장음표시 사용
121쪽
ero. ib. Machliniensem prouocarent, isque ad Albanum eos rcij ceret, consultum non rati, eundem actorem iudicem experiri, negotium intermisere. sed tam rigidam Albani voluntatem obortae statim turbae mutarunt, aut impedierunt. Caeterarum prouinciarum eadem
querela erat. & per legatos deprecari singulae, ne propositum exequeretur. quod si faceret, breui re p. nudam babiiturum. polim aliud tributum iμperaret, minus publice pernia cisum. & exceptione uti nonnulli, non aliterse indicti ni acquietos', quam si commmm consensem foret. nunc Pau-do Vltraiectini recusarent, nec sie teneri. Urgere nihilominus edictum Albanus, de succensere vehementer Vl- traiectinis, cum quod nouo tributo se opposuissent, tum quod de sententia lata ad regem prouocassent; &de ipsis pariter ac praesidio Hispanico, conqueri apud eum ausi fuissent. Praeterea sisti etiam legatos ad haec ,
comitia mittere neglexerant; quod grauiter interpretari, ceu exemplo audaciam aliorum excitanent: cum
tamen illi consilia nusquam contulissent, de aliam
prouinciae siuae rationem crederent, quae nuper sponte
in Caroli V potestatem certis conditionibus venisset. itaque sine regiarum literarum respectu, quibus par cere illis iubebatur, quamuis nullo circa urbem hoste, de infesto per Auriaci naues littore Hollan dico, Har-lemo, Delphis, Leida, Britaque euocatos Hispanos Vltraiectu mco mmeare iubet. Erant uniuersim signa viii. sex ptiora e legione Ferdinandi Toletani, septi-
122쪽
RER. BELG. LIB. II. Io9mum Consalui Bracca montij,octauum RodericiTO- eIo. letani. Haec perliteras ad diem v Kal. Nouembris re
cipere in urbem . & ciues profugos reuocare praecipit. itaque redit antiquum praesidium X i v Kal. Deccmbreis. Binis literis deprecati,responsum accipiunt; immperatam Militi modeniam, quamsi migret, in promptu parvam fore.. etsi tamen ille non minori licentia postea grassa
nιm egestatem, neque exhaustos suppeditare necessiria posse. Deinde periniquum,quatuorpridem urbium praefidia, qtiarum aliquae magnitudine parea vibi si perarent, ni Dae per vim
imponi. Sed obstinato consilij Albano, cum nihil nisi
perniciem manifestam ex speetarent, iterum frustra apud regem conqueruntur. mansitque ad iii Non. Aprile is anni sequentis, cum Britae recuperandae emitteretur. Auriacus ubique suppetias rogare, de firmata in Gallia pace , Cotinium maris praesectum, cum proceribus religioni reformatae addictis, fratris Ludovici opera, in suas partes pertrahere. quin eis ventum est, ut ad regis quoque conscientiam res deferretur, non inviti, ut prae se serebat. iamque, ceu vetere gentis odio, honestus belli praetextus querebatur; dc iusta satis causa videbatur,vel recuperatio urbium Belgicarum, quas olim Galli tenui sient: vel contumelia nuper saeta in morte sororis, quam Philippus veneno procurasse certis testibus serebatur. Ludovicus Nastauius, ut rem promoueret,quae parum tuta literarum fide, nisi coram
123쪽
lio IOANNis MEvRs IcIO.7ο, rege agi non poterat, quasi in Belgium iter ad Dret,mutata veste,cum Francisco Lanouio, Carolo T linio, Ioanne Hangesto, in aulam venit. Erat tunc rex Luminij in Bria, venationibus intentus. hic cum eo de bello Belgico totos v i dies priuatim occultis colloquijs disserit . eius gerendi utilitatem, ac necessit tem, deinde etiam rationem ostendit. ac placere or tio regi; sed quando inconsulto Colinio, quem selli ducem destinabat , statuere nihil posset, maturare res, tum iubet, ac Colinio suadere, ut ad se accederet. tum Auriaco literis valde benignis mandat e lueret militem quemcumq- in Germota pupet, nec quicquam Selgio liberaudo nec arium omitteret. Io ANNIS
124쪽
N E v N T E anno a Daniae rege ad eIb. II. Edi ardum Embdanum legatus veta 'nit Pontus Gardius, cuius supra mentionem fecimus, x v i equitum& iii rhedarum comitatu. is Ed- sardus Sueciae regis sororem dux rat, & sponsale pactum erat, Vt Embdanus comitatus ipsi cederet. sed id compositum inter fratres videbatur, quo facilius regalium nuptiarum honore alter potiretur: quandoquidem illis cel bratis ius suum Ioannes in fratrem transferre nollet. Haec initio legationis causa putabatiir. cum Verbires amplius septimanas apud Episcopum Monasteriensem moraretur, & Saxoniae Electorem, quem unum opinio erat impedijsse, ne Auriaco ab rege Su ciae, ac fratre Carolo , auxilia ulla submitterentur, graui suspicione aduentus hominis laborauit, cuius versutum valde ingenium compertum haberent. tumeti quando per Belgium in Galliam iturus serebatur, LIBER
125쪽
ii 2 IOANNIs MEvRs Io Ib. Ib. ipso rem hanc adiuuante, metus erat, ne intransitu Auriaci consilia,&legationem nuperam, nimis mature Albano aperiret. Igitur diu, quidnam agitaret, anxie exploratu, sed cognosci nihil aliud potuit, quam 'uod palam fama ferret. Ultraiecti nos prauidium reuocatum nihilo,quam pridem, insolentius affligebat: dc nec magistratui parcebat. loannis Tath Ameron-gij consulis filius in ipsa excubiarum statione grauiter
vulneratus: ipse domi suae pene occisus, cum ubique periculum timeret, apud caeterum magistratum catu . . iam testatus, ut saluti consuleret, urbe exivit. Haec in commoda cum minuere Albanus deberet, augere insuper, dc tot iniurijs nouam aliam grauissimam addo re, priuilegia urbis & statuta postulando, archetypa omnia per praesidem exhibere iussis. id, quia iniquis
simum foret, cum negassent, iterum iussi descripta Offerunt. quae cum praeses recusaret, literas ad Albanum mittunt, per quas factum excusarent. His Albanus irritatior, omninb mandata exequi iubet: &nisi parerent, militem praesidiarium adhiberet. tribuno iam Hispanico mandat, adiuuaret praesidem, si usu veniret. cumque etiam sic obluctarentur, ad terro rem congregari miles carpit. iamque vim tentasset,
nisi delinito praeside in diem posterum res dilata fuissset. tunc cum vincula cunetis parata, & inuitis exto quenda omnia intelligerent; metuentesq; ne insolens
miles, cui iam sere x i x mensium stipendium deber
126쪽
tur, urbis diripienaae occasionem inuaderet, aegia tan- e Ix Iridem minis armisq; coacti cesserunt. Tam egregia tamen nonnullorum constantia suit, ut extrema omnia
pati, quam iniquissimo imperio obsequi mallent. inter plures Henricus Valckenarius fuit, cuius ea saepe . vox audita; mitam potius, si obnoxiam regi putarent, quam priuilegiaseia amitterent. Instrumenta omnia in arce Vr denburgo reposita,in Ludovici Requesensij ad uetum, qui Albano datus succestar, asseruata.isque regis iussu reddidit. Per caeteras prouincias decima ac vicesima
non minore seueritate exigebantur: dc quanquam varie ordines deprecari; dissicultatem publicam quirit
tes, ac vicies centena C Io annua continuanda offerre,
nihilque tamen obtinerent, nonnulli ad regem ipsum Oratores mittere ; quos Albanus, ne auderent proficisti, capitis supplicio deterrere conatus mil. cumque in urbe Bruxellensi, quam ipse cum tot Hispanis instes deret, promptissimum per arma obsequium speraret, praesentissimo tamen periculo odium eius, amorque libertatis, praeualuere. Igitur quicunque panem aut cereuisiam coquerent, clausis ossicinis, ab opere cessare: lans quoque macello abstinere,nec alij institores merces vllas venum dare. quamobrem coercedis vim adhibere statuit, ac noctu praecipuos tumultiis auctores e soribus aedium,aut senestris, quemque suspendore. iussusq; lictor cum laqueis xvi i, & scalis decem αpedalibus,praesto esse. Et iam in armis miles erat, ac
127쪽
tam in reos mortis sententiam relaturus , cum ecce de Brita capta nuntius admodum inexspectatus, eoque magis animum percellens, cruentum consilium mutare coegit. Vt increbuit rei fama, inuisus antehac Albanus, nunc contemni etiam carpit. iamque verba
passim libera magis palam auditi. id Auriaco non ignarum, qui clam copijs contractis inopinato inu dere moliebatur.neque armorum apparatus Albanum. latuit,sed ille securus negligere hostem,tanquam semel debellatum,&, si resurgeret,opprimi facilem. Ac paratae Auriaco quidem copiae idoneae, sed adhuc stipendium deerat. nam pecuniae quas collegerat, etsi magnae, aegre recensendo militi, & auctorando, susscie bant. nec reliquum quicquam futurum erat ad caeteram militiam. huic dinacultati a rege Galliarum subuentum, a quo, bello Belgico maturando, C C aim reorum C I D.mutuo primum, mox dono accepit. Gulielmus Tressongus iussu Auriaci nauem unam sibi instruxerat, quam Fletio egressus i v Eid. Febr. in insulam Texelam ducere statuerat: sed gelu obortum ad Nieringam in Martium proximum stare coegit. id ubi Bosui uius resciuit, Auriaci loco ab Albano Hollandiae praeses datus, Ioannem Rotlium cum synis i V nauem expugnare misit. isque adeo improuisus superuenit, ut Tressongum,quicum maiore mi litum parte in insulam exscenderat, sere interciperet.
128쪽
RER. BELO. LI p. III. rissed etiasere tamen omnes, praeter unum , qui sua sponte ad hostem dilapsus. inde nauem aggressus dedi postulat. sed Trestongus , vir animi militaris, impetum facientes sortiter reppulit. longe hostis numero superabat, & obsessa glacie nauis tantum
non captiua tenebatur. sed illo acri tormentorum explosione reiecto, hac aperta , uno tantum suorum amisso, integram istam in mare , ac vicinam Angliam , eduxit. quo tempore collecta ibi socio .
rum multitudo in Albani gratiam a regina Eligab ilia insula prohibetur. Inde malos illi sp iritus, itaque ad euertendam Belgij libertatem animum firmat, ne ulla deinceps priuilegia aut iura obtendere posset. &egregie pacem munijsse arbitrabatur, cum ecce arma
sumuntur, totos X XX l V annos continuanda. quippe bellum, hactenus vix anxijs miserorum votis, de consilijs metu occultis duntaxat agitatum ,robusta audacia palam coeptum est. ac caeteris prouincijs libertatis vindicandae,excusso iugo,prima signum Hollandia sustulit. causa rei maturius tentandae Eligab
thae edictum. nam ubi perfugium denegatum est, in virtutem desperatio vertit. Primi libertatis patriae vindices sub Lumaeo fuerunt 1, is, quem dixi, Ginlielmus Treslongus, Bartholemaeus Entesius Menthe- da, Iacobus Cabellauius, Gulielmus Grauius, Nic laus Ruichauetius, Marinus Brantius, Omius Heddingus, alijque. hi in nauibus x L interdicto littore
129쪽
iis Io AN Nis MEvRs I.i,. ib. seluetes in Texelam iter dirigebant, xiv aut xv Alba ni liburnicas illic profligaturae. Et invia ii ex Hispa- nia aduentantes intercipiunt. alij Hollandiam borea' lem, & Enchusam cogitabant; aut ubicunque exscendere commodum. sed vento aduerso in Mosam acti, ubi iunctis Rheni aquis Oceano incidit, in ipso ostio Kal. Aprilibus contra Britam classem applicant. Mirati primo aspectu oppidani mercatores esse credebant, contrario vento illuc compulis. nulla cogitatio erat bellum aduehi. Maselanissus a,qui pagus Britae oppositus flumine interluitur, Ioannes Petrus Coppes ocus in urbem aduersam mercatores aliquot ducens, conspecta nauium multitudine, id quod erat ratus, s.chs desertis, reista in clas em nauigium vertit , ibique de Tressongo sciscitatus, in aspectum adductus, aduentum gratulatur. is Lumaeo hominem sistit, commendatque, ceu rebus suis perquam utilem. itaque ad Bri' lanos mittitur; annulumque Tressongus addit, satis
notum a patre Casparo, qui praeturam oppidi & insimiae pridem gesserat. Aduenienti porta recluditur ,&ad curiam contendentem circumfusiis populus comitatur , cupidus scire quid nuntiaret. intereundum variE habent; pro ingenio quisque suo. pars benignὸ alloquuntur,pars conuitia homini dicunt. in curiam,& caeterum magistratum cum venisset,a Lum o de Tres longo nuntiat, binos extra et siem ad colgoquium de Ana
130쪽
RER. BELG. Ibi B. III. ii ier oppressos a decima pendenda liberarent. s muti ut fides ei, 35.
verbis esset,notum omnibus annulum ostendit. ac ro ' 'gantibus copiarum modum, inconsulia libertate in immensum extollens, esse plus minus v Clo dicit. ea re consternatis cunctis, 'ix inuenti, qui in colloquium prodire auderent. quos Lumaeus in Atu iaci manus,
regij per prouinciam pr sidis,urbem seq: dedere iubct.
tum deliberando duarum horarum tempus concedit, atque, ita illaesos uti promis iam erat, remittit.Tatus alite omnes metus inuaserat, ut propere c5uassetis rebus per . portam australem tumultuaria fuga erumperent. interim e na libus exscendere miles, & urbem accedere; quosq; in muris oppidanos conspicerent interrogare, utru portas aperire, an vim exspectare mallet. Cunet ter respondere magistratus. quippe cu ciuium potiores
dilaberentur, alij que recipere liberatores a enas vellent, illorum metu, horum studio, ipse qΩque impulsus diffugit , adeo ut vix uniuersim L remanerent. elapsis deliberandi tempore cum adhuc tardarent, v ritus Lumaeus ne se communirent, nihil morandum . arbitratus, copias bifariam diuidit. ac Tressongus ad portam au stralem partem ducit, ibiciue loannem Duuenuordium, aerarij quaestorem, Emga comprehensum retrahit, virumque a vi militum defendit. borealem Robollius exurit,do effringit.ac per hanc Lumaeus ingreditur. Qui urbem occupauerat CCL erant, caeteri
classem seruabant. ciuium nulli vis illata, tantumque Ρ iii sacrum