장음표시 사용
21쪽
EX commissione SacrE Congregationis de propa ganda Fide vidi, diligenterque perlegi librum.
hunc Epitomes Annalium Eminentissimi Cardin js Bruroni j elegantissimo Arabum stilo, & idiomate ex L lino donatum ab admodum R. P. F. Britto Rhedonensi C, puccinorum ordinis in Oriente Missionario Apinolico, in quo nihil me reperisse testor conrra fidem, aut bonos mores; quinimo ad Catholicam Religionem apud Orietates gentes propagandam tantum opus maximς condu.cere censeo . Decima serima Februari j .a6Ia- l. Ego Abrahamus iccbellonsis .hriaca lingua in almo urbis Gymnasio publicus lector, o Sacrae cingregationis de Propaganda Fide sin a m orientalium Interpres Imprimatur. I
Si videbitur R. P M . Sacri Palatij i i Ascanius Riualdus Vicesserens. Imprimatur F. Vincentius Fanus socius R. P. Magistri Sacri Palatij Apost. Ord. Praedicatorum.
22쪽
Sicut ego Benevole Lector toto milionis meae inter Otiem
tales decursu , nullam unquam inueni natiopem, nullam geptem, aut sectam, quae Deumssse non agnosceret; sive veprimum rerum omnium Motorem, Principium, Causam , &Opificem, bive ut earum Rectorem, Moderatorem & Conseruatorcio Siue denique ut Finem ultimum summum Bonum, ac creaturarum maxime rationabilium Beatitudinem: Ita sane nullam inter eas reperire potui, quae non eundem Deum esse Venerandum, Honorandum, atque Colendum fateretur. Et
quidem merito, cum frust in eum esse Deum profiterentur, cujus infinitam Excellentiam, Perseistionem, S Supremum in omnia Dominium honore debito non prosequerentur. Sicut putem animaduerti insitam esse nobis a natura unius supremi Numinis cognitionem, omnesque ad ipsum colendum, occulta quidam vi,& naturali virtute propeIli, animique irrequieto motu, ad illud vet summum Bonum & Centrum anhelare; Ita
clare perspexi, nos ex nobis ipsis nullo modo ad illud potui Tepertingere: nisi a Deo Opt. Max. qui lucem inhabitat inaccessibilem, O infinitis gradibus a nobis distat data esset nobis
virtus quaedam, qua debitus honor & cuItus eidem Deo tanquam primo rerum omnium Principio, ac Fini exhibeatur: quae virtus dicitur Religio, estque princeps, origo & parens cael rarum omnium virtutum, quibuλ Dei cultores ei scimur; nec non animum ae vana superstitione abducit, pietate imbuit virtutibus exercet, ad cultum diuinum prouocat, viam securam ad perpetuam stlicitatem sternit, carnis, mundi, & animi voluptates compescit; opes, delicias, ct mortalia quaeque vilipendit: qua Deum iptum charitate prosequimur, de corde puro, conscientia bona, ct fide non ficta. I.Timoth. I. Hic est enim verus
Dei cultus ac Religio persecta teste August. cum Deus Fide, Spe , ct Charitate colitur . Sed pro b dolori Hostis noster insensissimus a mundi vique principio, ardens inuidia, pollens astutia, virtutem hanc Reli
23쪽
gionis, aut e medio tollere, aut ex hominum mente , & cognitione obliterare contendit, impellendo homines, integras nationes , Regna, di uniuersum paene orbem, siue in Idololatriam, colendo pro Deo vero, Daemones, bestias, vel creaturas alias; Siue in superstitionem, tribuendo diuinum cultum cui non debetur,vel eo modo quo non debetur ipsi Deo. Sive in Haereses, quae licet Christum , di Euangelium confiteantur, contra tamen aliquam fidei veritatem, aliquid voluntarie ,&pertinaciter asserunt, quarum quaelibet, contra se inuicem, S contiis Ecclesiam Catholicam insurgunt, nouam sibi Cathedram constituunt. altare contra altare erigunt, sibique ac suae Sectae, Religionis
nomen arrogant: transferentes nomen Religionis, non ad vit-
tutem duntaxat, sed ad publicum aliquem hominum statum declarandum , in quo vera Religionis virtus maxime , ac solum vigeat: atque ita nomen illud commune Religionis, passim ad Ecclesiae suae statum significandum usurpant, veraeque Religionis virtutem, titulum ac statum, a nostra CathoIica Religione , auellere conantur.
Cum igitur totius Christianae veritatis cardo in eo praesertim versetur, ut quae vera, quae falsa Religio sit, innotescat; acnui. libi unquam periculositis, quam in vera Religione indaganda,homines errare possent, qua ignorata, ipsam quoque salutis viam ignorare necesse est: cumque teste August. lib. I. de vera relig. vera Religio, neque in confusione Paganorum , neque in purgamentis Haereticorum, neque in Iangore schismaticorum, neque in caecitate Iudaeorum, quaerenda sit, sed apud eos solos, qui Christiani Catholici & Ortodovi nominantur. Ideo ego hanc verae Religionis virtutem simul ac statum esse solii m. nostram Religionem Catholicam, Apostolicam,& Romanam,
prae caeteris omnibus, controuersiis demonstrandum esse iudicaui, cum ex eo solo, omnia aduersariorum argumenta pendeant, eoque probato, vel concesso, illa omnia corruere debeant. Porro ad hoc ipsum suauiter, pacifice, & delectabilitet
persuadendum, nullum prorsus argumentoru genus, uniuersaliter conuenientius, nullum aptius, aut ad omnium, tam simpli. cium
24쪽
cium, quam literatorum capacitatem comtince dancnrigis a positum&el Max in praxi reperire potui; quam quae Ecclesiasticatum Historiarum series nobis abunde nunistrat, cum psa sit theatrum, in quo vnilieris ad Religionis.& Ecclesiae statum spectantia exhibenturi Speculum repraesentans veneranda . illam Religionis Christianae Catholicae antiquitatem: Armamentarium refertissimum, ex quo cuiusuis generis arma , aptissimaque tela in sui de sensionem,& erroris detectionem eruere solet veritas, quae iamdudum obruta perijsset, si ad bellum Haereticorum, Schismaticorum , caeterorumq; Infidelium inermis
proficisceretur . . . 'Quapropter ego licet imbellis cum reliquis meis in Domino coadiutoribus, huius Sanctissimae noctrae Religionis propagandae causa, destinatus olim in Orientem, cius solummodo auxilio fretus, qui infirma mundi eligit ut sor i a confundat , quotidiana illic constigendi necessitate coactus, apparatum mihi bellicum,&quam potui amplissimam armorum copiam, ex Sacta antiquitatum, maxime E. Cardinalis Baroni j penu comparaui,& in haec historiae nostrae volumina congessi, quae pluribus ibi Catholicae Religionis strenuissimis assertoribus, visa est sussicientissima arma tuta,tam ad nostrae Religionis veritate defendenda,quam ad errores quorumcunq; aduersiariotu conuincendos; quae quamuis hostes in arena directe non prouocet, ita tamen in illos usquequaque. tela deuibrat, ut ipsi met clare videant, victrici Religionis veritati, non deesse illic abundantiam armorum, quibus&seipsam defendat, de hostibus triumphet , eorumque errores facile prosternat. Haec enim synopsis, compendio amplectens selectiora quaeque a principio nascentis Ecclesiae acta, clare conuincit Religionem, Fidemque Romanam csse Catholicam ac legitimam, nec non a Christo Domino progenitam : reducto si quidem hic in memoriam ex alia nostra Epi- tome de statu verae Religionis & Ecclesiae tempore legis naturae ct scriptae , quomodo Deus opt. Max. ab orbe condito suos semper veros cultores habuerit, qui vera Religione illum colverint, an quibus ipse Religionis status, integer atque incorruim
25쪽
tus permulsit in lege quippe naturae, in iis qui filiorum Dei
nomine vocabantur,ac in Patriarcharum progente; in lege vero scripta, Hebraei populi electio, Sacerdotij institutio, legistatio, templi erectio, prophetarum oracula, caeremoniarum custus , veram Religionem apud Iudaeos floruisse decIarante Licet imperfecta eousque ac rudis esset, donec incarnatus Dei filius. uniuersa ad persectionis terminos reuocauit, ipsam Religionem reddidit praestantiorem, Deique cultum persectiorem effecit, tum sua praedicatione, passione, sanguine ac tandem morte rest aurauit, sacrauitque. Haec autem ob oculos ponit quomodo relinquens mundum; priusquam rediret ad Patrem, Ecclesiam hanc Catholieam, ac uniuersalem cuius ipsemet erat caput,
princeps, ct inst utor sua visibili praesentia priuare deberet, Petrum visibile in ea caput instituit, ne visibili, ac sui generis capite careret. At ver b, ne post Petrum Ecclesia sine visibili
moderatore remaneret, qui eam visibiliter administraret, in eodem Petro, Romanorum Pontificum nusquam interrumpendam succellionem instituit; atque ita Pater aeternus promissi sui veritatem integram seruauit, qui per os Dauid Christo filio pollicitus est, facturum ut sedes illius per omnes generationesse extenderet: ac perpetua Pontificum serie aediscaretur; nec non illius domus sempit erno Pastorum semine, sibi inuicem instar dieru saeculi succedente, ipsam saeculorum diuturnitatem aequaret. Psal. 88. que in aeternum praeparabo femen ruum, O aedisseabo in generationem ct generationem sedem tuam, O ponam in maeculum saecul emen eius , O thronus eiussicut dies Caeli. Christi autem sedes a tit thronus in hoc mundo alia non fuit, quan Ecclesia,quam Petro velut successori administrandam reliquit, his vrabis: Tu es Petras, uper hisne petram ad cabo Ecessam
meam. Pasce oties meas cte: Sed cum Petrus Romanam Ecclesiam hristo iubente) sibi in sedem elegerit; quis unquam dubitare potest, quin ea sit Christi sedes ac thronus, quem sibi delegit in Petro successore Θ in qua sede ipse Christus semper se
inuisibiliter sessurum promittit. Matth. 28. Ego vobiscum sum urique ad consummationem Iazuli.
26쪽
i: Cum igitur Histolia nostra, tibitum hunc cultum I Religionis statum in Ecclesia Chiisti sponsa, quam sibi sanguine
suo proprio desponsauerat, esse ostendat, legitimamq; Pastoru, &doctrinae succellionem per tot inculorum curri pla incorruptam, huc usq; deducat: Sine controuersia eam solam veram, ac legitima Dei & Christi Rethsone atq; Ecclesia,esse demonstrat. Quod si S. Irenaeus post centum sexaginta tantum, a Christα Domino annos; Tertullianus post ducentos; Eusebius, post tre-xentos di viginti; Epiphanius, post trecentos octogi ta ; Hieronymus , Augustinus, Optatus, post quadringen s annos , Eomanorum Pontificum successionem tanquam, uperabile verae Ecclesiae argumentum produxerint. cure)ndam cum sua aerigine, cultu di doctrina mihi post mille sexcentos quinquaginta tres annos, ad idem probandum proserre non aequius liceat cum haec inter tot Haeresum, Schismatumque agitati nes illaesa inconcussaque in hodiernum diem perseueret. Haec itaque est Ecclasia a Christo Domino vera Fide & Rel, gione , stabilita: haec columna & firmamentum veritatis, adue ius quam portae inseri nunquam praeualebunt, haec supra firmam Petram landata, nullis persecutionum xempestatibus submemsenda; Mons in ortice montium i Terribilis caduersarijs ovemivirorum acies ordinata ; Hac sponsa Christi, haec unica eius Columba, haec domus mi , quae inter tot orbis errabum dit sectas, veta clarissima lux inter dens s noctis tenebras, sola verae .lanctimoniae radijs effulget, cunctas mundi plagas illustrat , ct ad verum vntur Numinis, & Religionis cultum adduc re conatur. Innumeros in ea viros reperies, qui se totos vl- irro pro populorum reductione impendant, summum sibi lucrum fore existimantes, si infidelium animos, proprio cruore Deo pariant : antiquos Martyres lic praetereo, qui cum Apostolis . aliisque vitam pro hac Ecclesia propaganda lubentissime profuderunt. Tot Romanos Pontifices, tot Episcopos, Sacerdotes , Laicos utriusque seAus, ct omnis generis ac sortis hominum, Judaeorum scilicet Graecorum, di Latinorum ac Barbarorum cuiuslibet aetatis haud commemoto, qui pro vera Dei Ec-
27쪽
e Iesia neriti martyrio sese obtulerunt. Quis nostra haec istula
mente perlustret, qui tam multas ex omnium sere Regularium institutis seruentissimorum virorum turmas non videar Θ diuino Cacroque aestu adeo concitatas , ut pro infidelium salute moritem oppetere non recusent. Nec ipsa Ecclesia Romana, ut est caeterarum totius orbis Ecclesiarum caput, in irrestagabile suae veritatis argumentum, semper & ubique rerrarum , seruentes operarios ad finem usque saeculi, mittere desinet ; ita ut, vix ulla mundi regio sit, ubi huius Ecclesiae sanctae monumenta, non is existant, nec aliquis sere inuenitur in orbe locus, in quo Dominus noster Iesus Christus crucifixus, tanquam verus Deus non adoretur: & ut caeterarum prouinciarum solius ordinis nostri, missiones taceam, ad maiorem Dei gloriam , modeste dicer possum , Prouinciam nostram Britannicam, quae singulario
seruantia sedi Romanae semper obtemperauit, non in suis solum disti ictibus pro vinea Dei colenda, missionarios habere: Imo in Asiae quoque Syriam, Palaestinam; Africae, Aethiopiam, Guineam; Americae Fernanburgum, alioque pro opportunitat temporis transmittere, qui uniuersis periculorum generibus a. niniose contemptis, Religionis Catholicae vexilla o Ecclesiae itrophaea quaque versum inferre contendunt. ii id. . inexcusabilis itaque futurus es benevole Lector modo re, 'pertil veri Ecclesia, illam, si seris sis, non ingrediaris, ne e rotum diluuio aeternum pereas; si vero Arcam hanc sanctam . ingressiis es, in ec salutis tuae curam'oscitanter geras. Hic au- 'em pallim tibi de veritate huius Ecclesiae esarissima testimonia illucescunt, qRibus nisi caecus es, clare cernes quomodo Eceleiam Romana, sit sola verus,&unicus Fidelium coetus: sola, in
diuini cultus, quem ipta solum instituere potest unitate incon, cussa permaneat: Sola in vera Fide & Religione sit CATHOLICA seu UNIVERSALIS, nulli doctrinae veritate confusa, nulla locorum intercapedine dissuta, nulla gentium aut populorum dissentione concisa, sed ubique in omnes totius orbis terrar partes diffusa: Sola sit INTEGRA nulla ex parte mutila,
mutata, violata: Sola verae SANCTIMONIAE tadijsillustris in
28쪽
in doctrina, moribus, & perpetua Sanctorum propagine, extra
quam nullus unquam verae sanctitatis nomen est assecutus: Sola
MIRACULIS emicans, quibus Deus illius sanctimonia veram esse comprobauit: Sola A NTI Q IS S I M A, utpote quae
Christum Dominum institutorem, Apostolos proseminatores, Martyres, Pontifices, Doctores c terosque Sanctos ab origine cultores habuit; quae omnia in hac Ecclesiastica nostra Epito me probata reperies, si in eius lectura attento & deuoto animo incumbas; hanc tibi ex parte Sac. Congregationis Propagandae Fidei, tanquam medium ad salutem utililsimum, porrigo: quae quidem sicut io animarum salute procuranda nihil intactum relinquit, sic dum hic Romae in reuisendis Biblijs arabico idiomate editis , me detinet, petitionibus Christianorum orientalium,qui de hac Epitome imprimenda iam ad hanc sedem Apostolicam scripserant, in tui gratiam, commodum, & utilitatem, ut typis mandaretur, benigne assensit. Cuius lectionem non minus gratam tibi, quam profuturam esse spero; cum praecipue in ea condienda breuitati studuerim, proprio exemplo edoctus quam sit apud omnes longa lectio onerosa, quamque .sui multiatudine deterrere possit. Porro mendas quae in huius operis typographia irrepserint, demendo superflua, addendo necessaria, corrigere velis: Tum denique hanc mihi tot laborum lucubrationumque, quas tui causa tam in Oriente quam hic Romae, libens pertuli, gratiam reponere digneris, ut mei in tuis precibus non immemor existas,tibi vero tribuat Deus ut benedi o. nibus suis abunde replearis. Vale.