장음표시 사용
2쪽
Iucunde et o mulier recordor praeteritorum ten,
porum, quibus τε vel in urbe nostra patria institues dis serenissamis principibus iuuentutis, quorum pueriatiaris magistro adoleuit, admotum assignatamaue Iarvi tionem pulchre tuentem, cognoti primum, vel deinceps in principum aulis, Saxo Gothana' Coburgensii, subinde Ium Conspicatus, vel denique ultima vice nundinis Lipi
ensibus inter comites SERENISSIMI DUCIS SAXO - ME NUNGENSIS, DOMINI CAROLI RIDE RICI, tum ex itin
re reducis, cui Deus in solatium patriae aetatem longaeuam omnisque generis felicitatem concedere velit sorte sortuna offendi saluumque ac incolumen laetus 1alutaui. Sicuti enim iam dudum integritatem fidemqe TvAM mihi comme clauerant communes amici ita eo maioris hasce virtutes, posteaquam propius nouisse mihi contigisset, in E feci, quo rarius etiam hoc aevo, nam vetus iam est de ean rapaene inremortuo querela in coetibus mortalium, ubi haud
raro ingenuitati bellum indicatur, irobitas saepe sucosmulatae in uiae decipi solet, tam candidae animae dem
3쪽
henduntur. Summae autem, quas honestati iungis, sui uititates ingenii, ossicii, consuetudinis, humanitatis v ΑΕ, deo τε mihi carum meque Tisi deuinitium reddiderunt, ut vehementer I si cuperem quaevis prospera, Eque LMpsia ad patria limina redeuntem sinceris votis faustisque a
clamationibus coiiaitarer Omnia iam tum auguria ad bonam spes a vergebant dignum i bia eritis vis animique ac doctrinae bonis praemium breui esse consecuturum. Neque illam vanam fuisse, mox TIBI pol reditum vvM in patriam collatum nitinus ecclesiasticum, quo nunc summa cum laude iungeris, ostendit Qtiod cum mihi relatum esta ciuibus nostris, maximam pro meo in a studio prolixi simio cepi voluptatem, nec minori sum peristis gaudio, cum non ita multo post audirem, T amabilem uxorem duxisse
atque ita cum illa vivere, Ut nouam TIBI congratulandi materiem amicis v I praeberes Verum enim vero, quae
humanarum rerum vicissitudo est, laetitia ista non adiri dum fuit diuturna. Post lapsum enim paucorum annorum dulcissima coniux is praematura morte erepta est Quo tristi nuntio ad aures meas perlato luctum T v v non mitinus dolui, acantea rebus is feliciter si dilantibus si ram laetatus satis igitur, opinor, ex hac tum dolaris tum voluptatis Tu AE participati me intelliges, a iam pridem neminem me vi amantiorem habuisse, quamuis hic amor meus ad hoc usque tempus sit amico pediore latens intra tacita blum vota pro v Tvo RuMqv incolumitate s se continuerit. Sed cum nuper literae et v, iucundismmae, quibus mihi sua, Sin me animum S erga sororeri meam dilectissimam, quam Trai, ad secundas nuptias tra
siturus, tori sociam elegisti, connubialem amorem benevole significasti, maximum laetitiae cumulum attulerint, amicutiaeque adeo assinitatis coniunctio, qua nulla mihi gratior acceptiorue nuntiari potuisset, accesserit facere non PO sum, quin meum in a affectum publice Tama his cedit
ris testificer Sane iurori carissimae non defuturus estem od
4쪽
ad eo ιHabrater, Primus sed ferrem quateremque hinc lampada vestro ruinis, privetus celebrans dotalia Iacra, tus uocorrum, quibus disium sumus, interualla, de gotiorum atque occupationum, quibus distineor, multit do id prohiberet. Ne tamen, n uecta hac scribendi occasione, plane omium deseruilla videar, laetabundus manum calamoadmoueo, ut Tisi nouam coniugem, quam non
solum larem Iociam Minque fi dis
Accipis, sed quae etiam lubens In curas veniet paramque gaborum, ω ori meae dignissimummaritum, cmiluamitatis vii seculum gratulo exoptatissimum. Praesepit mihi animus ex simina animorum, EsTRO Ru consensione ut quo amore Es TR nuptias auspicatas, nec minus coiicors atque dulce coniugium sororis cum viduo, ac meum est cum vidua. Ouo sicuti nihil cum s, tum mihi optabilius esse potest ita supremum Numen, a quo. magm sane, ut cum rvs TINIANO LEONE Imporatoribus excellensque dommi ad mortales pro=--πι matrimonium nihilque in rebus uret in perinde venerandum est, supplex oro, Vt EsTRVM quod modo co traxistis,sortunatum ac omnibus bonis ainientissimum praestet, vosque ad seros annos Ibcietate S concordia coniugali frui iubeat Subsisterem hic, neque E MARITE NOUE,
diutius morarer, nisi mecum constituis , dum hoc grat
5쪽
landi ossiciolangor series demuneris cui praepositus es, ourigine nonnulla disserere, ut potu nullum tempus eiusmodidisquisitionibus inopporthmum ratus uitare, ut patientia Tu tantisper adhuc uti sic τ' civisquis has m last seris, mihi permittas, vehementei etiam alipte invia' Dum autem de Adiunetis ad τε stri re animus est,
ADIUNCTE PLURIMUM REVERENDE, neque Adiundi
lacultatis philos instucae, quos passim in Academiis deprehendimus, neque ecclenae Romanae, qui Episcopis substitui blent&Coadiutorum a nomine fiunt insignes, neque ministerii ecclesiastici, qui apud Protestantes Substituti a
diunt, ' sed Adiune os Superintenturae, quos vocamus, a me intelligi, ex ipsa muneris vi, quod toti huic dissertationi ansam praebuit, indole ac natura facile colliges. Et talium quidem Adiunctorum origo non aliutide, quam a Chorepiscopis veteris ecclesiae, repetenda mihi videtur. Quod ut paulo dilucidius demonstrem, Christianae ecclesiae
memoria ultima recolenda eiusque statusprimus inuestiga dus est.
6쪽
Si igitur cum Ili 3 o Em Maa , a quo non meliorem in excutiendis reconditae antiquitatis nionumentis ducem sequi possumus a capite ordimurct ad ipsa Apostolorum tempora adscendimus, illos ciuitates in prinais, multitudine hominum abundantes largioremque acie messem promi
tenus, adiisse in iisque ecclesias condidisse, quidem obse vanius. Sicuti tamen a meris humani redemtore pera tum terrarum orbem ei iussi varias Iudaeae regiones pera grarunt ita nullum plane est dubium, eos quoque agris Sulcis verbum diuinum annunciasse Musque fidelium hincti inde disperibrum etiam rure collegisse suaque imbuisse
doctrina Falcem in alienam messem immittere Tisa semsan videbor, si ad confirmandam hanc stamentiam anteomnia auctoritate noui derisscriptorum utar. Sed, ne putes; lim, AFFINI HONORATISSIME, Ctos, uti quidem vulgo creditur, adeo malos esse Christianos, ut lectionem neri codicis prorsus negligant quin potius cum Corpore iuris
inseparabili illam nexu coniungendam esse, vel ob varias caularum decisiones, ex iure diuin reuelato repetendas, cuiuis genuino uri rudentiae cultori persuasissinium est. Ex Praeconibus adeo Euangelii Luc A de Petro Ioha ne ita scribit b ω διαμαρτυροιμενοι M. λαλη--
Latinam in gratiam eorum, qui Graeca nesciunt & hinc, non legi illa debere, sorte putatierint, me hic addere, haud aegre seres, utpote qui Graeci peritissimus sermonis nullo interprete indiges. Ita autem lictetistis quidem itaque testificati stimquuti veri domni, redibam in Hira usa , multosque vicos
7쪽
Samaritavo II euangelizarunt Clarius adhuc rem, de qua mihi qua ellio est, explicat CLEMENS ROMANUS apud quelii a haec de Apostolis legimus: Κατοι κέρασίν
πιςλων. i. e. p r regiones Igitur 1 agros murbes verbum pras dicantes, primitias earum, scilicet regio laum a Ciuitatum, uti recte interpretatur ira II. M IS IN S byspiritu probantes, Disopos, Diaconos eoruin, qui credituri erant, constitu runt. Qtio respexit fors an M. ANT DE DOMINIs 9 ii ter caetera, quae contra purpuratos aulae pontificiae, a RoNivM S BELLAR MiNvM, de ii emoue pontificis
Roni in Epis otii Petri disputat, urgens Petrum iam tres habuisse Chorepiscopos in nes, Linum, Clarum S ci mentem. Quanquam, ut uatim ex se quentibus patebit nomen Chorepis oporumtardius, quam ipsa res, innotueri id quod diligentissimum alias antiquitatum ecclesiasticarum
NUM, G ideo a Acoso AsNAfro, LEMENTIs locum aduersiis nonnullorum obieetiones vindicant refit latum, haud dubie seduxit, Chorepiscopos tria priora
cula habuisse plane nullos, Diso inde sibi persuadentes. Confirmat, cuae ex Ams Apostolorun Epistolisque eLBMEN Tis adauxi, inter striptores profanos Li Nivs
8쪽
stev Nous, Traiano, ut rem miratu dignam, reserens. η ciuitates tantini, tricosetis atque agro Iuperstitianis sius contogionem perua tam ese. Hoc autem ipsum nomine contumeliosi Christianae incrementum religionis indicasse, nenio mirabitur, qui gitauerit, gentilenituisse adeoque ex mente gentilium non aliter loqui potuisse ii rum quippe indignatio aduersus crescentes indies Christi
norum coctus frequeiater admodum, teste TER TvLLIANO M suit auctita. Ob essam, inquit, vocifferantur ciuitatem, in agris, i/ capellis, 1n Uulis Christianos. Omnem siexum, an ratem, conditionem re iam dignitatem transgredi ad hoc nomen, quasi detrimento moerent. Vnde quoque factum est ut gentilibus, quorum magnus adhuc nunaerus passim inpagis ac vicis supererat, quamuis iam pleraeque ciuitates Christianam religionem amplexae essent, nomen pagynorum tribueretur, ad omnes deinde Ethnicismo addictos, utut in urbibus commorantes, translatum. Quam solidam d nominationis rationem tum G ERM Iovi Vc sa tu sic tum ARNOLDvs INNius reddit, ab Illustri4 EI NEccioco quoque approbatam sustratamque Plura testimonia. Impartim ill aoεHMERus γλ partim scriptor Anglus
ex patribus ecclesiae ivsTINO MARTYRE, CYPRIA-
No , vs Esi hanc in rea attulit, superaddere huius D mala limites vetanti
9쪽
Id potius nunc monendum est, non aliam ecclesiarum, in agrisis vicis, quam in ciuitatibus, collectarui a filisse rationem, S utrasque ab initio suos habuisse presb3 teros L. Episcopos, a nec nomine, nec dignitate, nec potestate, a se inuicem distinctos, sed aequales omnes gradit eius lam, ut HIE Roma , s ait b), merui eiusdemque aceri rotii, quod non solum ex iis, quae modo laudatus BOEHMERVs adue sus cathedra Episcopalis adulatores nimios disserit c), sed exinde quoqtie fit planum quod, ut plenius scriptor ille Anglus i0 probauit, Epilcopatu luna non latius, quam hodiernae parochiae, quod vocabulum a rusticanis ecclesiis ad urbicas translatum esse, Obseruat DIONYSIUS PETAVIVS, expatuerunt. Neque improbabilis est coniectura, quam plures ex Episcopis, w.c viri Carthagine congregatis numerumque xxxvii implentibus, filii se oppidorunt. obscurorum Episcopos, cum apud PTOLEMAEUM aliosque veteres Geographos nuspiam oppidorum nomina reperian
tur Passim huic apud antiquos scriptores ecclesiasticos,iralissim Episcoporum sit mentio, uti pluribus sAMvEL A NAGivs cs ostenditi sed
men, iam dudum euieeriint alii Vid. AL MESSALINUS L SALMASIVS de Episeop. ct presbyt. Cons. A L. VEL THEMII Dissi de Episeopor iur BOEHM. Comment. ad P. de M ARCA C. S. SI L. II. Obsis. Postquam autem il
10쪽
Sed successu temporis S seculo in primis IV ubi deps testate officio S gradu illorum disputari coeptum est, Epuscopi in urbibus. tiuorum ambitio tum in immensiim creuerat amplius ferre non potuerunt hanc aequalitatena, quin potius, nomen Epitcopi in algri vilescere, putantes, effecerunt, ut, hocce titulo libi blis reseruato, ii, qui rure degerent, Chorepiscopi non a choro, quali inspectores chori, aut ex choro sacerdotum essent, ut perperam nonnulli exustiniarunt a), sed a quod vocabulum villam vel atrum significat, quia erant χωρα , Vel Vt DIONYSII EXI- cur auctoritate motus, inauult Iom Ase svic ERus D,
χωρῶ, τίσκαπιι, iris Episcopi, Regionarii, villani, vibrant, quae nonuita naucue adniberi videas, appellare tur H ima taliumchoreplici; portim mentio uelam Synia Ancrranian. cccxiis circiter in Galatia habita, can. XIII l stea in conciliis Neocaesariensi c. XIV. Antiocheno c. VIII S X. Laodicem c. LVI S in sequentibus Synodis, praese tinctialcedonensi c. II. aliisque veterum monumentis mutita essequens occurrit. Neque occidenti haec dignitas i
cognita mansit, tametsi serius 'lsio nomen ibi se usu te ceptum. D
Nemae vero in sela nominis differentia acquievit Amis Episco his, sed ecclesiarum ratione magis masisque ad statum ciuilem sese monente&sub dinatione ter ipsas Episcopos inualescente, Chorepiscopi quoque Episeopisciuvitatensibus, quosv ant, silitati fuerunt. Vnde ad eri emplum