장음표시 사용
81쪽
M V guetustae Goreet, D n iveros credit esse Poetas, cui sententiae 3c Aristoteles,& M. Quintilianus, de probatissimi pleriq i' suffragari videntur authores, quippe qui eos vere poetas intelligunt, qui fabulantur. Ego certe duo ποπο- genera puto,alteros enim arbitror molinapi vim in historia ponere, ut Lucanum, ut Sillium. A.teros inifabula ut Vergilium, atq; Homerum.Sed haec m n strae sunt tractationis, ad poeticam enim facultatem spectare videtur. posui tamen quoniam ad narrati
nem explicandam non inutile duxi.tum quidam de Lucano,& Sillio nihil sane dubito: de Vergilio aute& Homero, quid sentias scire velim, curq; maximam eorum vim infabulis esse dixeris. ad quem ego licet dicentem interpellare non prosit, simq; iam dicendo fatiytus, tibi tamen moremgeram. Homeruigitur sunt qui dicant totam hi storiam peruertisse in
queis Dion quidam est de quo supra nobis est sectamentio, repetimus tamen hoc ipsum quaestione ponscente, eritq; fotte hominis hoc loco sentetitia Ha rior, qui falso captam Troiam peculiari libro comscripsit 1, is Helenam Tindaro volento patre, Cast rei, ac Polluce assentientibus fratribus nubsisse Paridi tradit, visi se Troiam, victos Graecos, icto sedere abscessisse. hoc sentire flaccus etiam videtur altera prioris Epistola libri,ubi Paridis amorem, Helena Iraptum canit esse fabulosum, quorum carminum sua pra
82쪽
DE CONICRI P. HIS T. DI AI. Τ3fra meminimus, quanquam Flacci versus non satis indicant nubserit ne Alexandro Helena an unquam hominem viderit. Herodotus certe ad Troiam Helenam non accestisse quibusdam authoribus scriptureliquit, patet igitur id, in quo maxime Homericum poema nititur fabulosum esse. ergo peruersa csthustoria,totusq; tabulosus Homerus generis nomine Poeta vocetur. sin aliquid ad historiam referendum est, quoniam id plurimis obscuratur fabulis: nam &ab hominibus vulneratur diui, & interesse pugnant,
ac dissident, amores etiam mi sectat,& adulteria, s ποπο letetur nomine. Haec ad Homerum. Vergilium autem historiam contexisse fabulis ambigit certe nemo. Totum enim quod ad Didonem attinet sabulosum est,fuit eui in castissima mulier, mortemq;. sibi ne pollueretur conscivit. neq; Aeneam videre potuit, aetate multo superiorem, ut caeteras fabulas ommittam,quibus abundat Aeneis,sed de Poetis,de quibus dubitatum erat, satis sit dictum. ad nostrum redeamus opus. quae cum dixillem. Alter cui obse- scro Poetarum generi Parmenidem, Empedoclem: interflatanos Varronem, atq; Lucretium connumerabimus, qui carminibus philosophati sunt i explica quaeso sessus sis licet. huic ego; -οιουσ eos dixero, non tamen ea significatione, qua nobis supra nomen tractatum est,sed νμον sequutus vocabuli,quasi arti
83쪽
84 . VENTVRI COECr D sices, versuti mq; factores. sed parcite iam ne videa muriuXta prouerbium omnia confundere legumina, atq; in unum aceruum, cundemq; redigere, ac si placet susceptum opus perficiamus. Narratio igitur Σποποι is historicam admodum imitatur . nam&per petua narratione utuntur ambo,& miscent integras orationes diuersorum generum, praesertimq; concionales, ut cum apud Homerum deprecatur Apollinis Sacerdos Chryses Atridas, caeteroSq; GraecoS ut donis acceptis, charissimam sibi filiam restituat, quae Graece sic incoatUr. I
vel cum Nestor placare nititur Achillem, atq; Ag, memnonem in mutuam pernicIem sevientes cuius
sonas ut Glgucus apud Homerum suum genus Di me di narrat hoc videlicet principio
vel cu Vly Iles suos casus ab Antinoo a Pheacum Reger atus exponit tuae narratio integros consumit libros sumpto a latue nono in hunc modu principio
longum estet huiusmodi omnςs Persicci irati nes;illu l est tamen intelligenduin, caula, aliquando narrari, Ita non unqua. narrat caulas Vergilius in itin
84쪽
A Aeneidos primi libri vestibulo,Iunonis iras expo
nens his versibus. Urbs antiqua fuit, Dru tenuere coloni, &quae sequntur.res autem narrare agreditur ibi. et ix e conspectu cuia telluris in altum cum reliquis. orationibus quos utitur ut cu Aeneas socios co solatur ad Africae littus deuectus inquiens Osca neq; enim ignari sumus ante malorum quaeq; sequuntur,&cum Ilioneus Didonem exorare nititur his orationis captis auspiciis.
O Regina,nouam cui condere Iupiter urbem, lfusilia , deiugentes renares perbas, vel idem ilioneus cum apud latinum sui Regis exponit mandata Aeneidos septimo hinc exordio maxime sumpto. Zex genus egregium Fauni, ne lumbus a tis . ci et Atra subegit b ems uestris siuccedere terris . Necodus regione lita, bitque si essit. CV. fel Ilongam etiam narrationem inllar Homeri, latinus molitur Poeta.inducit cium Aeneam roganti obte-peraturum Didona, illi ruinam, excidiumq; narrasse,& suae casus nauigationis, quae cum altero libro Incipiatur, finitur icrtiorest autem principium. l inviam. Aradii bello, fuini repulsa. . l id
uelores damum tot tam labentibus annis, in. lin ipsa etiam narratione inducitur noua persona vit . I apud
85쪽
VE NTVRI COEC apud Virgilium volumine tertio Graecus Achemenides, qui narrare sic occipit. Sum putria ex Libaca comes infelicis stadisii . . Nomne Acbem des Iroram genitore Adamas, Faupere mansisseti utinam fortuna profectus se. uni cum caeteris. haec sermc sunt versificatoriae ut ita dixerim narrationis genera pariter, & exempla, quid igitur inter V m 3, atq, historicum interest Squod carminibus nepe non alligatur historicus,sed ut meminimus in superioribus latioribus utitur numeri ac liberioribus. adde quod historicus vera si modo historicus e ) perpetuo narrat. alsis vera inuoluit E ποποιοα atq; historicuS & ordine rerum,& or,tione sequitur: no cogitur E ποπριον poematis suauitati c5sulens, atq; ornamento. accedit etiam quod veris nititur Gepsis historicus: plerumq; fictis Σ -οicn, ac de narrationem uniuersum poetica pro icta poris breuitate sit dictum. sequitur oratoria, de qua cor breuior nobis futurus est sermo, quod supra dicta plura fuerunt, quodq; praecepta ab oratoriIS petenda sunt libris, artibusq; rhetorum. sed tamen dic mus eam in iudiciali genere maxime versari, nam deliberativum,atq; demonstrativum raris narrationibus asperguntur. nam & qui laudat breuiter quod laudat exponit:& qui deliberat non degestis, sed defuturis consilium capit.accidit tamen narrare laud
86쪽
DE CONyCRIB. HIs T. DIA L. Vtorem diffusus rem gestam exponentem,quod contingit in senebribus maxime', quae sunt quasi vitae eius, qui laudatur narrationes, quemadmodum Isb-
cratis Euagoras. Deliberator etiam narrare potest, cu ex aliqua re gesta quid sit futurum conatur ostendere. propria tamen iudicialis generis est narratio. nec tame in omnibus causis quae iniudicium ventutnarrandum est, cum enim de facto constat, totusq; coflictus in iure versatur, nihil erit opus narratione, nisi forte no eodem modo factum reus, accusatorq;
contendet.solent tamen ea etiam narrari, quae aperta sunt, atq; cognita vel augendi, vel minuendi gra, tia, quod si verum est, non erit narrationis finis in huiusmodi causis semper docere iudicem: licet huius rei causa inuenta narratio videatur. Illud etiam alui, qui haec subtilius examinant, narrationem consulto praetermittendam si vel obsit, vel certe non prosit. ἐλdiicitur etiam illud, argumcntorum semina, quibus causam oporteat conlarmari per narrationem Duniuersam serenda videri. illud vero diligentius praecipiunt, ut tempus, io usq; narrandi arcurratius co- sideretur. ctenim re paucis exposita , immo' vero' rproposita, narrati Oc supcrsedet accusator. Rcus etianon narrat cum ab accusitore narratum est, ut inirciari non possit, narrat uterq; cum confligunt inter- se narrationes.Suat qui dicant propositione antep t L nendam
87쪽
83 .1VENTVRR Coror nendam narrationi, quae saepe postponitur ut Cicero pro Milone,pluribusq; in locis; sepe nulla ponitur. Nec semper exordium narratio coasequitur, cum ipsius causae necessitas aut confirmare prius co fit, aut consulare, quod Cicero in Milonis illa defensione diuina plane testatur . nisi enim ostendisset defendi licere eum, qui hominem ab se fateretur occisum, nisi indicasset nullum senatus praeiudicium contra Milonem esse factum, nisi aperuisset arma Pompei saluataria potius Miloni, quam aduersa fuisse comparata, Iudicibusq; potius absoluendi, quam condemnandidatam esse tabellam, vel certe liberam iudicandi se cultatem, frustra sane narrasset . quod consutationis rgenus M. Quintilianus prooemio existimat adiunge dii, sed satis iam satis,oratoria vexavimus narrati ne,ad historica,quae iam pridem nos ad se vocat traseamus, qua quide no propterea separauimus ab oratoria, quod oratoria non sit cu historicum supra nooratore solu, sed magnum etia Oratorem saepe posue rimus. Sed quod intereste putamus aliquid inter se rensem,historicamq; narrationes. id .n. solli respicit serensis, cuius patrociniu suscepit.equu, bonum, tuastu, iniustu maxime curat,& forte quod apparet potius qua quod existit, sabtilitati disputationis vim quadam vehemente adiungit. historici sinis nec laus est,nec vituperatio, nec vulitas, nec capitis ac fortunarum
88쪽
narum defensio, vel accusatio contra: sed rei gessie, quemadmodum gesta sit explicatio. laudat ille quidem,vel certe' vituperat aliquando, deliberat etianonnunquam. sed hoc non quod sui muneris sit, sed quod ita causa postulat, videtur essicere, Vel per trastionem vitandae molestiae causa, vel declarandoruconsiliorum gratia, vel quod res gesta facilius exponatur , si conlilioru rationes, laudesve, aut vituperationes inserantur. Est tame historica narratio sore sis
admodu similis, nec dissimilis ut vidimus ε-ilas.
veruquid praecipiaJ omnia supra videntur absoluta. reseram tamen aliquid, vel repeta potius superiora quo magis haereant. Nolo igitur scriptorem eum, quo de nobis est sermo, minima quaeq; consectari; quo loco merito Timarum a Plutarcho reprehesum puto. ad haec sunt quaedam, quae si modeste tractentur, non latum ornant historiam, sed & magnopere conserunt,ut quae ad religionem pertinent explicata maxime conducunt, quemadmodum videlicet, quantos studio gentes, populi, nationes, reges c lere numina consueuerint: quantum tribuere sacris,
quae auspicia, diuinandiq; genera vcl susceperint, vel repudiarint. nimietatem video fugiendam, quaesistidium parere solet. itaq; noster reprehcnditur Lillius a quibusdam,quod in prodigiis enarrandis, prodigioruq; procurationibus nimius sitisse iudicatur.
89쪽
sed haec defendi forsitan poterunt Liviana: non est tamen hic locus. iminet.n. scrupulosior praeceptio, difficultatisq; plenisiima. sunt enim qui praecipiant
ut satietas fugiatur, elocutionem crebro mutare, navi illud milIum faciam, valde arduum mihi videri a graui ad mediocrem, a mediocri ad humilem dicendi rationem descendere, ut taceam finitima vitia, quae ni diligentius caueris, aut tumebis penitus, aut ipso aresces ieiunio. iuris nostri no eli quoties libeat aliter, atq; aliter eloqui, rebus enim verba cedunt, suntq; accomodada; quare nec leuia graui, nec grauia leui, nec infima utrolibet superiorum generum tractabuntur. placet itaq; Crationem varietate delectare, seruato tame decore, de quo suo tempore pronunciatum est. Nec illud silebo, dandam operam esse, unum ut corpus totius historices at, cohereant interse partes, membrorum corporis instar. Itaq; variam, atq; multiplicem historiam partiendam existimo, quoniam coniungi, atq; uniri nequit.ut alia sit Macedonici belli, alia Asiatici, alia narratio Piratici , quam rem dum Gnxcorum, Latinorumq; scriptorum quidam uehementius exagerant, in maximum incidere vitium, arcte scilicet nimium, concise Iscribendi, in quibus ex nostris, & I.utius Florus con- numeratur,& Velleius paterculus, quos ego historicos ne dixerim, quippe qui summas rerum & cadi
90쪽
Da CoNs RIP. HIIT. DIA L. pita congerunt, & quasi epitoma conscribunt. qui licet glorientur nudam ab se historiam tradi, animaduertant tamen peccare se, non enim sola rei gcstae traditione constat historia, sed caularum, morti,
consiliorunt, temporum,locorum, personarum emplanatione , quae adeo nudae exprimi sane nonpo stat, sed de omni narratio e plura etiam, quam opus fortasse fuerat dixisse me video itaq; extremu quod proposuera praestabo, & quae de imitatione fuerint dicenda paucis absoluam. suae sit imitandi ratio. Fuissε quosdam accepimus, qui nullam omnino admitterent imitationem, tantumq; statuerent conandum, quantum quiS natura, ingcnioq; consequi posse speraret. Dissidit inquiunt naturae, qui hominem potius, quam optimam rerum omnium opiscem sequitur, quae hominum malignitas est atq; superbia ,exerceantur igitur ingenia, excolanturq; diligentius, caetera natura sine alicuius imitatione praue stabit, rationi authoritatem adiiciunt , aiunt enim Horatium clarissimum vatem diuinitus eloquutu, imitatores pecora seruietia vocare,itaq; penitus imitationem de medio tollunt, suisq; castris exulare iubent, nec animaduertunt plurimas se, atq; optimas artes repudiare. num non imitatur qui pingiti qui aere,qui marmore, quiue cera excuditi non ne uni M a uersa