장음표시 사용
121쪽
Cumlatre u gelido marmore Metta a t. Dum parat excροι coniunx maestissima Paulo, Mox etiam ebri filia morte cadit: Elia Virgine flos 3 noua Aria curam, Cui ros sedem 'erat ore Pudor. Cui Pallas mentem Iuno dedit in a mores: Contulit 'formae munerapulchra Tmin. Spes hac matris erat duplicat mors morte dolorem, Dum turbatgemino unere Parca domum. Amborum exuuias dulces,nato atque mariti, Huic dat cum lachrymis mater Uxor humo. Certa tamen Eo vitam praestar perennem, Optat utrumquepolo, maesta Beata sequi. Vna dies tumulo pariter natamqucpatremqur
Intulit, tumulo reddet SV Una dies. In obitum eiusdem. Ver erat aetatis cum merestquVtaparentem,
Sub dura posuit frigida mole pedem,
Metta uesiarum decorans rufila,cohortem, Et comites ibant,forma,pudorssimul: Cum per odoriseros sub vere ncederet hortos Carperet totis, purpurea que rosas.
Ver erit aeterno cum meresecuta parcntc
Siderea elixponet in arce erim.
122쪽
Clara fulgebis arta tu i is, beato,
Vir meos inter Metta recepta choros.
Co, Viet meum, dabitur corona iiD, Nobilior miolis, purpurei Gerhardus Rangouius,ad cuius bustum haec sequentia marmori incisa
videntur. GERMARDOR AN Zovio Pauli filio, Ioannis nepoti,qui cu in hoc oppido desce, Rege Daniae, Frederico II. Ducatus Stesiuicensis principibus Hol- fati Ioanni kAdolpho in studum concederetur, sin rutari certamine 5misso, cum alio nobili Hos sat quem rursus grauiter vulnerauit,ense traiectus, ac hic praesente re ac ducibus,nec non proceribus Dania ac olfatiae sepulturae honorifice mandatus ab Henrico Raroui patruo: Beata mater,qUae maritiam,siliam,oc iam hunc filium natu maiorem fere spacio unius anni a sit, moerens non sine luctu, Dor ac lachrymis posuit Disccstit anno Domini 1 3 o. diei'. ah, anno a latIS 26.
Epitaphium. Hoc sta Rana mi tumulosnt ossa Gci bardi, E ' nitru P Milo qui patre , is Mis. D em in eram rus altorrebat in artes, Tu nimium signas ima dedit.
123쪽
Teutoris hun studi'sophi formauit ad Albim;
Et Latio Graio nouerat ore loqui. Disiui cupidum altas quoque traxit amorem: Pictoribis irim subdidit altasaces. Hanc colit Sm factis emtigaudit honesta, Ogeneris Ludem en uit esse suam:
At labor IPcordi per ritam iuit adoras:
Iam clarum I berim, ueris mestigia Romae Conaesiἰit, Italiae quicquid mora tenet. Regna Aragrauit bellis ardentia Gasii, Regna cadavera 'en repleta suis. Hic morti trepim Germanis salum in oris S uum Helu ri tutaratri arua oli. Arce redvxpatria, pulchra Virtute resu et Elasgeneris, atria oes noua, dulce decvi. Extiuit iuuenem Rex Frideriem in aulam fm rea tan terra fatastruer, osant. Heu qua magna cadunt,non magna alsi nixa: Morse inopinatas Iahat auara fores. Saepe dedit morti causeam lis arua cruenta Axas turbata concita mentesiuit.
124쪽
O certamen atrox,serruis crudele,quod assim Scrutari immerit spectoris est latebrms, Pectoris , in terra diuinis dotibus aucti, Ouo arsam indigno sanguine tinxit humum. tor at hostiles occumbere maluit enstes, Tam nota oci quam cecidi se manu. Qui et arios casim, S aperta pericula ista Eua sit toties, hocperit ille loco. D rite non temere iuuenes confligere dextra, Mortem pro ludo Mars quia diri habet. Non inhonorus humo tegeris, ed laudis ade a Post tua uste itur fata, Gίrharde, de . Luxere ad mutum e Rexque duce que epulchrum, Dania maidis Cimbria mota enis. Quamuis cor in humo mors strauit: hum scruore Hausit Sm exuuius hic caua tumba tenet: Mens tamen astra colit mirim S diuitis artes Iberni , famae munere in orbe molant. Huc mos nobibum sanguis, date candida busto Lilia: Gre obiit merere urget humo. Aliud. Hoc siim est tumulo Gerhar in nomine Ranzau, Magnanimo Paulo qui patre natM erat. Cimbria quem genuit, rapuit Elonia, ouinque Dum
125쪽
Dum numerat vita lustra peracta sua. Italafuit hic iuuenis mersaltu in oris, ' remini huic etiam Gailia notasiuit. A quatur erat imili virtute arentem, fra rupisse amina Parca manu. mim ob interitumplanxit rex Danicvi, atquc Non minis Ho ali condoluere duces. V Podsi ante diem miserando ebiliuei laDum nimis audacter dimipat en si adit. Henrici Rangoui elegia in obitum Gerhardi Ran ZOvij. Est iterum nobis dulcissime Paule, dolendum, Ouod tam si tiatis sors inimica tuis. Ad tumulum lachoma ater tib udimus olim,
Dum te cumgnata mors tulit atra tua.
126쪽
Qui quia S esse natuam, ubsua Dira vocat. Non os hic iuuenum,non integra miro stas, Fatori dura libera lege manet: Sic etiam extinctifunius ectare Gerbardi Cogimur, 'gelido tradere membra soli. Oui erat patria claris tartatib ora,
Ac animi donis et titu se suis:
Dignus erat eros certes cresse per annos, Viuere et Pylios, fore sies. Ateneris uerat pulchra ad urima artes:
Virtutem coluit, Pieriatam Ischorum.
Italiam et idit, missi auoque algis regna, ta Palatini non minus aulafuit. Doctrina ludij maria florebat ram, At nunc in cintres me e Gerbarde ines Corpore propulchro, dulciproflamin limas Tristes hi mutum constitim: tumulum. Grata tua alimm tamen hrasolasiasams, O uodererim multis ' tua nota plagis. Di ne ipse etiam, qurm rex Eride icm amabanornat , exequias post uasta Vas: Mailur duces a trant Hol at que busto Nobilitastro ere Dama arsol At urges iterum, iob sub tempore meris
127쪽
Et tὸ durasita subito morsfalce remit, Lam manet aeternum ita beata polo. Hic trit alma quies, hicpax,ε perpetuam ver, Hirtiti canti angelis rue Chori. Hic te complectar, 'ae hic tum statre videbo, Fons cibi inexhausto dulci amore luit. Molsit ossa cubent tumulo,dum terrea moles credeunte animos rediuiua,so.
Caius Ran ZOuiuS.Caius Rango uius mortuo patre paulo, a patruo Henrico angotiio, Electori Saxonia Augusto in familiam traditus,sebri correptus ac extinctus est,&Electoris iussi Dresidae sepultus,anno Domini J8o. Septembris, annum agens aetatis q.
Epitaphium H Cunr. Tu Pauli quoquepatris cras charisma proles
Rana anti opemmate nate aer: tempnito magno dilixit amore nequiuit
cmserra infarra maesta patris. Saxonica Augusti misit dum rincipis aula, Cham erat domino morabm atque de illic ima aram rtutum exempla tur Et
128쪽
Et quae ix poterat facta probanda si qui
Vt G aprico moriens Imacinthus in agro, Ante diem Calvisi auoque morte cadit.
Qis visibi iam minuis ceperat ipsasouendum, Uui fulsits nerisfo qa decusque ui Principis hic magisti tulit atro in funere luctum, Qui tu it tumulo mollier ossa tegi:
Inclyta aua celsis decoratam turribus arcem Albidus a ui Dresdasalutat Diis. Hunc dolet ereptumproperant funere Pallas, Cuius in hocpuerostes erat ampla ea. Barbara non isse cordesierocia creuit; Artibus ingenium mite, iam uesiuit. Coiluuieprocul, hicprocul P contage malorum, Innocuus terris dum fuit, isse suis. Spiritus atherea gaudet nunc bber in aula,
Tam cito aluod plenam labe re ut humum. Querela Henrici Rango vij, de obitu Cai RanZOvij. Qui luerar,aut planga'nuqua mihi causa quereti Dum iste hic tristi torso in orbe deest:
Vix tui stater cum gnata conditis Irna, Cum natu maior filius Heperit. Ecce iterumgnatam mors sustulit atra secundum
129쪽
MIsTORICUS LIBER. 12 Inalprnasoboli mors inimica nimis.
Ensist huncprinceps celebras ceperat aula, Disteret Ut iuuenisfortiafacta equi. Dij aliter misium miridisu flore iuuenta
Interit, ac re a contumulatur humo.Querela Henrici Ran Eoui de morte suorum addita con latione in fine.
Tri is eram, memini, ummo vidi I dolore Corba lachrymas combibere ipse meas: Gm pater expirans anima tibi Christe redemptor Mundatam a iiij tradent, ruest de Tristis eram, memini, cum fratri trisIta Paulo Lonya quisendi temporasata darent. Non orbata ipsi componire lumina ense,
Tumpoteram fiscis, Uictus amore,genis. Tristis eram, memini um mors ingrata sororem Cooeret extrema dicere Voce male.
Hospraeter Theodoru erat mihi sim, iri mature isium sustulit atra dies. Tum quos trinsis eram 'trio me improuisa molebat positum munus reddere fata Deo. ΘεοδωροSic mihi e re errigeneris iactura dolori, Infiixos animo mula ra sua meo. Nec tam n inficior quod F immatura meorum
130쪽
caussam fata dedire mihi. Scinc is alis id, quod et id claudere avitamqn vera hos omnes agnitione Dei. A p em audire preces mihi contigit horum, Se quibm aeterno rite dedere Eo.
si meis etiam motis,si tristior astans, AEt ruum potui ilicitare DEUM. Vitra ens mortis positos in sone iuuaret, Et darι in racta inccrito si de Epigramma de Fugacitate Vitae humane, Henningi cun radini. Flos cadit, aurora modo uisu ebat ad ortum, Praeterit exiliens fornice jam aqua imbre tu igrauido, sed mox maga alti residit Frangitur iem flendida assa vitri. Dalcis abit abito languenti Ao 'main, Excita cum studi mens yenerosia uo: Vmbra m lut culo leuis evanescit imago, quoiat in m ntos ab resonM:
Eis titim carit omnis homo iret omniafaxa, Elis,apia,basia, et strum, omnin imago,sono
Mors homini certa est,nihilo incertim hora, Qua nosyub leges una illa uas.