Carmina Quintini Guanciali Italiae reparatae salutis anno primo

2쪽

En tandem, utque erat in votis, post aspera sala concessum lacerata diu distractaque membra Colligere Italiae, et miserae solatia ferre, Et revocare animos, et diae frontis honores. Et vox altisonans Garibaldi increbuit ore: Ite procul, proe ut Italia vos ite, profani, Et vos, carni lices hominum, qui sceptra tenetis Torquentes et corda metu, et caligine mentes lSat miserae Italiae luctust Sat, vindice nullo. Et turpes ignominias, et barbara jussa Perpessi l ... Et quaenam est hominum lex, atque deorum, Quae pecudum nos more jubet ditione teneri, Sanguinis et calidum e jugulis effundere flumen Principis arbitrior Procul hine, procul ite, tyranni, Unaque sit tandem Italia, uno principe digna; Et nova libertas nobis transfusa latino

Sanguine, saeta patrum reserat, Sanctumque Senatum. Assensero itali proceres, motuque repente Civico inest animis amor unus, et una cupido Pugnandi, et belli eaussae, et monumenta doloris

3쪽

Ηaud unquam excideranti Fit bellicus ardor ubique, Irradiant labore novo vexilla per auras, Et collecta manus juvenum se credere coeptis Audet; sed veluti samma exagitantibus euris i Per stipulam, hos inter medios Garibaldus anhelus

Fertur . et evoIvens nammantis pectoris aestus iErget ad arma viros, jaculentur sulmina dextris; Atque cito horribili reboant tormenta Dagore Bellica, et hinc illinc enses, et sugile plumbum

Peetora trojiciunt, et Iethum eaede cruenta nostibus immittunt. Gignit miracula martis Libera vis animi, stimulos datque aemula virtus; Et trepidant, queis dulce jugum, gaudenique eθlenis, Servitioque premi nunquam meliora volentes lEt trepidant monitu rerum, et pallescere vultus Vidimus exangues... Sed contra audacia crevit. Et patriae illabens animis tunc numen amicum Suggerit ultricos iras, et sortiter ausus; εEt tandem invisae tremulis cecidere coronae Verticibus, meritas possint ut solvere poenas Heu nimium suis fraternis sanguine dextris lQuis tameu Italiae princeps nunc dignus hoberi, Cui Sceptra, et sidente animo committere sata ΤNon equidem cupimus certa sine lege vagari, Perque nefas vetitum ruere, et mens libera Daeni

Impatiens juris sit nulli obnoxia poenae; Sed regis, populique datae libramine sortes

Versentur, tum quaeque suo stet firma potestas Principio, et nulli arbitrio subjecta vicissim. Et regem nobis legere est concessa lacultos