Philippi Vvannemakeri Belgae dominicani Triumphus litteratorum, in quo Borromeianae virtutis imago

91쪽

Non enim aliud horum negotium quam bonorum justorumque famam aeternum proscindere. Hi mores eorum sunt, vitiis elegantes s sed quos speeie quadam irtutis aut Sapientia tegunt fovent. So

Terent Eu-- essestprimos omnium rerum volun ιη Nὸ sun tame a nec erunt, tametsi passim sapientes se palam jactitent. Censores volunt , imo Mvates agerea nec sumere sensum sed adia serre,& mentem adducere ex sua mente, denique obseruare omnium scripta,&japere in deteriorem partem . Sed ne pluribus verbis te detineam Satores sunt, messoresque mendaciorum, scelerumque

quae ambitio, inflatus animus ministrat. Ille dico, ex divitiis ortus, quas amplas possident. Hae enim , scribente Seneca Epist. ccxx II instant animos verbia pariunt,invidiam contrahunt, usque eo mentem alienant, ut fama pecuniae etiam metrara delectet. Sed audite,

92쪽

LITTERA TORVM. 73

Audire Porticenses , Mercatores nugarum, Verboram arbι- censeres ,

audite Romanum Lyricum in

Ipsius haec munera, non hominum. Virtus est quae hominem animumque nobilitat. Et quamquam vere quoque possem dicere cum Polybio Largentum quidem op cuniam esse communem omnium hominum possessionem La honestam ct ex eo Ludem gloriam Deorum esse, aut eorum,qui aDiis proximi censentur ad Socratem tamen vos voco. Ille scite & docte hoc ide. nempe: non e pecunia Virtute nos sed ex Vir/ute pecuniam, atque alia omnia bona publice ac priυatim ho nibus obvenire. Obveniunt prososto. Illa enim fortunae bona quam exigua ad honestatem timnes novimus 4 quam incerta P Vtinam utinam haec in animi medullas dimittant: Pambu ambiguis Fortuna volubilis errat, Et manet in nulgo certa tenaxque loco - τ i Sed modo lata manet, vultu modo sumit

acerbos, Eι antὐ conssans , in levitareflua eP.

93쪽

In curam , in angorem , in ruinam . Volo tamen sciant, nihil magni esse in divitiis viverea omnes tyranni faciunt magnum est, honeste vivere, prudenter, sapienter sfortiter. Nam diυitiarum Horia Sallustii

verba refero in Cati fluxa atque fragilis:

virtus clara, aeterna, habetur. Α Stoico I 'nostro sapiente etiam instruimur,qui docet, Beatum non esse eum quem vulgus pestat, ad quempecunia magna confluxit: scistum cui bonum omne in animo ect erectum, o excelseum, ct mirabilia ea cantem. Non sic tamen haec a me dicuntur, ut solos opulentos , sapientium turbatores aestimem limo paucos reor si tamen sunt. Sed an ne miserum, e- re omnibus 4 garrire,& turbare, M Censere singulosis O misera vita . Verum hoc etiam accedit huic pecti dicit Pluta

chus qua inausicatas infelixque istorum natura, ct eu μmma quadam orantia injustospotius, Dam in malos concedatur Vt enim Cantharides latioribus frumen tis,in viridioribus innascuntur rosis sic

94쪽

LITTERA TORVM. 7s e illi, eos arrodui maxime qui rusti sunt, quique ad gloriam , virtutis grassantur via. Ad explendum sane desiderium inhiant' honeste vero nec ne expleant,omnino non curante . Narrationis pausam h1c aliquam faciebat To EMRTIusssium ego erumpens voce, O Amice aici

Ego porro nec ipse nuc inter homines justus .a. Esse eum. Ineptias, inquit, Darras: mugas meras quid abducit 'Rogas Linquam ι- quando malum es hominem justumia is

Malum ait Imo bonum potius. Quid enim hic novi PE Mulvi figulo succenset, e fibros ber: ἡεω.Et menssicus mendico invidet , Cantor

Cantori;

Quanto minus ergis mirum si vitium virtuti , impius pio bono malus male velit;& virulenta sua lingui aut conatur disturhares aut apud vulgum, ut male audiat falsimoniis circumscribere Imo hoc necessarium virtuti. Ipsa etenim se magis tum, magisque extollio Themistoclem audi.

95쪽

audi ille, cu adolescens esset, nihil sple-didum a se fieri, inde cojicere solebat llos adhuc in vidos haberet O praestans praestantissimi viri dictum . In hoc finio Letiam a vobis, si placet, dimittor Acme ad sacros Apollinis hortos recipio. Equidem , nisi me fallit animus, ad aulam hanc ut veniant, haec hora indicta. Non detinemus, inquam, si est ut refers. Sic locutus, surrexit ille de discessit.

Am igitur soli remanseramus, Ego, Cogghius. Qui ad me obversus Nihil

impedit, inquir, quin de itinere aut sortu- tua nunc quidquam promas. Et iam de Antistite Borromaro dicas, qualiter ab eo exceptus, Utrumque, inquam, plaeet sed breviter, de quatum tempus patitur. A meo e patria discessu ordiar. O dine enim senarrare libeat ab hoc exo dium debeo. Quo tempore vero discesserim, mi amice, quam suaviter a te dimitas: jam nosti. Discesserim dico, A tuerpiam ad verum Vibium cellu vo. Catus, a Belgiae supremo nostro praesule R. R. P. M PETRO vita Tram Do mei

96쪽

LITTERA TORVM. Iam antissimo, cui hoc semper in animo fateri liceat me vel promovere vel ad altiora excitare Abivi profecto, si discendi cupiditatem spectes, libenter; aegre , si te alto' quorum desiderio mire tenebar&quibuscum studiorum commercio jucunde vixeram. Ibidem autem Praesule nostro adjuncto sibi R. P. MICHAEL ROPHovio insigni doctrina praedito Viro, cui Religio auctoritatem detulit qua merito a puti mortales omnes maximam ha hetide itinere altius deliberantes judicarunt expedire potius, me non recusante, Italiam petere nam spe in Hispania

transiiciendi vocatus ante fueram R. P. MATTHIA E Ys Io, optimo fidoque itineris mei Achate. Hoc nuncio accepto ad Grudios me contuli, ut extremos istate amplexus darem suavissimis Conmilitonibus, qui tanto amore omni loco mihi uncti, uanimis Aeacidem Actoridens fuit.

Et qui non tantiim amorem eo , sed honore omnium digni . Quidni enim eloquat Pauci hi non habent quod in omni

97쪽

78 . TRIVMPHVS ni stili genere alicui viventium invideat Iuniores sunt fateor. At optime Mena-der Cani capisti haut adferun prudentiam. Et illud Plautini ausculta: Nonatare, verum ingenio adipiscitur sapientia. Nomina non transeo, quae orbis inuideat aemuli quandoque seret . Fuere, R.

Bus EDA. Anime . qui animi quae ingenia Accedutiis PHILIPPvs AER

Religionis, soli. Sed utinam liceret ca Φra illa pectora in Amphiteatro suscipiens dos praebere. Non permittit nec illorum nec Religionis modestia, qua Amphitrari trales istas laudes execrarunt semper Mnemo bonus sano oculo patitur. Illi ergo& Musa tu Princeps Puteanus, ante meue Belgio decessum, Lovanium ad se vocaverant bino vhiclo, Amoris Pietatis, Plus uno die tamen non remansi, cum ad

Advaticos reversus in Italiam quam prismum

98쪽

LITTERATORUM. Ismua Superioribus, Franciscora vvertio scui praecipuam itineris mei rationem acceptam refero honestissime dimittor . uebris. AN. Priusquam abirem vero, Puteanus litte A. . , . . ras misit , unas Illustrissimo Cardinaltyikς Borro maeo tradendas alteras ad me plenas adfectu vide eas Confestim protuli. Non quὁd tenebar laudibus istis quas plene in iis expresserat sed quia merebatur elegantissimae divinaeque litterae quarum plurimi inter illos Zvveertius,exe-plar postulaverant Iis a Cogghi perlectis, Quid hic nunc a me requiris ρ subjunxi. damussim ut reseram quas civitates, quae oppida, quae hospitia adierim' qui exceptus, detentus, dimissus fuerime Frustra. Neque enim tempus sufficeret, neque possem si velim,neque tam curiose

singula a me notata, neque memini. Musarum Antistes Illustrissimus Cardinalis Borromaeus ad se me vocat. De illo habeo quae sufficienter numquam laudem,

mirer , venerer . Narrabo quaedam, modo nemo sermonis cursum interrumpat.

Te tamen, mi Cogghe, verbo prius moneo

99쪽

go I ripa VI neo sicastigo . Quid enim ρ Itane vero Tot mensibus absis, nec verbulae te neci salutem ρ Quis crederet Vbi pristinus favor ubi amor e Periles Suspicari possem.

Non faciam. imo inducar citius in coelum evolasse terram, quam te Carissime, credam. Mutatum,ct curam deposuisse mei. Innumeri montes, Luser me es, φαέ,

Fluminas ct capi, necfreta pauca jacm Micteporeis causi2 a te qua littera pe

si sit, in nostra rara venire manus. Narrare nunc aggrediar ADMIRANDAE ILL vs TRISSIMI BOR ROMA Io PER A. Vtinam vel in fines ultimos teris rae possim ad Indos, inquam. Garamatas Incipiam autem ab ipso capite. uali erme complexus Deinde, Acta Factas, subjungam. NOBILIssIMAM hanc maximamque n5 Insubria tantum, sed Hesperiae totius urbem appuli superis gratia ,selici successu

Maccestis. Et ut primum licuit, Ilustrissimum Botromaeum adii, comitatus Op

timo venerabiliri nostrae Religionis

tres

100쪽

tre, qui apud S. MARIAM GRATIAR , it vocant celeberrimum coeno.

bium, ubi ego hospes , morabatur. Sed cum veni, circumfusam turbam circa cubiculum ejus jnveni quorum alii consi lium, alii solatium , alii favorem, alii graintiam a benignissimo Antistite desiderabant. Talem enim se praestat. Non praeest solum, sed, prodest. Non sibi tantum cives datos, sed se etiam crvibus, arbitratur. Quod Archytas de judice, LIud de hoc Antistite verissimum. Ipsum videlicet, & Aram, idem esses sariter ad utrumque adflictos, oppressos consu-gere. Cujuscumque dignitatis, cujuscu-que conditionis aut gradus, nobiles ignobilesque asylum, subsidium, portum inveniunt. Prohibet pulsare aliquem ad unitum sive tenuissimi homines aditum ad eum captet, damuli rejiciant Adit ,

haeretque latet ejus quisquis accessit, finemque sermonis μω cuiquepudor, non φ y superbia eju acit. Et prosecto hoc in primis laudabile quod curas suas a singulis ad publica etia proserat, matriam Pru dentia