장음표시 사용
21쪽
1NDEX. . Episcopus Mediolanensis Sirmiensis Episcopi electioni praefuit. I n Concilio Aquileiens primas tenuit Episcopus Medio-
Ianens s mec tamen Primatis aut Patriarchae libi honorem unquam arrogauit. Rauenna urbs regia, Flaminiae primum meia
tropolis, Amiliae pollea attributa. Nullum eius Episcopus sibi
primatus ius vindicauit. Ecclesiae Rauennatis autocephalia. Α- uuileiensis Episcopus. Gradensis & Foroiuliensis primates fuerunt. Gradus noua Aquileia. Longobardiae Transpadanae metropolis vetus Aquileia.Venetorum Patriarcha. Pisanus Primas. Carthaginensis Episcopus Africae primatum obtinuit. Eius aut horitas in omnes Africanae dice celeos prouincias. Paschatis dies scriptis a Pontifice literis solebat quotannis publicari. Treuerensis primatu . Veterum Epit coporum mode stia. Arcta tensis primatus. Primates a Sedis Apostolicae Vicariis differunt. Suas tamen Primatibus vices aliquando Pontifices imponebant. Legati a latere. Eorum nomen ab imperio ad Ecclesiam translatum Britanniae primatem ab Arelatensi Episcopo consecrari voluit Gregorius. Synodi cogendae ius Arelatensi olim Episcopo concessum. Eius cum Episcopo Vie nensi de iure metropolitano in Taurinensi Concilio controuersia.Viennensis prouincia inter eos divi Q. Civiles,& Ecclesiastici Septem prouinciarum conuentus in Arelatensi ciuitatefiebant. Hincmari sententia de primatu Viennensi in dubium reuocatur. Zosimi, & Bonifacij de Arelatensis Episcopi authoritate diuersa decreta. Hilarius Arelatensis Episcopus Gauliarum primatem se asserebat, cui restitit Leo Pontifex Maia Aum nihilominus postea huius Ecclesiae dignitas. Sed extincta tandem. Toletanus primatus. Vnde eius origo. Gallia Narbonensis a Gotthis in Hispaniae prouinciis numerata. Inepta Hispaniarum diuisio, quae falso Constantino tribuitur. Profligato, & extincto Alarico regnum Tolosanum funditus deletum. Quo tempore celebrata fuerit prima Aurelianensis
Synodus. Tolosa Gotthis cum Aquitania concessa metropoleos nomen accepitaDuae in e dem prouincia metropoles.V tus Nicaeae cum Nicomedia προτ3ων conicia vio. Duae Britanniarum metropoles a Gregorio Magno constitutae. De
primatu inter Episcopum Cantuariensem & Eboracensem
22쪽
C A P. V. rates Galliarum primates agnoscit Otto , reiecta eius sententia. A Romanis prouinciarum descriptionibus originem habent Galliae primatus. Treuerensis in dubium reuocari non potest. Eius tamen authoritas in Belgica secunda parum cognita .Lugdunensis Episcopus non Galliarum, sed quatuor tantum Lugdunensium prouinciarum primatum obtinet. Una prinnim Lugdunensis Proconsularis. Omnes Lugdunenses prouinciae ad unius formam reuocatae. Bituricensi, utriusque Aquitaniae,& Nouem populaniae Patriarcha. Narbonensis primatus asseritur. Vnde Vienna Senatorium normen acceperit. .
Ado reprehenditur. Romanae, & prouinc', lis Curiae Senatores. An quinque vel octo fuerint Viennenses prouinciae Θ primatus Viennensis, de quo edita pontificis Max. Siluestri nomine vetus epistola expenditur. Quae primae fuerint prouinciae. Vtriusque Germaniae primatus iure optimo Moguntino Episcopo delatus. Nullum inter primas, & alias prouincias discrimen. A Sedis Apostolicae authoritate primatus Omnes repetendi.
CAP. V LIActa in Ecclesia ab Apostolis politiae fundamenta. Ecclesia
stieae prouinciarum sorinae non raro cum ciuilibus conueniunt. In Oriente suum quaevis ciuitas habuit Episcopum Velitae sanctissimis Conciliorum decretis prouinciarum diuisiones. Summa Imperatorum ea in re licentia. Tres Cappadociae, & totidem earum Metropolitani. Tertia Cappadocia a Iustiniano instituta. Gregoria Na Zian Zeni Interpres reprehenditur. Insignis Graecorum Imperatorum audacia. Data Proeulo Episcopo Massiliensi in quosdam secundae Narbonensis Prouinciae Episcopos potestas. Imperatores Christiani Pontifices appellati. Ecclesiastica potestas a ciuili distincta. Ad- tuendam Ecclesiae dignitatem Principis aut horitas necessaria. Suas habet formas seu Tύ- Ecclesia. Magna Parisiensis Episcopi modestia. Singulare Christianissimorum Regum in retinenda Ecclesiae politia studium. Quid αλιπιυσεσθου in No- uel l .cxv.explicatui. Quatuor Synodi Ecclesiae diptycis ascriptae, cuius moris author Iustinianus. Summa Conciliorum authoritas.
23쪽
QvANTUM ALIIS PRAESTAT ROMANA POTENTIA REGNIS. IMPERIUM SUPRA TANTUM SE ECCLESIA TOLLIT
24쪽
e Urbs adem omnium cιuitatum metropolis. Sιcfon stantinopolis,cum nouae 'Roma nomen acce pisset , omnium cιuitatum caput , metropolu
appetiata est. Frinceps tamen semper jιGt metus Roma. Suidas obiter emendatur. Surna sibi quondam colonia,sses metropolis. Onflatinopoliis colonia Romana,s quide iuriis Italici Capito' nome ab e Drbe Roma ad eius colonias mana- , uit. Omnia tande Romae priuilegia oflantino- .polis adepta est. Huius benefij author evidetur Theodosius primo. Illustratur l. r. C. Theod. detur. Ita rusi. Constant. s l. 1. . dis prauιL Vrb. Do fiant. Duae orbuRomani partes eu duo orbes. Vetus Roma Occidentis,noua frientis a gina.
25쪽
: PH. BERTERII literis immutatis transtulit:
Quis enim populi illius, cuius nutu pene omnia, qua Sol utrumque recurrens aspicit Oceanum, Verti, regique credebantur, Imperium coelestibus auspiciis sundatum, & diuinis institutis ornatum non existimet Quis tot gentes non solum habu
tu & lingua, sed moribus prorsus dissitniles sne
magno numine in unum veluti corpus coalescere potuisse censeat ὸ Quis denique incredibilem mλπειαμ issi non supiciat, Sc ad miretur Huius
ego pulcherrimi Imperi j imaginem, qualem libris
nostris expressam deprehendi,adumbrare conabor hac tabula. Tenuis certe labor; at non tenuis gratia, quam a iuris Romani studiosis me consequuturum spero, atque confido ; alius fortasse literis & ingenio praestantior addet aliquando colores, & lumen ; opusque inchoatum absoluet. Vna olim in orbe Romano fuit urbs; haec rerum domina, arx omnium gentium, Imperij, virtutis, dignitatis, gloriae domicilium, mundi caput, &Regina: cuius Imperium ipsius orbis finibus terminabaturiseri 1 ο πιλο inquit Aristides Horat.de laudib. urb. Romae mola ἀ--ηιδε-
26쪽
PITHA NON DIATR. I. 3In eandem sere sententiam Moecenas,cum Romanam ciuitatem passim dandam contenderet, Caesarem alloquitur apud Dionem lib. iij. αλι-
fuit optimo Principi Antonino mens, cum Roma nae ciuitatis ius omnibus promiscue largitus est l. in orbe. de stat. hom. Novell. lxxviij. Haec est in grinium mictos quae Fla recepit,
Humanumque genus communi nomine fouit. Matris , non dominae ritus ciue ue mocauit, uos domuit, nexuque pio longinqua revinxit.
Verum ne tot nobilissimis ciuitatibus quae huic Imperio magno semper fuerunt ornamento fiat iniuria, si nomen urbis cis detrahatur; sit Roma omnium ciuitatum mater, & orbis metropolis. Dionysius in orbis descriptione:
orbis Romanus est : Epiphanius haeresi lxix. de
27쪽
Hoc exemplo Constantinopolis postea omnium ciuitatum caput vocata est S. vlt. de satisdat. λου του κοσαου. μεο πλιν dixit Ioan . Chrysostomus homilia de verbis Isaiae. --ς Θ π λεων αU-φανε τίω βαmno Nicetas David in vita Ignatij. Nemo enim est qui nesciat eam non solum nomi
ne & dignitate, sed priuilegijs urbis Romae dona
tam filisse l. i. de priuil .urb. Constantinop. can. 28. Concit. Chalcedon. Hinc ortum antiquae, & ΠΟ-uae Romae nomen; Sophoclis Interpres in Electra:
At longe princeps semper fuit Vrbs aeterna; quod Graeci ipsi non inficiantur. SuidaS: Κ-mmamπολις
Quae verba Suidae non siint, sed prisci cuiusdam authoris; scut nec Suidae sunt quae statim sequuturco loco, sed deprompta ex chronico Constant,nopolitano, ut fidem faciunt Codini di inc Qvbi integer fere locus, si ultima primi capitis verba
28쪽
cum primis secundi connectas : ex quibus emendandus Suidas de tempore quo condita est Constantinopolis. Sed ne aberrem a proposito , vix urbem regiam toto unquam cessisse gradu arbi
c veteri Roma nouam deductam nescit Θ Elegas ter Aristides Smyrnam, quaa suorum ciuium diligentia instaurata fuerat, sibi coloniam, & metropolim fuisse scribit: -- eveci ozia Aχημ a se μή ολεως.τωτη γαρ τον απὸ ἡ ἀρχιμαe. Non cadem profecto Constantinopoleos gloria, quae se populi Romani coloniam fateatur, & R mam metropolim agnoscat necesse est. Coloniam certe vocat Pletho Orat. I .de reb. Peloponia. δε
inam eius metropolim aperte profitetur Themistius orat. iiij. ubi Constantinopolit nos his uerbis
orat, vj.ubi Theodosio de aucta ab illo regiae xrbis
29쪽
dubium est quin veterem Romam intelligat .
Constantinopolitano magna saepe rei frumentariae penuria laborauit. Hinc Constans Heraclij nepos cum de antiqua Imperij sede restituenda cogitaret,
Romam matrem, Constantinopolim filiam vocabat. Zonaras in eius Vita: βουλο υος e t βοαπλώαν ας
me cη-ς-πιμαν. Et Augustinus lib.v.de Citiit. Dci cap. xxj. Deus Constantino etiam con dere cιuitatem Romano Imperio sociam , elut
ipsius I smae filiam , sed sine aliquo tamqnum templo, simulachroque concessit. Quibus addam& hos Constantini Manassis versus:
Manent in l. I. C. Theodos de iur. Ital. Vrb. Constant. fixa ad memoriam sempiternam splendidistimae huius coloniae vestigia : nam quod a Vglentiniano & Valente renouatum ea Costitutione iuris
Italici auxilium, & tabulis incisum ut fieri olim
30쪽
. solebat beneficium legimus, Constantinopolim
iuris Italici coloniam non obscure indicat. Enimvero Roma αςεων, ut de Thera cecinit Pindarus, in variis terrarum oris, per quas inuicta tanti populi virtus pertiaserat, plures olim colonias propagauit. Harum cum duo essent g nera, Vt notat Asconius, potior fuit conditio Italicarum, quales ab authoribus nostris quamplurimae memorantur l. I. 6. 7. & vlti de censib. Sed coloniarum iura post Antonini Constitutionem, quae orbi Romano ciuitatem contulit, facile negligi, & exolescere coeperunt. Constantinus tamen, Vt certiora essent nouae Romae incunabula, obseruatum antiquitus in coloniarum deductione morem retinendum putauit ; ideoque multae exaugusta urbe familiae ab eo sunt euocatae, domus Romanis similes, ac pene geminae publicis sumpti- Dus aedificatae, ingens etiam Capitolij moles extructa: quod nomen ab ipsa Roma ad colonias primum manavit; unde AElia est Capitolina appellata l. I. de censib. Ptolemaeus: Dεισι -- η ναί IAιλια Κamri mee. De ciuitatis illius Capitolio meminit quidam pius scriptor cuius dialogus extat inter libros Augustini ubi ita Synaoogam Ecclesia alloquitur : Scio, quia irbis tuae ambitiosa fora, s celsea ζ'vitotia iidisti. Vcrum Constantinopolis quod illi praecipuum, nec aliis