Iulij caesaris Bulengeri Romanus imperator. Vbi de insignibus imperij, purpura, diademate, corona, igne, fortuna aurea, ... & reliquis imperij ornamentis abundè explicatur. ..

991쪽

so DE IMPERATORE ROMANOlem vidissent. Claudian. Paneg. Honor. . Conflasse palatino circumuatita senatu

Iam trabeam Bellona gerit armamq; remoliis Elgaleam acris humeris de iura curules, Nodi laurigeraspud Gradivescures Pacatagelare manu

ibidem, Crinitus itu uda Uasce Sueuus,

Vltimasaternas horrebunt Badbasiecures. Constantinopoli senescente imperio fuere lictores, ut virga gererent Nicetas Choniates, sub Alexio lio Manuelis αβδεφορους fuisse ait, lictores, αυειποῦ- ραβδε γορων,Praesectos lictoribus, lib. I. Alexiis Manuel lib., Andronici, ουτα κυφους βα βαρος ου οἰ υσγινοβαφῆ φοροῖκας ραβδ' ι. Non barbari securigeri,

non lictores coccino amicti. De fascibus si plura desideras, consule Lipsium in Electis Delictoribus Plu

vincula gerentes in sinu ut noxios ligarent. dicuntur quasi λι ει ς λειτουργίωνες ο ς π:ὸς Z δη- , s. Quasi lictores aut ministri ad publica munera non absimiles erant mξοα ι Atheniensium Aristoph. in Lysistr. ξυα βυε λην αξ m, umea mi ε δέ. Comprehende eam lictor, latergo liga manus. Dicitur A, κρω Aristophani, μιαεις, ηψ:αος πο- έρτης - λε ετ α ira ara A L. Serui lictores Romae non fuerunt Dio minis in Aciam δουλν ραβδωλLegendus Plutarchus in Romulo, Dionysius Halycaren Tiro lictorem dictum putat a limo, vel a licio transuerso, quod limum dicitur. qui enina magistra

992쪽

LIBER TERTIUS. 3o Itibus priministrabant, cincti erant. Tiberius,ne lictorem quidem matri decerni passus est, ut Tacitus lib.r. Agrippina Claudii uxor duobus usa vestalium exemplo.Tacitus, Decretii a senatu lictores duo, Flaminium Claudiale Principum fasces semper aureati, qua nota distinctia caeterorum fascibus Herodianus γνύναι χαυλι, αἰδεο sic. ν Capitolinus in Maximinis. Inde Chartaginem venit cum pompa regali, kprotectoribus. fascibus laureatis. Imod inaurati principum fasese Claudia. Panegyr. L. noscunt rostra curulis Auditas quondam proauis,dsuetas cingit, Regius auratisfra ascibis Vlpia lidior.

De securibus Horat. lib. . O. 2.

Nec sumit aut pontificures nitrio popularis aura. Lucretius lib. 3. Quipetere a populose cessaeuasq; secures Imbibit. Claudian. Panegyr.in 3. cons Honoro Latiae redeant adsigna secures. s. AEneid. fa essetiἀere receptost

Consulis imperium blaprimus suasq; secures

Accipiet. De Osculo Imperatoris.

Oscula inter amicos ubique pene gentium inissa fuere. Dio Chrysost.in venatore.δ am ἰ*μ

993쪽

3oa DE IMPERATORE ROMANO αλλήλις Populus ridebat, quia se oscularentur in theatro. Tunc cognovi,quod in urbibus non se mutuo diligerent Pollux, διι dicitur, cum arreptis auriculis pueros osculantur. imcς-- των φ λ si es σου Tlieo

critus,

Non me prius osculata est auribus arreptum Luciantis in Etaericis. αυουε, μηλος, - ῶν αἴ- ένα Γάτης ἐς λησεν, sumna auricula tacta collum cum inflexisset, eam osculatus est.Tibullus lib.a. e.1. cuti comprensis auribus eripiet. Ouidius lib. .de Ponto e. s. Gratatu que darem cum dulcibus oscula eterbis. Osculabantur manus, oculos, ceruices Euripid.in Ione,Aς vis φλημα - M .Homerus Odyss. r. Osculatus est ei caput de ambos oculos pulcros, 5 Vtramque manum, Misi lachryma calida ex oculis excidere. Idem lib. io Odyssi. Vlyshie manum arreptam osculatus est in vola Plinius tamen monet, manum auersam ad Oscula praeberi solitam Xenophon lib. I. Persia abeuntes, redeuntes lege Persarum consanguineos osculantur, Γενεις' ιλουα - , et i . Martia lib. a. e. io. adimidis quae Lassdo ita demas hinc quoque dimidium.

994쪽

Lib. 2. e. 2a

cui das aliis,aliis das posthum dextram, Dicis trum mavis elige, malo manum. Epist.' . lib.7. uges tu tamen osculo niuali Omηes obuius hinc st hinc tenere.

stes na salutis Oscula pollutoas se trementia dextrae.

Propert. lib. a. ep. s.

einetiamfusos'gis tibis e pruinquos,

Oscula nec desunt qui tibi iureserant. Plutarchus in Rosnulo,, in capitibus ROmpniis causan ii aperit, cur cognati cognatos, sculentur lib. . Dionysiac. Nolam, Harmoni e Seneca lib. a. de Ira. ille me paruna humane salutauit, osculo meo non adhaesit. Horat. lib. I. Nulli plura tanun ycuti diuidit. Quam dulci ami)e, memor non ab rege pueriti. e. Sed ad Imperatores acced amus, qui amicos in discessit&aditu osculabantur Sueton.lib. 3. ro Tiberius in distesta paucos osculatus est.c. 3 tidiana oscula edicto prohibuit. Manaert. Paneg. Iulia. Iuli*nus, Au inquit, consul amplissime. Dignatus ostulooris illius diuinis affatibus consectati dexteram dedit, Sueton. lib. . c. a. Cum Tiberii manum osculandi causa apprehendisset. lib. gratias agenti osculandam manum offerre sermatam,commotamque in obscaenum mo-

995쪽

3o IMPERATORE ROMANO dum.Tacitus lib. i. histor Osculari Othonis manum Capitolin M. Antoninus magistro ante Praefectos Praetorio semper osculum dedit. DioCaligula τοῖς πλεί-

sibi osculati patiebatur, nonnunquam etiam pedes. Plinius Panegyrico,Traianus rediens senatum osculo excepit, quem cum osculo dimiserat. Non tu ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, nec osculum manu reddis. Sueton Domitianus Caenidi patris concubinae

existria reuersae, osculumque, ut asseuerat offerenti, manum praebuit, c. 11. Ammianus lib. as morem os.culantium suo aevo facete ridet. Ex his, inquit, quidam cum salutari pectoribus oppositis coeperint, os culanda capita in modum taurorum minacium obliquantes adulatoribus osserunt genua suauianda, vel

ς Manasses in Politicis, Athenodorus Philosopli'

appliquans se ad eius aures, quasi osculaturus hunc sermoliena ei subiecit occulte, ne prius sendentiam foras quam apud re litterarum rium erum a . percurreris. Osculabantur, epistolas ab amicis missas Ladoculos admouebis utiliatius in epist. ιδ εγο --

996쪽

LIBER TERTIV s. os αἰαγνωί et σῆς ειυνος si φάλ' ut accepi tuas litteras, osculabar ad oculos admouebam, marcte tenebam, quasi veritus, ne tuae imaginis species mihi per obliuionem euolaret in legendis tuis litteris. Arrianus lib. I .dissert Epict. c. ' ηξίωτοι, Λ et I 6 sui , --οιεν σαχηλν,οἱ-Aliquis tribunus plebis creatus est,omnes obuii gratulantur, alius oculos osculatur,alius collum,serui manus Plutarchus in Bruto, πιφαλία, Ἀτεφίλουν. Simul omnes precabantur Caesarem, manus attingentes,in pectus ac caput osculabantur Theodoretus lib. 1. de Meleti Episcopo, a quo Theodosius coronatus erat,mλε βυσσε , Ut Ucπε- φαλί- φανύω, nsιαν Theodosius Meletium osculabatur&oculos,&labra, pectus caput, manum, qua coronatus erat. Arrianus lib. 2. c. 1 f. disserti Epict ci crus Vc uta , . Nunquam blanditus es seruulo tuo, nunquam eius pedes osculatus es, siquis te pedes Caesaris osculari iubeat, iniuriam existimas. Valerius Maximus Numidas laudat, qui more gentis sua nulli mortalium osculum ferebant. lib. a. Iudaeis oscula nota, Assyriis Laban osculatus Iacobum Iacob Rachelem iacet Metri , . Gen. c.19. Abnerem osculatur,&pugione confodit Absalon intrantibus ostula praebet. Ambrosus e. Θ. Quid tam solemne, quam osculum inter auliculum, nepotem, quod iste quas

997쪽

;oc DE IMPERATORE ROMANO filiae debet aar quas parenti Optatus durius accipi

bat, quod Donat illa in perfuncta salutatione oscula solita denegarent ib. . Theocrit. dyl. ast. Hospitem cum videro delectabor 5 mutuo osculo accipiar. Apuleius Miles I. Me Pythias amanter agnitum invadit, amplexusque ac comiter deosculatus. Cicero epist. ad Tyronem, tuosque oculos dissuauiabor Apule. lib. 6. Eius bucula appressa, manuque ad ossiuum relata consuauiat. Appollonius lib3. πιιρυ-σα

ηὐνοίας Semetrii πχι Attrahens dc reuelans genaso Dculata est adhaerens. Sueton. c.3. lib. , Nero nec adueniens , neque proficiscens quemquam osculo impertiuit, ac ne resalutatione quidem Ammianus lib. 2. Iulianus osculo susceptum rectorem prouinciae, adscitumque in consessum vehiculi. Adorare dicebantur purpuram, cum eam oscularentur. l. fina. C.de principe agent. in rebus.l .a.C. de priuileg schol. Primus inonicio Proconsulis Achaiae fuit princeps ex ducenariis scholae agentium in rebus, qui clarissimus vocatur,t adorata clementia principali cum insignibus transacto biennio exit. Hieronym. in Rufinum Duo vestem principis purpuream attollebant, quam ad oetrans osculabatur. Procopius lib. a. Vandalici Gilimet de Bellisarius iussi ab his, qui imperatoriam purpuram sustinebant, Iustinianum supplices adorauerunn De iis,qui salutarent Imperatorem, Plin.Paneg. Cum candidatis,ut quemque nominaueras, osculo occurreres, deuexus quidem in planum, quasi unus ex

gratulantibus. Alii velut affixi curulibus suis manum

998쪽

LI AD TERTIV s. so tantum, &hanc cunctanter, pigre, imputantibus sit miles promerent. Traianus cum Praefectus Praetorio , quem otio reddiderat abeunte proseque retur, non temperarat sibi, quominus exeunti inlittore amplexus osculum ferret.

De Orationibus Imperatorum.

Ibera Repub consules & senatores dicendo saepe diem extrahebant. Iulius Caesar cum sum m. e rei pr esset.Vterat disertus, in senatu saepe orationes habuit. Solus post Iulium Caesarem in Curia recitauit orationes Iulianus, si P. Diaconus audiendus lib. II. Caeteri per quaestores recitandas in senatu curabant, aut per praeconem apud populum Augustus tamen Romam reuersus, Kgypto in prouincia formam redacta, β γ ,σε, - ἐδοα χώρησε -- εργα -- τα πιλι--α . In senatu Lapud populum,quae se acta essent, edisseruit,& suae administrationis rationem exposuit, quae dixerat, relata in libellia, vulgauit. Idem Sexto

Pomp. victo, καταπι -αια τα τε tam προεαχιαπιλ γησατο, more Veteri rationem eorum, quae egerat, reddidit, ait Dio Principum orationes in aes incisae Kal. Ianuariis recitabantur Tacitus lib. s. Die funeris Claudii laudationem eius princeps exorsus est. Ad notabant seniores, quibus otium est vetera pra sentia contendere primum ex iis, qui rerum potiti essent,Neronem aliena facundiae eguisse. Nam Dictator Caesar summis oratoribus mulus, & Augusto

999쪽

jos DE IMPERATORE ROMANO promta de profluens, quid eceret principem,eloquentia fuit. Tiberius quoque artem callebat,qua verba expediret, tum validus sensibus aut consilio ambiguus.

Et iam C. C faris turbata mens vim dicendi non co rupit,nec a Claudio, quoties meditata dissereret, et quentiam requireres. Nero puerilibus statim annis viuidum ingenium in alia detorsit. Caeterum paratis tristitiae imitamentis curiam ingressus, side auctoritate patrum iconsensu militum praefatus. Haec oratio Neronis adeo grata patribus, Ut m argenteam columnam incisa sit, b Kal. anni noui, cum contules meunt, ex decreto deinceps lecta, ut Dio. q. ες si ἡ ω1-λ εγως, ω . Idem lib. vlt. Cum legerent orationes

quasdam Augusti, Tiberii ex senatusconsulto, ita

ut ad vesperam senatus detineretur, legentes Claudius inhibuit, Σρκοῦν ἴ- si ι τύς ἰ se εὰ Asatis esse dicens, quod e incolumnis in aes incisae esse sent Plinius in Panegyrico, Acclamationes nostras, ne qua interciperet obliuio P. C. in publica acta mittendas,& incidendas in aere censuistis Ante orationes principum latum eiusmodi genera monumentorum mandare aeternitati solebant,&c Augustus Mutinensi

bello in tanta mole rerum, legisse, scripssse,&de clamasse quotidie traditur. Nam deinceps neque in senatu, neque apud populum, neque apud milites loquutus est unquam, nisi meditata ac composita oratione, quamuis non deficeret ad subita extemporali facultate, ut Sueton in Augustoc δή Alexander S uerus in latinis non multum profecit, ut ex eiusdem orationibus apparet,quas in senatu habuit,vel in con-

1000쪽

LIBER TERTIV s. oscionibus, quas apud milites, vel apud populum, ut Lampridius in Alexandro. Vulcatius in Auidio, ad senatum autem, qualem orationem miserit, interest scire ex oratione M. Antonini Capitolinus in Go diano, exstat oratio Gordiani ad senatu, qua de rebus gestis scribens Misitheo Praefecto suo, de socero ingentes gratias agit.Capitolinus in Macrino, ponit capita ex oratione Macrini, Diadumeni Imp. adsenatum cuius hoc exemplum est. Vopiscus orationem Probi ad senatum commemorat. Tacitus primam orationem ad senatum talem dedit, ait Vopiscus. Pol lio in Macriano in oratione sua,quam ad senatu e Persidis sinibus miserat Valerianus.Oratio Imp. missa ad

ctis propositis, aut orationibus editis. Constantinusta λο επιις τριλακροατῶς δεδασκαλιας apud senatum, alios de rebus sacris agere solitus, ait Eusebius lib. . de Constant caeteri Imperatores habuerunt in senatu orationes de ieiunio, quae silentia vocant, ut supra ostendimus Honori sibi vel maximo esse putabant ii, quibus recitatio sacrarum orationum in senatui missaesset,Symmachus lib. i. e. contestare apud in-ui hos principes gaudium meum, qui humanae voci diuinas litteras crediderunt,quorum victorias ex meioris promptuario senatus audiuit, cum mihi a principibus aeternis legenda in concilio patrum delegaretur oratio lib. Io.ep.a. lib.c.e.62. Super impetratisi men adhuc speratur oratio Oratio missa ad senatum La.decurat. Kalend. C. Theodos Non semper recita

라틴어 텍스트