jura non utilitate communi si, sed litoris exprimis; potorisne dicere, dejectum PsSe eum, qui tactus non erit Quid λ detrusum dicos Nam eo verbo antea praetores in hoc interdicto uti solebant.
Quid ais potestne detrudi quisquam, qui non attin-
Hu repugnusse. Ego nihil ausus sum mutare; alterutrum tamen horum reponendam censeo; sed malim, repugnasse. LAMB. - RePudiare levius est verbum in hoe loco et hac sententia. Vere Ersuriensis: repulisse. Saepius mos eat Tullius in hac oratione hae voce. superius cap. 2 4 . in Ille qui ingredientem repulerit, non ogatur M. GRAE .- Recentiorea Graevio non paruerunt , et com Ceteris, quas vidi edd. dederunt, repudiasse. GAR. - U I . malebat rumnasse. I. V. L. 3. Atit tu die. Genus est Partitionis. quum percunctantur adversarios, ut
supra : in Alia si qua est in acito quae nos fugerit, die quae sit. Sic auisiuargumentatur 2 Aut noluit, aut non potuit. Voluit, igitur non potuit. Nam si concurrisset facultas Cum voluntate, Recessisset.Voluntas autem si impedita sit, saetam id est vi, quae est necessitas imposita contraria Voluntati. 4. Edd. pleraeque ante Lamb. Diis mo-ri. I. V. L. Vide auP. P. IS. 5. Hottom. testatur fuisse in quibusdam MSS Quid ρ si fuisset; idque
P. Faber praetulit. I. V. L. 6. Non titilitate communi. requitas constituta omnibus, qui sunt ejusd mi Civitatis , ad res suas obtinendas. Ita communis inest utilitas. - Literis exprimis. Non explica , sed ad iniquum
514쪽
gitur 3 Nonne, si verbum sequi volumus, hoc intelligamus necesse est, eum detrudi, cui manus asses-rantur λ Necesse est, inquam, si ad verbum rem volumus attingere 7, Deminem statu' detrusum, qui non, adhibita vi, manu demotus, et actus praeceps intelligatur. Dejectus vero qui potest eSSe quiSquam, nisi in inferiorem locum de superiore motus λ Potest pulsus, fugatus, ejectus denique; illud vero nullo modo potest, dejectus esse quisquam, non modo qui tactus non sit, Sed ne aequo quidem et plano loco. Quid ergo λ hoc interdictum putamus eorum OSSE Causa compositum, qui se praecipitatos ex lociS Superioribus dicerent λ eos enim vere possumus dicere esse dejectos. XVIII. An non, quum voluntas, et consilium, et sententia interdicti intelligatur, impudentiam Summam, aut stultitiam singularem putabimus, in verborum errore Versari rem, et causam, et utilitatem Communem non relinquere Solum, Sed etiam Proderep An hoc dubium est, quin neque Verborum tanta copia sit non modo in nostra lingua, quae dicitur esse inops , sed ne in alia quidem ulla, res ut omnes Suis certis ac propriis vocabulis nominentiar pneque Vero quidquam opus Sit Verbi S, quUm ea reS,Cujus causa verba quaesita sint, intelligatur λ Quae lex,
. Si ad verbum rem voltimus attingere. Vox attingere a glom mihi addita videtur. Gulielmina tuetur vulgatum, illo Placiti mercatore : in Quae nihil attingunt ad rem , neque fiunt usui N. GaDT. - Lego cum ΗOttomanno a stringere. Nam Fab. VII, 4 : in Est enim servitus ad certa se verba adstrimgendi vis PAGER. - M. amendant, alligare. I. V. L.
3. Lamb. stinui. Iam correxerat Μuretus, in neminem atatuere detria- aum m. I. V. L. XVIII. I. In verborum errore Ner sari. Verba captare, quorum anceps
et dubia plerumque siguifieatio nos saIlit. PAME . a. Quin dicitur esse inops. Lucret. lib. III: in saepe Dieere nos prohibet patrii sermonis egestas ΜartiaI. .. Nobis non licet esse tam disertis .. Tuscul. II: . GNecorum copiosior est liu
515쪽
quod senatusconsultum, quod magistratus edictum
quod foedus, aut pactio ε; quod ut ad privatas res
redeam β) testamentum, quae judicia, aut stipulationes si, aut pacti et conventi formula 7 non infirmari, aut convelli ' potest, si ad verba rem deflectere velimus ; Consilium autem eorum, qui Scripserunt, et rationem, et auctoritatem relinquamus p Sermo me
hercule et familiaris et quotidianus non cohaerebiti , si verba inter nos aucupabimur. Denique imperium domesticum nullum erit, si servulis hoc uostris con- Cesserimus, ut ad verba nobis Obediant; non ad ist, quod ex verbis intelligi possit, obtemperent. Exemplis nunc uti vid licet mihi necesse est harum rerum omnium p non occurrit unicuique vestrum aliud alii in omni genere exemplum , quod testimonio Sit, nougua, quam nostra De Fin. II. . Quod nobis in hac inopi lingua non Co e. diiur ; quamquarti tu harie etiam copiosiorem dicere soles m. At lib. I, de Fin. linguam latinam non modo Don tu in Peni, sed etiam copiosiorem disputat, ut in Tuscia. I, et II de orat. PAM. 3. Quin leae, quod senatusconsulatim, quod magistratus edictum. In ΤOpie. ubi agit de partitione r is Ius civile est
in legibus. SCtis, rebus judicatis,
iurisperitorum auctoritate, edictis magistratuum , more, aequitate consti tuta .. Edictum magistratus est, quod in proponit magistratus antequam ius reddat, ut Euirent cives, quod ius de quaque re quisque dicturus esset in I. a ,
4. Pactio, ut ait Uap. l. I, de pactis... eat duorum pluriumve in idem placi.
s. Ut ad priuatas res redeam. Xa Milia superiora publici juria sunt. Ciceroia Partitione: a Scriptorum publicum aliud, aliud privatum. Publicum, ut
lex. SCtum, foedus. Privatum, tabulae hoc nomine testamentum significat Pactio , conventio, stipulatio M. IDEM.6. Quin iudicia. atit Miptitatisnes. Iudieia, judiciorum somnias. quae a Praetore praescribebantur. Nam iudicia pro continetibus Interpretari , nulla ratio est. Iudiata. Inter privato -Mψulasiones. Verborum nempe obligationes; vide l. s. D. de verborum obligat. ID M. I. tit practi, et conrenti formula. Sie Cicero appellare solet, quoa contraetus jurisconsulti nominant. Nihil mutandum hic suit; uirmne enim modo et sine copula. Et cum copulahoe reete dicitur. Conventum verbum generale ad omnia pertinet, quibus transἰgendi, negotiique gerendi causa consentiunt, qui inter se agunt: l. r. D. de Paetis. IDRΜ.8. Alii codd. - eonoelii. I. . L. 9. Non cohorebit. Saepius abrum-
516쪽
ex verbis aptum pendere jus sed verba serviri r ho-ntinum consiliis et auctoritatibus p ornate ot copiose L. Crassus, homo longe eloquentissimus, Paullo ante, quam nos in sorum venimus, judicio centumvirali hanc sententiam defendit, et facile, quum. contra eum prudentissimus homo, Q. Mucius, diceret, probavit omnibus, M' Curium, qui heres institutus esset ita, mortuo postumo filio, quum filius non
modo non mortuus, Sed ne natus quidem eSset, hinredem esse oportere. Quid λ verbis satis hoc .utum
erat λ minime. Quae res igitur valuit 3 voluntas ' : quae si tacitis nobis intelligi posset, verbis omnino non
uteremur; quia non potest, Verba reperta Suni, Hora
quae impedirent, sed quae indicarent voluntatem. XIX. Lex usum et auctoritatem fundi jubet esso biennium . At utimur eodem jure in aedibus, quae in lege non appellantur. Si via sit immunita', jubet, qua Velit, agere jumentum. Potest hoc ex verbis intelligi, licere,
Petur, vel a nobis ipsis, vel ab aliis,
dum verba reprehenduntur. Pro Cluem tio : ω Vix diserti adoles citia cohaerebat oriatio in. PASs R. Io. Non ex verbis aptum pendere jus. Haec est seriptura Pall. haec Turing. et veritatis eius vestigium etiam num haeret in olim e is; in tiuibus Gettim : vulgata substituit totum, ignoratione vocis alterius, quo tamen usus lib. I Oniei ruiti : . Honeatum , ET quo aptum est onicium is . In M. II. Verba semire hominum consiliis. et auctoritatibus. Verba tamquam ministros indieare hominia voluntatem, et stententiam. Verba enim, ut infra dicit, reperta sunt, non quae impedirent , sed quae indicarent voluntatem.
ra. Qusae res igitur Paluit' νOmnitis. obtinuit illam causam per Cossum, quum habita ratio fuerit sententiae Potius, quam sEripti. PAMEn.
fundi jubet esse biennium. Vide Exc. IX ad calcem huius orationis. a. Si via sit immunita. Via est j eundi, agendi, ambulandi, I. , ad
semit. Proeae restis. In Porreetum D to pedes . in anfractu , et flexu sedecim,
l. 8 , ibid et Varro de L. L. VI, tibi
legis xii tabb. meminit. Munire viam dixit Paullus I. qui vias D. de damn. ius. . Qui vias publicas muniunt. sine clamno vicinorum id facere debent . . PAM R. - Qua velit. Is , Cui servit debetur. ΗOTTOM. - Si vis sit in Bruttiis immunita. fimitii , Italiae populi, ad fretum Siculum alii. Tusculum vero oppidum Proxiine ut be u
517쪽
5o8 M. T. CICERONIS si via sit in Bruttiis immunita, agere, Si velit, jumen
tum per M. Scauri Tusculanum. Actio est in auctorem praesentem ' his verbis, QUANDOQUIDEM TE IN IURE CONSPICIO. Hac actione Appius illo caecus 4 uti non posset si β tam fovere homines verba consectarentur, ut ' rem, Cujus causa verba Sunt, non con Siderarent.
Testamento si recitatus heres esset pupillus Cornelius Τ, isque jam annos xx haberet; vobis interpreti-
ntque, ut Strabo scribit, in in ipsius urbis conspectu Rus ager Tusculanus ς in quo, ut alibi diximus, romani cives villas habebant amoenissImas : in his Μ. Seaurus, Μ. Cicero, Q. Hortensius, L. Lucullus, et alii quam multi. Porro autem qui viam, hoc est, servitutem debet, munire viam debet, munitamque et Paratam Praebere. Quod si non secerit, tum ei. cui servitus debetur, lex MI tabb. P testatem iacit, qua velit iumentum, quod vehi Ium trahit, agere. Sensus ergo Est apertissimus e Si verba, inquit , sequerentur, quae potestatem faciunt, ut qua vesit is cui servitus debetur, si via ubi tua debetur imminuta est, iumentum agat: agere lio rei vel per amoenis iamiam quemvisag n, qualis est ager M. Scauri :quam illo gravissimam contumeliam sibi saetam interpretaretur: quum agro illo suo nihil neque iucundius, neque suavius quidquam habeat. Quum autem id lex dieit, de eius solius agro sentit, qui servitutem viae debebat,
quam non muniverat. HOTTOM. 3. Actio est in auctorem Promtem. Auctorem recte reponunt hie Hottoia
mannufi, et Lambinus, et ex notis Probi, et ex libris e signiscat eum , unde is qui agit, anum ius repetere potest, hoc est iacile. Sed quod sequitur. .. Si tam vere homiues, et C. in me rito conturbavit doetIssimos viros :est enim valde corruptum; ubi tamen ego vitium in una litera esse sentio ob similitudinem V et ob quam saepe a librariis pee tum esse docui : sie igitur aeribam : . Si tum vere homines
verba consectarentur, quum rem , -- ius musa vorba sunt, non considera rent . : hic vere valet bene, recte, iat
Graeeis ἀληθως est Reeepi auctorem, quod miror repudiasse Gruteriim. Sic enim legitur in MAS Ersuri. et Franeia, in MedIola nensi antiquissima, Aseensii, et Cra-tandri editionibus : et sic Iegi iubet ratio, ut d est Hottomannus et Faber. GRAEvtus. Sic vett. Venetae. 4. Hae actione Anius ille Mectistiti non posset. Quod caecus in iure
non inisset conspicere adversarium. P s R. S. Si tam sesere homines... νει rem cujus causa verba sunt, etc. Vide
Exeum. X ad calcem hujus orat. 6. Wria. servat vulg. guam. I. V. L. . Testamento si recitatus heres esset pupilius Cornelius. Hoc nomen exem pli cansa puto usurpari solitum a iuri consultis, qui sortassis ad legem Corinnesiam ad Testamentis exempla illa accommodarent, ut in lege 33 , de acquirenda et amittenda po sessione. Et in lege I, pro emptore. Et in lege 49, da us ructa, ut mittam alia.
518쪽
hus amitteret hereditatem'. Veniunt in mentem mihi permulta : Vobis plura, certo scio. Verum, ne nimium multa complectamur, atque ab eo, quod propositum est, longius aberret oratio; hoc ipsum intemdictum , de quo agitur, consideremus. Intelligetis enim in eo ipso, si in verbis jus constituamus, omnem uti
litatem nos hujus interdicti, dum versuti et callidi
volumus esse, amissuroS. UNDE TU, AUT FAMILIA, AUT
set; non familia dejecisset, ut opinor, sed aliquis de milia. Recto igitur diceres te restituisse 'λ quippe
Quid enim facilius est, quam probari iis, qui latine
Alibi Attitis et Titius etiam proverbio lici rem domini poMessionemque de-eelebrati sunt. Idem Attii , quod Titii , sendere; pro Cluentio. Est autem harunt etiam Titius et Mitis apud Iuvena in fictio. PAss R. Iem et apud Plutarchum. Non est igi- Io. Recte igitur diceres te restituisis tur error in nomine, sed In his: Isque sep Notetur locus, cui similes sunt jam annos xx haberet, vobis interpre- alii quam multi: ex quibus verum esse tibus amitteret hereditatem Gravis intelligitur, quod antea diximus, sponereor est in numeri notis. Quis enim xionis Verbis, quibus quis in restituisse pupillum ancioa xx natum appellaverio se dicit is, non iactum ipsum compre- piluus a tutela liberatur, simul ae hendi : hoe est, non laeto ipso ao pubes esse ineipit. Incipere autem ab revera dicere sponsorem se restituisse: annis x 4 d et Iustinianua, et iuris- quippe qui nullo modo restituerit: consulti, et Festus, et alii. Quoniam nam hoe ipso in Ioeo qui restitvisso igitur, quam sit haec iniqua interpre- se dicit, non restituit: et si hoe aliistatio, quantum potest, auget, lego verbis euerret, sic diceret: a Restituere annos xv haberet, quod hic annus non debeo: quippe qui non deiecerimis. Primus est, ut illi omum auctores Sed quod magistratus Imperio parere sunt, quos memoravi, ex quo impubes civem neeesse est, uti hae illi oration. esse desiit. Id erit igitur, in isque anno non licet: in Non restituam, aut resti-nno plus haberetis, ostendetque quanto tuere non debeo in. Quocirca restituisso major iniquitas illa sutura sit; erme se eontendit. id est, magistratus edi autem eo saeilior, quod literam V. di- eto atque imperio morem gessisse: sed miliatam esse X. etiam veterea Prm sub ea tamen conditione, qua et resiliadiderant. P. FAava. inere jubebat. Jubebat autem restitue-8. Amitteret heredi trirem. Quippe re', si dejecisset: non dejecerat, quare qui pupillus non esset, utpote non magistratus 1mPerio Paruerat: et Me impubes : nam pubertatis primus an- modo restituerat. Si dia locus infra enus, quartus deeimus. Hori. - Si glebia aliquem dejeceris, juasu, 9. Si me villistis tuus. Quia est vii. que sis, quem hominibus armatis de
519쪽
sciant, in uno servulo familiae Domen non valere pSi vero ne habeas quidem servum, Praeter eum, quinio d jecerit: clames videlicet: Si habeo familiam, a familia mea fateor to esse dejectum. Noque dubium est, quin, si ad rem iudicandam verbo ducimur, non re, samiliam ita telligamus, quae conStet ex Servis Pluribus; quin unus homo, familia non sit . Verbum certe hoc non modo postulat, sed etiam cogit. At vero ratio juris, interdictique vis, et Praetorum Voluntas, et hominum prudentium consilium et auctoritas, respuat hanc de sensionem, et pro nihilo putet. XX. Quid ergo λ isti homines latino non loquuntur Imo vero tantum loquuntur , quantum est satis ad intelligendam voluntatem, quum Sibi hoc propo-
suserint, Ut, Si Ve' me tu dejeceris, sive tuorum qui piam , sive SerVorum, Si Ve amicorum, ut Servos non
numero distinguant, Sed appelle ut uno familiae nomine : de liberis autem quisquis est, ProcuratoriS ninmine appelletur; non quo omneS sint, aut appellentur
ieeeris restituere: restituisse te dieespis Hori. Te Paruisse edicto, nihil ei se eontra interdictum. PAM n. r. In uno serm/o fami ire nomen non m/Here. . Uni ua nervus, inquit UIpIanus, similiae appellatione non eontinetur; ne duo quidem familiam saetunt in. Paullua tamen lib. V senistentiarurn duos servos familἰam sacere respondet. Cicero hoc loco docot quomodo haee, quae videntur sibi esse adversa, Possint in Poneord ἰam redigi. Si nimirum propriam vocis si gnificati ,riem respicias. familia non est villicus , aut Aervus; si ad mentem legis attendas . ubi me villiens , aut alius servu tuus unicus deiecit, iudicabor et merito quidem a familia tuadriemus esse. GRAE . m. Quin unus homo familia non sit. Phaedrus tamen e in sepua quum solus esset familia .. Sed hoc est, quum esset loco familiae. Vide viros doctos ad eum locum Phaedri, III, 19, 1, et nost. edit. t m. II, P. Io I. XX. I. Latine non loquuntur. Anosis et Volsce In III de orat. .. -- line loqui est verba ea efferre, quae nemo jure reprehendat .. Interdum simpliciter, et vere. Verr. V : in Latine citote me, non accusatorie loqui in.
I. Qvtim sibi hoc proposuerint, titsiae, etc. Vide Exeum. XI ad caleem hiricis orationis. -- Procuratores, qui negotii nastri aliqnta gerant. Pro- Curator tamen in D. de procur. definitur, qui aliena negotia domini man-
520쪽
ORATIO PRO A. CAECINA. 5ir Procuratores, qui negotii nostri aliquid gerant; sed
in hac re δέ cognita sontentia interdicti, verba subtiliter exquiri omnia noluerunt. Non enim alia causaeSt taequitatis in uno servo, et in pluribus : Non alia
ratio juris in hoc genere duntaxat, utrum me tuuSprocurator dejecerit is, qui legitime procurator dicitur omnium rerum ejus , qui ita Italia non sit absitvo reipublic se causa, quasi quidam paene dominus, hoc est, alieni juris vicarius; an tuus colonus, aut vicinus, aut cliens, aut libertus, aut quivis, qui illam vim dejectionemque', auo rogatu, aut tuo nomine, s cerit. Quare, Si ad eum restituendum, qui vi dejectus est, eam leni vim habet tequitatis ratio; ea intellecta, certe nihil ad rem pertinet, quae verborum vis Sit, a nominum. Tam restitues, si tuus me libertus dejecerit, nulli tuo prie positus negotio, quam Si procurator dejecerit; non quo omneS Sint ProcuratoreS,
qui aliquid nostri negotii gerunt, sed quod in hac re
quaeri nihil attinet. Um restitues, si tanta S Servuli S, quam si familia deiecerit universa: non quo idem
itatu administrat; et Mepe pro negotiorum gestore Recipitur. 3. Lambin. addit quia. I. V. L.
4. Qui legitima proetirator ditam
omnium rerum ejus. Hoc est, quod seribit Ulpianus in l. t, D. de Procur. .. Quosdam non putare, unius rei mandatum auscipientem procuratorem esse 2 iaculi nec is quidem, qui rem Perserendam, vel epistolam, vel nuntium perferendum suscepit, proprie procurator appellatur: sed Ferius eat. inquit, eum quoque Procuratorem se, quὲ ad unam rem datus sitis. Cicero igitur ρrocuratoris nomen PrinPrie ad eum restringit, qui vel adiit , vel universorum negotiorum procurator est. Reliquos mandatarios
Ciceroni dicitur legitime esse qui negotii aliquid gerit, alieno praepositus
negotio, paene dominus. et alieni iuris vicarius, praesertim bonorum illius, qui rei p. causa abest. Cons. in s. cap. 56. s. Dus qui in Italia non sit. Nam qui Praesentis negotium suscipiebat, cognitor dicebatur, et ita seripsisse arbitramur Meonium. In M. 6. Dejectionemque ferest. Prodrieeerit. sie emptionem facere pris emere, et gratulationem ad Lit. ποῦ