Ioannis Barclaii Argenis Ioannis Barclaii argenidis continuatae

1쪽

Sudiet. Jesu

6쪽

PRESTANTISSIMIS

DE UE RE LITTERARIA

OPTIME MERITIS VIRIS , DANIELI dc D A V I D I AUBRII S, fia- tribus germanis,&CLEMENTI SCHLEI-CHIO, Haeredibus V ECHELIANIS,

ciuibus Ad Bibliopolis apud Rempubli

cam Franconrtensem celeberrimis , DDD. amicis fautoribusque meis obseruandis Dico

Iohannes Ludovicus Got redus. CRIBENTEM IVM' ipsa

FAVOR M IN FITQUE LABOREM,

ait poeta. Nouic hoc, puto , expertusque est , qui Jo HANNIS BARCLAII,

A 1 summi

7쪽

summi &eloquentissimi viri, ARGENIDEM ausus est continuare, Gallica quidem lingua,sed ad admirationem suaui. Ausus, dixi: nec iniuria. Quid enim aliud,quam Apellis affectam Venerem si modo Argenis illa Barclaiana non ipsa Venus est. Emisit is superiori anno S Ε-CUNDAM ARGENI DIS PARTEM,

quo successu,quo applausu,qu ritisὶΤΟ-tius Galliae. Galliae λ Vt de caeteris regnis

taceam, etiam nostrae Germaniae. Vultis sponsores dein s vos ipsos dabo Viri integerrimi: quibus SECvNDAM illam Argenidis Partem, velut bonae fidei possessoribus, a me in Latinum sermonem conuersam inscripsi, gnarus, in ossicina vestra castis emtoribus prostare Arge-nidem Barclaianam. Gallis autem hunc Moucla labergii laborem gratum fuista hoc arguit, quod tam celeriter post: secundum librum , tertium quoque in lucem emisit , velut superhetatione qua

dam. Si enim prior proles displicuisset

8쪽

DE DICA TORI A. p

omunctioribus;cur tanto studio deproperaret effundere alteram Θ Et fruitur ille quidem haud dubie laborum suorum praemio, diligentiaeque ac elegantiae fructibus perpetim duraturis: nobis tamen Germanis non inuidebit, opinor, eam, quam ex lucubrationibus eius percipimus honestam delectationem. Profitetur enim se Galliς quidem ciuem;sed adscriptum, sed inquilinum: caeterum origine parentibusque Germanum. Illius pars tertia Argenidis Conti- ouatae,cum nuper a ParisiensibusBibliopolis mihi ostensa fuisset, non conquieuidonec eam mei iuris facerem , ac paricum superiore ratione loqui Latine docerem. Istud mirari subiit,quae hominem ratio perpulerit,ut multa quae in superiori volumine perscripserat, huc repeteret, nisi forte Mihi firmum fixumque animet stetit, Auctoris vestigiis religiose in ere, nec in fidi interpretis officium ac leges impingere, A , cum

9쪽

cum improbefaciat, qui in alieno libro ingeniosis es: in quo quidem eo minus mihi

ipsi indulsi, quod non Illustribus solum dedicatus esset personis, sed & amplissi

mo a potentissimo rege munitus priuilegio. Hanc autem versionem laboremque meum cui offerrem,ne quςrendum quidem mihi fuit. Nam primum, si ad alium luissem: vestru m erat ius , vestra inter cessio, vestrae vindiciae. Poteratis alie

nae sobolis posse flori non iniuria Plautinum illud obiicerer

Tune hic Feles Virginalis liberos parentibus sublectos habebis 3

N eque vero mea in vos obseruantia, a sectus, studium, mos, permittebat, aliud optare labori meo patrocinium, quam eorum, quorum in me tot singularis beneuolenti exstabant documenta.

Accipite igitur, Viri optimi, vos Fratres Auorii, Tum Clemens Schleichi, corcula litteraris, ocelli studiorum, a

nimulae Musarum , quibus soli prope

10쪽

DEDICATORI A

eruento & ferreo hoc seculo vitam ac spiritum suppeditatis,T ERTIAM hanc

dem facie ac dextera qua secundam, Mab eadem dextera. Quςret haec vel sponte lubensque sorores suas in vestris alueis pluteisque, quibus tot nominib. deuincta & coniuncta est, ut eas domicilio diu uellere nefas fuerit. Quod si vobis nec Labor meus, nec studium displicuerit: ne de Lectorum quidem fauore sut o ceperam dicere dubitabo: sed & nec de

felici venditione. Ita voveo mente,Voces manu, Offenbachii ad Moenum,Kalen

dis Januariis A N. C. M. DC. XXVII.