Michaelis Josephi Morei Carmina

발행: 1740년

분량: 177페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Impositum fluvio curvato tramite pontem, Ex imo turbati unda: : Deus ecte repente

Fluminis Ipse Anio propriis impellitur undis; Illum distinctis plures hine inde ea pillis Circumeunt Nymphae proles sua. Protinus II lum Ut vidi agnovi: talem sub menia nosti;

Τybut Is ex alto memini vidisse ea dentem , Fatidiear tum cum prope diruta Templa Sub Illa Nos quoque fatidica caneremus earmina voee . Obllupui : numenque oeulis, pedibusque s eeutus Grelsus eontinui, latas ubi Tubris in undas Ιrrumpunt Anienis aquae: hie nova monstra , no vnmque Prodigium , medio sese attolIebat ab alveo Ipse pater glauea Tyberinus arundine ea nasPraecinctus , lauroque eomas ; Lupa feta Gemellos Illius ante pedes pueros lambebat; at ille Centum Inter Nymphas dabat alte jura , suamque Augusta vultus Ieserebat imagine Romam ;Atque ita paulisper cursum laxaverat undis , Sumet et ut solitum veniente Aniene tributum . Amnibus hanc legem natura minoribus olim Indidit , ut solemne aliquod de more tributum Praeter aquas, praeter fluvialia dona , quotannis

Regi quique suo pendane; hine saepius illi

Cum stabulis almenta trahunt, sylvasque , ferasque , Pastorumque casas ; Vastant late arva, serae es Et Ceretis segetes, & amabile munus Jaeelii Se eum asportantes ἔ fluvii quod & ante minores Dant vecto gal , idem dein flumina magna , sed auctum communi semper coquatut reddere Reqἰ .

Si e Tybetis pelago seri debita dona , suoque Debita se Anio fert vectigalia Tybri . Ut

42쪽

Ut stetIt ante Illum, forsan mirabere, dixIt δForsan & irata paenas meditabere mentes Suppliciumque Pater quod munera sueta negemus

Pendere, quae non Ipse vides; sed pone querelas Pene iras , o Rex , quovis majora tributo Munera portamus ; simul hae e , tollitque sinistra Partem operi g, Grimal de tui , dein protinus addit. Candida bis nondum reparavit eornua Phebe , Cum Tybuttinis dueentem Collibus horas Aspicimus, nostrae ja in dudum in eo ita Ripae Carmina qui eantat , proh qualia earmina i Uatem . Nomen Grimal dus , saeris venerabile Musis Nomen 3 aquas Pelagi , sormidatumque Tridentem

Oeeani testor Patris , mea litora numquam Majorem exeepisse animam , aut majora canentem ,

Ille meis postquam Uates degebat in oris , Eli dani Uates de eus ingens , versibus ollux Qv I eee In It telis frustra impenetrabilis ullo

Otiandi sutias , permixtaque amoribus arma . Saepe me Is , auras quando nie permulcet , ab und 7 Emergunt Nymphae , viridique in margine laetos Exercent saltus, imitantes blanda ehoreis Carmina; quin etiam emtus duleedine ea plἰNos quoque muscosis erebro prodimus ab antris , a Nostraque praeelpiti stubsiliunt flumina eursu . Quos Pater I ple vides deseri prus cortice nupet Arboreo. Uatex descrῖpsit eortiee versus . Hos ego detraxi truneis; nec vile tributum

Credidimus , nostro h me Iaturi munera regi :Tu vero hune manibus tendeba p earmina quamvis Exiguum ne sperne librum 9 doe et iste venustum Qui de eeant hominem mores , praee eptaque Vlt pSume it Urbanae ; quamquam, o Mavortia pubes,

Moribus affuerit praestantibus; attamen ipsi

43쪽

2 Vellibus Illecti e IvIlI aeeommoda VI tae ''Duleius hine sument post hae doeumenta QuIr Iter. Vosque o praeeipue , placidissima Turba, puellae, Tyblidis o euitae proles pulcherrima Nymphae , Vestium opus in populos has leges spargere vestros ,

Et pulehras vobis partiri ex ordine curas, Ut sensim gentes per vos vulgentur in omnes. Hae e verbis praesit, vestes paret illa deeentes, Instruat hae e mensas , instructis altera mensis Praesideat, genti proprios notet altera ritus ;Quaeque sibi impositum exercebIt sedula munus . Dixerat hae e Anio: breviter cui talia Tybris . Uane quid affectas simulas quae munera nostrum est Quod jactas nune ipse tuum ; vivebat In Vibe

Nuper, quem celebras I meus est cum earmine Vates. Sed Tu rumpe moras, dando & pro munere , raptum Redde mihi Uatem ; quin imo haec nomine nostro Grimal do mandata reser e Tyberina revisat Litora ; nee longum nostros defrauo et amores.

Hae e TyblIs; nἰl eontra Anio ; sed lumina torsit Turbida , submisitque eaput. Si e protinus ambo DIversum per iter 3 diversis sed mage eurisDIseessere ; suas ventosi ad Tyburis arees Iste redit; doininae petit Ille palatia Romae .

DUle Is ubi Cueum is nuper pio stabat, & Illum

Alte elamabat venditor esse gelu a Hie modo Castanee a Seutra venduntur eodem a ιQui eat Idas illas altios esse monet. Se ilicet AEsta tein Autumnus jam trudit, & Inter

Se minimo distant tempore , bruma , calor . EvenIt hoe nobIs ; eratem submovet aetas ;

44쪽

Acta in Areadum nemore Parrhasio super Aventinum

Nos etiam Areadiam, solitos quoniam Alphesiboeus Indixit coetus, & ad arma eanenda vocavit, Pergimus , o amon ; si non piget, ibimus unii. Em. Haud renuo , Myrare, viam sermone levab Is. Sed qui Pastores hodie , qui eat mina die ant Credo equidem plures, magni nam Caesaris arma , Victorisque Duela Virtus, Fideique Triumphus Aeceptum praebent ean tantibus argumentum . Tu quoque , ni fallor, quoniam tibi lumina turgent, Parturies Te dignum aliquid, dignumque Theatro. MIr. Num dubitas eantabo iterum; eantare necesse est. Quippe jubet eustos r eustodi colla jubenti Subdimus; Ille etenim qui temperat omnia nutu . Rursus nos ergo nostri sub Apollinis umbri Aspicies hodie , o IEinon , rursusque videbis Pertaesos longo Soeios sermone morari , Et vestras Latiis obtundere versibus aures se Em. Tu semper λ Tu soIus elis quid λ verba latina Ignorant sortasse alli tua carmina nobis Certe equidem sapiunt e fatuo sed saepe palato Res eadem , magno quamvis condita lepore , Displicet; Erastu in toties hae e Sylva eanentem Audiit : Ottinium toties, toti eique Semirum :Non

45쪽

3 Non est philae Idae , non est in eogn Ita nob7x Corsi ldi, aut magni doctissima Musa Lyconis . Nytilus Sc Musis posset cantate secundis ;Posset& Uranius, Cratinus . Agesilus , Aleon . - . Ιmmb alios memini , Latiis lusisse ean, aenis :Verum omnes sua eausa tenet : hi jura , forumque , HI senium allegant , hi publica munia culpant .

Nil nobis valuere tamen causaeque , precesque . Vox mea me perdir. Naturae munera saepe

Sunt homini damnosa : mihi voee in , & latera ampla Provida eo ne essit nimium Natura ; eanendo

Hi ne invita muti Nostro quin forte Theatro Alterius nosti reeitanda poemata ii sint ,

Protinus ad nostram desertur pagina dextram . a. iam. Et meminIi vox ista tamen , seu bella eruento Coneinat afflatu , ne Ili seu mollis avena Duleibus in Sylvis Pastorum dieat amores ;Vox eadem , vox grande sonat; dum flere nee esse est , Tympana pulsasti : Capreas , pecudesque memento . Rivus aquae , calam Ique leves , juncique palustres , Et teretem viridi fiscellam texere ibiseo , Pastori data cura ; ea nat Pastoria Pastor . Verum hodie Sylvas per te majora eanentes Aurii et in t ei ves , & plusquam Consule dignas . Bella eanenda tibi : eerte lItuosque , tubasque ,

Prael Iaque , armorumque sonos imitabere cantu .

Ur. Materiem praebe , cantus quae poscat agrestes , Protinus agrestes resonabit fistula eantus. Nuper erat nostris dicendus versibus Arinon ς Mater erat nostris eelebranda Amyrisca ea moenis . Numquid oves , ea preasque mihi , dum talia tracto , Dicere par suerat , tenuesque reserre muricas Nunc c 'o Caesareos jubeor eantare Triumphos , Europaeque , Aliaeque atrox de selibet e bellum ;Forsi

46쪽

3IForsitan expectes, ut ficto noni Ine nostris Hine aries, illine ponatur versibus hi reus , Qui uexo inter se eommittant praelia cornu

Possem equidem , si ignota forent vel Caesaris arma a Vel Thraeum feritas fer Itas heu barbara Thracum

Nota utinam foret illa minus i nec nostra se earent Arva truces Arabes, Patrὶ is nec finibus actos Diversa exilia,& diversas quaerere terras Areadiae semper Fortuna adversa juberet. Quod si Parrhasiae mores perpendere Sylvae s Et genus Areadicum , nostramque ab origine sortem a Lance velis justa ; eerte tam rustica turba Non tumus, ingenioque rudi, erassaque Miner a , Ut Pastorales impune exeedere fines , Civi ea nee liceat quandoque evolvere facta .

Ne quidquam stellis genitos , lunaque juvaret Esse prius , Puerumque Jovena, Dominumque Lycaei sNumina totque olim nostris reptasse sub antris, Si tantum ea lamos, armentaque dicere nostrum est . Sed quid commemoro vetera hare modo cerne quot laterdura Senatores dicant, causasque per Ient Arcades , & forti tractent quoque praelia dextra . Imperioque regant populos, terrasque, 'Polumque Concilient nobis, superumque arcana recludant aerem. Magna canas, du magna plaeent: Haud te moror;atTu

Quod tibi die en dum longa est via perlege eat men

Myr, Et juvat r ineipiam , Pastor , majoraque nostro Utrum argumento , sis Judex ipse , canamus . Sentio . Jam rapior ; sese in praeeordia Phoebus Inspirat , dubiique pedes nutare videntur ,

Implerique nova veterem ealigine mentem a Ut soli pateam Phaebo ; nune vera monenti Credite Pastores , veluti Cyrraeus ab antro IIaec caneret , venturaque fata doceret Apollo Oee

47쪽

Oeei duo iam grande aliquid meditatur ab orbe Caesar in Orthomanum: video consurgere contra Massagetasque , Getasque , sagittiferosque Selonos, Et septein gemini populos decreseere Nil I. Ne quidquam miseri . Non dum tot caesa Virorum Nillia tot vestro spumantes sanguine Campi pNee non Pannonici duo propugnaeula belli Capta mone faustis en jam sortissimus Heros Auspiei Is sup ei Hungaricos movet agmina Campos Eutentus Victor ; Soeiae eo mi tantur euntem Reiligio , Virtus , Fortunaque Caesaris . Ibis, 1 bis eo Dux elare. Satis , clamose Poeta 3 Iam satis. Hae e hodie reeitabis p Carm Ina nobIs Dura quidem; verbis constant nim Is illa sonoris. ων. Nempe tibi quod seipit humi, quod simplIee eultu En It et , hoe plaeeat carmen . Non improbo a Verum Non omnes ita conveniunt. Ego Judice tota Areadia , damnanda, rear , Iaudandave nostra Carmina , cum pleno eantabimus illa Theatro .

IN LABIENU Μ

OUIsque suos patimur manes 3 hune ear ea lIbido ;Illum angit 'dae crimen avar tiae; Plures ambItio , plures tenet improba ventris Ingluvies 3 Atrox pluribus ira nocet ;Invidiae stimulis est qui et ue Ietur amaris ;Est qui desidiam nutriat usque suam. Tu ne quo tantum vitio , Labiene noteris ;Traducis vitam per scelus Onine tuam .

48쪽

E FIGRA M M A.

Quid non Valesius quid scis Callistrate semper

Tu tamen heu loquetis , semper & Ille taeet . bive tua hoe pariat levitas , prudentia sive Illius, in nostrum eedit ut ruinque malum.

Vires, & Ueneres, oryginesque HetIus ae memoras , Lyrene, Linguae; Hetruseam celebres lieet Poesim :NIl eum earminibus tuis venustis , Nil :psi , mihi erede, Amiee , prodes . Quin ne Illi noeeas eave Poosi :Nam dum eatminibus saeis venustis a Ut Linguae pateat deeus Latinae: Mufis posthabitis nitentis Arni , Omnes ut Latiam tuo sequantur Exemplo laetius mones Poesim .

AD NICOLAUM FORTIGUERRA

THyrsidis ali fatum , queIs earmina flevimus olim ,

Forti guerra, eadem nune Tibi ni IIIa vides. Illa nee audebam manibus eommittere Uatum , Illa nee audebam credere digna tuis.

49쪽

Legisti postquam ; postquam Tu lecta probasti ,

Digna patro ei nio credimus, esse tuo . Reeipe : Venturos jam nostra elegia Poetas Provoeat , & nulla a tempore damna timet . Iudieio hoe audet tanti se eura Poetae ;Hoe titulis tanti nobilitata Uiti.

IN FUNERE JO: BAPTISTAE ZAPPI

Inter Arcadas

THUR SI DIS LEUCASII ELEGI A.

JAM satis est lusum i non hoe vult ludicra Tempus

Tristia sunt tristi verba eanenda die . Pastores vestro fax est Ignoscere Vati ,: Si nec festive , si nee ut ante canit . Tristia non semper nos odimus; ipsaque damna Nestio quid blandum dum memorantur habent in Interdum lae ruinae lacrymis explentur ab ipsis a Interdum euras muleet & Ipse dolor . Iam notum quae eausa meis si questibus , & iam , Quod flendum vestra notuen in aure sonat . Ille hujus , qui nuper erat pars inelyta eae tussHujus delietae qui modo Collis erat, Thyrsis, amor Phoebi , Sylvarum gloria Thyrsis , Thyrsis Pastorum , PlerIdumque de eus , Oeeidit i heu quali tristamur funere t Tuque oli Arcadia infelix quo viduata vito es l Infelix

50쪽

Nee tantum ut Mater ploras inaestissima ; nunc Tac Amisso gnatam eeu Patre flere deeet . Hune inter pilinos dudum ostentare solebas , . Qui Te iterum nobis instituere Patres . . Debetur Patribu x per Nos reverentia primis ἔExemplis Illi Nos do euere suis . Quod sumus: Interdum quod earmina nostra Iegunturs. Areades, illorum cura , laborque fuit. Nunc quantum exemplar , quae gaudia rapta dolemus li ot bona in hoe uno non reditura viro tFas Oratorem, fas est lugere Poetam 3

Nomine , se itis eoim , dignus utroque suit . Qui gestus , quae vox , quae gratia frontis, & oris i Quis Iepol in verbis dum loqueretur , erat tNunc quoque dum recito mihi Thyrsis adesse videtur ; Fallor an herbosis sedit & Ipse thoro Fallor adest ; plausus praeeunt , plaususque sequuntue 1. Dulcia num ne audis earmina Thyrsis adest . Heu misero pietas eur sie illudis amoti An ne illum visum est interiisse patum AEger erat; flebant illo aegrotante Camoenae jFlebat inornatis Delius Ipse eom s . Pastores , Nymphasque dolor torquebat amarus ς

Palaebat moestas Pan quoque moestus oves Sed tot vota hominum , ipsorum tot vota Deoru in

Flectere erudeles nil valuere Deas. Heu dolor , heu pietas i Tu nos melioribus annis Delatis Θ ah fletus disere plura vetat.

Quisquis ades nostris modo fletibus adjic4 fletus ;Ferreus es certe qui modo flere negas.

At quid InutIlibus nemus hoe agitare querelis 3

Quin Cineri justas teddimus inferias C h stat

SEARCH

MENU NAVIGATION