Thomae Linacri Britanni De emendata structura Latini sermonis libri sex, cum indice copiosissimo

5쪽

LINACRI

BRITANNI,

De emendata structura Latini sermonis libri seX,

E N E TIIS, M. D. LVII.

7쪽

THOMAE LINA CO

De emendata structura liber primus, siue de octo partibus.

ARTEs orationis in η . tina publice ab idoneis auctori ΣJ V: receptae sunt Io, Nomen, Pronomen , Verbκm , Participium, Praepositis, Adverbium, Interie- Ilio, Coniun tio. Veteres Di u dentur sex erant contenti, qui Participium Verbo , O Interiectionem Adverbio adnumerarunt. Sed ex his octo , inclinabiles flexileiq; sunt quatuor, Nomen, Pronomen, Verbum, δ' Participium. Immobiles, inflexilesque, reliquae, Praepositis, Adverbium, Interiectio, Coniunctio. Accidunt inclinabilibus omnibus, numerus O persona. Nomini autem, Pronomini O Participis, praeterea casus O genera. Uem M oe Participis etiam tempus. Vni Verbo, modus.

DE NOMINE.OMEN est pars orationis, Pae casibus i vi flexa significat aliquid sine ulla temporis,

aut certa personae adsignificantia. Nom num uaria sunt species, aliae ὰ uocibus, aliae ὰ rebus sumptae. x uocibus, principale, ut candidus iod riuatum, ut candidior. E tiam simplex , ut pes: OCompositum, ut bipes. Deriuatigeneris, aliud D

8쪽

. De emend. struct. liber primus nominatiuum est, quod uidelicet a nomine ducitur , ut i lapis, lapillus. Aliud Verbale, quod a uerbo, ut ab amo, amator. Miud Participiale, ut fugitans, ampetens . Aliud Aduerbiale, ut ὰ cras, crastinus. Sito Pronominale aliud, ut ὰ nocter, nostras, nisi cem tam adsignificet personam. A' rebus sumptae steries sunt, Proprium, Appellativum, O quod generali appellatione Adie Diui adipelles licet. Proprium est, quod rem non multis communem, sed uni indiuiduo propriam significat, ut Maro, Roma , Tiberis , Caucasus, Britannia. FIum quatuor rent genera ,sic Prisciano distin Ia Pr nomen, quod uel disserentiae causa 'praeponitur, uel ueteriritu : quod Romani postquam Sabinos asciuisesent in ciuitatem, eorum nomina suis praeposuerunt, inuicemq; Sabini serum. Talia erant Aulus, O Publius , , Marcus , multaq; alia, quae non ante pue ris, qμam Wirilem togam sumerent, puellis, Pim πη-berent , Tito Probo autore ,sunt imposita. Nomen,qμοd suum cuiq; est, ut Paulus, Τullius. Cognomen, quod cognationis est commiune, ni Scipio, Gracchus , Fabius. Hoc tamen cum de pluribus dici pose

it I abusue dici proprium uideri potest. Agnomen,

quod ab aliquo Gientu in impositum: ut Africanμs, Isauricus, Germanicus . Diomedi nomen cs, qμod Prisciam cognomen , ct contra. Ait enim, Nomen

proprie est gentilicium, id est, quod originem geηtis uel familia declarat, ut Porcius, Cornelius, Iulius. Cognomen, quod uniuscuiusq; proprium est, O nominibus gentillatissubiungitur , ut Cato, Scipio, C

9쪽

De nomine. I

Iar.-0Mod sciamio apud eruditi seculi scriptores

agnomen non legi sed pro eo cognomen: ut Salustius, Masinissa rex Namidarum in amicitiam receptus ὰ Publio Scipione, cui ponea Africano cognomen ex virtute fuit, multa praeclara rei militaris facinora fecerat. Et Cicero de Sene tute, Teq; non cognomentum solam Athenis deportasse , sed humanitatem Oprudentiam intelligo . Varro de re Rustica, Nam eo praelio boles itafudit ac iugauit,ut eo Nerua praetor imperator sit appellatus , est auus cognomen inuen rit , ut diceretur Scropha. Virgilius, Cui nunc cognomen Iulo. Vbi tamen Seruius cognomen pro agnomine positum censet. Appellativum en quod rem multis communem significat , ut animal, homo , candor , color. Appella liuorum uim obtinent O adiectivorum Neutra: ut

in illo saluni3, Quibus diuitiae bono O honeRορο- tiores erant. Et Virgilis, Dulce satis humor. Et iusdem, Triste lupus stabulis. Item, Quid, ct Q od, ut Terentius, Quid illic rerum gerit c idem, Quid hic tibi negock est ' Cicero ad Atticum, ad Publium Lupum ct Caium Coponium praetores misi, ut se uobis coniungerent, O militum quod haberent, ad

uos deducerent. Et Quodcimque, ut Idem, Vos hortor , ut quodcunq; militum contrahere poteritis, contrabatis. Nominum uim obtinent, siue appellatiuorum, siue alterius cuiusquam generis malis, i

terim O infiniti uerborum modi, ut, Scire in illo, Scire tuum nihil vi. Interim Infiniti sensus. Voco autem infiniti sensum , Infinitum ipsum cum suo A 3 accusa-

10쪽

De emend. struct. Liber Primus. accusativo: ut in hoc sermone, Apparet hunc esse se num domini pauperis miseriqI: pars ista hunc esse seruum domini pauperis.9 Simili modo O in quos Immiti sensus soluitur ut in eo Martialis, Hoc fio , quod scribit nulla puella tibi: illud quod nulla puella

scribit tibi. scire tame licet, tum haec in ita uerba, quae nominum uice funguntur , tu essus in quos οἰ-uuntur , usitatius uel in re to usurpari, ut in iam diacto exemplo Scire tuum nihil in ) uel in accusativo, ut in heminictis quod sequitur Nisi te scire hoc

sciat alter.) O in illa Caesaris, Damnatum poena sequi oportebat , ut igni cremaretur. Rarius in a lativo. Salanius , Audito regem in Siciliam te dere . Plinius, Τenato quoniam potum in ursinam rabiem agat. Item in genitivo. Plinius , Flores uero

odoresq; de die in diem gignit. Magna, ut palam est, admonitione hominu, quae stillatissime floreant, celerrime marcescere. Videtur enim illud celerrime marcescere, quae, Oc. in gignendi casu positum pro

Ex appellativis Collectivum est,quod singulari numero aliquam multitudinem significat, ut populus,

gens,turba: quibus contrarium naturam haben qua in multitudinis numero rem unicam significant, ut Athenae, moenia, in nominato hactenus genere. Adiectivum nomen in uniuersum id uoco, quod sine altero, cui adhaereat, confinere in oratione non po-

ten. Eius uariae sunt steries, quas Irictim hic pes quemur. Sunt igitur aliae Ormatae asse Iionis uel negata, qua proprie adi ua dicuntur, ut albus,

pars