Henrico Belovio et Elisabethæ Schrammiæ sponsis nobilissimis Ioannes Caselivs

7쪽

HENRICO BELO

MI ET ELISAEE,

sponsis nobilis

IOANNES CASELIUS.

8쪽

AD HENRICUM BEL

VIVM VIRUM NOBILISSIM VM, SE- natorem regni Danici, serenissimi FRID ERICI secundi regis consiliarium, & praefectum in prouincia CONdingensi.

IA reuoluebam cupido monumemia labore.

Scipiada comisi docti, cum Musa

suauidicae vocis monitis castigat amicis Linque Gades inque Hellenos,et umen Iberum Linque Irenaeo copulo Rhodanums ruentem

Alpess, Eridanis amnem,iugas Appennini: Ais a cons iis versus populi. cums,

Resice,quassi per arula rectius Ires, Seu terra pedibus primogratatus amico sius Megalesloleo claris digressus ab oris Tet an mare, quo fortes deguntsub climate Dam, Sceptrigero regi,procerum plaudente caterua, Carus ita, ut longe qui sit car simus unus,

mphen Aramia lugentis modo ducitElissam. Sic

9쪽

Sic ait huc igitur defectere mententa: o mihi iti Aesiuiadum flos inclute salue , Et mea vota lubens lege. Nam qua fora requiras. Seu tu, siue aby, cur hac tibi, quase negenturZSi tenui cultu Eo deducere carmen Arcitenens iubeatos salso tita lepores Pieris siret qua re mihi parcit amice.

Ergofaces alii eneris, natis sagittas Suavis is, cur inuideam tibi vers in dant,

Tisidibus certatim oe voce, per aurea te fa, O recreent animos vepres, spectora regum. uuingeniis antiquum referant auris talenta, Et res valida abj, seriems iuuenta, Cunctas,pro imperio qua damortuna rapissessuorum cum videa monte e tollire coelo, edi comento tamen abstulerit leuis aura repenti. Si quid in humanis magnum sciurabile rebus,

Omnias hics nonpemim nihil se putandu ent tingenium virtusci vigent, vivunts permum Hinc etenim coeli quodcuns seb axe bonorum D, Pende is laudabus fatorum nasiitur ordo. Nam qui Pieriaspectus coluere per artes, ingress virtutis iter, nonsignibus ausis,

10쪽

Ceu palma Libanisublimi in veram urgum Tectus Pur assequi coluere perarus, Non veluti mendari ne cera ris sim iugant aciem,e doctri nomen adumbram Se contra ingress Due uatae vinginis amem, tute limba lis mystema rerum Nec qui vana erant praepessim lacra putentur, Lilicet sectent, certis Iretul/bus auctI Sedde quorum animis in sinant, ut fonte perenni, Verba bona, ais bonis facta omnia Mona verbis Non ciant cuiquam ecte eum aurea fucum in tamen intervis vlx aera Sphyreia condant, Sed potius silices aut quiauis vile metasium. Praestat enim purum sinceripe foris aurum,

im vane pictis benes gratos guris, S u ret, desit,seu daedalea arte obtum

Sic nos ex aliquot nos internouimus an is

Ut bene docisma cultos,s e fore puro Sed nes qui de me, nepae e dixero recte Nanis mihi mmmm possim placuisse videri, sus tamen in memet modo pluris plura requiro: ut tibi adularet quo non ego turpius Lum

Ese putem,s longe fugiendum cuil bonorasm