장음표시 사용
51쪽
IMparibus numeris Hymenaeum forte paraba In laudem At I scribere RANT OUII:
CAJI, quem genuit, quem summo fovit amor HENRIMUS, clarae nobilitatis eque S. Tum mihi, nescio quis, large flens nunciat oro: Hei noster a jus fata suprema tulit . Ac vitam cum morte suam mutavit acerba, Qui multos annos vivere dignu erat . In luctu pater est , nec taedas ille jugales, Se a nato tristes hei parat exequias. Proh dolor hic rerum status est Epicedion ergo Conveniens Cajo, non Hymenaeukerit . Obstupui primum fateor, vox faucibus haesit , Oraque sunt lacrimis hei madefacta meis. Cum mihi mens rediit, sic dictis ora resolvi: Hei mihi quas turbas invida Parca facit .
Dum sine respectu tollit juvenesque senesque, Nec, qui cuncta potest, impedit ista DTUS.
Sicne decet reprobis longam concedere Vitam , Ac immatura tollere morte bonos'
His ego dum moestus querulis indulgeo dictis, Incusans iusti judicis acta D EI:
Accedit pieta , dextram mihi vellica aurem, Os jubet in terram ponere, sicqs referita: Carpere non fas est, quidquid divina voluntas Rebus inhumanis ordinat atque facit. Ergo sile scriptumque para, moestissimus elicuQuo pater induere se recreare queat, Induris mittit si quis solatia rebus,
Sincerae praestat relligionis opus.
52쪽
Huic Henrice tibi, Prorex ac nobilis Heros Carminis elucet summa caputque mei. Hos elegos muto, quo sit medicina dolori, Quem fecit nati mors inopina, tuo. Ne tuus excedant metam luctusque dolorque: Sed verbo summi sint moderata DEI. Non peccat, quisquis defunctum luget amicum: Nam luctum suadet pagina sacra pium: Ac exempla refert moderati plurima luctus, Tempore qua tristi sunt meditanda piis. Stoica duricles nostris a mentibus absit,
A verbo summi discrepat illa DELNamq; Deus storgas nobis insevit, amoris
Flagrantis nexus, pro bonitate sua . Hoc ex fonte fluunt lacrimae, luctusque dolorque, Cum mors sub leges nos vocat atra suas. Nec tua, dum moeres ob chari funera nati, Culpari merito mens generosa potest. Attamen hunc casum moderate ferre memento
Te scito Patria totius este Patrem. Hujus, si propriam contemnis, parce saluti Cimbria nam sine te salva manere nequit. Et nunc persummi numen venerabile patris Fer Christum, cujus turba redempta sumus: Perque animam ali, quae nunc erepta periclis In Christiolacido vivit ovatque sinu: Obsecrat heiluitute qualida Cimpria, mortem Ut non acceleres ipse dolore tibi. Non igitur totum, proreae, te trade dolori, de patriae serva te, precor, ipse tuae. Tu pa-
53쪽
Tu patriae currus, tu luX, auriga, salusque, Deque tua pendet nostra salute salus. Ergo, res quantum patitur, moderare dolorem: Morigeros etenim nos decet esse DEO.Hic solus mundi determinat omnia rector: Ipsius ex nutu nascimur& morimur. Qui putat incerto volui mortalia casu, Fallitur,o nil se quo tueatur, habet.
Quam vilis pretii res est passerculus unus: Attamen in terram non cadit absque D EO. Nos magis essem Era curae quisnam neget ergo Sunt animo placido cuncta ferenda tibi. Cum bona sit semper cunctis divina voluntas Anteferenda bonis , anteferenda malis. Et quia transegit vitae bene filius annos, Haud poteris vitae de brevitate queri. Sat vixit, bene qui vixit, moriturque beate, In salvatoris cognitione sui. Uitaque non haec est merito longaeva putando,
Complures annos quae numerare potest: Sed quam commendat pietas, prudentia rerum, Et virtus cunctis anteferenda bonis. Talis vita tui, Pro rex clarissime, nati,
Perbrevis illa quidem, sed sine labe fuit.
Non illi pietas, non defuit inclyta Virtus, Virtutisq; comes gloria, fama, decus.
Atque fuit rerum prudentia major in illo, In reliquis aetas quam juvenilis habet. Quam fuerit constans, fidusque in rebus agendis Danorum locuples regia testis erit:
54쪽
ELEGI CONSOLATORIA VIPPER MINNLA Brunopolitana domus nam filius illic Virtutis prompsit plurima signa suae. Hinc est Gotto a factus Praefectus in arcta, remensis laeto Praesulis auspicio: Asscriptus is viris, quorum est ante omnia munus onsiliis patriam rite uvare suam. Uam bene Danorum Friderici regis in aula Vixerit, id cunctis innotuisse eor. Namque a Rege pio peregrinas minus moras,
Legati funetus munere rite fuit:
Et merito, linguam quia calluit ipse latinam,
Gallorum dextre novit&ore loquibi non praepropera sublatus morte fuisset
Est et adhuc ipsi cum juvenile decus
Praemia virtutis Cajus majora tulisset Dia bed non est summo res ita visa DEO.Haec te fortassis, Prorex, meministe juvabit Defuncti nati quod pia Vita fuit. Praeterea placidus vitae fuit exitus illi, Hic etiam luctum quo modereris, habes. Nam mortalis homo quia non sine crimine v vit wteri mortis cogitur endreus: Cogitur esse reus, nec spes est ulla salutis, mi mutum capiat justificante fide, Solus enim Cluastus spes est, lamen, asylum,
onfusae mentis lux medicina, salus.
Hunc tuus excepit fidei quoque filius ulnis, I---- η ψ Π xςimpus adesi e suae. Ingenue fassus transactae crimina vitae Ucs, inquit, emam,Christe benigne, mihi.
55쪽
Ut de promissa mea mens sit certa salute, Sanguine me recrea corpore pasce tuo . Annuit his precibus Christi Clementia esu: Spernere namque pias non solet illa preces. His ita transactis, Prore clarissime, CajiPerstitit in vera mens generosa fideis, Et moriens animam migrantem tradidit illi, Innocua cujus morte redempta filii. Nunc ea percipiens aeternae gaudia vitae,
Conspectu fruitur colloquioque D EI. Tempore postremo quoque glorificata resurget,
Quae nunc fit spurcis vermibus esca, caro. Haec animo volvens, Prore ac nobilis Heros, Impositum a Domino serpatienter onus.
Subditus esto D Eo, finemque impone dolori: Hoc, quem tu luges, filius ipse rogat. Te, pie Christe, precor, moestos solare parentes: Per verbum potes hoc nam pie Christe tuum.
Henricus Rana invius Hum alloquitur,flium seum vita defunctum.
Iccine, mi fili florentibus integer annis, Tu moriens alti scandis ad astra poli Et nos hei miseros lacrimaru in valle relinquis meis sine te nunquam vita placere po-Hei tibi quem luctum nobis moriendo parasti test. Praematura nimis mors tua namque fuit. Patria te luget, te tristi squalida luctu Prosequitur lacrimis sponsa pudica suis. G Te mi-
56쪽
Pro et cantu iacenta moesta capis. Desine, care pater, nimis indulgere dolori:
Exul eram fateor: nunc coeli sede reccptus Anto Deum vita laetitiaq; stuor hoc orgius is permannus.
57쪽
Apto caussa viae simul est sermone relata , Dux parat eloquio praemia digna gravi. Cingat enim collum qui torques aureus,& quae Uividet ora Ducis cernere,imago, datur. Quae capiens diversus abisci spoliaris at auro, Captus BruXella non procul,atq; notiS. D: initur ut vinclum chartis,mox agnitus AngloMilitia reliquos qui caput inter erat: Adq; Status,& liber ab his dehinc mittere ad Arctoii ,, Rex, tibi ubila tiam, quod,putat omne sibi. Nam didicere Status vere cecinisse Poetano: An nescis longas Regibus esse manusq)Nec mora sexcentas Batavum subsistere naves iussit,ubi aurifero est Hamia clara freto Quae tricies mille ut Ioachimi a Valle vocatos Penderunt nummos,Rex ait, ite citae. Tu quoq; ne nullo doneris munere, GAI, Tertia pars multae sit tua deinde refer . En animum exstincti cujus virtute negant a Fata frui,Regis regia facta docenta. Anni abeunt, non omnis abit sed luctus,ibi Heros
Salluctu,lacrumis' datum nova gaudia quaero me, Nulla Venus ignes, tu nisi Elisa levas:
Tu mihi Diva places tu regno fida relicto Ibis ad H EN RICI Principis uxor opes.
Emicuit, comitata fuit quae foedere Divam A. C.
Conjugii unci ana copia lecta virum , qlina hic&C A , florentibus teger annis Magi ii animi juvenis conspiciendus ades.
58쪽
Teci a ubi Guelforum post taedia longa viarum,' eua Picani,hic sit jam mora grata restri: Principis usque adeo tua mo , it pectora virtus, Nec latuit CA JI mens generosa Ducenia. Non adamaS,non sin rutilans oblectat, aurum ,
dulcis imago, placeta. Absente hunc IANVS Praesul Bremensis ADOLPHUs.
Hi atum quo jam Principe fulta domus, Delegit, ceu re dubia non futilis autor Consiliis habitus qui graue ferret onus: Ferret onus,quod honos humeris imponit,&arcen Cimbrorum regeret quam enucre DuceS. Ergo vocatus abit Guelsorum sede reli fata, Quam Princeps gemino nomine clarus habeta: ritque re delabergam cari genitoris ad arcem Tendit, ubi infestat languida membra lues. uua tandem exstinctus,Patriarq;,Patrisq; Duciscis
rape di Heroo vates accommoda dicen ,
Haec in I cecinit moesta Thalia Vale .
Oui modus, nostrae si quae fiducia vitae,
Jptuna Vel primo tempore rapta docent Vivere cum ventres: inania pondera terrae Cernamus Pylii secula multa senis. Ne ita fata volunt,seu crimina nostra merentur,
inodprodest transit,quod nocet, is uret . Quam
59쪽
Quam bre vis at cursus,nostrae sito orbita vitae Velox,sors hominum praecipitata docet .. Sicut araneoli tenuatur stamen ab aurais, Ceu rosa mane virens,vespere sicca perit. Sic homines pereunt: mors illos improba tollit, Et redit in cineres quod fuit ante cinis.
Sic cadit ante diem QAJUS ANTO VIus eheu.
Unica spes,columen,praesidiumq, patris, Hic puer ingenuas castis cum moribus artes, Cumque pia didicit relligione fidem. A teneris siquidem rectis assilescere multum est ης Qu epuere discit,post sciet illa senex. Ingenii ob dotes,queis mens exculta nitebat, Nestoreos annos vivere dignus erat. Dexteritas laudata,fides,studiumque fuissenta, Sive obeunda domi munia,sive foris. Omnibus acceptum,muItis prodes e paratum, Consilio eloquio,judicioq3gravem, Invida mors tollit vernantis flore juventae: Illius a rabie quis superesse quea 'Omnia falce metit, precibus nec flectitur ullis: Ah nihil eximii mors sinit esse diu. Nunc mens astra colit,sed nomen vivet in orbeis, Dum veniens summum finiet hora diem.
60쪽
J imum quidem est, Sileno teste, non nasci aut na
Illud, inquam: Si enim non nata,nec homo, nec imago Dei opificis fuissem. Hoc Si enim non tam cito mort tua multis exposita fuistium morbis iericulis Cum itaque per mortem ad vitam, de peregrinatione ad patriam ab aestu ad refrigerium exagone ad bravium,'duo
moriendo ego D ita innumeris smpi re piamus 'patre Cato Mauriti flao, matre Elisabeth Hen rici trium Damae Regum Vicarii filia utrisque aneto,'
creeto,resurrectionem carnis exspectans recubolla Ortu 2 . Februarii, epultaeta Martii, 'Anno Domini I, 9 I.