Commentarium duodecimum excursus epigraphicus liber Raymundi Guarini

81쪽

. 8a

tialis N.', quam esse opoli inerat siquidem sacrum est , nihilque sollemnius sormula V. L. M. idest : VO-rens libens' merito. Sed religio incesserat vi rum 'cuni paucis comparanduus quidquarii in marmore immutare, quod monitaelitum' esto audacioribus, ne in veterum monumenta , qua scripta, qua sculpra manus temere iniicia ut , et pro medicina , vulnus iaciant.

Petronii, Tacitique loci nomiali temeraci quibusdam sollicibati.

Veterum monumenta traetanti 'saepes ei dit, ut de alio in aliud er gradus transeat, eoque demum haud raro deveniat, i cuia ius ne somniando quidem venisset olim itiinentem. Mihi gemper cum viris 'doetis Persuasum, Constitutumque est, maximam librisi letois ενιτυποις deberi reverentiam , si θ'scaIsta ea sint, . sive scripta, quales', qui vulgo

dices appellantur. Quod sν quid in iis intum , corrigendi quidem, quibus lege Lipsia permissum , ius est: ' sed integra inherim ,

82쪽

Sariaque vrius. Dolui scirvetur, i etsi falsa, ut paleii lex qua sertasse hilus Ouspicatiorem vixi ludere eorrectionem aliquando possit. Idque observandum praecipue in aereis, la

rnosti , quae fure .semper uescδ, et. τη αυτο υρα x; cum codices et plures saeIae numero excistant, et alius ex alio descriptus. Neutra

tentanda , nisi de errore certissime constet, ebrrigendique arbitrium intra certos fines coerΡceridum , quod eo redit, ut correctio mini mum a lilera abeat , spatiis autem ne latum quidem unguem. i Error aut in perbo latet . vel in sententia. Falsa , ad minus.suspecta' semper , inaudita verborum monstra ; Prae- 'sertim si eorum nullum deprehendi vestigium possit is vocibus sono adfinibus, si quao sunt. Ex sententia sacilius, auspicatiusque erroris ducitur coniectura. Si enim verba ad

rem non saciant, aut etiam cum re ipsa pugnant , eccui dubium , errorem in his tr repsisse 2 De his nisi certo anto constiterit. Nemini , quantavis liceat polleat vel ingenii dexteritate, vel doctrinae copia, in veterum monumenta audendi quidquam ius est. Quae omnia placet , auctarii loco , selectis qui-

83쪽

husdassi exemplis et laculeare , et confirmare. Loeus est Petronii I perobseurus , et abs commentatoribus vexatissimus , in quem Pauca praemittenda. Niceros , coena absoluta Trimalchionis rogatu , quo accubitoribus fastidium minuat, de creditis vulgo mis μορ ρυκεioiς dicere instituit. Narrat autem, se nocte quadam a milite mirifice illusum, qui Primo vestimenta sua secus viam posita cir- eumminxit , duinde subito lupus sactus est , ululansqso in silvas sugit. Niceros ad sepo sita militis vestimenta post haec . accede

vorsa in lapidem deprehendit. Gladium tamen strinxi . sic ille apud Petronium , et MAΤΑVIΤΑ tati umbras caedisdi , donec Gaesulam amicae meae peroenirem. Quidam in umbris tau mortis umbras sibi videre visi sunt. Verum uon T, sed is mortis to sημειον; umbrasque tau caedere, nillil aliud est, quam frustra laborare. Ecquam enim umbram litera Τ inducat 7 et si inducat , quo gladio eaeda; p Sententia intellectu iacilis, nulloqu*Oedipo indigens. Nodus est in voce inaudita

84쪽

Bosebius missam facit, noc salutare dignatus. Est , qui in tria commata dispertitam Velit, graecorum nempe μια in iurandi Potestate ; τα , nescias , graecum, auue latiuum ; et vitia demum, de cuius lando nul la dubitatio. Sensus esset: Niceros visu Perculsus , strictoque gladio fugiens, minitatur, ut ne quis ad se, si pluere pelit, accedat. Sententia siquidem opportuna : sed post VO-cem Maia uita videbatur addendum : m tans , clamans, aut simile aliud. Legendum suspicabar tota via , quod minimum aberata Iltera. vel etiam media via , quod posterius non sine voluptate post legi , placuisse olim Cl. Burmanno. Verum enimvero in cou sesso est , Codices liabere mata vita. Nihil igitur audendum duxerim contra Codicumsidem; vocem que Malcioitu ex plebeis , quae perfamiliares sunt Satirico nostro, unam esse, CenSeO , qua ridiculario stilo gladius sit iusi-tiuatus , ita dictus vulgo , quasi mactans vitam. De Petronio ad Tacitum transferatur

oratio.

Annal. Lib. XII. sic habetur. Quin cetrices tum , ac Si verneretur, ne in malum

publicum erumperet , metuebatur. Deque

85쪽

8s Agrippinae studio agitur nuptiarum publico

celebrandarum cum Claudio , patruo suo , quocum Parum honeste faciebat. Quid ad haec Boxhornius 7 haerent hic omnes , ait ,

et nonnulli aliter, atque aliter interpretantur. Ego , nec cur hi omnes haereant , videra, . nec cur Boxhornius inceytum reponat pro incestum. Incestum heic in nominandi casum usurpatur , Ordoque Verborum est quin et metuebatur , ne incestum

talis quippe Agrippinae cum Claudio sa

miliaritas et erat , et videbatur omnibus erum 'eret in malum publicum, ac si idest tamqviam si sperneretur. Quid his sincerius, et ad fidem historiae accomodatius 'Sed et Ann. XIII. parum quoque Sanum censet Iocum hunc Nero autem metuentior in posterum milites Sibi, et plerosque gladiatorum circumdedit . Malum Box hornio

subolet in vocula metuentior , cui medicinam parat de suo comminiscens metu intentior .

Atqui nullus medicinae huic locus, nillilque de loco movendum. Insinuat quippe Tacitus metum , quo Nero nocturno illo tumultα cum Iulio Montano correptus fuerat in eo temporis articulo; ex quo consilium iniit

86쪽

eaulius in posterum noctu grassandi per vias. Metuentior itaque, minuendi specie, heic est paullo metuentior, uti tristior pro paullo tristiore Interpunge igitur sic: Nero metuentior in Posterum eum caeteris, quae sequuntur. Tacitum Tacitus interpretetur. Annal. XVI. de Silano loquens, cui exitium Patrui metum ingentem Incusserati, cavendique sibi curam auxerat pro te ore futurm , sia ait: Silarius intentior metu, et exitio patrui,

Praecavendum exterritus erat. Paucis et metuentior metum Praesentem, metu intcntior futurum respicit. Stet itaque loco suo me tuentior ; stet et metu intentior; quando utrique bene pro merito consultum, Senn, cuique accomodatiSSimo. ,

Male quoque cum Lipsio Grotius iacit, ut uua ex condicto locum Histor. XIII. sanissimum corrumpant medendi cupiditate importuna incensi , ubi nullus medicinae locus Lectio vulgata sic habui: Ituram Agrippina mi nitatur cum illo Britannicum intellige tu castra, Audiretur hinc Germanici filia : inde debilis rursus Burrhus, et exsul deneea, trunca scilicet manu, et professoria lingua generis humani regimen expostulantes. Lipsio pro

87쪽

rursus placet rufus. Male. Rursus heic est e regione I seu ex altera Parte , adversaturque particulae hinc , qua utitur Agrippina ; audiretur hinc Agri pinu : inde debilis rursus Turrhus. Pessime Grotius et rufus probat ,

et pro debilis supponit bile, quod in Codico

Vaticano est bibit: rationemque assert adhuc Peiorem , quod ex tali corporis concretionctet,is color, haec enim eius verba. Atqui Biliosorum color flavus , vel tκτερικος , non rufus. Vaticani Codicis το bibit evanidum est debilis breviate. Paucis : locus lacte omnis una literulae additione restituitur , si

tamen restitutione egeat. Pro trunca manu .n titi ferendi casum , legatur trunca manus Casus recti. Sensus erit : qui nunc Ariρμλ iam contra, Britannicumque generis humani regimen e Ostia lent 2 sat licet trunca manus , quo Buri bus et iudicatur per .. Contemplum, ut mordetur; et Proe Orici lingua, quibus verbis exsul Scneca signatur, qui 1ileras docendo proslobatur. Caute addidi , Si restitia isne egetit. Nam ulraque vox firmo etiam talo stat , si pro auscrcndi casu , ut ita vulgata lectione , accipiantur , rescrenda alte tutia εν ἐυο ad pra cedeti a. IIoci

88쪽

89: illo Burrhus minea manu hie Seneca professoria lingua. Verum hoc

in casu sententia quidem vera, sed minus tamen pro rei dignitate, Historicique ingenio, vehemens , cur non et paullo frigidiuscula 2 Quodcunque mavis et locus sanissimus , et medicorum labor frustraneus. Nec minus improspere sollicitandum Boxhornius aggreditur illud Taciti eiusdem Annal. XVI. Dantur triremes , et delectum napigium iuvandae festinationi. Quid, inquit, Boxhornius , triremes , et nauigium hoc loco distinguuntur 2 an non nauigii nomine etiam ueniunt triremes 8 Frigide prorsus t sed quor-

Sum evadat , videamus. Napigium corrigi mavult remigum. Eodem iure et laetitiam , in tristitiam commutaret. Tω delectum quoque delectus foret substituendus. Sed Tacuus non nauigium sine addito dicit, sed nauigium delectram , conspicuum videlicet prae triremibus caeteris , utpote quod conscendemdum a Cesellio Basso, thesaurorum Promissore magnifico . Ad haec: si nemigum per Boxhormiuin delectus esse potuit, cur non et nauigii 2 Pauca nunc de Historiis ejus

dem Cornelii delibemus.

89쪽

Postrema haec verba sic. retios cupit Boxhornius: gens Idei commissa: Potentiorum. Quaenam haec terrae, caeliquo con mixtio2 Salis erat vocem commissae una li-terula e multasse, ut superesset commissa ;quod recte factum. Tacito quippe proposituminat monere , nullum Romanis ab regibus S done , atque Radico timendum , idque duplici de causa. I. quod Regum Sulvorum

vetus in Romanos obsequium erat ... a. .quod

gens horum indei commissa, patientior erat, talis nempe, quae non facile novis inhiatas a fide romanorum deficeret. Recte igitur, cum Taciti sententia constant et Taciti verba , si unius literulae e impendio. iHist. item V. ineptire mihi; Grotius videtur in verba illa Tucili.' Mosen , u/Eum

Exulum, monuisse , ne quam DeoCum , hominumve opem exρectarent, ab utrisque cie serti : sed sibimet , ut caelesti Duci , crederent PRIMO. Rectissime το primo , id est Prae Omnibus , et ante omnes. Grotius ma-