장음표시 사용
21쪽
n. 3. Ovean de I. A. u. 2 .lsuetin deus .acius sol a. Dis Linnion. Fab. erra Hai b Si enim tellator dixit A. heres est B. G. here des sunto ex aequis partibus A. cum B. sive C. non verbaliis ter, sed realiter eli conjunctus. DoneI.h-r I. Diis Baro is si radem res I. Inst. de Mat. Imo licet etiam in diversis orationibus copula aliqua addita sit tamen, propter illam non inducitur conjuncti verbalis Iscat. s. si haec autem .s quib. mad usu famili. Ampliis D. Gerhar. tb ac
Nihil autem interest, num illa conjune tua oratio fiat copulati venum distributive, num collective, num vero alter natiive ccum ut m. C. de V. S. Alternativa enim interdum sumitur pro conjunetiva des cum quidam. Ampliss Gerhard. trias cta . n. D. Rimer. II. n. .
sc In hoc ideo differunt a re conjunctis,siquidem ut antea dictum est.omnibus prima facie solidum testator an signare videtur, ita ut saltem per concursum partes faciant. d. Lun. I. ubnutem. verssin autem Verbis vero conjuncti, ideo non re con)unei vocantur, siquidem illi magis verbis quam re licet aliquo modo etiam re conjunguntur, conjuncti sunt. Dii D. Rim. c. i. n. a. Baro ad Ly. si eadem. 1. Quibus ergo inaequales partes rellistae sunt conjuncti esse non possunt Claris D. Hillig. in Donessa cc lib. I. cone.
Q Uerb s conjunisti ideo partes ab initio pro indiviso,
non vero pro diviso, non corporaliter, sed intelle stualiter expressas habent,ita ut etiam in eande rem vocentur.Partes enim ex conceptione testatoris, totum vero magis e voluntate defuncti habere videntur arg. latrum. I ria da ι . Ampli TD. Gerha th. FI.Da. D. Rimer.c. I.n.I. Petr. Gregor.Tholos lib. 46ὸj xq. sar.uni: . clo.v. ι.DE Anton. Fab. a. n
e vel : quos nominia inde rerum complexus jungit. ut A. B. heredes sunto,sive C.&i .ex dimidia heredis suntos
22쪽
is In quo differunt a verbis tantum conjunctis a rid. tripli ii a. δε R. S. Verbis enim conjunctis partes expressiis Verbis assignatae sunt Re verbis vero partes ex conjunctione personarum assignatae intelliguntur, Ana. piissi'. Gerha.th. ad. Hinc non solidum sed partes eis ab inutio relastas esse verius putamus, siquidem magis accedunt
ad naturam coniunctorum vel his qui in re, quapropter et-tim semper coniuncti nunquam di, uncti vocantur. Imo interdum fit ut soli nomine contun istorum veniant. . . eadem. 1 In lit deligat. Deiride si solii dum ab initio haberent, par ici Smixtim conjunctis non accresceret cu onere, Liquid ea tunc eis accreiceret non ex deficientis, sed ex bapcrsona ut patet ex th. p. quod tamen non fieri sonstat n. ubi autem C de caduc roden l. plane. I. I. si conjuncti ndele it i Ampli T. D. Ger hird the . s. DI. D. Rimer. c. s. ut Culac tr. Rad Africa qui usui rob. de usust. Ex his in dictis, etiam mixtim coniundios differreare conjunctis manifestum eis. In reali enim conjunctiones isti dum ab initio assignatum censetiar,& non aliter fiunt partes nisi concursu, per quem concursim tamen legaturum ianuitur. d. i. v. T. Iuver Ima remo τι sin autem. f.
Iiu accrescendi autem tam in vertis a et tim
conjunctis c locum habere statuimus. Ideo , si
conjunctipant unius generis, unIus etiam XI
tu deficientis Ortio omnibus accrescit o
a I. duobus id si fis de legat. r. P. u . ti bi autem. II. C. de cadus. to eud ubi latuitur, quod in ut alibet conjunctione debeat locum hibere ius accrescendi. Verbis ideo dubio procul erunt conii inini, quia proster unitarem sermonis quasi in unum corpus redacti sunt, ex qua coniunctio colligitur. d. Dc uv. f. o. D. inde dum quaesitur. in I. re conjuncti δ' de legat. s. num rec ant in ista, potior
sit verbis conjuncto , eo ipso insallibiliter se illi itur inter vel bis conjunctos esse ui accresce iadi , usi. ridem
23쪽
aliis frustra vit ivliset cla praelatione si accrescendi us
nunquam ad illos pertinere Amplissimia. D. Arumae. q. m. Iustima. t t. Donethlib. . cora. c. ubi Clariss D. Hilli hi Κ n. D. Rimer n. I. Duar. lib. r. c. to Dissi An on. Fab. l. s.con. r. r. par. a. erra. u. δεω 4'. mo . Cujac. a. ol s. s. Nec hic distinguimus inter usu nisi uctum proprietatem . Quae enim datio est in proprietate eadem quoque militat in usu fructu Ampli'. Dii D. Gerhar.
b Sublata enim differentia, quae olim fuerat inter legata damnationia,&inter alia. Im I. tibi autem L. C. decacita in omnibus hodie jus acerescendi locum habet. d. tuu oIies r. I. interdum ident 3 r. f. de usust. accresci si separatim. 3ο. e condit o demo A. heredes FI de hered in it. Aliqui tamen, ut petr Gregor. lib. sint. Iur. Vni P. c. I R. n. r. Vultei in fuit. Is de donat. n. q. alii statuunt in re conjunctis jus non decrescendi Verum illud jus, quod ei interre conjunctos tam jus accrescendi. qui non decrescendi posse vocari putamus. Nam rc conjuncti habent solidum ab initio pro indiviso tamen 6 eo respeciu possit aliquo modo jus non decrescendi nominari. Ubi vero collegatarius accipit solidum pro diviso omni no accrescit Ampliis. D. Sue v. lib. r. deI. a. c. s. Attamen quoniam non partium, vel solidi assiignatio, sed voluntas testatoris, plures ad eandem rem vocantis,causa est iuris a crescendi Clar. D. Hillig. in Doneli Tnucl. lib. 7. c. s. sit. I. potius jus accrescendi, quam jus non decrescendi dici d bere statuimus. Amplissio. Sucv d libri de I. s. c. r. DEI
Hunni vari re οἱ lib. a. tr. I. q. p. I. I d. communiter.
6 Issi eadem 4. Inst. de legat. I. uim si huita 33. Os ubi
autem 14. C. de cad. tosi in omni enim conjunctione locum habet jus accrescendi d. l. uncis. r. n. D. Rame c. 3.n.a. Donet t. lib. . com c. I.Miss Hian. d. D. q. p.
do ut si ita testator dicat, A, B, C, fundum Tusculanum ὀo ego, repadiante A. elus pars reliquis duobus nempe B C. aequaliter accrescitis tuis . q. Ampliss. D.Gerhard. ib. , Amphis D. Sue v. lib. r. c. monest. lib. I. com. c. is
24쪽
Si vero eo uncti disjunctu mixtisunt, i in aridem legatum reconjuncti, inver- his conjuncti oe mixtim conjuncti vocat uni, tunc si unus ex reo verbis conjunctis descit,
deficientis portio δεώ colligatorio, qui etiam
mixtim in conjunctus, a resista re servatur, si unus ex verbis conjunctis dii. eis; talum importio uel co egatario, qui eratum verbis tanti egi conjunctus vaccresit οὐ Ameride scit re conjunctus, i ius portio omnibus accrescit, et ita tamen, versis
aut tantum mixtim conjuncti unius personae vicem repraesentem db
heres esto,inheres estoa.d F. luis partibus heredes sunto. Donetl.d.tie. Iam si A. sive B.deficit illius portio soli B. sive A. Merescit, siquidem alii cum B. s. A. Litem sunt re
coniuncti. . quum ergo est praeferri utrod; modo coniunctum Donelthb.ns .c., 3.sicut enim in successione legi
tima duplex conjunctio sanguinis, sive duplex vinetitui
uni tantum praesertur,ita&in coniunctione testatoris propter tacitam' praesumptam illius voluntatem Claris DHilli: mionia Enuclib. . . s. sit n. Alias etiam mixtim coniunctorum conditio censetur optima,ideo merito pre-Drendi. .recit u 9.de M. I. siquidem propter unitatem sermonis quasi in unum corpus redacti sunt.1 . I. O recho iratam C. de cad. all. iaciem sibi conjunctorum quasi suam praeoccupant ritu 1.3. Is ver hoc ita AmplissD.Gerh
ih Amplis Suev.M. . r. n. D. Rim. c. I . n. I. ysi igitur ex iam dicto exemplo E sives deficit. tunc illius portio soli F. sive E. accrescis, exclusis mixtim ore conjunctu Idq; propter evidentissimam rationem es Quoniam
25쪽
n ioniam scilicet mixtim & retantum eonjuncti,eum ver bis tantum deficie axe, non fuerunt eoden, modo Soniun- , .io arce verbis tantum conjunctus A. Sem enim quidi verbis conjuncti ill erant, cum de ciente verbis tantum, disjuncti sive e conjuncti. F. vero sive T verbis solum conjunctus cum E sive F deficiente sibi invicem conjunctus scilicet verbis erat, Se ideo quoniam coniunctus prae sertur alias etiam disjunctis iv e re conjunctis d't reconsu G. I merito etiam in hoc casu soli verbis tantum conlusecto debet pars Eficientis verbis tantum conj ncti accr. la N. Deinde ratio, qui, conjuncti propter initatem se monis c.etiam ii erbis tantiam conjunctis locum habes.
scysi ergo deficit C sidet re conjunetiis,tunc illius portio tam verbis quam re conjunctis accrescit. ιplaia. olei. r. l. una a i vers imita Siquidem C. sive D. non ibi U. sive C est conjuntius, sed pariter omnibus, nesill euuam praerogatio m habet prae caeteris. Doneli. 5b. 7. m. ιι ubi Clarist D. Hillig. sit.m. AmplissinGerhar.tb. I. Prindiea tamen omnia ita limitantur,nisi testatorem aliud sen sisse appareat. Claris D. Hillig. . D. lit. i. Amplist. D.Ge hard tks 3 influarItb. a. c. m d pune sq. Iu .per conjunistionem enim in unumicorpus redacti sunt.I.hri ira C. dici M.tor. Dunelluloc. Amplist D. Gerbar. tbs . Dn.D. Sue v. lib. s. d. I. . e. i. pag. rso. X ta I.
Coniunctio legis licet hoc di rimen corii Iunctorum magnopere nonso eas attendere si tamen in s cessione gis gradus proximior excludit remotiorem 'sa Semper autem ub conjuncti ni ex is sirione hominis, ibi comauncti ex lege excluduntur. b Caeterum maccrescenae non solum e lariis fideicom
mi seriissingularibis, hereditus unia
26쪽
coniuncti miscentur disiunctis. quando alii in capita, ainan stirpes votantia Lexigitur quos colunctim vocat,ut succedant in stirpes, inter eos jus accrescendi est non pro num aro heredum, sed si uuisti pro uno habentur. e. g.quado nepotes cum suis patruis in successione avi vel patrui concurrunt. Semper enim conjiinisti,concurrentes cum iis a quia Iussant disti: ncti, unius personae vices unguntur. planes4.
ret DothsoL Moueri ad Cense Elect. Const.2I .pau. n. t c Iun. si ubi autem I. cum seqq.de ad te . si eadem i. st delegar, t reconi η'L32. ICAE 3. Amplisi. D. Gerti. rh. Hic quaeri potest, an etiam in legato ob causim ali mentorum relicto locum debeat habere Quodneo a mus er dominis. I. g. persi eicommigam . f. deus r. l. prsa friar.' ad Fastid. Quia tellator praesumitur noluisse plus e. tarium ultra modum alimentorum habere. Inde dicitur suam alimentorum non tetrari vel multiplicari. I. at inent res. I MDca a. de aliment legat Amplisi I Gerbard. An autem in eo, qui jure speciali admittitur, locum liabeat jus ccrescendi,inter Da disceptatur,ut videre ieee ex Amplissi I suev libr. a.e . V. nos tamen in eo quoqualoeum habere statuimus eum. Facbinaeo... ωπ ρ ρ.
27쪽
ut heres ex testament locum defuncti tenet: Unde ligli
constinctio aequiparatur ultimis voluntatibus. Nore a a. c. r. l. uum de caducto en i heredes sim partiuem. I. s. item quod Sabinianus i de heredib. instituen. Amplisi. Ger hard. se l. Iuli M. 3. . si pupidi ad SCtum. Trebedis. Donet I libo tam ii. 46. ubi Clarist. D. Hillig. it. a. bona autem. 3. I. in bonorum fin cum l. veluti δ σι sed cum c . de Mnor. p=se l. l. Mu C. quando non potent pari. Amplisso Ger har. ιh. σύ. phl.u'. f. haec autem omnis. . . de cadu toeen ibi, nec non in mortis causa donationi in Ultimis enim voluntatibus quoad effectum aequiparantur mortis causa. r. IV. δε donat i a C. de donat cavs mori. In ultimis autem volum talibus locum habere jus accrescendi ex praecedentibus Die Unde sequitur in donationibus inter vivos, quoniam diversae sunt ab ultimis voluntatibus, jus accrescendi cum non obtinere. Ipse enim Imperator dum inta. I. un. T. hac autetu. 1 . C. de caduc. tolle in mortis causa saltem do nationibus procedere jus accrescendi statuit, eo ipso in d natione inter vivos contrarium voluisse videtur Unius enim inclusio, ut regula est, est alterius exclusio, quando ratione 6 circumlialitiae hoc suadenti Amplis i. Ge har rb. cf.
. t si poη u. 3. s. si daa. g. de inus testam. Quamdiu
tamen petitur acquisita ei nondum est quoties i. I interdumissurus r. accres siquidem tantum ei delata si et detita.
Hactenus de fine iuris accre nid Lmus a sequitur tandem metatu, qui ess omtionis ta dominii adjectio, quaesi roportion, bus hereditariis si e legati. b Meyeria sartio deficiens petitur eadem actione , qua sorti petita aut elen a esset, quam habet is,
28쪽
cui accrescis. Contraria iuri accrescenia
punt adiri hereditatu agnitio legati di AH fima ubstitutiones. 6
a Possumus cum Amplis . D. Suev. lib. a. de s. c. . dicere finem juris accrescendi esse duplicem, Alium internum, Icalium externum . . Internum,ut defunctus insolidum repraesentetur&illius voluntas integra servetur, de quo fusius supra bes. s. 97 Externum vero ut caduca ex-c antur Lun. pK C. dei ut to en Amplisi . . Gerhard. ibe 71 b d I. u. huita. I liber homo. I'. T. cum quu. 3. deber dib. Distituend. l. Maeris. σι. delegat a Ratio. Qui enim majori summa est vocatus ad hereditatem sive legatum , ex conjecturata voluntate testatoris etia magis praesumitur ab eo dilectus Consequenter etiam quoad portionem deficientem merito praedile ii iis censeri debet. Ampliss. D. Gerhar. b. a. Done 7 com. 3. Clar. D. Hillig. in Dones. Enaci bb. I. c. at Duar tib a. sis. e Pura petitionem hereditatis vel actionem exrc-namento Isi in restamento. s. de vulga. pupira substi: t fimibi tu de C. i. Res enim principalis , 6 ei accedens non diverso jure censeri debet. I. inter socerum ad I cum inter a. δερψ dotalib. Ampliss. D. Gerh. ib. I. Amplis D. Sue v.
ti, es c ult. Duaren. a. cap. s.
d ubi enim nulla portio vacans, ibi jus accrescendi cessat, uti patet ex supra di istis. Amplis L D. Gerhard. tb a . e Acerescit enim pars deficiens ex tacita sive pra sumpta testatoris substitutione. l. Titia 6 I. Iulianus. r. perb quasi ubstitutioins delegat. a. Ampliss. D. Hillig. in Danta Enucl. lib. . cap. ia M. b. Quando vero substitutio concurrit cum conjunctione,tunc contraria est uri accrescet di, quia conjuntius concurrens cum substituto, subitituto excitiditur,potentior enim est 'ri accrescendi lar uissimum
a. . duo int . f. debρnon pus pio. secunt tabul. Iun. I. . .. C. de caduc. ιρα si quidem ius substitutioius exprcssa ni- a titur
29쪽
auescende, quod saltem praesumpta. d. iustitis. σν.