장음표시 사용
21쪽
indiste seu aborigines, quibus exadversio advenae peregrini respondent dicti a ten lunt seriptoribus Gentilium, historiae factae doptima hominum origine ab uno mare unaque fe- mina, expertibus, aborigines, αυτοὶ e mcliis genae inde, quod existimarent, post creatum nuri dum in unaquaqtιe eius regione certam hominu
multitudinem fungorum instir, e terra prodiitae. Cui opinioni Tacitum quoque accessisse, ex loe hic citato facile intelligitur. Nobis Christianis autem, e divina historia meliora edoctis indigenae, ab origenes αυτοχθόν; dicuntur, qui per tempus, cujus initii memoria non extat, regionem alici
quam incoluerunt,4 de quorum ex alia terrae patre adventu non nstat ut sunt Germani. 2. HMdemprimitu non tantum Germani,sedat reliqui Europae, Asticae, Ameticaeque populi Asiae, tanquam originis communis res ectu, adis venae sunt peregrini at inita originis propriae ratione, Germani pro indigenis utique tamdiu habendi sunt, quoad eos aliunde, quam ex Asia, advenilia, non demonstratur. Iec ossicit . Boios e Gallia,ut nos quidermis ad . si ostendimus, Praeterea venedos seu Si avos e Sarmatia in sedes Nareomannorum: vandalorum vacuas, indubiis cis Germaniae terras, admisses esse, quod docet Auctor infe y. . . σF. Praeterquam enim, quod, quando de Germanorum origine propria quaeritur, non populorum singulorum , sed universorum ra.
22쪽
A PROLEGOMENR. cito habendaeit Slavi seu venedi septentrionales inprimis, postea magnam partem electi, aut serviericti Germanaeque coloniae iis suffectae sunt vita. r. c. s. s. r. 3. non e bait ad gloriam scilicet suae gentis, eum tamen omnes fera populi, qui pulsis Romanis, seculo quinto praesertim, Galliam oecuparunt,
ut Burgundiones, mitigothi, Normanni, Fran- cloe origine Germani sint. . o. sola opespecora Nec enim, stant verba Caesaris lib. si de Belio Gallico Gaa. quisquam Ge maiorum agri modum certum , aut ne proprios habet; sed magistratus a rincipes in annos valos
gentibus cognationibusque hominum, qui una eoierunt, quantum eis quo loco sum est, at ri agri,atqu3 anno poscisio transire cogunt add. Tacit. de Mor Germ. c. a . Lubet causas quoque hujus veterum Germanorum instituti ex ipsis Caesare audire. Ita vero hie loco ante citato pergit usu rei multa adferunt lassas ne assuetudine apri, sudium edigerandi cum agricultura commutent; ne Iatos fines parare sudeam, potentioresque humilioia respossessionibu expetant; ne accuratius, adstig
ra atque suae vita et os, adstemine qua oriatur pe-eumiae cupidita qua ex re factiones dissensionesque
nascunturo ut animi aequitate plebem contine πι, suas quisque opes eum potentissimi aequari GHat. Ex quibus oppido liquet, aevo Caesarisa citiquein aliquamdiu post praediorum agrorumque usum tantum culturam penes fingulos seu privatos latae, dominium vero corum pencs unam
23쪽
-- AD PROLEGOMENA quamque nationem seu civitatem, quousque nimi-riam ejus ditio cierritorium pertingeret. Unde vero quando dominia singulorum, quae hodie conspiciuntur, orta sint, certo definiri nequit. vero tamen perquam simile videtur, huic mutatio-hi eausam dedisse non levem, tum receptionem religi cinis Christianorum tum luxum, excitatis urinnibos, in Germaniam invectum. Illa enim prisca Germanorum ferocia bellica, cumque hac migra
di, alienasque terras quo jure quave injuria invadendi libido, Germani non minus, quam aliis populis barbaris, olim usitata, pedetentim emollitae fiant, Groticis lib. a. de Verit. Relii Christiam ς.ra nos in notis re l. a. deI. R. s P. c. iis a. bitaque in notis; hoe luxu urbico autem animi ermanorum , bellandi ante eupidissim . nimium quantum effeminati: in veto taedium aestus
frigorumqu ne minus besti laborum Pndeque sedis perpetua dominiiqaeirixati amor atque origo. Neque tamen a vero mihi aberrare videtuem Sehilter Ea emi ad F. . S. I. ibique not. litis. ab antememorato priscorum Germanorum instituto ooginem retum universitatum adde fise in Germania arcessens,quandoquidem agri sylvae, flumina, pastu &c. introducto postea privatorum dominio, in singulorum jura non transcripta, insisti universitatum dominici manserint necesse
es. de quo plura infra c.ρ. S. D Ar,
et nusib urbe, ὲ de quarum sera in Germania originet infra c. V. . . ibique nπ.vid add. not ad . .
24쪽
. vix don-Derint nec usu peeunὶ Germanis, praesertim interioribus, h. e. a provinciis Romanis paulum remotis, ut qui simplicius antinuius permutatione mercitum si iant. Tacit de Mori Germ. e. s. taod luculentum veteris continentiae&vitae simplicitatis argumentum. Postea vero quam luxus, calcibia mercium permutatio non sussicit, ex provinciis Romanas Italia inprimis&Gallia, in Germaniam interiorem paulatim, graVit, usus. q. uMNe pecuniae necellarius elle cepit. F. 7. ut semanneu Eandem derivistionem habet Dis herris hi*prs. German. c. ι. F. n. alii
tamen Alemannos, quasi aver Uὶ iter h. e.
viros ex variis gentibus collectos dictos esse putant, apud eundem Dilliuerr. d. l. cui addatur in demHareelgansii not. B. h. ubi permultas alias aviducis Alemannici nonii is origines. a.'tem yseu totum sJar vitaim, quemacumodum Gertraud totam fidelem,&Gerhard to Atum durum. Magis tamen Iacet Dillherro in iis Histor. prisc. Germ. c. α g. δ. derivatio a veter
voce Celtica metre, ita ut Germani viros belI tores deuotent adst. Hagellians rarior ibiae. Ne desiunt, qui putant Germanos appellatos ciali orerminiter, Le. militates viros, Dini mutato, more Hispanorum, qui pro Germanus dicunt Heriam anno pro gerrima hiemavi Bernegger ad T - est quatiae p. ubi octo alias aliorum de hujus nomini, derivatione opiniones refert. f. 8 rem gentis erat Veteres quoque Lat
ni Teutones nunquam vocarunt omnes Germanos,
25쪽
sed te tum horum populum . qui Codani sinus imsulas, a Cimbrica Chet iis isque ad Scaudiat proiecisas, quae nunc Danicae appellantur, olim in sederata Cellar differt Academ F. . . Fart. a. p. Postea ea inena recentioribus scriptoria hus nomen Teutotrum sorte ob styli eligantiam suaviorem vocis hujus sonum, universis Germa
g. O .sape nescirem rationem habes supra inure. a L . . . Scythac Iaropaeos hic inteIIige, quibus Scytha aliatici sedulo secerneadi sunt Ptol. nee minus Plutarch. a Schuri Mikta citatum dissere. t. s. s. ubi itidem Autoris
nostri sementiam adfirma z. . ante migrationem' Concedimus, si Autor noster migrationem Germanoraim in Galli-am,quae ante Caesarem contigit, utTungrorums pr. Suevsum inscin . nintelligit, lationem alteram, quam habet g. I. ineum, secus, negamus, eum post Caesarem singuli Germania populi Ro- Inanis paulo accuratius cogniti sint, adeoque cai se supras. o. mem rata, ea qua ante Germani nota minusquam alii populi Meseentales communi no mine Gallorum appellati iunt, ex eo temps re ceΩ saverit, populisque Germaniat singulis propria no
g. 3 hauser-Romani ante Caesarem vi licet.Plinivin majorem, Tachumine post enim Roman Ionge major ruit notit ia Germaniae,quam
Graecis nati N. Ille siquidem ipse cum Suevis
26쪽
x AN PRO LE GOMEN A. Suevix aliisque Germanis bella gessit, Germamamque, ponte supra Rhenum fabricato intra ii, Cris. MEAE Gassico lib. t. cap. 6. q..re lib. -- gr. Iste vero in ipsa Germania utilitavit, viginti libris, omnia bella Romanorum cum majoribus nostris gesta collegit, ut testantur Plinius un. lib.3. epist. s. s. . Tacit. lib. . Amat eap. p.
qui tame magno rerum nostrarum damn int
rierunt; hae autem Galliae Belgicae sub Vespasiano
Imperatore rationum procurator, populos regio.
nesque eiewmaniae seduloe perser utatu em unde idem verissime dixit M. a. -- cap. Jn ignotum
a. qui secernendi hi lunt ci. puli Germani, qui intra Germaniae fines iust R. g. . .. p. descriptos ab iis, qui ultra eos lia bitarunt ins ibid. questa. Hi vero Graecis, Roma ius quoque scriptoribus quibusdam voci tati sint licet Halli, ut Auctor noster contendit s. σθμιε. hi tamen eo nomine nunquam Caesari. I liuio, Tacito aliisque Latinis autoribus apia
et rarac fuere Ladeoque hue, ubi de Cier. manis term , non pertinent. Galli vero dicti sunt Scordisti non irremiscuum ejus nominis usum, ut Aut, qui deni vult sed quia a Gallis originem ducunt sustin. e. l. Livius Epit u F Galus dicunt Verum si ioca ab Autore citata paulo attentius inspicias facile intellioges, ex plurimis saltem, Cimbrosis Teutones nore rana Gaiulos appellati, quam eum iis Dgurinos a lios cisee
27쪽
lis que vere Gallos, ut belli Cimbrici sociis conjungi vid. Livii Epit. T. Flor. c. l. Eutrop. c.l. c. r. quamvis autem Cimbrivi Teutones ipsi aliquando Galli vocati essem, sententiae tamen nostrae idia. rum oberit, cum intra Germania fines boreales illi habitaverint, ut ipsi innuit Autor in fes'. a. S. . indubii tamen Germani, origino videlicet. r. non dub genus quis vero don videt, verbis Plutatebi paulo ante citatis non promiscuum usum nominum imber, Galla , sed dubiuingenuose, ad oecidendum Matium missi argui idque indicat verbum tradior. Et sane seripst,.. ses Romanos dubitasse,ille servus Gallusne an imber seu Germanus fuerit, Velleius quoque Paterci . c. innui ibi forte. f. s. feri potuit obstat tamen graviter vulgata Logicorum regula a post ad si nulla vati e sequentia.
quam probatum dedit. 3. de . Eu retulεν,ε demus hoe lieet, inde tamen erici nequit, memoratarum Autori reruta gestarum praecisse Germanos autores fuisse . qui
dem hi non soli, sed di Galli eisthenani, Hispani. Illyrii, aliique in occasiuini popuI antiquis seseptoribus communi nomine Gallorum venerunt Ieseriu- torsis a. q. lo. s. omnino Missisno contra ea, quae se pra . . du fide et iptorum Romanorum, rectissime docuit Autor, qitibus conjecturae hic ab eo in contrarium allatae,ceu minu probabiles, merito eqdere
28쪽
eotis eonjecturis praeferenda est quandoquidem cum Helvetiis bella ipse gessit. Caesar de Beda Gaialis lib. I. integro Flor ib. s. cap. o. aliique Us- de illi originem horum bene cognitam per spectam que fuisse non est cur dubitemus. Neque enirn ejus fidei hi ex adverso allegati Λventinus, euistingerus, Cresius, omnes scriptores novires, amisiatis aevo longissime remoti, quicquam derogar valent. Sed nee Caesar, ut Autor quidem . ἀσιν conte it, sbi adversus est, Helvetios a sua provinpia lacu Lemano & nimiane Rhodano diviso esse inquiens, dum eo tempore, quo Caese hae: seripsit, provincia Romana nondum omnem alia Iiam, sed partem ejus tantum, haud longe ultra Al
pes extentam, complestebatur, ut ex Commenta vis a de Belio Gallicopas , lib. I. inprimis, clarissime liqueti Helvarios itaque a provincia Romana separando, ecit Gallos eii mirum e negat, se Mesolum, illos sua provincia omprehendi . I. Esιses non minus hi, quam Helvetii, prima origine Galli sunt, magisque standum auctoriatate Caesaris Tacitique, quam Aventini, sexiptori
novi eui in rebus adeo antiquis parum tuta fides adhibetur. Etsi vero Hertius quoque voL δ ι - .L de veteris Germaria populis, pari. I, c. a. f. . nobis adversatur, argumenta tamen ejug, at inguinBoi eae Teutonicaeque similitudin . utis vetet iam sol riae Dueum nominibus Germanicisiadepromta taminciri sunt, it propterea a Caesaris Taeitia
quo sententia discedere necesse habeamus Boii e
29쪽
An Pan LTGOMENA II nim, reghapte Tarquinio Prisco, quinto Romanorum rege, e Gallia in saltus Hercinio Germaniae migravere, de quo I seqq. 1 .. . it. in . c.DLa. hominum vero linguaeque similitudo, quam Heristius obiicit, ait seculurna nato Christo quartum quintum, ab aevo Tarquinii Prisci circiter mille a nis distans, notissimum spectat Boios autem, in solo Germani eo tanto temporis spatio habitantes, interea a Germanis popularibus suis, nomina linguamque assumsisse ciuis miretur adi Hadrianus Valesius apud eundem Hertium αἱ g. α g. 7. exeadem visa resuta pras. 13. 4 pesta infra g. p. notavimus vero jam tum supra i nominis Gallorum Germanorumque confusionem, cujus Noster Livium, Iustimam, Caesa. rem acitumque insimulat, minus esse prohabi. Iem, quod ex seqq. magis apparebit.
- Σ. Tarquimi) non Superbi illius, sed Prisci, ut expresse habet Liviu M. I. 3 pararan Dabam inter quos fuerunt Boii
quoque illi ipsi nimirum, quos postea diu eum stu-eibus Romanis in Italia connixisse vix Livio mem*
in Hermios saltus habes Hes totum Gallia in Germaniam adventum , de quo ante. Etenim inter Gallos, qui in saltus Heretniag, ubi fere hoJie Bohemia est ab. ii nome sartita, regnante Tarquinio Prisco migravere, non minus. quam inter ens qui in Italiat tendem tempore infusi sunt, Boios fuisse, Tacitus de Mor Germ. c. Lianuit,vi vel exeo lacescit, quod scriptoribus;
30쪽
, AD PROLEG MENA manissor. I. is allegatis moti in Germania, Galli dicantur, horum vero non nisi una ab iis det in Germanium migratio memoratur, aevo Tarquinia Plisei facta, ut prodit Livius M. f. c. P . - Poro tales tamen eos fuisse, Celtas quidem, tertiam Gallia totius partem, exuri narrat Livius d. l.
6.sed Germanos fuerint licet isti Galli non eisrhenani sed alii iis oecasum Alis specstantes populi propterea tamen noti sint continuo Germani, dum ipse Autor supra , ρ. 2 Io nomine Galloiarum, Gallosqucique cisrhenanos, Illyrios, Hispanos, Britaἀnos c. comprehendit. 7. ings te mala oceano ut vero b solo
Germanoni sed alios etiales populos cingit. Ad hae cit Flori locus iis Codie: antiquis varie legitur. . Ut proinde, Florum ibi desertu aliis semite certo, l
ex vicina ast huee, Celtio praeser titis unde Galli isti, narrante Livio, estessi sunt. Tarquinii pristi mori quo Romanorum impermes valde angustis adhue limitibus ςircumscriptum e-'rat, istis vicina dici qui potest
emi orνm Haec vox aput Livium ei loc non extat, sed ibi Ccenomani leguntur que porro allegati ex adverso scriptores recentiores, Aventinus, Crusius&Nauclerus contra Romanos saepius laudatos quicquam pro mi. Sed ne quidem Diodorus Siculus , antiquus licet auiator. Praeterquam enim. quod hic loci eis. I pro