장음표시 사용
2쪽
UNIVERSITY OF ILLINOIS LIBRARY
5쪽
AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES
AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ORDINE
ACADEMIA FRIDERICIANA HALENSI CUM VITEBERGENSI CONSOCIATA
FORΜIS DESCRIPSIT E. ΚARRAS. MDCCCLXXXIV.
7쪽
In singulis grammaticae grae eae partibus tractandis et
investigandis non eandem semper rati0nem adhiberi, sed huic rei adcuratius et diligentius, illi brevius et magis strictim viros duetos studere, haud minime ex eo apparet, quod de e0mpa' rationum gradibu8 apud Graec0s pauea adhuc disputata sunt. Atque haec pavea maxime spectant ad sormarum comparativorum vel superlativorum originem et progre88ionem, de u8u Vero et signis eati0ne apud singulos scriptores nihil fere exstat.' Quare si qui8 hanc syntaxe08, quae nunc vocatur, hiStoricae partem sustus tractare Au Sceperit, i8 Sine dubio operae pretium fuerit saeturus. Sed cum uni homini nimium onus foret, quomodo singuli scriptore8 comparationis gradus usurpaverint accurate exponere, unius ex illis rati0nem dicendi exploravisse sum ciet. Constitui igitur, cum aliquantum in Herod0ti libris versatus sim, de comparativi cum comparata re coniuneti usu apud hunc scriptorem pauca di Sputare, idque eo magis, quod ante quatuordecim annos dissertati0 a Carolo Preibi sellio Silesio diligentoreonsecta in lucem pr0diit, qua agitur sede comparativi cum comparata re coniuncti usu Thucydideo'. Vratisi. 1869.) Putavi enim non inutile fore perquirere, qualem rationem uterque script0r, qu0rum alter J0nici alter Attici dicendi generis speciem praebet, in comparativo u8urpando secutus sit. Et quo facilius comparationem in Stituere possimu8, quam maxime in distribuenda materia Preibischium Sequar.
Editiones Herod0ti hae mihi ad manum fuerunt: Schweighaeuseri, Baebrii, Abielitii, Krus geri, Steinii et maior et minor Weldmanniana, Dietsellii. Exempla asseram ex editione Stein iana
8쪽
Priusquam ad id quod n0bis prop08uimu8 aggrediamur,
breviter exponendum videtur quam rationem ipsi in comparativicum comparata re coniuncti usu apud Herodotum illustrando secuti simu S. Scimus autem linguam graeeam duplici modo uti in duabus rebus inter se comparandis: aut enim genitivus rei comparatae ponitur, aut 00mparatio per λὶ comparativo adiunctum effieitur.
Jam si quaerimus, quid de genitivi in hac re usu in grammati eis libellis praeeipiatur, valde inter Se dissentire doetos viros elucet. Ac primum quidem recte Preibischius in di88. sua p. 8 sqq.
videtur monuisse, a nonnullis grammaticis affirmatum esse, genitivum comparatae rei ibi poti88imum ex Stare, ubi copiosius dicentes γῆ cum ace. vel nom. ponere nece8Se e8Set, insolenter autem et quasi extra ordinem pro λὶ cum dat. Vel gen. scis.
exemplis e multis Aeriptorum Graee0rum libris petitis demonstravit. Atque multo etiam magis id recte se habere nobis per8ua8imu8, quod apud Herodotum n0nnulli loci inveniuntur,
Veniamus nune ad aliam eamque multo diffiditiorem qua08ti0nem, num quid discriminis intercedat inter duas istas dicendi rationes, et si quid intercedat, quale id sit. Atque gram' matici quamquam alii plus alii minus de hac re disseruerunt, in eo tumon omnes sero consentiunt, ut dicendi tantum non
9쪽
cogitandi diversam esse rationem statuant. Quod argumentis probari numquam p0880 Sed magnum discrimen ivtur istas locutiones exstare Preibischius in dissertati ine sua ostendit, cuius sententia etiam nobis maxime pr0babilis videtur e880. Sed cum longum et Supervacaneum Sit, denuo diver8a S grammaticorum Sententia8 examinare atque c0mparare inter se, id quod Prui- bisellius explicate et subtiliter sedit, hic tantum quid ipse vird 0etus de hac re exp08uerit quam brevi 88ime pei Sequi Satis ust.. Ex ipsa enim genitivi natura sit, ut comparativi genitivum exhibentis in sinitior relativaque n0tio ad certam quandam personam vel rem directa ip8a stertior evadat, ita quidem, ut tantum quid discriminis inter duas comparataS res intercedat, non, quali S per Se ipSa utraque res Sit, c0gn0Seatur. AlteriuS vero comparationi8 per λὶ effectae ratio ea e St, ut, cum V Semplar disiunctivam vim retineat, alterum alteri repugnare qua8i atque contrarium e88e Videatur, quam0brem hae dicti0ne certiorem quandam sensum exhibente certi simile quid de utraque comparata re praedicatur. Unde facile apparet, hoc c0mparativo cum ῆ c0niuncto uti eum, qui acrius quid dicere vult, qui vero vel modestius vel tectius aliquid dicere studet, eum alteram dicti0nem, quae 8ententiam latita 8 vagantem exhibet, praeserre. His exp08itis nunc de ip80 comparativi cum c0mparata ree0ni uneti usu Herod0teo disseramus. Atque ita rem instituemu8, ut prius de comparativo genitivum a Sei8cente, tum de hi cum comparata re comparativo adiunct0 disseramus; tertio denique capite de voeulis ad augendam vel minuendam vim comparativo app0 sitis verba faciemus.
10쪽
I o genitivo comparatae rei cum comparativo
coniuncto. In liac quaesti ino tractanda duas p0tissimum vias ingredi nobis prop08uimu8 prius enim de comparativorum eum genitivo coniunetorum diversi 8 generibu8 di 8seremus, tum de genitivi
ipsius natura ac rati0BO.A. De comparativi diversis generibus.
n. Idoneum ad id qu0d agimu8 videtur e88e, priu8quam ad ip808 c0mparativos, qHi proprie vocantur, explicando8 aggrediamur, pauca verba faciente S de iis nominibus, quorum Significatio haud ita abhorret a c0mparativis, qua ratione Her0d0 tu Sillis usus sit quaerere. Sunt autem nomina, quae huc quadrant, ἄλλος, ετ ερυς, ε ν αντ io ς L πεναντ io ς), ε μ παλι ν Atque αλλος et ετερος, quod Thucydides Semel eum genitivo comparatae rei coniunctum exhibet sesi . Pre ibisch. l. c. pag. 13), apud Her0dotum numquam hac Structura usurpantur nam eum locum, qui primo adspectu videtur huc reserendus e88e, l0nge aliter explicari ne eeSSe est. Verba sunt haec: