August Boeckh's gesammelte kleine Schriften

451쪽

, Finis situr poetae summus crat, ut bellum cum herone etum Polyzelo, ut niquius, quas Hiero stibi porare vi et froinde concl-bcitur, dissuaderet, simul tu eos, qui Themιis ac Polyzel partes et ipsum poetam calumni ibantur, Hieroni ipsi re tu me suspectos quod et ipsum ad dismadendum bellum pertinet, quoniam istorum Imminum malis urtibus auctu simultus erat M. Sonolinilich stellon sieli, i Disson S. 183 sicli seli passendausdrnelit, dies eidseu bello consortii. Um dios ouili hor

452쪽

44 i

454쪽

aemulatione quae inter Pindurum et Bacchylidem fuerit ore timem quum minime contemnendum esse contra Thierschium

' i S. I seo hi, kl Schr. d. V. S. 369 und orgi. Hormann Pusc. VII S. 20 Anm. 12. Vgl. l. chr. Dd. V. S. 33n s. - Recte hoc negatio . de os interpr. p. 22ἹI2 . Nam hoc et in se vim muttitur inra: intre na-Iostium obesse dicit. Insuper attulit διαβολίη eae Theog ι. 324. Cetreum de δινήβολος et similibus cf. Lobeck urer st Phryn. p. 6 99. - Attamen στεφανων. et tilia reperiuntur et in Aeolica de fortasse tamen se pro fit in illa oce scribi potitit. an ischristit elio Bani bona rhun immand- Exomplar cr totae criticae. J

456쪽

ion nichi mi diosom amen egetelinet. IVer in Syralius diu ποταγωγίδες gebrauch habe, sagi Aristoteles nichi, Ob-gloich er ei den ιοτακουσταῖς de Hieron neunt. Dies istgan nati licti, obald muti mi Plutarch annismi, das dio ποταγωγίδες in dio Dionysischola uituli golidren Aristoteles,

457쪽

rissimum an vPr undori sicli uber, quod Boechlius se non ea putare Lrit, quoanodo Huc tum περισσὰ σταθμα a Un m duri, et quia is nitivi ratio esse posset. t 'rumque plianissimum est. ἰ nitini ad nn ratio quae in λκεσθαι χειρος, κόμης; πεοισσα vu- σταθμα recte dictu, sire poliquis rem si nem, hoc est Ductum a rulidiori s sire prormis mcli rari 11 funis intellissi placot Nui, quum ut utruque Hrte sun in trahor nipu rei, quo ulmi nil ros M. Se intrasemit, On qu n ετ at ut

459쪽

lichor, diosus ori voranstelloni das Gange so u lasson: 1ποστελλεται με σοι Πάτων, φιλόσοφον δὲ ἔντα αυ- τὐ δεξαι ευνοὶ κως Wie in Homo uus 'Tμιν μὲν θεοὶ δοῖεν nielit solo ἐμοὶ δε παῖδα λυσαι, sonitori παῖδα δε οι λυ- σαι und eben o ei Pindar: χριστον μεν δωρ ὁ δ χρυσὸς αἰθομενον πυρ ατε διαπρέπει, nil ergloichon liber-

460쪽

νοι δὲ Λίνον καὶ ληγοντες καλεουσιν deni liter is πάντες μὲν ἀοιδοὶ καὶ κιθαoιστα Subjeci, und lini ird das araus beZogene attributive αρχόμενοι gegentiborgestelli mi δε. en-