Antonij Buccapadulij De pontifice max. declarando. Ad amplissimos S.R.E. cardinales oratio. Habita in basilica B. Petri 7. Id. Septemb. anno 1590

발행: 1590년

분량: 9페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

. ITA II O

2쪽

DE PONTIFICE MAN

DE CLARANDO.

Ad Amplisi. S. R. E. Cardaeo RATIO.

:AE P E mecum ipse cogitas miratusisum Pa, i tres Amplisi quid causae sit,cur.cum caeteris in rebus, siue illae constent natura,siue humana industria,atq; opera existant, contrario rum contraria snt consequentia, non idem quoque accidat in dicendi facilitate ξNam si ut quidque obscurum maxime est, ita maxime difficile explicatu est; certe clarissimis in rebus explicatissima esse deberet oratio . Nunc aui em cκperim ur eam liaerere , non minus in rebus aperti Ginis, quam in abditissimis. Credo. quia in his argumentis deficimur, in illis multitudine, di copia retardamur,ac poene obruimur. In hac tamen communi vicitque de rebus dicendi difficultate illud interest: Habet reconditarum,inuolutarumque rerum,quod ad carerum natura fert explicatio magnam ingenij commendationem: in medio positarum patuli uini exquisitis rationibus conlirmatio.iustam tardi, ineptim hominis reprehensione quam ne is quidem posset effugere,qui vellet praeclara alia qua de re,eademq; a communi intelligentia remota, apud

3쪽

Amplib. Quid qua Catholicae Ecclata exoptatas sit Ponti in qui si aera stilusὸ quae

siit vestrae partes in deliberando qu d spectandu, quid Jabbrdidum vobis maxit it vi stat Gruli ci manes metu suspens,quxsinisoriim prVes quae vota ὸ in id aute di ficilius , quam tantis de rebus,pro earum dignitate disserereὸ Qui Onepti P quam appd eos Patres 'disserere e qu 1

propter excellentem doctrinam,deTebus d inicillimis , maximiiqi verissime iudieatis, pr*pter siNularem prudentia, uuid quaque in re facio opus si tenetis: propter eximiam pietatem,nultu' in rebus 'primis cui psquam cohortationi locum relinquitis . tardus agit' , ineptusq; fuissem hoc dicendi munere suscipiendo, nisi iuuamnabci e in inhem necessitatis: eorum voluntati ubtemperandi , quisebus negare nullo modo possem. Sedisti de vinnulli ctia, atq; etiam est,quiiu mei in parendo ot ijsi' nequi recusando contumaciae crimen vitare noni poduissem ε dicenduin hominis parum considerati reprehension Incurra Temperanda igitur mihi oratio est; ac taeli quadam dicendi ratione utendum; non ut haec,quae proposui capita pC . sequar quo ad possim diserta,&copiosa oratione; sed ut

exponam cur ea tantum indicem deuiterq; attingam, ac pq ne silentio praeteream. Sic cnim & illorum voluntati in lem uiam,qui me huc necessitatis impulerunt;&non minimam mei muneris agnam autem,ut par est, loci huius ampli tudinis rationaduca - . .Verlatur nunc vestra curaec di Iigentia , in declarando Pontifice Maximo, hoc eli, in te omnium maxima,Omniq; ex part , si 'ere volumus cogitare tum vobis ad deliberandum,tumo, quem declarabitis

αd iustinendum longe dissicillima. Solat autem propositae,

susceptaeq; rei magnitudinis consideratio animum excIta , re metumq; inijcere ne quid sorte committatur, omitta turue secus quam res ipsa exposcat. Constac porro P hce

4쪽

Max. sustinere munus Christi institutione vetustissimum i

d ignitate summum; curatione nullis orbis terrarum regi nibus circumscript uni; stabilitate contra omnes machinas: ibi -Hiusatanae caelcsti praesidioimnnitum; diuturnitate nulli Siscita . x .i P et Iorum aetatibus interiturum; potestate Deo proximum: his tutem omnipus de causis augustissimum,sanctissimum, omniq; honore,& veneratione prosequendum . Non necesse habeo hec, quae paucis prestrinxi dilatare; ipsi enim optime omnium nostis, qualia, quantaque sint, quam propemo . . ,, dum infinita. Qualem vero Pontificem a vobis Ecclesia requirat, perfacile est dicere uniuerse Tatu requirit, qualem res ipsa exposcit,hoccst eum,qui tanto muneri sustinendo. gubernando gerendo idoneus maxime sit. erum hΞc vul φ .a.b. oagaris quaedam,&adumbrata notitia est. Vos autem Pa , it res persectissimas quasque Potificis virtutes spectare cer tum habcinus: neq; coniectura aberrabimus si inter ea rius vobis suggerit sanctus Dei timor caritas, quae sine du- bio maxima esse oportet,existimabimus talia vos etiam vestris animis cogitare. Eum maxime sumimo hoc loco. οmunere dignum esse, maximeq; idoneum, cui Christi grex committatur, qui cum doctrina, prudentia , pietate exceti Iat,virtutem illam in primis colat, quam summi, sanctiis' κ.ci miq; viri caeterarum virtutu fundamentum, matrem,magi' in Mattho. stra,custodem appcllant, humilitate dico, qua una statu ut perfectam totius Christianae sapientiae normam contineri, to. i. in nat Qui in hac ipsa vittate erecto, celsoq; animo sit,ut magna dum Ioci, munerisq; sui primum ipse ratione habeat,tum a caeteris haberi velit,sic vi,quod ait B. Gregorius, neque sit hu- B. Leo. seri militas timida, neq; erectio superba. Qui cogitet quam Ja. fri, non modo non appetendus si Pontificatus; sed omni et t. Lib. epist conatu fugiendus: cum intelligat quanta res sit in maηb:ς νψ mis fluctibus, ac procellis gubernare, neque se tempestatibus abripi sinere,sed contra niti, ac velis remi Sq; contendere, cursumq; recta ad portum tenere:.quam verendum sibi illud sit, quod interdum quaerebatur Pontifex Innocen

5쪽

tius. Veni in altitudinem maris ι &tempestas demersit me Abbi.& eo. quam dissicile sit in tanta rerum procuratione, tanta praedi. A, C 'ς tum potestate,tam multa necessario alijs mandatem, alijs parari tribuentem,alijs negantem,omnia Dei voluntatis gloriςq; adhibita ratione administrare,co cuncta dirigere; id unum spectare, nu quam inde oculos deijcere: quatopere infinita illa curatione, Ecclesiarumq; omnium solicitudine distrast 6 i s h tur animus ab illa Voluptate, qua interdum fruitur,dum omnibus curis solutus coedestra, diuina'; res contemplatur: quam optabilior sit vita priuata,quam haec tam multis molesti js refertar quam fallantur qui in Pontificatu quie-B.Gρερ..pi xem,S tranquillitatem quaerunt;cum oporteat Pontificem sto. lib. 6. e. Vnum pro Omnibus vigilare,& laborare. Qui item cogitet

ε' quanta sibi sit Christi pauperum cura suscipienda. Id c est enim vera gloria, non imperitae multitudinis sermonibus, sed perpetuis,ut sapiens illa ait Ecclesiae sanctorum laudi- Eccle. 3 bus celebrata, atq; in Deo fixa,stabilita sunt, inquit, g a. illius in Domino,& eleemosynas illius enarrabit omnis Ecclesia sanctoru. Qui igitur statuat, Christi pauperes complectendos sibi esse tum misericordia, tu benignitate, quod fecisseolim Gregorium illuid magnum legimus,proximeq; alterum facientem vidiinus; O nostrum Gregorium egen-' tium patrem , utinam tui smili perfruamur. Qui denique praeclarus quasdam alias, mag uillius virtutes, quas hie

.u noster etiam coluit, i Pitetur; quas ut ille multas uno facto,sic ego breuissima narratione comprehendam: Miserat x. Gfeg. epe ei nescio quid muneris Messana eius ciuitatis Episcopus, lib. r. c. - scripseratq; ut coni j ci potest, se id mittere Romano Pontifici vetere Ecclesiae suae consuetudine. Noluit Gregorius, ut erat vir pari humanitate ac sanctitate praeditus reijcere,ne quid forte Episcopus molestiae caperet, quas parum gratum Pontifici munus misisset. Quid ergo Θ acccpit ille, nec multo post vendidit, praetiumque remisit cum epistola in hanc sententiam. Secas consuetudines quae essent Ecclesijs ad ferendum graues, quantum quidem ad suas ra-

6쪽

tiones attineret, remittere. Si quid clericis tribui mos

esset, eum morem manere velle; Dbi munera ab co mitti,

qui a se expectare deberet, aequum non esse. Ne quid amplius mitteret prohibere. Sic ille, vos suo quamque rem momento ponderate. Haec de Pontificis virtutibus a me breuiter colleeta, aliaque per multa in hoc genere a Sanctis Patribus fuse , diserteque tractata , saepe uos ex ipsis fontibus hausta, magnaque cum voluptate nunc degustasse certum habeo Patres amplissimi, quamobrem illa animi vestri causa magis, quam quod cile necesse arbitrarer, attingenda existimavi. Dicerem nunc uniuerse de Catholicae Ecclesiae statu,nisi omnes videremus, tam multis catholicis olim prouinciis, partim impiorum vi, atque armis oppressis, partim sponte sua, o summam miseriam, sponte sua,dum audiunt voces alienorum,quas non secus,

ac cretistimas pestes vitare debuissent, deserta Ecclesia perditis quanta iactura sit facta. quantopere de his omnibus recupetandis,reuocandis,sanandis,deq. Christi nomine, de gloria quam latissime propaganda laborandum sit: qui motus nuper sint excitati, quam ferueant, quam graui in periculo, quam praesenti res sint,quam multa sint, cum .in caeteris Ecclesis locis, tum in hac ipsa urbe, constituenda, com genea, tollenda quantum ad haec omnia praesidii situmst in unius Pontificis sapientia,& sanctitate tantum nimirum, ut hoc uno praesidio sublato,spes melius aliquando fore iam reliqua nulla sit. Hinc facile apparet, quod tortio dicendi loco positum erat,quae sint uestrae partes tam

graui in rc,tam necessaria,tam diuina,quantopere debeatis hoc unum dies, noctesque agcrc, huc cogitationem in .d ustriam que omnem conferre,Loc Omnibus prudentiae,di ligentiaeq; vestrae neruis contendere, ut optimum Ecclesiae Pontificem detis. Impudentissimus sim si vos commonendos,aut cohortandos censeam, quos certum habemus

nihil aliud velle, & conari. Sed non dissimulabo, quid

maxime pertimes amus, Facit enim vestra singularis him

7쪽

manitas, in meque attente audiendo benignitas, ut audeapaulo liberius exponere, quid cum in omni de re publica 'deliberatione, tum in hac maxime,omni studio sit cauen-pum, est enim,quod cauendum censeo, rectis consiliis maxime aduersari iam. Quid ergo illud est ξ Ne quis forte in

deliberando adhibeat in consilium suarum rationum cogi tationem. Nihil enim potest fieri peruersius, nihil deteriusquam cum de rebus publicis deliberatur priuatae utilitatis calculis subductis,nihil ueri, falsique iudicium conturbat magis, Vt, etiam si quis maxime cupiat recte iudicare. tamen hac tabe correptus, putet rectum id esse, quod est resua esse intelligat, quod certe ea liber nunquam putaret. Oportet in re publica gubernanda, priuatas cuiusque rationes e communibus pendere, non e priuatis communes.

Hoc uero peruerso ordine, scitis quid interdum acciderit aequitissimo Dei iudicio ut in quo quisque maxime rerum suarum spem locatam habuisset,cum ea adductus spe,se se ad illius partes adiunxisset, atq; omni cotentione pugnasse set, & peruicisset eo ia ad gubernacula admoto, omni illa de spe decideret, sentiretq; se neque publicis, ut oportuit, ne q. suis, quod minime dc buit. priuatis rationibus colui uisse. Hoc unum modo absit,reliqua ex sententia cosequetur. Ab erit autem. Vos enim in tanto rerum,ac temporum motu,& conuersione, in tanta Ecclesiasticae disciplinae omnibus in locis perturbatione,ac pene interitu, in tanta mora ubique deprauatione,vestra praestanti pietate dignam, atque hoc rerum statu per necessariam cogitationem suscipietis . Ardet bello Gallia, hoc est optima Christianae te i- publicae pars. Obsdctur a Duce Sabaudiae Catholicae religionis propugnatore, at q. assertore inuicto Gencua, hoc est teterrima omnis impietatis sentina. Facta est alienis vecti- 'galis,multis ante calamitatibus astricta prouincia Auenionensis vetus sedis Apostolicae pati imonium.C-ras Christianae reipublicae neccs,itate , malaq. omnia nominatim persequi,& exaggerare infinitum citet, minimeq. necessarium

8쪽

gium,vo efiim ea h6gitatione perspiciti laclio l. sensu te6xtiouemini. His necessitatibus auxilium ferendum, his vulneribus, his malis tam multis, tam grauibus,tam ex uia ceratis medicina a Pontifice est adhibenda. Vestrae igitur nunc fidei, sapientiae, potestati, in declarando Pontifice c6anissum est quidquid potest dignitatis, salutisque exsectari. Vos Patres contendetis, ut Ecclesiae rebus pro spiciaris . nos edi pectatione suspensi erimus. vrrique autem nec crsario metu anxij. Etenim maximarum rerum deliberatio, maximas curas, metusque afferat necesse est tum iis, quo- ruim couslido prudentia decernuntur: cum caeteris omnibus, ad quos eae res pertinere possvpt. Quid ergo nos potissimum angimurbe Cogimur eadem illa iterare, vos timorinusuo ignDicite. Hoc vitum inquam pertinaescimus, ne et iid satan perpetuus Christi , Ecclesiae q. hostis turbet: neve obstet ,quominus cum PontificCm habeamus. , quo margnopere indigemus. Id vero efficeret, si posset ullum apud aliquem vestrum , locum invenire priuatis rationibus consulundi I Uit enim hostis teterrimus inimicum hoc Deo c6silium ella, a, carnis nimirum, quae Deo inimica est pruden. tia piose, tum effices eque ut frustra,illius opcm, quod nuc m. s. secimu4.. mploremus. Quid enim in sacrosancto, quod nud aper actum est mysterio precati sumisi' Vobis aciem pati c. in ista tam graui deliberatione precabamur Venil sancte Spiritus, repte tuorum cordu fidelium, &tui amoris in eis ignem accende .. Videtis certe aliud esse amoris tui, aliud xuiusque sui, Res autem suas priuatas laborare, eoq; consilia referre, est hominis seipsum diligentis. Deus caritas ἰς st, requirit igitur in nobis eam in primis virtute, qua nos in comm. s. xi proxime ad similitudissem accedimus, nostram, i cilicet, :' ' caritatem. Caritas autem,non aemulatur,non est ambitio, phii j't. sa,non quaerit, quae sua sunt. Immo vero, quod Apostolus v Anibr.

9쪽

1. Cor. 3.

cessae hono marum rerum ab alienis distinctio Quo de in totius Ecclesiae est,idem quoque e re cuiusque maxime est. Caeteris in rebus liceat ista secernere, in declarando pasto

re,& principe nihil potest esse utilius singulis, quam quod

utile est uniuersis. Conabitur satan contraria omnia suadere. Sed speramus sore,ut quo quisque sentiet magis tales sibi cogitationes a callidissimo hoste immitti, aliis stulicet rationibus contineri priuatas utilitates, alijs publicas , quo grauius apertiusq. se his cogitationibus peti intelliget, eo ipse se colligat magis, eoque acrius in Christi causam incumbat, diuinamque opem, quid enim ab ea deserti possumus recte, aut agere,aut cogitare ἡ imploret. Implorabimus nos quoque tum quotidianis supplicationibus, tum priuatis etiam precibus huius Sanciae Basilicae sacerdotes,caeterique omnes, qui astant,que prope, qui lose absunt,omnium ordinum pietate, & sanctitate praestan. Ies viri,per hos omnes dies,quibus vos collecti, inclusique hac Vna in re occupati eritis, vestramque virtutem nostris vocis prosequemur. Ad erit vestris conatibus, piornm q. omnium precibus Christus, qui si forte erit nobis iratus, agnoscimus enim omnes nostra crimina, veremurque illud Prophetae, Dabo tibi regem tu furore meo, & auferam in indignatione mea, dat enim iratus Deus malum princiapem, iratus item aufert bonum , si sorte igitur erit nobis iratus Christus Dominus,& Deus noster,aderit Maria, mater,& virgo sanctissima, quae cum conspexit Ecclesiae suae,

cuius causa nunc maxime agitur, amore comprehensum,

caesum, dilaniatum, cruci clauis affixum,extinctum, nec sic etiam satiata inimicorum crudelitate, transverberatum, quem e cruce depositum coplexa,in sinui, gremioq. quod illa,quam cernimus excellentis artificis imago nos admonet collegit,cuius vulnera demirata,deosculataq. lacrymis compleuit, abluit. Haec filium orabit, obsecrabitque per eos omnes quos ille pertulit cruciatus, perq. eum d

loris sensum,quem non minorem ipsa animo,quam ille t

o to

SEARCH

MENU NAVIGATION