Oratio habita in ciuitate Parmæ a ... magistro Innocentio Baldo de Bononia, Carmelitano Congregationis Mantuana ... post comitia generalia eiusdem Congregationis

5쪽

Ex licentia Supertorum. PARMA Typis Erasini Uiothi. M. D. L

ORATIO HABIIN CIVITATE

Reuer. Sac. Theologia Magistro Innoc

mido de a Tononia , carmenta Congregationis i ligantuana, Doct.Pon. colligiato.

POST COMITIA GENERALI

eiusdem Congregationis.

6쪽

RTATI VID HI

7쪽

SERENISS PRINCIPI

Parme,& Placentiae Principi,& Domino suo Colendisssimo.

Baians de Tononia humilissemus. S. T. D.

ui latita ista ta es illi. 2 mi MNI Bus rebus Serenissime dii Ceps, quae a natura, vel ut rectius loquar,a Deo auctore naturae pro ficiscuntur,hoc praecipue inditum esse constat, ut a quo emanarunt

principio , ad idem postremum suum motum, vel cursum termi, nent, circuliq; girum, ut dicebat Proculus ille Platoni cus efficiant, a Deo incipientia, & in ipsum desinentia. Hinc E operationes quae arte, 6 Ingenijs hominum fiunt, hunc eundem ordinem, & girum praese serre debere, Z quodammodo in orbis formam, se omnium oculis prςbere non crediderim modo, sed etiam in meipso sum expertus. Mihi enim gratias, Z tibi Serenicsimo Principi,& Reuerendissimo Ferdinando Farnesio,huius Ciuitatis tuet Antistiti vigilantissimo,necnon,

8쪽

S ciuibus Parmensibus , nomine tonus Religionis carmelitanae acturo, quid gratius ege potuit cunia tuc Pontifici,,Imperatoriar, & Regiς familiet, si non e primendi , at saltem leuiter adumbrandi, gloriam, si licitatem, hac occasione mihi esse oblatam c piain iudicauerim. Quod etsi non perfecerim, non voluntatis meae seu orationis vitio, sea illarum rerum magnitudini adscribendum est,quae nec cogitatione complesti possent, tantum abest, ut non dicam ego, sed quilibet sumnius orator, ea ota audeat recensere. Sed ne te negotijs regiminis occupatum diutius quam par sit toneam, en girus,& orbis orationis me , Princeps Sereni sime,illius faciendet principiu prςcipuu suit Farnesia gloria, illius finem te agnoscit,in te uno conquiescit, qui escentrum totius splendoris Farnesij, dc in quem mundus ipse sperat, omnes Farnesiorum heroicas virtutes, collectas fore. Eam igitur accipere digneris ea mentis benignitate, qua, & me eam pronunciantem, non dedignatus es quae tua fuit infinita benignitas) audire. Ego autem ut te felicem semper conseruet Deus, eum d

precari nunquam desistareta. Parmet Prid. Id. Mai, M. D. LXXXVII.

9쪽

UM Dei optimi , Maximi perpetu cles immortali beneficio, tua singulari

benignitate, Seren Rime Princeps, tua summa charitate, sitastrisi Antister,usra singulari liberalitat Ciues Par imensis ,sacitumsit, i Patres nostri feliciter, in m animorum sententia Negeneralia omitia celebrauerint,aequum eisidem uisemfuit, cum nihil aliud habeant, quo tantae meritorum magnitudi ni re ipsa satisfaciant, tamm vel se ipsis non immemores domon irent, me altem ita effficiant, Pestris in eos meritu tumefactos, ista, mel maiora etiam sibi debita false perse disse, non existimarentur. Quod ingrati animi mitium sicut omnino a finibus Religiosorum hominum, Christianorum arcendum est, ita maximae curae eis esse debuit, i Dei bonis rem , Principum humanitatem, ali Populi propensim in eos

oluntatem, in liberal talem, pietate, obstruantia, oe perpetuae recordationi signo, prosequerentur,admirarenturi, pr dicarent: Moc autem, ego perficerem, idest agendarum gra tiarum munus mihi cum manaauerint Patres hi, quod non potui, nec debui, aliquo modo non recusaui, imo libenti animos cepi, quamuis virium mearum imbecillitas in aliam sententiam me prorsim trahere debuisset. Talis enim actio est Oblata, in qua quod dixero, etiamsi illud minimum sit, tamen magnum erit, gy iure Pidebitur. Delediatur nam , animorum grati,s, stu internis satisfactionibus Deus, Principibus autem innata est magnificentis,propria liber uilitas, benignitas in usa, π qua

10쪽

quae omnes virtutes in principibus , ω hominum iudicijs,m publice laudatae, iam diuinae habeantur, nultimo mortalis

commendatione egere videantur, gratias ergo non desiderent. vestra autem promerita, Cives Parmensis, quae nunc admia rati ferunt hi ' Patres, , experti, , quibus maiora non sederunt quam, nullam aliam gratiam, nustam aliam me

cedem, praeter honorem, mi gloriam expostulant, qua etiamsi me dicente carere Pidebuntur, erunt tamen se ipsis contenta, ais in memoria cunflorum mortalium, , Religiosirum P rrum , , praesentium,stfuturorum, tanquam in luce posita laetabuntur. Tibi ita , rerum omnium procreatori, , reElori fetu hinc exordiar ) huius Congregationis Patres, haecgrati rum agendarum signa osserunt, quas possunt agunt, pie, d Mole, reuerenter habebunt, nai cum eis habebit tota sebriasiana Religio, quod congregationi nostrae interfuisti, clarit

iis, Peritatu, sconcordiae, lumen attulisti, quod concedere dignatus es ad gloriam, oe laudem tuam, , ad Carmelitani ordinu. Utilitatem, as totim reipublicae Christianae maiorem Religionem,ut Comitia haec nos gloriose exitusint prouerita, tanta Parmensium benignitate sancite astociata, oe pie conc mitata , m deuote eleemosinis prosecuta. Tu Deus, qui haec omnia tui caussastita vides, tantam quaest Popub Parmen sis religionem, tantam probitatem, tantam pietatem in hunc ordinem Carmelitanum restice, illum tueri, amplecti, fouere, in construare digneris, eis perpetua elicitatemsub Princi pibus Farnestys tribuere,, si quicquam in celebrandis Comittis promeruit haec farmelitana Congregatio, id Parmensium

saluti, beneficio adseribe. Tibi Pero Serenifimo Principi, tibi laus si Antistiti, vobiD, Parmens ibus Ciuibin, quid es