Quaedam de staphylomate : dissertatio inauguralis medica ...

11쪽

tur. In illa specie Staphylomatis albida tuitica cortiis Ormis elevatio deprehenditur; in hae coorti-lotini seu nigraim CernimuS Colorem.

Paulus Aegineta vero et Acinarius altius jam in naturam morbi nostri inquisiverunt, et indolem staphylomatis in curva bione tam cornisormis iunicae, quam UVaesormis debilitatae, modo perfluxionem, modo per eXulcerationem sacta pOSDerunt, et variaS Drmas et gradus variis Dominibus insigniverunt, ita ut πQο πτωσις') prolapSUS, quimuScae Caput referret, myocephalon, ambitu major VPro, inStar uvae a Cini σταφυλcos χ diceretur. Ubi vero ita succrevit, ut palpebraS transiliret, 1ιηλον, denique Vero, ubi palpebrarum pondere compreSSadegenerationem quasi subierat in callum complanatum, clavus, helos sis nuncupabatur. Ex arabicis modicis Avicennam praeterire non possum, qui Paulum Aeginetam in genere quidem SecutuS, Corneae Staphyloma ob iridis prolapsu satis acute distinguit hisce verbis: quandoque sit in

omnibus partibus corneae eminentia ex ea ipsa et assimilatur vesicis: EX reli litorum vero, qui inter Arabes floruere,13 Paul. Aegineta lib. VI., cap. 19. et lib. III. cap. 22.2) Λctuarius de meth. med. lib. II. cap. 7.3) Avicenna lib. III. sevi. III. I r. II. cap. 6.

12쪽

quippe quae Graecorum modo continent Senientias. Ex barbaris medicis vero AmbroSium Paraeum audiamus, qui cum antecessoribus Sub Stapliylomate corneae Stapliyloma aeque ac iridis prolapsum iii- tolligit, atque in iis discernendis colorem eminentiae respicit, eumque in altero Staplaylomate albescenti immaturo uvae acino, in altero autem eidem nigricauli maturo similem esse assirmat.

Duod ad reliquorum hujus temporis Scriptorum Senientius, uti Constantini Asricani q), Gordonii Τ),

Fabricii ab Aquapendente missas has faciamus, qui iiii nisi recoctam Superiorum Scriptorum

13쪽

uid vero a nostro aevo proximi medici in Staphylomalis cognitione prosecerint, ViX multum

valet, quod commemorem. Neque Onim modo Variarnm aegritudinum, uno Staphylomatis nomine relatarum Sylva ViX ac ne ViX quidem CossuCala, Verum etiam numero amplificata, neutiquam lucidonio

ordine lustrala, Sed singulis, etsi loto coelo disserant, invicem permiXtiS, reS DOStra parum prosecisse mihi videtur, quippe quam eXponentes, ipsi hujus saeculi medicorum principes priorum Vestigia sere penitus premebant. Etenim ipse Iohannes Zacharias Dialiter haud adfert, quod intersit inter eum iridis prolapsum, qui acino similem figuram

refert ei verum Staphyloma, ac reapSe utrumque morbum confundit. Quem sigillatim melius disquisitum et constitutum, qualem nunc habemUS, nuperioribus domum temporibuS accepimUS. Jacobus Guillemeau primus eXStat, qui Sia- phyloma corneae totale, et St. Υves q), qui staphyloma scierolicae Statuit. Guengius Staphyloma generi herniariam ad

14쪽

i istae sive ruptis Sive laXalis exhibitum, propulsa, ud istud genus morborum nostrum putanS pertinere. At vero, ne omnibus Singulis recensitis, L. B. patientia abuli videar, Maucliartii '), Sativagosii '), Bernsteinii q), sententiis praetermissis, liceat modo mentionem injicere ancipitis commentationis, cujus auctores Ianin et Beli q) in ambiguis, dubiis ac incertis, Suspensum Stapl1yloma reli plerunt. Confundit enim alter stapliyloma cum iridis et humoris a silet iunicae prolapsu, alter cum hydrope et hy-p0pyo.

Ricliter summus auctor ac Sui aevi chirungiae princeps, corneam in Staphylomate craSSiorem, Cameram Oculi anteriorem anguStiorem Semper redditam, ita ut haec paene evanesceret, primUS OSt, qui moneat ex cornea nimirum OXtrorsum et intror- Stim intumescente. Idem deinde discrimen sistit

15쪽

inter staphyloma totale, quo tota cornea correpta est, et partiale, cui Vero eXCrescentiaS alius gonoris solidas adnitinerat. Cujus Sententiae asseclao

suere. Admonet vero Scarpa, discrimen aliquod intercedere inter staphyloma adultorum et insontum; cum in adultorum StapliylomatibuS corneae eraSSities, naturalem ne aequanS quidem, nedum Superans deprehendatur. Quam Vero mutationem positam esse concedit in praegreSSO morbo BC aegrotantis aetate, quippe cum Oculus adullorum Saepius hydrope correptus inVeniatur. Spangenbergius staphyloma non nisi tunica conjunctiva pirius destructa, oriri posse contendit. Beerius q), cui accuratiorem et Veriorem hii. jus morbi notitiam nostro domum aetate debemus,

16쪽

liaec habet: stapliyloma est ins0lita quaevis et ad normalem oculi siti ictionem haud necessara, in quacunque bulbi regione et loco prominentia, distinetis arctisque circumscripta limilibus, alque ab expanSis protruSisque membranis oculi bulbo propriis,

Selimal g haec dicit de Staphylomate: est

distincte circumscripta, Solida, duriuScula, Corneae protuberantia opaca, nullum aut paucum humorem ContinenS, quae non relabitur, et Visum plane ac sere absque omni spe restitutionis turbat. Boch et Rau nuperrimis temporibuS, eX-

fer '), ii sunt, qui rem nostram optime inquisiverunt, et quorum, quae Seripserunt, digna Sunt, quae

17쪽

contracta reddantur. Ille tum staphyloma luctimi habere contendit, si cornea inmorem hypertrophia tortum, pluS minuSVe inter palpebras prominentem, coloris grisei, interdum margarita ei instar Splen-

dentis praebet; ipsa saciei suae pellucidae inde omnino eXpers. Rau ejusdem sere mentis est; eXiSlimat enim, Staphyloma eSSe eminentiam praeter

naturam in aliqua bulbi oculi regione, ejusque prs priam tunicarum, partim hypero egetationi nimiae partim diminutae cohaesioni debens Originem. Ex hisce diversis de staphylomale collectis Sententiis variorum Scriptorum, qui Subtilius ac diligentius si aphylomatis naturae ac indoli indagandae operam navaverunt, dilucide patet, praecipue

duos oculoriam morbos esse, qui ad hunc usque diem, omnium propemodium CODSenSu, Staphylomatis nomine eXOrnantur. Quorum quidem ulter positus est in circumscripta corneae cum iride concre-

lac et pelluciditate Sua orbatae prominentia, hunc Staphyloma corneae Vocant; alter in prolapsu iridis

eX corneae hiatu, sive ulcere sive cultro saeto. Staphyloma, quod Pacemosum dicunt, ad rarissimos oculorum morbos pertinens, persectUm

refert iridis prolapsum ex cornea, multis in locis ulcusculis eXesa; itaque a simplici iridis prolapsulantummodo gradu dissert. Sunt etiam, qui sis hylomatis scieroficac

18쪽

ls mentionem taciant, quo nomine hujus membranae tumorem subcoerulei coloris denotant, plus minusve prominentem. Cujus autem morbi natura non Sem per una est eademque. Modo enim varices in vasis eboroideae nati scieroticam allollunt, atque ilas Iaphyloma Seleroticae formant cujus generis ea Sunt quae in antica oculi bulbi facie observata lur), modo emincialiam hujus membranae deprehendimus, quae cum totius oculi labe et visunmisso conjuncta est, nec aliud quidquam osseri, nisi circumscriptam ipsarum Oculi membranarum in ista parte extenuationem. Huic alteri Staphylomatis generi ea Sunt adnumeranda, quae in postica seleroticae parte Iocum habent, in Orbila recondita, a Scarpa nec non a Demolirio τὶ descripta. Altamen hujus, quem modo diximus

morbum, origo et natura nondum a Curale sunt

perspectae, cum in occulta oculi parte locum habeat

1) Prahtischo Abhandiungen libor die Augenhranklieitcnnach dein Frangi sisclicii des Levellic, libers. von Meriens, 2. Theti, pag. 193 etc. 2) Τraito des maladies des Velix. Τοm 1. pag. 330. Qui pag. 331 et liaec, quae notatu haud indigna mihi videntur, addit: It duit arrivor quotque is quo l'on croit avoir a combas ire uno amaurose, landis 'lu'il sagit d uia amincissementet d uno protulicranoe petit utre sori peti olendue de quotque partie latcrale ou posterieure non visibio de la sciero liquo.

19쪽

beat et hucusque in mortuis tantum cognosci po- tuerit.

Staphyloma iridis, cor oris cilliaris cum

Staphylomate scierolicae communes habet lam Ori- gitiem quam naturam, easdemque Sibi necessarias seonditiones, itaque loco lanium modo dissert, quo in conspectum Venit. Denique Francogallorum et Italorum modici peculiari cuidam morbo corneae, coni instar Olatae, t atque in centro paulo ObSCuralae, caelerium prorSUS Sanae, nomen Sta hylomatis conici dederunt, i qui inflammatione sere nulla antegressa, vel Sola Sanguinis congestione essicitur, lente procedit, iris iliaud ita graviter assecla est, nec unquam Cum Cor- inea coaleScit. Hic Status morbOSus ad moram hy-l pertrophiam corneae cum adaucta humoris aquei Sei cretione, non ad Staphylorna referri potest. Summo

j jure i tur, ut milii quidem videtur, ab Iliinlythiuic morbo hyperceralosis nomen inditum ost, Si-imul naturam et indolem morbi indicans. His igitur morbis, qui nostra aetate Staphylo-imatis nomine exornantur, breViter commemoratiS, 1) Dem0urius loc. cit. pag. 316. vocat Staplaγl0me transi parent, Staphyloma pellucidum conicum Levoille, Extension 1 8taphγloni Von Gracia, Cornea conical tarmed Wardrop.

20쪽

htinc quaestionem liceat milii pros ri Q, eamque Solvere diligentius: cilinam ex istis oculorum vitiis jure meritoque nomen Stapliylomotis trilauendum sit; cui nam vero abrogandum I Neque vero huic proposito salissacere possimus, nisi stabilita antea ipsius morbi notione. Quum Voro eX mea quidem Sententia, uti in quaque desinitione Statuenda, Sic in ea Stapliylomatis tradenda, hoc curandum sit, ut ibi ea comprehendantur, quae illi propria Sunt, quibusque primo intuitu hic oculi morbus ab aliis similibus dissiliuisi

possit. Itaque non admodum a vero alienum metare, existimo, Si partibus Beerit, Rau et Bookii addictus contendo, Stapliyloma esse Corneae Statum processu inflammationis mixtae adductum, in quo eminentia vel lolatis, vel partialis omnium lamellarum corneae cum iride concretae atque Obscuratae vel incrassatae vel attenuatae Cernitur, non OX PI

Sione mechanica, sed partim collaesione diminuta, partim alienatae reproductionis processu effecta. Notione morbi jam stabilita, ad quaestionem: cui nam vitio staphyluinasis nomen tribuendum sit Τ

Illud ipsum Staphylomatis nomen, cum desumptum sit a similitudine, quam quoad formam cum acino vinaceo habeat oculus isto modo correptus, in morbum quoquo ipsi simillimac figurae,