Commentatio de indulgentiis ecclesiasticis, per theses explicata, & in Academia Ingolstadiana publice proposita sub praesidio Theo. Peltani ... respondebit M. Petrus Damianus

발행: 1566년

분량: 13페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

DE INDULGEN,

TIIS THESIS.

OENAS. REMIs SA cvLPA, NON a nutas manere reliquM ,me praedicat, Scriptura elima unanimis Patrum consensus comprobat, Cripsa denil,quam ullisue pagimur, miseri apertis Imi conprmat.

Est autem poena istbri bipartita,Etera Ne ica. altera Sήti a Byia et Haec sontes Cr peccatores ad patratorum scelarum expiationem exercet: Illa Iobs, Thobijs,Paulis, er alijs eius persectionis Heroibus, vel ad meritorum conarimentationem , vel certe ad Iuturorum laribam cautione diuinit s infigimet. III. Quo fit ut medica ita,nes temere auerti, nes facili neutio is alteram solita sit commutari: sat adlaria uero, siue ultro pio animi studio fusciapiatur, siue aliunde in malarum uindictis irroganda timeatur, Cr an ea verti, er per aliud; GP άμενον compensari,cγ' non Ῥιum etiam a te tempus praestitutum,potest aboleri. IIII. caeterim,ut legalium suppliciorum alia sum legitima et ordinaria, alia, ob facinorum quorundam atrocitatem,extraordinaria ita quos diuinae illae peccatorum ultrices poenae, tumes ut plurimum secundum aeternae legis praescriptum pendantur, interdum tamen etiam via extraordinaria, dis premi Iudicis arbitrium inferuntur.

Porro autem, suae de poenarum satisfamriarum diuersitate blimo Amus, eadem de pharmacis σmedi , quous eas ipsas poenarum reliquias obaurire oportet, siuo quos modo intelligenda σaccipienda censimus. .

. rima ordinarid appellamus, quae iuxta Dinaesapientia militationem A a praefinita Dissiliet by Cooste

3쪽

eis: contra uero , ea vocamus extraordiraria. quae nunquam ne faenore a subeantur,haud tamen certum ι una, Cr indubitatum remotionis sortiuntur effectum. cuius quidem generas sunt preces ieiunia,eleemos me, uisiti σ .gemis corporis maceratrum quampliarime. VII. Rursum inter memorata immedia, quaedam tam ii Picum in suri virtute/t culpaesimul er poeme,licet non ex xquo,ancitamur depellen eriliqua uero per modum t. commutationis Isodi poenae, post reconcilia tionem reliquae,praescrilendae Cr exterendae deseritium. Prioris generis sunt omnia nouae legis sacramenta, posterioin uero caetera omnia, quibus

secundum iustitia commutatiuae normam , debita exoluimus , Mid sat ex proprio, e ex alieno: utrans enim receptum est, er rem feri potest. quamuis non pari merito. VIII. 'Atqui ut meritum bla obtingit diuersum tu etiam no idem omnium,prooprijs impensis sat sfacientium est studium: quidam naris tanto sui punienad debitis exuuendiseruntur desiderio, ut ultroneis corporis cruciatibistiquetreii λ μ satisfaciam: alij uero quamuis iusti mensura, priuatisque sumptous id ipsum quos praestriit,non tamen tanta animi alacritate 'eque propria uoluntatu impulpon ea confessuri fac moraliter absoluetit er pro delicti qualitate mesam imponemis udicio.

IAn uerό de Indulgenti' boc est de eo satisfactionis genere,quod ex alieno potifimum impenditur,deinceps acturi, primo omnium constituendum est,quid nam indulgentiarum nomine intelligatur: Nam licet resipsa Ap stilicis etiam seculis non fuerit ignota,tamen quod pacis, humanitatis, Manis, sericordiae,condonationis remisionis,et alijs ei modi uocabula fomiliarius, quam Indulgemtie nomine significaretur, exortisiura nouisimis hisce temporibusiqui ex uocis nouitatem insimularem, Cr ipsam etiam rem in odium,ais adeo in apertum comemptum adducere satagerent.

Est itas Indui ensia entima ,er ut ita nobis loqui liceat, extrasacra. mentaria quaedam poenarum temporalium, post iustificationem reliqua.

Non donatio. XI.

Ex qua quidem exesis timearia comprinus mamsi est. Indulge

4쪽

tis ullas Veniarum,plaram culpae iuxα ac poenae remoliorrem promittentes

c etiamsi aliquo insensu defindi queant non usq; adeo certae fidei atq; ortinnis exilhre.Ecquis erum mortalium extra Sucramenta erimina Iethalia reaminis uel mortuus peccato pro peccatis Deo opt.Max. satisfaciat sXII. caeterum dum poenis temporarias Insul liarum materiam colliti . mus,non id de incommodis natura no tirae in tu corpori ue morbis, aut Ecaelictae catholicaeeensuris intellismus, sed de ordinarys, iuxta legis diuinae sunmonesinet hic per satisfactonem,uel certe in altero do secula per satisapasionem exoluendis. Nec quicq*am omnino resere putamus,sinsire por istiuscemodi pro de ligrauitaton secreto poenitentiae stro,iuste iam imp sitae,an olim prosiummi Iudicis uoluntate imponerula,crexi dx, ex xquo ins dum absolute conceduntur ad utru', sciunt.

XIII.

Vnde non num ballucinati deprehen untur,qui in ignem bane chrim benignitatem,ad iniunctas tantam satisfactiones adstrinxerunt,quam qui om nem eius uim Cr enernam,infra hoc exteriori modo er ecclesiastico,contia neri er praefiniri volvierunt. Nam ut bν ά minimis bis absolutos, adgraui mos Pumtorij cruciatus praecipites apint, ita illi, praeter multa alia, mparum absiuria,quae ex sua illa imaInatione consequuimur,Venias illas pleonarius,quaesiuinde conceduntur,m innocen iam baptisimilem dignis possis centur ianus Apertis sal sis rediunt suspectas. XIIII. Furemur interim olim, eum paene ille satisfamriae, quantum iudicium humanum decernere poterat,erimorum grauitati commensurabantur,et cas raes illi poenitentialesJuum actue robur istegre obturebant,promtam dolum de istunctis poenis condonationem, aliquanto inlatiorem Iuisse, iteram absoluta eriain tetrasvius trunc sequentior est usus.

Neq; tamen id uel nostris uitio debet ueri uel la amiquis illis Ut adestarum videri: nam ut prini euae illius aeritis christiani pietatis erant his si simi, I operibus poenitemiae addictfimi ita eorum duces rati,quod rese- 'ruise minus o ficios nilaros paratis ad dignos poemtensiastinus, gitas nos praescriberent,rimos ut plurimum iniunNavi,quantos iustitia diuina

, Andestisfacturos probabiliter eredebant, etiano non semper ad

5쪽

gm scopum attingerens: Nune iuro contra temporis er insectizareth iam

num babita ratιoue, Irre imponumr.Ais uti dimita illaesistis Iassiones,non uage adhuc, sed commode, contra morborum radices impoma renor inpositas bonafide exoluerentur. XVI. BASIS PORRO cr fundamentum,quibus totum De Indulantia Qui aedificium incumbit,non e t Ecclesiae autoritas solla, ut quidam opis ti

V VII. Eter ut christM Iesus Redemptor nos non ri, totos trian a res annos tot labores exandauit,sta Apo lorum Principi nequar stu Da dictim Dit Tibi dabo claues regni coelorum, Cr quotcunq; risu eris super

terram,erit ligatum Cr in colis,e quodcuti solueris super terram,eriis latum er in caelis. Et alibi denuo. Pasce oves mem : Pasce agnos meos. XVIII. Iam uerb diuitum illam limes assolventipotestitem, non is di cuti parum relaxationem esse coarctandam, ut paenarum promoicarum remisiasionem penitus excladat id praeter uniuersalem totius Ecclesiae consuetudia nem,ium inde a temporibus Apostilarum inchoatam,er sida traditione usis ad hanc nostram etatem propavitam, Cτ concordem sandisrum Patrum sementiam,scripturae ipse tam aperte ostendunt, ut quidam etiam prime nora Theolop compertillat, qui exi limarent, formassem peccati rationem is ollivitione potius ad poena qu- in ordinis priuationis consi ,re. XIX. Et quamuis banc peccati definitionem non admittamus, extra contraxerasiam ramen est, quod dicimus, nempe sacris Cr diuinis literis, familiari iam esse,ut promiscue tam noxam,quam 'nam ipsam, arἱ imo uinci, noxae coniunctam,peccati nominesignificent. Hiscilla: Peccata tua eleem senis redime. Et iterum : Iam non eν operor Qui sed quia habuit in me peccatum: Cr sexcenta eius meris Λα

.His π tru non exigui sanὸ roboris firmamentum quoque accest, quod christus Devi ac Dominis nolis Apostalis, cr. Iminis eorum successo

6쪽

Iane soluendi potestit faciens, itan dixerit, quoscunq; ά peccatorum nucula absolueritis, absoluti erunt, sed-ditatius, quo uncsi inqui solueritis iue id crin Iurrit iue aliud quodvis ex crimae consec

Rursus nemo omnim uel liuiter in sucinuolamnibus uersatus, nescia est,quin Ecclesia catholica ea postea sempers praedis fuerit autorrite ut pacis ecci allicae turbatores, diuinaes legis praeuaricatores ure optiam potuerit punire, certams puruendorum uitiorum normam, suis miniastris praescribere, quemurmud tetiam rei a plurimos iam olim saepe pus mutilurimost; de pumendi rotione canones aedicit, cr olim forsan edit ra est. XXII. Nune uerὸ cum soluere σlivre,claudere er aperire unius plane eius dems potestitas actus semper fuerint habiti, conseque is iis, eandem quos Ecclesiam ab iniunctis poenis posse absoluere, er Sponsi sui exemplo cd cta nonnung etiam ante tempus p Rutum debere absoluere. XXIII. caeterum quando ivxdi veram germanans Scripturarum interpret tionem tituimus Ecclesiam accepisse potestitem remittendi peccati in foliadum,er quoad culpam,erqu)ad poena n,non est putandum eodem omnino. ,

modo accepisse illam potestit sed alio us alio uxta unias lusis vim at D

uaturam. .

NXIII LVis autem dii natura peccati mortalis huiusnodi est, ut absis gratia, animo expelli non queat, gratiam autem ministri Ecclutae ut aἰias quos Urndimus sine Sacramen o conferre non possum. Poena uero temporalis c de ea erum nunc dImus quod recentem gratiae infusionem non requirat. sed eam iam ante factam pona per absoluum Ecclesiae potestitem, uel legraeimam thesauri eius applicationem, uel etiam per condignam poenitentis satisfactionem,perlade ais peccatum Veniale extra omne sacramenum 'rium potest remitther saepi me etiam remittitur. XXV. Imo verὸ certum est, nussum sacramentum,secliso Baptiseo, perse,Crprimario contra poenam esse iustitutu secundariota ,quodvis resillo anim

. . .

7쪽

IAM VERO quo spraetersacramentariami Lim re Iixodarumpora virum faculatein ' Eccissa chruli ex tit caeli' quoddam Gaetopbγlactisum,ex christι er Sanillarum meritis cois titis,unde Pontifix Max. spiria dili miserorum inopiae subuenire queat,etiamsi latum laud potestitissiuae pralagus ta Sacramentis haberet allimum,ut extra illa, nuctam ex se prorsus eoenarum rei Gionem; acere posset id,praeter uenerandorum conciliorum autoruatem,eτ concordem Patrum schol e doctrinam,ratis ipsa tim aperte

demonstres. ut rarum' alicubi repertos ese,qui Ubic inficiari auderenti XXVII. ἐ. Q ndoquidem, ut redundantes Sanvirum satisfactiones paululum bla eticeamus,cui dubium esse potest,quin christus Dominus norsue θεάν. κα eivi facta in ratione meriti echmus siue eadem is Dere sat8ficti ha consideremus ulto plura erodirit,quim totius inieris burrinu exiet abat debitum squippὸ qui qualibet a uinis gutta, pro infinitis mundis coapisse satiscerit.

YXVIlI. Nune autem cάm tantos sudores non frui apudauerit, mes incassum tina fumsanguinis profuderit, indubitatum est, voluissee copiosos idos laborum suorum fructus reliIolle alsersari, diseruatosis per lintimam pote tit fratribus et cobaeretibus suis iue in Sacramentis sue extra sacramenta,uta ianv er iracorporari,cτ haec quiadem magna sum et admirandas uae erga nos

dilictionis a menta. YXIX. verutumen, illo maiori med quidem sententia, dignum est admirati ne,maetos magis fuam illam immersam,ero genus nostrum commendat charivitatem,quod idem ille Dominus er Redemptor nosis longe clementi simus non solam is carae propria dignasus sit pati er merer verumetiam corpora risi in isto,compatiendi, προ etiam modo commerendi facultatem impertiri,ita ut iam non tantam caput in reliqua membra sed ipsa etiam mem bra,mutuo dilemonis uinculo connexa, in sese inuicem quos influant. Non

quia eius influxus persei 'sitsi scient iiuus sed quod inter alias quaim plurimas perfictiones iberat tae Ecclesiae suae communicatas, banc qMos compatiendi σcommercaspersissionem his,quos umenrundi constituti

8쪽

nm elegerat, ut essen sin& er triniaculat, et unum cum ipso er is i b,

eommunem facere voluerit. XXX.

At.bue nono, cure allusisse Miletur Apo LIM , dum dit, se in corpore suo supplere,quae deeranι pusionibus christi: rursῖm dum corpus hoc mγὰsticum,corpori pissico ex animato inel bene constitutae Reipublicae, in quiabus mutua operum officiorumq; communicatio locum habere solet, subinde inparat Uimitiis.

XXXI.

Est nibilominus iniimensium inter chri fi et san Brum merita discris eu, siquidem meritu chrsic qualia viis capitis Cruniuersalis Seruatoris Uust decebat tum inmerendi,quam in satisfaciendi ratione fuerunt infinita: Sanctorum uera,er personaliapum,er ut meriti naturam insuunt, copioasi linae remunerata,in alterum tranferri non queunt ut autem satisfaciena di uim habent,si quidem aliqua eorum pars merentibus superfuerit,ea quiadem alijs applicari ex communicari potest, finito tamen Cr limitato modo, scut er ipsi quos merita finita Cr simituta sunt, licet interim, quod alia, dis dilia noua hinc inde identidem accedam, 1 omnino exhauriantur. XXXII. Rursum meritu SanGrai in meritis christi, uelati in radice cominen, fur, π ex ijs,tariquam ex fundamento dependens: cbrilli uero merita abso, lata sunt,er, ut in scholas loquimur omnino independemia. XXXIII. Nee obstit bis quicquam alicubi scriptum extare , unumquemlibet onmsium portaturum ivstims pro operibus suis mercedem relaturum. Rursus omnes seculi huius perpessiones indignas esse, quae cum Iuturae,oris ponadere comparentur, haec enim ersimilia omnia de esse uiali remuneratione, non de paenarum temporalium sutissessione accipienda pum, er eum in moutam decipi debere, ne ipsa quidem Scriptura, dum ad mutuam onerum deae portationem subindo exhortatur,tu bris laborum praemium pollicetur,tuarium uoluit. XXXIIII.

nullo uerb minus Indulantiarum religioni, abs adeo sacri huius theasauri rationi aduersatur, quod sanct quotidie impingant, quodis uix unαφιam, pro collatis infe beneficiys,ad plenum satisfacere ualeam: Siquidem quotidiani illi naevi, I ne quibus uita haec mortalium dui multumj non pro B ducitur,

9쪽

rum quotidie, toto pene uitae curriculo impendebant: Sic eos nuperisora 'diarum pater infirmitatis nostrae nou ignarus, pro gratuitis ita naturae. uel gratis donis, non satwsessionem, qiam gratiarum reposcit acta

nem.

Nov. V o D VE R OMaerari' huius ecclesialvei curam et oeconomiam attine ea ut omnes sani norun non est penes prosenos Rerumpublicarum

Magitiatus,sed nos penes quosvis promiscue Ecclesiae Pastires.

XXXVI. Est autem uel tota, vel magna certe ex parte penes Pontificem Maria mum, summiam totius Reipublicae christianae Hierurebam: Hic est enim primarivi ille O economus quem paterfamilias peregre is longinquum abiaturus, coinituit super uniuersam familiam suam, ut det ei in tempore tria. eici mensuram,cr cui uni claues regni coelorum contradidit, gregems scenum,eπ in commune ovile introducensum commisit. π XXVII.

Quare licet quost dioecesis, cr quaevis etiam paraecia ,suum q-s hoseat thesaurum, non tamen caeteris inferioribus An istitibus liberum iis est, sibi uel alijs, ex eo thesauro sumptus suppeditare,sedliquid iuris his; habent, quod ane perexiguum est, illud ad eumritatem remittendi pecu cata potius,quam ad communis aerari distensulanem referri oporter non improbabile est. ππXVIII. imo ver), ne ipse quidem uniuersalis Ecclesiae Episcopos,quod bonorem Ecclesiae dominus non sit,sed di pensator tantam Cr O economus, non potests alibet ex ea si exspiritali boe Gaetoptalacio spiritales eleemounas ero

caeteram, quaenam elusa Indulgentiae concedendae iugi satis debeat cenisse id propter diuersi Theologorum placita, definitu non vis adeo pro cliue eis. Nihilominuι morisore disputatione po Ihabita, σμocuis in gre judicio relidis,ea satis iusta uideri potest,quae faciat ad sides Di et os ritatis,cultu s di ini augmentationem,uel propagationem ue hunc sum sibi constituat proximum, ecum remotum.

10쪽

παogia st eum quibus antiquis 'taeremus, iister ventis er earum

eausas , proportionem mcessario debere intercedere, profecto nes Induti sevitie ipse nominis sui rationem mereremur, nes plenaria illaudivistis is futurae essent efficatis, Cr quod moimum est,reliquae omnes forem dubia. Ecquid enim est Psalmi unius aut alterius recitatio, cum mille aκt eo etiam amplius annorum Venia cormissas salsit ergo adesse causam bonam. er ratisii consentaneum,etiamsi suo effectu minime uideatur adaequata. XLI. porro dotem Minduggentiae iusti de causa concessae,secundum conesi pus tenorem er quamitatem ualidae sum, ita qui huiusmodicausas floreis ciunt, uel omittunt penitus , nutim omnis emolumentum ex iniustenti spercipianti XLII. Veniae praefinito dierum uel amorum numero taxatae, ad huius eris' eia, non ad alterius peculi tempora sunt reducendae: Flavi enim illiusmodi relaxationes , secundum canonum antiquorum formulas , quibus legitiam ςrat,pro grauioribus quibusdam facinoribus, septennalem, uel etiam maiorem laiungere poenitemiam, si quidem vita pereulteret in hocpecula explendam, nautem in Purgatorio, seruata tamen debita poenarum prooportione. XLIII. PROsVNT AUTEM , ut nuper dicebamus, ibisti m Insulaenatiae, qui Deo per gratiam reconciliati, nondum insolidum pro poenis teminoralibus satisfeceran . Nec restri quicquam , ivine iam ex uinculis caronis exuti, an intra seculi huiuis pericula Er fums etiamnum constituis, atris enim i triumphantium Ecclesta adhue exudam, ingressuis regni mopedimensunt,quod Ecclesiae autoritate amoveri potest,patiuntur,ers ouisbus christi 'ondum in conmune ovile adductis,existum. XLIIII. Vnde ridicule plane D. Petri, cr successarum eius autoritas teres

superficie a quibusdam definitur , quod nimirum soluendi cr ligandi

pote titem puper terram, non etiam in terra recepisse uideantur: ςμus uerb coeli er terrae nomine tota verum uniuersitas , cum om

m sis suis partibus , Scripturarem more , non pinis panisci

SEARCH

MENU NAVIGATION