Epistola Petri Suauenij Mosellani discipuli. Cum apologia sua Ioanni Cellario pro defensione sui præceptoris missa. Responsio ironica loannis Cellarij Gnostopolitani, Hebraicarum literarum Lipsiæ professoris, ad eiusdem Suauenij Epistolam

7쪽

uinii mos ni distinuiti

Cum apologia sua Ioanni Cellatio odefensione sui praeceptoris misia.

tsponsio promta Ioa

nis Cellarismostopolitani Hebraicam literarum Lipsiae professoris. ad eiusdem Suauenil Epistolam.

8쪽

N.RDISCIPVLI.D.IOANNIS CELLARII

Epigramma intemporariv,ad studiosum lectos rem,quoscaeptore laudat, et quali quere dus sit praescribit, Constensure breui sophis venerabile culincii Parnasium fausterio aditure gradu Pactibi doctiloquus monstret normamq; modum Precepto vita candidiore nitens Qui placidus mista tener grauitate iuueni Causa verecundi sipe ruboriS erit. Quemq; sacro,nitido inpres sermone docere Et iuua et pigniS Viribus Urget Opi . Cui pia verbigens christi relligio cordi est,

Cuius vixtutum vita tenore nitet.

Quem nec spurca Venus nec lubrica gaudia mundi,

Nec valet a sana Vertere mente,mSrum.

Quorum tanta tibi quoniam nunc copia presto est Possitiudicium sistere ut illa meu Attameno iuuenis.vero si fidis amico Ista tuo condas.pectore verba precor. Viribus ille meus totis Cellarius instat Quo linguae sanctet dogmata sancta serat. Te doctum redda facilic via modo Sacratis doceat scripta ossa notis. Hunc scriptis quoniam nuper lacerauit iniquis mordaX,indoctus,non bene sanuS,iners. Cogitur inuitus simila,nunc reddereparita. Sepius insontem nepetatiste feroκ. Qui si non talem mordendi ponere mentem Destine et iamsparceredeinde viri.

9쪽

Conspicies.lechorimordaci armaborlambo. Sic oreui loqueu.crede misellus ameti

SEQUITUR EPISTOLA PETRI

S VENII CUM COLOGIA SUA DANONICELLARIO HISSA, A q

10쪽

DETRUSIVA NIVS IOANNI CELLARIO SALUTEM,

Ides Cellari, quot tragoedias pestola tua, in m de disputatiois serie inlcripsisti commoucriSed Ego qui a vitae initio semper umbra delecta=ω sin tussui iam nunc tua caussa vulgi fabula fio. Si queris curita tande tua caussa, quid est quod dillimus

lem Praeceptoris mei λHosellani nometia epistola tualesisti quod mihinon min drarum quin numera benefficia debetesse,*proprium Hoc inquam ut a tui calumnns defenderem totius orbis iuditio meam infantiam comittere coactu sum.Quid enim facerem cia a te in eas anaustias detrusus essem,ut vesprax toris iuriam urda aure preterirem vel aperte vindicaremquMquod1Oσlent qui inter scyllam charibdimin conclusi naui ant, trium altem deuitant.ab alteronon nisi sensim deflectant. Si emscomma illud tuu tacitus praeterassem, a discipuli pietate Meintamquae vel obhoc maior debet pceptori hus qua renti .quod hi corpo et animOR simul.Id aut cornis maumore sunt.Nuc aut cir aperterepello a modestia mea recedo. Sed ita tristisius tuo honori tota apolouia nostra deroget inpluuillud inicu verbuprrteoebarancisceptoriSin eloquetia pelamat nomini descrescitcuo iustius etia terogatu volo Vt si quid habes qtepumGalaiferaSit argumeti agaS. couim Alias si mulierculadimore uiti nOSretaliaueris experieriS et

nobis in e bile Elias christiani hois noeea in vulo' edeste.Viruque nua inplectioetua teostensuruFinis sti.m.c. ni ac lacappareat valem edibus nostris ath.Kalendas septembris .H.D. MX.