M. Alexandri Bodii Epistolae heroides, et hymni. ... Addita est eiusdem Literularum prima curia

11쪽

REGEM.

sideris Arctoi nitor auree, Nobile, venturae posteritatis amor. Frimus in orbe Deus, qui iungis Pallada Marti, Et fucis υt titulis cedat Uterque tuis.

Ad pice, ni pigeat, teneri pigmenta poetae. wifficilem facili carmine falle diem. Nee mirere mei si frons macilenta libelli, si Agricolae tenui debile prodit olus. At tu si fundum clementi afflaueris aura, Agricolae domino nobile Aurget opus.

12쪽

MARCI ALEXANDRI

B ODII EPISTOLAE HEROI

Argumentum in primam. ATALANTA Calydonia virgo & Dianae

comes, cum Achaiae principes in AEtoliani conuenissent, ut Meleagro Oenei filio stippetias ferrent in apro Calydonio perimendo,cum reliquis interfuit. venationis vero perita iaculo prima feriit aprum', & in virtutis monumentum ferae capite a Meleagro donata est; sed illuni a quo tempore virgo vidit, deperiit, ille quoque vicissim illam; Atalanta tamen impotentior,cum flammam perferre nequiit, prior rem raperit, & moris Vim hac Epistola enunciat, inque fatalem torum Meleagrum inuirat T ALANΥ A MELEAGRO.

ay OD tibi promisso nobis Atalata marito

Deductum timido pollice mittit opus, Clam lege, nocturno ne te mea Cynthia cornur Neu comes iratae viderit viti deae: ,

13쪽

α ATALANTA Neve Dcaonidi compar ego crimine nymphae Inteream, telo bellu acta tuo. Ei licet incumbit tenero pudor igneus ori, Ei cohibet facilem mulca cura manum, erumpit amor, tu mi quoque parce fatenti. Denisvorsenseu,ripereoque meo. Vipicturatae dubius proreta Liburnae, Infima cum summum tingit arena salum, Humida dis scili damnauit lintea vento, Eque simu triis praecipitauit opes: Pinus es iratae Heglecta relinquitur undae: Seu Castor lentam seu ferat alter opem. Sic Ῥbi me ratio miseram neglexis,inermis Desereris me quopasiis pellit eo. Attamen oblecrat mea me dementia, ita

Gratulor, o M depudet ingenij.

Seu viscum volucri, trepido seu vincula ceruo Tendo seu campo lilia cana lego: . Seu telam dominae tem seu licia tauris Seu regit immitisspicula lenta manus, Haec Pleuroneae quae me dedit ultimasiluae

Luxsubit.infelix proterit illa dies.

Anne locum memorem' decedant rura Lyaei, Claraque Gamnatio Parrhasis ora iugo

Et decor Aemonj campi Peneia tempe,

14쪽

Lambit Oronto quod nemus imber aquae Eu locus in terris multa de in cyparisso, Eueni quernas eluit unda comae. Murae hic coryli praestanti corpore myrti Hirta verecundis arbutus, apta feris.

Hinc praelabenti procumbit pampinus undae, Hinc seges, se domino candet arinusuo.

Intus aues querulae,bnx aspera,torva leaena Feruet in induviis uomique suis. stamen inprimis vestrae corruptor auenae, ut libi nunc decori graminuauit aper. Nimirum temtae resis cen 2ra Dianae, Cum coleret reliquos impia turba deos. Ire negant abj, pugnaeque pericula tantae ui non horreret te sine nusius erat. o simul Oenides caelato lucidus auro Prodieras, fama tactus amore tuae, Conueniunt tecum Cures, Aetolus,se sero , Et quaecunque acres leti tulere manus.

t quae de nostra, si qui decor hoc erit, Gogo

atrix ven regia virgosui. Non vellus Urium utrique edocta veternot urea Gmaronio Lumina nere colo. Arcus ad I humero ,spirant inspicula venti, Diuidis errantes mollior aura corias.

15쪽

ATALANTA Robore ruricolis, pedibus contendere cauro, Pectore discusae traiiciuntur aquae. Contulimuris plagas, distinritas retia neruis,ugetur magico cura minisseris.

Lusfrantur sectae in partes indagine siluae,

Vis Lacedaemoniὴ eruet odora canum. Inter at Aetolus ut tu caput exeris, ut te

Tum decuit celerem per iuga ferre pedem Lucent Maeonio tibi pallia picta metasio, Tinxit se serio quae tibi concha cado. Ensis ades lateri, digitoque reguntur eburneo

ociant quae pariles licia lenta canes. 2Vir velut Idalio Veneris nitet inclytud arcu, Dum pulcher praeda ct frigora captat Ado. ut nemus Am Isidum Cynthius errat, oramni Incubat, assecti compediuntur aquae. Interea viridi prorumpit ab ilice,dentes Concutit,s duro murmure frendet aper. Ita commotae Mident in tergore sitae, Feruet in attritus ma cruenta genis. Diffugiunt comites tantum Plexippus, se ipse Sisiimus. Aetoli nitpotuere tui. Te notat armatum sus igneus, inque morat Tendit. at ingenio frangitur ira meo.

16쪽

MELEAGRO. S

L rcus virgineam spirabat duriim ad aurem, Erumpunt docili spicula lenta manu. nnuit innocuae dem ignifer,ilicet armum .d Transadigit leni tristu arundosono. Uilii erior, rubicundaque defuit unda 'Corpore. ta acili vulnere laeta fui.

Territus at nihIlum,nec amaro tardior ictu enduit,inque tu in irruit ultor opes. Excipis impavidus, trunco venabula querno Nis deerrante Uinuere manub.

Vt ruit, latam exhaurit sub corde bipenem.

Sanguinis hirsutos eluit unda toros. Mernitur, extremo torpetque natantia somno Lumina, tu totin laudis amore rubes.

Abscindirique caput.spolio iacet orbus arena Truncus,s infaustaepabula praebet aui. Id videt, o viridi procumbens Delia saxo ts Horruit,at bili temperat uti suae. Sed Venus annosae latitanssub tegmine myrti,

Et puer Idaeus cum face risii mor. Nec semper no ropugnas violente marito, . , Non eis qui metuetsemper Adonis ait. In me contuitu sed tu de tam inerti, . . t 'Sprevim Paphiae mollia verba deae. Te tamen obliquo contemta notauit ocelis,

17쪽

Et quamuis nolges,inquit, amator er .

Sis potiar praedaespoliis L stalanta peremptae, Decreta absentigloria prima mihi. Magnus honor fateor, sed tu mihi munere tuto Vtplaceas,ollisis comes. ipse veni. Ipse veni, mea lux,referes meliora furenti Eripies olli quae pudet ore loqui. Argumentum in secundam.

DIomedes Etoliae rex ad Troiam prosectus, post Achillem,& Aiacem Telamonium so tissimus est habitus;singulares illius pugns aduersus Hectore, & AEneam; capti fatales equi Rhaeso caeso, Mars venusque vulnerati; sed haec indignata AEgialen uxorein tanta libidinum turpitudine accendit, ut eius causa patriam exosus Diomedes domum reuerti noluit ; dumque exul erraret, ad Lyci resnum peruenit, hominis sanguinarij,& qui hospites immolare solebat. Huic filia fuit Callioneira, aliis Calliroe, quae Diomedem miserata paternis insidiis liberauit, & in lecti partem adsciuit, cui ille hanc gratiam retulit ,ut de se optime meritam desereret. Hanc ergo Epistolam ad illum mittit, qua officia narrat, illiusque permdiam execratur; ab instituto quoque reuocare nititur, sed stustra,quia ille perstitit,& illa laqueo sibi consuluit.

18쪽

VT mase deperi' ssic quoque prima perissima

probe tacto Callioneira tuo, . Crimina dicturae potuissem credere chartae Parcius, se nosterpane lateret amor.

Sed pudor,spietas, di cura mariti Tam procul impuro fugit ab ore tuo, procul a Drio seiungitur Adria ponto, uam procul a nobis perfidus exulabis. Nec bene se quisquampelago,ripaeque ruenti

Credidit, aequoreae mobilis ira deae. Nec bene qui cario patriam mutauit iniquo. Mobilior vitrea miles, o exul aqua.

Hei mihi quidstri' quo me furor egit amante' uid mihiquid generi Callionei fui'Scilicet hospitio Diomedem admisimus hostem Nota peregrinofacta paterna viro. Nec satis ; intacto potui quoque sinere lecto, Mec modsi ms census sed male cessit honos. Hei mihis quid fecitnec erant quoque numina

curae,

mus Iuno vitae nunc inimica mea.

19쪽

8 CALLIONE IRA uando meis vino caruerunt lancibus arae' Victima numsacro defuit horna tuo'Saepe mihi tenues vinxerunt tempora vitta, Saepe mihi laeua fictilis urna manu.

Optaui fri demum potuisse marito

Nubere , Deitimo vivere posse toro. t nihil indultum, coram neglecta pependi Flebilis,se durae despicienda deae. Et modo quam patriae petiit pars prima iuuetae, Tu qui contemnis miles, exul abis. Haec quoque fortunae veniunt ludibria, vitam mi mihi debebas eripis ipse mihi. Per tua Ddide, simulor mea gaudi mecum Per tibi quae primum praebuit herba torum.

Per benesi de te merui; miserere cadentis: Hoc nimis insu lix exue mentis onus. Iam medio tremuit caelo nimbosius Orion , Et viget in vitrea vis Aquilonis aqua. Nec licet irato praetendere lintea ponto, Bruma Lycaonio dere rupit iter. Finge tamen sinuent celeres tua lintea venti,

e leuis in puppim sibilet aura tuam. Tuo miser exibis' tibi quanta pericula menti' uas miser in terras miles se exulabis' Nec licet Aetolumpenitus confidere regno,

20쪽

DIOMEDI. 'Nec venit in mentem terra paterna tuam.

c tibi confecto repetentur Pragama belli, Nusia My cenae ub duce tela feres. A nefugis 'nec erunt tibi iuncta cubilia tui P

uique fluitsicco spiritus ore meo' Hi quoque qui crebro viciant mea lumina nimbir seque metum passae dissiliere comae' uid nunc perficiam 'proh l nunc mihi fraum de peremptae uae spes' quam repetasola re linia domum' auod si anguineo procedam praeda parenti,

Tum ego non nata ,sedhostes ero. Huic hominum dirae tinguntur caedibus arae, Sanguine crudeles mitigat Age deos. Meque voraturas daret se mea uscera famis, Inque manum iugulo tingeret Age meo. At nihilogendi. ne te violaret iriermem

Euod vetui , culpae summa per adia meae. Nec pudet of ij, neque me pietat ineptae uodpiguit, veniens arguet viti dies.sia tibi disses sistat sententia, tecum Me vehe , que tui pars prior exiiij.

Non tibi dedecori fuero,nitet ore iuuenta: Non oneri, potius semina demet onus.