장음표시 사용
21쪽
α Epiro ME GRAECAEhmedes , nempe retas X; t idemque diu postea SLmonides Melieus , videlicet ZHPG. Fatendum tamen in hae in re non facile Auctores convenire;quando alii ab Fpicharmo Syracusano S, N Pinventas existimarunt: Et sine i a Meleagro in Epi. zi 7.ust grammate quodam Di αμα υ me οιέων, idest Litera SP raeuianorum appellatur.
Sed ut accuratius propositum nostrum assequamur, a Cadmeis Literis initium sit. A. Haec litera, quam Alpha disimus, e Phoenicia forma videtur et icta, transversa sine intus posita loco binarum , quae in Phoenicia liter sic extra ponuntur. Ab hac Hebraei simul, taeei,5 Latini proprium si ab tum inchoarunt fortasse quia nascentium prima vox sit. vagitumque, Niloratum ex titit. De ea Auconius in
monosyli bis Graecis, de Latinis: Dux elementorum stadiis viges ii iis A Aeprimisi his observes velim Alpha Se delineatum A, esse remotissim vetustatis , S: vulgaris usi sit marmoribus, senummis sic ver, pictum pariter antiquum esse habetur enim in Columnisi quas nune die cimus I arnesianas, Herodis Attici. ahquidit aeris Ionicis eas incidendas Se in illa sua Hopia tellio ab Urbe lapide ponendas curavit saec. II post Christum natum.
0 Hes de Atticus ne coasulatis de Sophista adeo Illelas coluit, ite ire Iibtorum lectione eonsenuerit, omnium veterum flore college rit opustaea qua perierant ediderit quam furima Hadrianus S hula apud Phit, tum in ejus tinere oratione in suam sic orsus est: - - -ἰ ε - - Meia litara, ob illius excelsam, eximiamque doctrinam.
22쪽
PAL Eoo RADRIAE Ap. I. Alpha denique cum angula intuosi apparct in vetustissimo Lapide Ronue in aedibus Maximianis, sed
de huius liter aetate disceptatur apud Croncivium ι Tb G c. m. a. item in marmore Ancyre posito ad portam X faria dictam, Malibi. Eadem litera cum angulo intus, sed parum reclinata Linvenitur in nobilissima Inscriptione pariter Ancyram quae ad Ecclesiam Christano tum eruta est, di imperante Tiberio posita nihilque in tre chria ea est, quod aprilcaliterarum forma deflectat. II. Vita eadem prorsus se a pingitur, ae liter Sa
maritana nisi quod haec sit versa facies a si ea , hoe alio modo L; idque fere semper aceidit in aliis liteia ritu
Phoeniciorum , de Hebraeorum4 Phoenices enim sint. strorsum, Graeci vero dextrorsum lineas ducunt. Qua vis non ignorem ego asseruisse Pausaniam, Graecos interdum ini λistic δευες, ων, idest a dextris ad Laevam ,
seriptisse eosdemque aliquando etiam βου πηδον inempe more boum arantium , qui postquam sulcum feceriint retroversi alium ducunt, scriptitavi: Uerum fatendum est, hae seribendi genera vetusti simi, ratique admodum fuisse usus ita ut nulla eorum supersint velugia. ita autem, de quo erat sereno, ita inlculptum 8 habetur in marmore sit Bau lotiano tempore Peloponnesiae belli
ca iisdem crearaeteribas omnes olima Chananaei in uuibus Pho Dices edisnputantur, t Heb i sunt usi; eodem modo tibinit L ho die pauci ilii Samaritani, aut supersivit. M Carolux alae Raude toti in Gaeuis Vitelamin .rae eruditus
23쪽
EprTOM GRAECA exarato, quod anno ab U. C. 323. in Crarsa exarsit. Nomen literae G arca est Βλα , quod a Latinis dimidia tum exprimitur Te, ut docet Au nius: Eduiam V te monosylle, mistaeum B. β' His ad deprimam illam vocem , quam P methicus Rex a Puero simis educato enunciatam deprehendit, ab hae consionante incepisse: λ enim,quae vox panem in
gua Phrygum significat, ab illo Puero prolatam serunt.
T. Gamma, quam literam veteres Syri vocant a, eandem obtinet formam ac Samaritana litera, quae se Engitur In marmore vero Ba elotiano supr
laudato ut lambiari exprimitur de incolumni Farnesia ni hane habet formam. . Ab hac liter expressiim ut tu C latinum unde factum est eundem locum occupa re in Alphabeto latino , quem Trinitare . Sila docet Ausonius: Haec tribus in Latiosamum additia nammibus R. Praevaluit, Pra Gammae mirefuncta prius C. Vesta sumitur a liter Samaritana sic expressae '' Si veris ita illam formaveris D Jonica est;habeturque in marmore Parnesiano N ad Phoeniciam literam, quae seriessingitur, reserri potest. Primum autem Delta
frequentioris est usus, deditque nomen caelesti Astro, de AEgyptiae Insulae, ut venuste stabit Strabo his verbis:
24쪽
tu Delta proptersigures uisu timem. Locus, qui ad ver ficem es, eodem nomine appellatur, propterea quod dictae
figurae initium es inicus quoque , qui ibi est, Deli,
Secunda forma me Delta, quae omnino est majusculum inlatinum, licet vetustis sim sit ratioris tamen est usius. De prima Destin figurassi e Ausonius: Non formam, at vocem Delta gero Rumuleum Hoc in loco notandum est, Dotes L in Vestaleommutasse hine pro Zει, Δεοῦ dixerunt, unde Latini Deus pro Ζαναλη Δαγκλη qua Oce apud Sicu fata, quin etiam e sana ipsi, quod in falcis formam collocata est, significabatur. F. Epsio ortum habet a Phoen ero , quod sic exaratura In vetustissima se Insicriptione Deliaca ita insculpitur S . Hac taec litera pio augmentota verborum temporibus utuntur ut γρα ι, εγρωρα Hinc non sine ratione plerique Latinorum Grammatici geminationes prineritorii per Cpotius,quam per alias literas
scribi volueret Espeponat, telandi, pro spopondi, t tondi diserunt. E loco, Prisci usurparunt Unde A Mys pro A*-1. De hae litera Ausionius: Ita quod fultatim quoque Evilet Me aliare Ε, diem quod Baesiissemper Meetae Doriea vox E
a Vir Cl. de ume ista Orient e peragravi tot sicillas. Lliaca ii uillas, inuenit in Delo
Ioni ea ad divitque uigularis.
25쪽
s P 1 TOM GRAECAE Post E ponebant Graeei in siis Alphabeto, πὼω- ita dictum a Phoenicio I au tripliciterque syt
batur se e . F. C. tum uterae, si mimeri s. munere sungens. Itaque prima figura in aliquot Codicibus III XI see. Al trahetum habentibus post Ecollocatur.Altera forma digammi licum appellatur estque seri literarum Phoeniciis, tum Latinis N apud eosdem mire pro spiritu tamasipero, quam leni usurpata est. Denique tertia figura apparet aliquando in Inseriptionibus4 in nummis vero graecis, ut in quodam Gallieni, in altem Claudii Gotthaei per S exprimitur.
Ioti . hane veteres literam ab ipsus Arma lom
gam nuncuparunt: quamvis Phoenicium nomen apud ramos retineat cum Phoenicia tamen forma non coa-
venit Haec enim ita exprimiturus, ha, I propius videtur aecedere ad T hebrateum N chaldaieum. De Ilatino lime Ausonius: Duera'nyuae sim is vox plenaiubens s. Ubi . 1 est modus imperativus Uerbissio. Cappa Hoc gramma ad Latinos migravit, et stomnino supervacaneum ipsis videatum Et quamvis Graeca
figura a Phoenicia, quae sic formatur non parum degeneraverit ab ea tamen si extremis Iineolis praecisis, Seita positis A. Fieia etiam posset hae alia ima b Samaritana, superionbus vide licet Iineis intus sie positis e sed ut opinor, minus proprie eum hare postrema figura nullam habeat similitudinem, neque cum Samaritana, seu Phoen a neque cum Graeca litera, cujus originem qui fimus. Ab hoe grammate ortum habuat proverbium
26쪽
Ausonius de hae literat Cana se quotadam Boeotia, me Mi m R. Illud quoque ex caliget annotandum existimavi mus, Cappa retinere nomen Syriacum, unde majus tum Caph Chaldaieum in inde Iudaieum emanavit ita quoque sentit Montiaue , e tamen emum est litera Claaldaicas,S: Hebraicas antiquiores esse Syriacis veteres ' ' veres Latinos non Rappa via dixisse: unde Iovi, prosim 1eribebant. Etenim eum mutae literae incipiant a se, de destitiui eontra vero semivocalesine iant ab Eole desinant in se veteres compendii gratia mutae literae non apponebant Rut qui hieram ipsim pro syllaba acciperent: unde Me piere pro re, e petere icriptitabant. Cum autem sola mutarum cinciperet quidem a se, sed des nemret in A, non in E ideo cum syllaba Ra concipienda erat, solo K contenti, Aomittebant. Itaque Diago pro cartago, ut pro vin lestis nimirum, non hominis, scribebant. Non poterat aneho haberi per alatinum siecitis, nus, quia sonaret ci ut, comu non ut, O ti Uerum tamen est apud Veteres non minus suis
se in usu iteram , quam C , etiam in medio vocabuli runde illud Ain miseeum.
Λ λάμβδα, ε λαβια, secundum omnes semmas , quas habet, videlicet Λ, b i, eum P miciis scilicet ς, , , convenire videtur Prior graca in vetustissimis marmoribus passim occurrit altera in quo-
27쪽
DANKI, nuneupatur tertia demum in Inseriptione Herodis Attici, e in alii saepe conspicitur aliuuando etiam in nummis illam cernere est Hine in nummis Graecis Lim Λυκαδα-ς, id esta mi , vulgo aecipiebatur. Praeterea haec liter obscoena habita fuit apud Vete res, quod ab ea re χειν , defit ingere, inciperet: equoniam laoe in primis vitio Lesbii notabantur, hine es satum Ilud Muβδα Λεσβιων Aristophane Aiκκλη-
niduli jureta Lesbius Lambri ibi.
M. de . Utraque haec litera antiqua est; sitque, Phoenicia,quae tamen tres' abet apices se In nummo Amyntae, primi iujus nominis Macedonum Regis, diductis,dmodum lineis insculpitur H . In marmore vero Cyticeno, quod ad impluvium rimanarum aediuiu Venetiis puteo imminet, quodque positum est, ut putatur, antequam Graeciae Civitates Macedonum legibus subicerentur, lianc obtinet sermam t l. De ea Ausonius: Vocibus in Gra' nu uvn ultima eo picis M. Ubi ia non em lagas, ut constet carmen Hane porro literam silentii veteres dixerunt, quod
tenuislsimae vocis sit: Unia Ennianum illud Ouod minimum es, que, in fumi, Aufarere audent. Scio
Nuiemus il eis Muta in Sicilia sua expretius est ibi enim
28쪽
PALAE OGRAPArae CAp. I. uscio aligerum per distim steram canum latratus. exprimi, arbitratum esse; sed an recte, equidem ignoro.
N. Ny ita Phoenicia, quaesie pingitur, additi lineola hoe modo hae vero A forma antia qui Issima est, habeturque in Inscriptionibus aliquot rem
tissim: vetustatis. In citato autem nummo Amyntae, qui in serie Regum Macedonia nonus a Carano censetur,
ratissima hae se a iungitur Ausonius hoc gramma se explieatr rara jacens si surgat, erit nota, piae legitur N. Ubi NYlagendum est. O. o parvum ejusdem prorsus est forma ac Sarvia ritanum o . Haec liter antiquitus accipiebatur etiam prora , utique in Atheniensibus Inscript tempore belli Peloponnesiacian Ecclesia et , σαυρωμενου, Crucifixi nunestis. Vetustissimum etiam est Omieron quadratum aspicitur enim in supradicto nummo Amyntae Regis. Au sonius de hae litera: Dis quondam, - re dere Lacones
Durea, in irato Regi acuere ne mira Veteres namque o pro ponebant.
I. Pi in omnibuς Phoenicii formis agnoscitur solo situ mutato, Sc resupinatalitera tu sic habet i l . Antiquitus autem apud Graecos promiscuo usi haee E in se II, 8 deeurtata postrema sine die P stlibebatur Ultima est in marmore Baudet otiano; utraque in marmo re Cyeticen jam memorato , de in aliis. Verum o strema forma antiquior est, ex uua Latini suum P fecerant mutando quadrata rotundis , ita uti Et
29쪽
to p ITO ME GRAECAE num mino gradicum prorsus reserat unde Ausonius rati sinitim si sciribas , em Cecropium Ρ:D NM quod Gree ualitu metatium P.
quod liter munere fungeretur; sed pro numero e in kiam, idest, inta, adhibebatur. Postea vero comm tarunt locum δαντι σιγμα ut cum vos is, quod Uoc
tu α-ρρύ, quia est Rho inversum se Τ, smile Coph Phoenici signifieatque e --οὐτα: quamvis nota illa numeralis ιυ -- seu α-ρ et modo se etiam depingatur eundemque numerum spuiset, nimirum P. Rho offiginem trabit in Dructisorem, quae sic
figuratur . In marmoribus tamen 1 audet otianis, H
rodis Atti ei accedit ad Raatinum se e . de in Deliaca Inseriptione omissa lineola triangulum supernes exhibet '. Hane literam Demosthenes dissiculter pronunciabat; sed lapillis ore inclusis, longaque cercitationae naturae vitium tandem seperavit Ferunt etiam , nonnullas notaws esse tamquam immodice hoc grammate utentes, Myrmipue Eretrienses;
idq proverbio illo indicatuin ερε ρα- e . de his , quae ad subdium usque repetuntur. Σ. Sigma, quod Divire se dicitur, quadruplicia ter formatura, S. Prima, Niseunda figura passi occurrit in Nummis, e Inscriptionibus, cumque Phoenicia Iitem conveniunt quae ita exaratur ut I A. Tetti Moesta S latinum, habeturque in Marmoribus
30쪽
PALMoca Ap Ηra Ap. I. 11 Ionicis. Quarta tandem, S latinum, S apparet in Insicriptione Deliaca, de alibi.
Verum a n nullis in sibilus potius, quam hi ra existimata est. Gemitutum M locum duorum, siepeoccupat de cva re extat elegans Luciani e nientatio eui titulus δίκη - - . idest FHι --calium T. Tau scem Samaritam , qua Crucem modo rectam in , modo inversam, referunt, e tim est, dempti Eneola supellari . Hae litera AEgyptiorum mylteriis sacrata est per ejus emi essigiem, vae G cem repraesentat, sipem ventum salutis intelligi voluerunt, ut in Sacra Historia Russinus auctor est 1 constat etiam ex Sacris Interpr. Angelos sex, cum genus humanum male haberent, praeteriisse solum eos, quibus signum Tau erat V adleriptum, quod iane at Saero Sauciam Crucem re rendum arbitror. Id vero hanc detestati similiteram,
quod super ea Homines scelerum luant lupplici, idque Lucianus ei imputat in Mevium justeis. Hinc te irgialianis Catalectis. si modo Virgilii sunt T. Gallicum pro Cruce aecipitur; quo supplicio Galli peculiariter utebantur ad quod allusilla Ausonium putant viti docti in illo versiculo: Scire Glim uecta legens quid sum isa Idem de forma hujus literae: Malus ut amennis fert vertice, si ego sum TY ypsilon Hane literam Phaenieti non adseribunt Viti docti,fortasse quAd inanturiis imis monumentis non reperiatur cujus rei illud eli indicium, veteres te semper