장음표시 사용
271쪽
g. 27. Si duorum materiar ex voluntate dominorum confusae sint, totum id corpus, quod ex constitione iit, utriusque commune est : veluti ii qui vina sua confuderint, aut massas argenti vel auri cuiastaverint. Sed & si diversae materiae sint, & ob id propria species facta sit: sorte ex vino & melle mulsum ; aut ex auro & argento electrum, idem juris est; nam&hoc casu communem esse speciem non dubitatur. r. οι d si fortuito, Si non voluntate domi- COMMENTARIUS.
hona fide purpuram alienarre suo intexuit vestimento, Dominus fit purpurae, sed& qui mala fide, cum hic non personae jungentis ratio habeatur, sed rerum iunctarum; atqui vero res adjuncta quodammo Azesisa. do extincta videtur, seu amissa, ut adeo ipsa impossibilitas obster. quo junm in minus vela bona fide, vel a mala fide jungente vindicetur h. L is L. G. 4 mr pM s.f. f. de L. V. Utilis tamen vindicatio contra mala fide jungentem in. 'istitui potest ad seltimationem, L. an g Idf Lod quia dolorem consumpsit, ει hinc adhuc pro possessore habetur. L i;i. de R. A. L A stiri Furis enim nersona mihi est obligata actione perλ- - ωηdis nati propter delictum furti,ideoque non attenditur, utrum res extin-σs r Τcta sit, din non led indistincte contra eum datur condictio furtiva, L.δ. 9pr. f. de Condici. furi. a. Quibusque aliispo oribusJ Haec verba non sunt generaliter A .et os de quovis postes re etiam bonae fidei accipienda sed de possessoribus
furi forte si vilibus, quales sunt. qui aperte mala fide pois dent. Non D a qui. obst. quod condictio furtiva sit actio personalis; actiones autem per- bus lsonales contra tertium non dentur. LV. pr. f. de O.-A. Nam Eesp. id procedere, nisi concurrat factum aliquod tertii obligatorium. uti hoc casu. Quod attinet bonae fidei possessorem, contra il- Quae inlatum, sia es non sint coniuste, sed illa, quae adjuncta est, adhuc separari G:ur conqpossit, datur actio ad exhibendum, ut ita tandem per consequentiam 'res vindicetur, I .. 6. s L ay. g. s. de R. V. Alias vero actio in se 'ctum, ad aestimationem, d. LII.' s.
272쪽
veris, idem juris esse placuit. g. 28. Quod si frumentum Titii, frumento tuo mistum fuerit, si quidem ex voluntate vestra, commune est: quia singula corpora, id est, singula grana, quae cujusque propria
fuerunt, eX consensu vestro communicata sunt. Quod si casu id mistum fuerit, vel Titius id miseuerit sine tua voluntate, non videtur commune esse: quia singula corpora in sua substantia durant. Sed nec magis istis casibus commune fit frumentum, quam grex intelligitur esse communis, si I. pecora Titii tuis pecoribus mista fuerint. Sed si ab alterutro vestrum totum id frumentum retineatur, a. in rem quidem actio pro modo frumenti cujusque competit: arbitrio autem judicis continetur, ut ipse aestimet, quale cujusque frumentum fuerit.
imputari, per L G. s. de R. A. Ergo res confusiae hoc casu fiunt communes, dc Dominium perinde ad utrumque, sed non pro partibus aequalibuS, Vgrum pro rata materiarum, habita scilicet ratione pretii, si forsan unius materia melior fuerit aut pretiolior altera, per L. s. gotii. de R. H. Nisi i. nova sipecieSex commixtione facta, v. gr. ex melle & vino mulsum; sic enim & specificatio esset, & hinc acquireretur sipecificanti, L s. g. .f. Eoae a. Nisi facile separari post intres consuta, ut aurum a plumbo; sic enim hoc cassi separatio potius instituenda erit, quam communio inducenda: unde quiliber sie suain partem repetere potest per rei vindicationem, L 1. s. r. J. de R. H.s L aa. g. r de A. R. D. . r. Pecora J Haec tamen, cum, si mista suerint, facilius discerni possint, quam grana. inde etiam singula vindicari possunt. L.2s.f. S. verstat in his. f. de L. V. a. In rem quidem actio J Actio enim communi dividundo hic locum habere nequit, quia res communis non fuit, sed so tuito mixta, per L. s. p= . . de R V. Hinc dabitur rei vindicatio in id, quantum apparet, in illo acervo cuju,que essi:, d. Lis. Non
273쪽
DE RER. DIVIS. ET A UIR IPSAR. DOM. 263
g. 29. Cum in suo solo aliquis ex aliena materia aedificaverit, ipse intelligitur dominus aedificii; quia omne, quod solo inaedificatur, solo cedit. Nec tamen ideo is, qui materiar dominus fuerat, L desivit dominus ejus esse, ted tantisper neque vindicare eam potest, neque ad exhibendum de ea re agere, propter legem duodecim tabularum, qua cavetur, ne quis tignum alienum aedibus suis junctum eximere cogatur, a. sed duplum pro rei Praestet per
vindicare non possit, per L. cpr.F. de R. V Nam Resp. quia frumentum est ex rebus fungibilibus, non opus est: speciali granorum designatione, praeprimis cum parum vel nihil reserat, quae grana quis recipiat, sed sufficit certam stumenti partem designasse. Donetl. L. . Iur. Cis. cap. 3o. aut si hanc neuter designare possit, pro rata quantitatis fiumentum poterit vindicari, arg. L.s. 3. . juncta L. F. pr. de R. V. Non obf. m. quod nummi alieni cum meis mixti, non possint uuid iuris, vindicari. quia eorum dominium translatum, per Leg. 78. θ. de bo-μ ημmmitat. Ergo nec fiumentum. Resp. enim, hoc ideo, quia in nummis tantum quantitas consideratur, sieu aestimalio, Leg. st . f. r. Τ. Eo quae, cum siem per eadem sit, LI.pr.=. de Contris. Enit. & sic facile aliquis suum recipere possit, facilius etiam Dominii translatio conceditur ; quod secus in flumento & aliis rebus, ubi non tam facile quis suum consequi potest, propter diversiam rerum aestimationem. ConfΤabor. ad Codeg. Argent. tit. de A. R. D. n. 34. Aliter respondet B.
i. Desinit DominusJ Non obsi quod duo unius rei Domini non An duo a. possint esse in lidum .per LS. g. β. Commori Nam Resp. Dus non nitu rem possunt esse unius rei Domini in solidum uno eodemque modo; bene tamen diverso. Ita unus potest dominium habere in exercitio, uti v.gr. rhic habet aedificator; alter inquiete sive in suspenso, uti habet Domi. nus materiae. Simile exemplum in Marito ct Uxore respectu praedii dotalis infra occurret a pr. I. Iib. al lic. vel nou. 'a. Sed duplum pro eoJ Ratio est, quia Domino hic subve- αν actio Gruendum, cum constante aedificio materiam vindicare non pos- ti Umm
274쪽
LIB. II TIT Iactionem, quae vocatur de tigno juncto. Appellatione autem tigni, omnis materia significatur, ex qua aedificia ib COMMENTARIUS
sit. Sed quaeritur: Au Me duplum etiam ob eo, qui bona fide tignum alienum Iunxit, sit praestandum Z Rest. Assirm. i. quia verbas ge- . neralia sint; a.) quia in L. u. νε st. deIL V. expresse dicitur, quod lignum junctum nec vindicari, nec de eo ad exhibendum agi possit, nili contra eum, qui sciens junxit; sed detur actio dupli. 3. Probatur ex verbis sinatibus h. g. si enim de mala fide jungente tantum loqueretur his s. non opus foret illis verbis: Si non fuerit duplum jom consecutus: Nam contra hunc, non obstante restitutione dupli, nihilominus rei vindicatio & actio ad exhibendum institui potest, L. Ag. . SL. a. ff. de Nign. junct. sed non contra illum, qui bona fide junxit. Unde frustra aliqui objiciunt, quod hac ratione ejusdem eonditionis sit ille, qui bona fide junxit, ac ille, qui mala, cum tamen' pro illo bona fides militet, pro hoc vero nihil: naim uti jam diximus, i in moti fide jungente duplum eli mera poena; unde praeter illud adhuc simplum ab ipso peti potest actione ad exhibendum, & rei vindicatione, tanquam qui dolo fecit, quo minus tignum restituere possit, adeoque nro possessore habetur: non item in bona fide jungente,
quippe ubi duplo inest simplum, & sic praeter illud nihil amplius peti
potL.3a. s. cf. de R. V. Insuper loquimur nos de eo casu,
quando tiguum furtivum fuit, quod bona e junctum. Sic enim sibi imputet bona fide jungens, quod non diligentius inquisiverit in
, tigni qualitatem,& repressum suum instituat adversus illum,a quo accepit tignum. Aliud vero obtinet, si tignum non sit furtivum, quod fieri potest, si v. gr. heres tignum defuncto commodatum bona fide alteri vendiderit, set. f. a. I. de Usucap. aut si Domino sciente sit jumctum. L. f. de Donat. int. vir.'um tunc enim non datur actio Dupliadversus bona fide jungentem sed tantum actio in faelum ad rei aestimationem. Cons. Lauterb. ad s. tit. de tign.junct. Echolt. a f. tit. Eoae . B. Brunnem. Exerc. 6. h. f. n. s.
275쪽
unt. Quod ideo provisum est, ne s. aedificia rescindi necesse sit. UAQuod ii aliqua ex causa dirutum sit aedilicium, poterit materiae dominus, si non fuerit duplumjam consecutus, tunc eam vindieare, & ad exhibendum de ea re agere. g. 3o. Ex diverso, si quis in alieno solo ex sua materia domum aedificaverit, illius fit domus, cujus & solum est. . . Sed hoc casu materiar dominus proprietatem ejus amittit, quia voluntate eius intelligitur esse alienata: utique si non ignorabat, se in alieno solo aedificare: & ideo licet diruta sit
domUS, I. materiana tamen vindicare non potesti Certe il-
CO MMEN TAR IUS. USUS HODIERNUS.
Moribuq hodiernis quamvis pariter uti in Belgio attestante id ipsum Croen- Ais adbiis weg. GLL. obrogat. adb. . Scin Borussa Electorali, per Ius Prov. Prut. L. a. tis. I. hodie obii art. 7. I. i. lic quoque in foris Germanicis actionem de tigno juncto in duplum isti actibeestare, & loco ejus actionem in sachim ad solam tigni aestimationem obtinere, δε tieiso multi contendant, praesertim si in bona fide si jungens. Vid. SchultZ. in Samore junno iis Ins. b. t. lit. n. Dn. Struv. in Iuris . Rom. Germ. For. L. 2. tit. I. g. 48. Id tamen, duplam reum partim erroneo nitatur fundamento, quasi scilicet hodie omnes actiones ad duplum, triplum vel quadruplum, a Jure Romano introductae, sint sublatae . de quo dicam ad β. 23. de Aa partim non diserte probetur, merito nobis sus emim videtur. Inde adhuc hodie putamus, hanc actionem, sicubi non in specie docetue abrogata, in pristino suo persistere vigore, & ea etiamnum utiliter duplum peti polle, praeprimis cum ita onus probandi id, quod interest, evitetur, de lis abbrevietur. Dn. Schriter. Insi. h. i.
r. PE disicia rescindi Nec ergo bona fide aedificans tignum exi- An bona f- mendo &restituendo sie liberare potest a dupli praestatione, quia hae 4ς
ratione non privato, sed publico, commodo noceretur: ob integritatem enim urbium prohibitum, ne tignum eximatur. & ita urbs rui- p. isseisianis deformetur. L. r. J. de tign. junct. L. c. f. Adexhibend. Putarem putes a tamen, si sine gravi ruinae periculo, & publici aspectus notabili de r. HV ρ'matione tignum eximi posset,aut etiam, si eximens in continenti reficere vellet sedes, & cautiones eapropter offerret, concedendam esseti res exemptionem, quia sic ratio prohibitionis cessat, nimirum inter-
. eite publicum, per consequeng&ipsa prohibitio. i. Materiam tamen vindicarri K. Quia, qui sciens in alie- m. si δε
276쪽
lud constat, si /. in possessone covstituto aedificatore, soli domnus petat domum suam esse, nee solvat pretium materia COMMENTARIUS.
potes ρno solo aedificat, donasse videtur materiam, cum, quod nullo iure eo gente fit, id donari videatur, L. Ia. de L. F. Consentit Ius Priat.Pro L. ἐ. tit. I. art. . . a. & PraxiS aliorum locorum. Vid. CarpZ. P.3. C; di f. io. frustra dissentiente Dn. Struv. in nrupr. L. I. Iit. I. 1i. p. Nil
tarnen ii tam praesiunationem elidere pol sit aedificator, & probare, sanimum donandi non habuisse, licet siciverit, sistum esse alienum, quratione intelligenda L.a. C. GR. V. utpote si landum, quem bona fide nactus, sub aedificandi tempus scire coeperit esse alienum, L. 37sFod. si ex concessione Domini se crediderit aedificasse, si in solo litigioso, quippe quem sperare adhuc potuit, sibi mansurum &e. Au Mu -- . In possessione consis utoJ Ita notanter: nam si non pol deat aedifi- ' cator, aedificium tamen adnuc extet, nulla ipsi jure prodita est actio qua vel aeditatum vindicare, vel pretium materiae & siumptus repere
cepi. Non vindicare, quia urbs ruinis deformaretur, contra I. 29. h. t nee vel actione in factum sumptus repetere,quia nullum factum intervenit Domini; vel actione negotiorum gestorum eXperiri, quia non in tuitu alienae, sed propriae utilitatis impensae factae; atqui vero quoties cunque alterius intuitu negotium gestum, toties cessat negotiorum gestorum actio, per L. V. ibi: ut repetiturus. L. N. ibi: qu se recepturus. C. de negot.gest. nec Condictione indebiti agere, quia non alienam, sed suam rem accepit Dominus, cui naturaliter cedunt meliorationes &acccssiones, h. is praeced. f. d. L. n. f. de Condict. ' ies . Conf. Diss nostr. de Compenset. Fruct cum Impens. meinbr. a. f. . t M.
Acin, n ho. Μoribus hodiernis etiam non possidenti actio datur. Se quidem vel ut Ilidie habet 3 negotiorum gestorum, arg L 6 3 st. de Meot gest. vel in factum, arg. L et 3. s. s. GR. V. aut etiam Judex impIoratur, ut ni scium suum interponat: non enim ferendum videtur, ut Dominus eum alterius detrimento locupletetur, qua ratione aliquoties in Gurio Provinciat Lipsiens pronunciatum testitur Da. schilter. Ex e c. I 6 ad Ponsct. νθ. Sp.
277쪽
alienum esse. I. mercedes fabrorum, Posse eum a. per exceptionem doli mali
se repelli: utique si honae fidei possessor fuerit, qui aedificavit.
. ' s. Nonis ienti alienumsolumesie,potest objici cuina, Quod aedificaverit temere in eo solo, quod intelligebat
r. Mercedes fabrorumJ Impensas scit. nee serias & uriges, de qui
bus mox; ut tamen hoc casi compensatio instituatur impensarum re itimendarum cum fructibus ex re perceptis. Nam quotiescumlue ι j alicui conceditur impensarum resperiris, toties Ne iuresistendum de earui I J pensis, quae superant fructus: LS rius. LIf. de R. CSandi 'amicis rit. N. def. a. sicuti enim fructus non intelliguntur, nisi deductis impensis, L. I. pr.st . SH ut. matrim. sic nec impenta, nisi deductis fruelibuS. a. P r exceptionemJ Cur non per aclionem reper scire runt impens3 tam si isno Resip. Quin actio ex certis prineipiis juris inducitur; sed haec nullam It δε ιι hoc casti admittebant; inceptio vero ex aequitare oritur, quae cum' hic adsit aperte, per consequens etiam admissa exceptio; insupereX Imbriis ceptio ad defensionem tendit, adeoque favorabilis est; non aeque a non habes Eli O. L. Arrianus. .p. de Is A.
a. Nam sienti alienumJ Non ob . quod ille, qui mala fide pedi fieat, .m inuti
servare dicatur impensas necessarias in L. s. c. de R. V. Nam Resp. it. M lain legem de aedisicio m antea exstructo, & in illud factis impensis' loqui; non autem de aedi scio novo, de quo in h. g. Hujus enim cum imp si 'materiam amittat malae fidei aedificator multo magis impenses in struic Utquμ iuram fastas praeprimis quod novas sedes educere arbitrarium sit non necessarium,& omnes sere impensae, quoad illas, necessariae sint, ut adeo, si eas recuperaret mala fide aedificans, manifeste sanctio h. I. eluderetur. Cons. D n. Huber. in Prael . adlusi. h. ι. I. a . CarpZov. , P. 3. C. yr. dcf. Π . Qua occasione ut simul constet, quid circa Impensas in iram Iimrupli. clienam iam existentem factas obtineat , sciendum, quod IM- sui
PENS E aliae fructuum sint, aliae rerum: Impens' fructuum sunt, . quae fiunt propter praesentis anni fructus percipiendos dc Perce- impensi L L m. de heredit. petit. L. R. f. r. f. de Impens. in res dbrat seu tuum lbas tam bonae, quam malae fidei possessor de fructibus Ll a dedu-
278쪽
deducit, cum stultus non intelligantur, nisi deductis expensis, d. L.D. I. . Cons insta notat. ad s. 32. Impens rerum ait, quae non 2υο pilata propter fructus fiunt, sed propter perpetuam rerum conservatio. Duo b r nem, utilitatem aut voluptatem. Inde quaedam illarum WCESSA. R. L, A sunt, quibus non factis res aut periisset, aut deterior futura ς P- - -υ V. S L. i. 1. de Impens. in res dotal. quarum exemPlastuid Gi- in L. r. si L. a. 3. . f. Lod. quaedam UTILES, quae quidem citra rei mi necessitatem, ad illius tamen utilitatem sectar ut nimirum res fructu sior fieret & melior; d. L. v. g. r. de V. S. quarum exempla in L MLuia Gla. o. I g. l. st . de Impensi in res dotat quaedam denique UOLUPT pisariar ARDE, quae nec ob necessitatem, nec ob utilitatem, sed tantum obvoluptatem factae, ut reS ornaretur, d. L. v. s. a. L. I . f. a. st . de Imm ., hi peri iures dotes. quarum e empla in ae L. 7st. Addere quidam si a. ιὴν lent Delicatas, qua scilicet partim utiles sunt, partim voluptuariae, Delicatae 3 v. gr. si pro fenestris minoribus confici curem majores &c. Verum cum hae in jure non sint fundatae, vel ad utiles referendae erunt, vel ad voluptuarias, prout nimirum vel utilitaS earum praevalet, vel voluptaS.
Ais Imphis. Jam quod attinet L Impensas necessarias, illas home fidei pes. D neeessa- fessor deducit, etiamsi res periit; Lu. Τ. de hereae petit. is L. io.
distus irithue extet, in quam factor, d. L.F. C. de R. V. UL. u. Τ. deperit. heria. u. si non sit sur, aut violentus possesseri L. r. C. de infant. exposit. L
Fas utiles Lag. FLSO.WII. f. de L. V. modo i. res adhuc melior existar, d. repetit b. L. 3I. id quod tamen tantum in judicio singulari, v. gr. rei vindi- pus ' eatione&c. attenditur, non in judicio univcrali, v. g: . heredita-' iis petitione &c. d. L.FI. a. Modo conditio Domini rem me. lioratam repetentis, aut aliae circumstantiae non sivadeant aliud: inde si Dominus adeo pauper sit, ut, si refundere cogeretur open sis, laribus sepulchrisve avitis carere necessum haberet, tollere duntaxat poterit bonae fidei possessor, quod impensum, salvo tamen aedificio, d. L. st aut alia ratione a Judice ex aequo & bonores erit componenda. Vid. d. Diff. de Compe)f. Fru I. cum Impens Memis a. f. M. Sed malae Adelpost Fr in penses utiles non deducit,
279쪽
DE RER. I I . ET ACUL IR. IPSAR. DOM. 2699. 3i. Si Titius alienam plantam in solo suo posuerit, ipsius erit. Ex ex diverso, si Titius suam plantam in Maevii solo posuerit, Maevii planta erit: si modo utroque casu radices egerit: ante enim, quam radices egerit, ejus permanet, cujus suerat. Adeo autem eX eo tempore, quo radices egerit Planta, proprietas ejus commutatur: ut, si viei.
ducit, verum tantum tollit, L.f. C. de R. V. Lod. h. g.3o. Nisi judicio universali agatur, ubi pariter, si res adhuc melior existat, casdem deducit; L. II. mulsinit. idque vel quia non ita dissicili do - iminii probatione in hoc judicio gravatur petitor, uti in judicio singulari, I. 1 I. de Are vel, quia id ipuim voluit SCtum. L. ao. g. K-L. G. s. u.Υ. Eod. Bachov. ad Treuli. Hol. 1 Gyp.r . tb. N. fit. E. Denique quod attinet III. Impensas Voluptuarias, illas home sides Au impeu possessor in Judicio universali deducit, L.D. V. de heret. petit. in Judi. D 'cio singulari tantum tollit. L p. V. de Impens is res dotal. nisi ci. Do--s minus nec permittere velit, ut tollantur, nec aestimationem earum pos orypraestare, ae L. p. g. Lod. a. nisi ipse eas facturus suillet, L. o. f. Io. f. Mandat. 3. nisi res illa, in quam factae sunt, sit promercalis, te. ven Dtioni destinara. L Io.Υ. de Impens. in res dotat. Nam his casibus ad instar utilium has impensias deducit bonae fidei possessor. ADLe sidet Ais m. f. t sessor impensas voluptuarias in Judicio universali tollit, Lap. ius po= kr st de here ae petit. in judicio singulari amittit quia donaste videtur, h. g. 3o. in . Quod si tamen res sit promercalis, vel ipse Dominus tales impenses facturus suisset, tollendi facultatem habebit, quia tunc pro utilibus habentur. Vid. L. F. in . C. GR. V.
Caeterum hic adhuc observandum, quod plenius si deducere, si rod. quam tollare: qui enim deducit, is integrum consequitur expensa- msseruntrum pretium; non vero qui tollit. Nam cα quotiescunque alicui concessum es tollere GDensias toties idsaltem eatenus intellendum,quatenus res manet salva..utilitas ex ablatione redundat intollantem. Me titia. Inde si easdem velit abradere possessbr,id ipsiam non permittitur,quia malitiis hominum non esst indulgendurn, L. 3δ. - . HAdd. L. p. ius. J. de Impens is res dotal. Insuper β quotiescunque alicui tol. 2-lere licet expensas, toties Domino, si tantum refundere velit, quan 'μὴ
280쪽
:7e LIB. II TIT. I. ni arbor ita terram Titii presserit, ut in ejus fundum radices
egerit, Titii emei arborem dicamus. Ratio enim non permittit, ut alterius arbor esse intelligatur, quam r. cujus in fundum radices egerit. Et ideo prope confinium arbor posita, si etiam in vicini fundum radices egerit, a. commuis Ac3r. Qua ratione autem Plantae, quae terrae coale seunt, solo cedunt, eadem ratione frumenta quoque, quae sata sunt, ι. solo cedere intelliguntur. Ceterum sicut is,
tum alter pro re ablata consecuturus esset, res es relinquenda. d. I. II. Nam quod tibi non nocet, & mihi prodest, ad id poteris compelli. L. In summa. a. I f. in M. f. de a . pluυ. arc. r. Cujus tu fundum radicesJ R. Quia arbor ita alimentum capit ex terra nostra, si eque paulatim nova fit, & omnem substantiam iundo, cui imposita est, debet. L. 26. 6. a. de A. R. D. Non ob I. L. LI. nis. J. Arbor. Di t. caesar. Nam Resp. breviter: Aliud est, agere ra ices in alterius fundo: aliud, porrigere radices in alterius jundum: hoc de extimis saltem radicum partibus, seu tenuibus illis fibris, dicitur; illud de integris radicibus: hoe non esicit, quo minus arbor maneat pristini Domini, juxta ae L. ε bene tamen illad per h. g. a. Gmmuuis siri Non pro indivisio, sed prout in hune vel illum fundum plures majoresque radices egeris, L. I. de A. R. D. Ergo etiam in fructibus partiendis ad hoc respiciendum. Quod si tamen eruta sit arbor, pro indiviso incipit esse communis, L. N.pr.Υ Comm. diviae quia tunc partes, quae antea locis distinctae, videntur consuis.
0Quhodie Moribus plerorumque loeorum, praesertim vero in Saxonia, non tam adiis ali aria radices arborum respicitur , quam ad ramos. itaque si arbor quaedam in uicinib. . iuris Τ fundum ramos protendat, eatenus communis fit pro diviso, ut eos vel suceidere, H propter incommodum, quod adiari eorum umbra,vel fructus inde colligere liceat, in compensationem illius incommodi, Jus Sinon. Prov. L. a. urt. sa. LVeishbi M. an. 128. seqq. CarpZ. P. 3. C. 32. δι f. IS. Ian. Schilter. ad Inst. h.