장음표시 사용
2쪽
D. OTHMARUM, ' ABBATEM AN Gallensem in libellum de Platonicae atq; Aristotelicae philosophiae dicterentia,
Vsius est mortaliumerinceps reueren ι- me sano quidem tentium iudicio, qui non innato quodam insitos sapientiae amore desiderios teneatur, quod sum est apiarethnicos ristoteles indagatoria. M pienti ortissimus, ideolpra caeteris om-ntibus phi νοι nomen adeptio. nut con mais insuis sistis sed se Salamon Le,regu in Ecclesia decantatissimus,qui
nonsolum p. cita amanti simus sedes sapientissimus exιι-rit,ids Humo oraculo Nempe hic sapientiam omnibus at,s donis, quorum capax est natura humana,praeferens, istam a Deo vi max iam precatus es, eam,sibi diuιnitus concedi Ierio rogauit. Sic enim quodam ι loco Deum precatur. Mitte istam de raditis sanctis tuis, a sede magnitudinis ac gloria tuae, ut mecum sit se mecum iaboret fit alibι. Dabis I ruo Molor docile,ut possit discernere inter bonum se malum diuam ne ob causam etiam sectae peripatetica princ se patronis sapientiam cum volvtate coniunctam sumismum constιtuisse bonum verams hominis in e felicitatem non male concasse videntur Galerium non quamcunet sed eam duntaxat re vates nos iubent amplem sapientiam, quae nobis ad timorem se cognitionem Dra, vel caperitus loquar, ad apientiam cartiιiureueiatam ter quoddamst monstrat, ad eum finem collimat,ut Deum agnoscamus,ee-ubremm Luci venera;ιonegaudeam-Hunc nans Deus
3쪽
vi. max hominisin constituita um/s ob hane causam tanta arte condidit, tantus donoro varietare excinentias exornauIt,ais in hoc mundi domicitium Ium amplissimumrtim pulchra rimu costocauit,ut creatorem agnosceret Vonoraret, σperpetuas laudibussumma cu- laetιιra prosequer tur ecsane alius sapienti copus agnoscendus quam se, mi omne roinde debeamin repuriaresicientiam, quaecMns cognitionem optimorem Dei non promouet,adeos cum una
plenisse veritas, am etiamsolams istam amplectisopientiam Etsi vero animus nose mole impedit errestri,
contag/os eccari corruptus rerum naturaspenitus inIro
sicere, ibi orma internas diruricare non positi, noluistramen nos Devaeon vita esse prorsus otiosos, sed perpetuo
ex acera talentum, cuilibet commissum in lucem profer τι ut tandemutias varises in hac vita docume is expeditiores reddamur ad ruitionem perfecta,mus contemplationis, quam in futura expectamus vita, deo non prorsu nudi imum/amur, si coelesto situ D/ensiae vesιmen oιndus cupiamin. uodcumula sit,no flosum non nefandam quorundam barbarιem admirarι qu ventra abdomimiseruientes, Iuperbo casu omnia saZιeZitae Iuria fasidiunt contemnunis, hanc Pis mente qua a noan emperantiae scatet, diactantesiuera iunculam e deceptrunculam nihιlposse in hac vita perfecte scirι, est nos acut re In rerum etiam mais nises imarum contemplationea eos omnia esse incersa, o praesertim Ea quae tam retro multu ecutiae non tam a viris maximis inuenia prolatas, quam certisse'suum rurici sexffert probatas sisnt quavis enim inrplurima ad quoru cognitionem nondu peruensmus,se me esse dictum a Themisto, quod maxima pars eorum qua habetur ab hominib. minimapars sit eorum, quae nesstuntur, non tamen omnia ignoramm .nec brutorum duntaxat more res sinsui subie-LIMespiramin, 'beneficio cuintoriae cuiusdam aurain nota, in nos non Asr fecit participes diuina benenitas,
4쪽
s rectarem ming. quod Mopersiriminatet hae ab ipsis naturustensui subrectis ae renere valemur. Impri.
mu vero rerum natura in eo mo is finiremi iam am n deducit rerum diurnam, comemolationem o
viorem Praeterea nonpaucasunt, quivoti plurima --rum cognitio requiratur pra quam rerum diuinarum ae mons rationem quisseam animo post concipere, Meuia iam exiguo tempor ara assequi. O de quod iiivitio defectiaca uo naturae laboran rems obtinent ridebile re prauatu indiuinωAcm anim uin vires eis Duexerere, contemplandos ad scientiam ahqtiam altiorem peruem'. muto am quod consa maximam hominum Zartem occvara comparandu re uua nec arus, adeogabomm ab aHrerum diuinarum contemplatane ne imperimis remoueantur banim hominum. rum certe ab usum abduam, rerum natura contem Madatiquam rerum ruinarum cognitionem peruenient,
grat ampotem a tanquamsten insubiectam nosser.
C -m,cta nemine . nenis non sedet. Idem quos, qui ctum negat mundum, nerabit in arurum, nec hominem irebuti sene appetari murae ἴ
5쪽
rarefleat diuid 'quod abusio, qui aeternumscis mun
dum, interrogab mus, curnamper tot tam I. innumerab Iu
seriem cursum seculorum non uerticis cutius, quo ramvramur, cur non tiIerarum si , quo solo memoriae fulcitur aeternitas 'cur quaedam nunc ιnnotescunt,quae sit consent neumst mundus esset aeternuso etro tot in itis secutis, in v
sum notitia, peruenis e debuisse. Praeterea, quu constet H-MIna prouidentia mundum gubernari eademio sieri quasiunior destru quae defruuntur, certe non erIt a ratιone a -henum, credere, eundem deum etiam hoc niuersum fabricarum espriidem mundu ab aeterno non exsitisse. Et ipsi tandem mundus, ut inquit Mustinus festino satur,quod factussit Ordinalsima nansua murabititate or mobititate, est, bibum omnium pulcherrima secte quodammodo
raritu actumst esse demonstrataese non nisi a deo inus&bter ac inuistibiote magno se invisibiliterpulchro fleri potus
seproclamat Eum gιtur, quimundum sacIum negat,oportebi uteri,dcum aut esse rerum p ce aut nihil posse facere,quodsi humme excellens alch eximiuma quod nemo qui mente consista concedit, qu. potius omnes naturati quod insincit deum omnipoti ..tem asserunt tam si etiam hoc concedunt, Usu cimmum maximum esse an cem, oporte. hit certe deinceps uteri ab eodem maximu ulcherrimums pur,quo animo cogitariaut usquam nueniri possit faciue se,ct quodn tande exiti Advm'annon midi Quod si aute Peripatetic' Αι, munia asserentiaternum ac magis esse e dialecticasiueprobabilia viderentur,quam VolcIιμ uescientifica Ce cubiti ingumenιma natura desumptis vlteram confierremus, Acprimum quidem istud nsat, non
posse eri visit ηbqui aeternum, quod eprincipi, con ιμ
es corruptioni obnoxijs, qualem essescimus mundum, cuius partes as/due mutantur,dum quaedam sentinuaedam intereunt. Nec refert quod quidam partem tinat nobilis imam, catam nimirumiammortale faciunt, nulla, Uselutioni Iub-
6쪽
iectum Eodem nans modo etiam hominem quis iam appellabit inmortalem,ob partem Vsius praecipuam,quam ammum moramus, omnisse corruptionu experte constitiumus. Gmιtro iam, quod multis, seri indubitatis rationibmprobari posisti,no esse caelum corruptionis expers. sumi etiam tandem vergere ad ιnteratum diuo si qui laudi in far mundῶ cr Himbιndefluere partems huius quae effluxit, a fonte quasi quodam perennisemper rectituit sane nouum semper mundum const/tuit es que actum osse nolebat fateri, unde
iam insistites ferteocedit Vremm in eodem quide alueo semper decurrisumus, sed aliam subinde aquam haurit,ita noeundem esse hodiernum mundum, qui fuisset herape nouum Iulinde credere recessera sequeretur Abam quos ιncurret ille absurditatem,quι mundum facit alernum. Anima- pleris sanae mentis inter Peripateticos fatentur esse immor. talem, est item hoc numero infinita dari non posse rei a siue
acru. Mundo igitur constituto aeterno nno an mae consis ruentur actu insinitae 'Siquidem anni ampraeterier ni ininmtι,homines, numero insiniti mortui,quorum omnium numero carent/um sunt ammae actu superstites' At hic quι-dam huius absurdi vitandi gratia furiosa quadam impudentia numero unicam se animam ra ιonalem in omni bus hominιbus finxere. Hoc vero 'menrum annon omnem prouidentiam atI. iustitiam de rosit at si extinguit Varnans ratione homines numero no disserent,quorum nimiruunica esu orma recisia superessent ramia recte facIoru, nulla ta nae male faciorum, demque esse Socrates quod Plato, nec metior bonus quam sceleratiu sapiens quam ubrus o sic deinceps Id quod cumsit absurdum, ι Ettem noa frmabatur unicam se omntu hominum animam,ab radum esse necesse erit. Se desino iam plures cumniare probationes, quibus mundusio se aeternus demonstretur. Ad potius adhuc etinuit . breue exemplum,quo metu clam unum rerum naturalium cognitionem spepraeuiam veri im
7쪽
minis per quam nimirum homo deducitur ad con emplatio. ne ui creatoris.Hunc mundum a deo regi, quae probis rationes, breuiter exponam. cpramum quidem, quu novidet diue a alg. contraria per se coniungi ais ad uni aliquariorma reduci non posse, ni alteris cuiuola opera au. xttios intercedente conectantur Iam vero mundum hunc ex tam diuersiis contrari,s videmus consare partibus, in quo nimirum frigida iunguntur calidu, humentia sicco, altas ex diuersis constata naturis in unam formam conu munt. um tu esse alique ateri oportet, qui tam diuersa copulavit,imuit, ars coniunxit. An qumasiciat Iabulam diuersis ictam coloribus,varijsiparasitu constantem, est certum aliquem magistrum extare dubitet, qu tam scirieisiamsinxerit' n quu intueaturpocula vari, calata a que assera signis . necprotinus eximet, diuini opus DLmedontis P Istud vero consa inter omnes, diuersa contra
nis sit aliquia quo conseruentur. Idemissaque etIam mum do contingeret, quem in unam formam ex diuersis partibus compactum naturarum ipsa diuersita inuicem discors dissociaretproculdubio atque diuesieret, nissesset unus, qui quod
nexint tineret. t An vero aliquι carens guberna tu certo atque reguiari semper ordine moueripost suapte 'onte:
idquod era cernimusan mundo,cuim ordo tam cormprocedit, ut eadem perpetuo mc itudines dierum, ars noctium ommutatιonras temporum quadrapertita ad maturitatemfrugum es adtemperationem corporum aptae. uid desole aicam lunas est caeteris festist quorum Iam certi sunt morus,viso quidem orbem in X G. partes duributum semel quosannis perambules Ium recedens a nobis tum accedens ad nos luna mero accretione se diminutione luminis mirabili quasi factorum notet insignificet dies adeundem recurrens locum mensem 'acio, tum in eodem orbe qui seliaram certo feruntur, ut eosdem cursu constantis imos se
8쪽
u ni dissaribus inter se mot/bus stu quidem Mala innuis
merabilia cum cernimus tam certum ordinem obseruare. Iamd di ositos morus locisae orabus, emcretiassaridis, quatitatιbus retinere possumusne bitare ruinsit unus,qui has murattonum varietates manens, e moderetur est isona 'iu igitur fiat, quae hoc loco non possuntomnia enumerarιIνumano hoc eis physicis argumentis qui iam mundum prouideria de gubernara probare posset,unae satisperos'icuum esse arbitror, apientiae dia quae phiosephiam,
camus, ad pietatem rerumfs diuinarum cognitionem mu
sum conferre deo, ab homine Christiano excolenda esse merit) atque amplecienda. Neque rame philosophiam tanquam duce equemur,quιnpotius ιlla aquam ministra Gemur, atque um demum nos recre hilosophatos arbitrabimur, quando taphilosophiae ope ministeries tutabimur quo acris non repugna luerisquaesunt verιtatis amusses. Ex quo sanesequirungenus ριι ophiae Platonicum viro ChrisTiano imprimis esse persequendum quod nimirum inter alia ad pietatem maxime nos deducit,ad eam, quam ex sacroscripturis hausimus veratnem quam proxιme accedit. non enim Christianae religioni consentanea es illa Platonicorum de idaeis dissutatio 'quae maxime huc pertinet, ut ostendat deum esse huius mundi conditorem,certis orrinis, qui ιαγ- δε cons/cιtur,authorem omiIIo iam istud, quodUuis fere eadem, quae desilio deles verbo ct construi Iιone uniuersi a Chrofιanis iucuntur,enam Platonicos dicere arbitrantur. - .nongratam de de amam sargunt in disutatione de natura, quam de esse voluntatem contendunt' in di uim tione de cato,quo per se se mortale aiunt e propter praesent amanιmae motracis immortale rediat in disputatione de ente nιuoco, non aequinoco 3 impramis autem, quando ani
9쪽
arripuerunt sed hauserunt,quod non doceat Plato di ΤΑ
rio ad PDIonu philosophiam desiderentur hodie, quibu tameomnino opu est volentirecte ad istu philosophanae genus ercum fructu accedere. Sunt enim Platonica pleraa tam obscuraeraesertimsilia quae numeris pluris hunt inuoluta ut prouerbio locu dederιnt quo atiquιiduitur, Numero Plato nitas esse obscurius. Elate vero Ciceronis cotra accidit quanιmirupauc fuerunt quibus philosephta per patetica esstet cogntia. Omnes Daque scolae tum Pittonem legebant, discbant, conue/tebant , neglecZocinterim spretoque, os tricet ei altem secunda post Platonem partes obtinente. Sed
haec hactenus Adte venio P ceps euerendisi me, μι rationem instituti mei breuiter exponam. Cum ego commemoratas ob caussas Platonis scripta cramem es admirari soleam, non potu praetermittere, quin libelrum de comparatione Platoni or Aristotelis Graece conscriptum a Georgio Gemisso in Latinam transferrem linguam quo es mih reddere a- miliarem . simul ab qu bub lingua Graeca minus esset co DIIa,hac translatιoueprodessem. Nel me operam perdid se opinor , quodhuius authoris opum tum in manus sumpse
rim nes alios,qui idemsunt oc ηι, emium ιnaniter contrituros exffimo.Fuit enim emistus hic, vir in omni etiario genere
10쪽
genere eminent mus, cornomenti methonis aecepit, quasi Platonisaeo quod Platoni philosophorum principi promme ac .ce eret. Hanc gitur translatιonem T. R. patrocmio offerre votur,quod nιmιrum tum aD.rs, tum praesertim nuper datis ad T. R. titeris cognouisem T. Quanto philosophiae, praesem tinua Christiana, qualis es Platonica, amore teneri,iansisssudiosos illius benefici sprosequi, vivere Mecanas Gu emappellar possit Praterea quod aud/wssiem T. R. locuplet imam omnium omnis tinguae ac dissiponae Friptorum4ιbbo-ιhebam, in suo coitigio instruere, undis conqustis magna pecunia editu luras diuamobrem facere non potui quin hocsrpatus munusiculo T. R. uerum accedere, nec dubito quin
h'c quos siriptum philoseph au mathematici praestant L
m T. c. eo sit coplexura animo, quo Musasse opt/mos quosque scr/ptores amplecti solet, sum biblioιheca ornamentum itidicare Euod hane exiguum munusculum si T. R. eo quo non dubito animo si ceperi/, ipsumque suo fauore complectetur, abo cerri manibu pedibum utram , ut maiora di- niora, T. R. a picto beneficiose manu T. R. peruenIat. Ustothecaes tuae inserantur. Aod perest,riumprecor, tri R. diu ferae aluam ars incolumem quo positititerarum sudiapromouere ad nominis Hulm gloriam aliorumst ho minum LIem rapta, He Lauinentis Anno 17 .