장음표시 사용
51쪽
VI. Alberti Magni, eommentarius in Aristotelis tigros quatuor de eaelo et mundo. α De caelo et mundo, in hoc libro nutu - rarum loqui cupientes, primo visum est nobis... B, s. 167-232. VII. Averrois, in parva naturalia Aristotelis. n. De tomno et viguia, s. 232-234. h. De lovitudine et brevitate vitae, L 234. e. De pirtutubus, L 234-236. . . De memoria et reminiscentia, s 236. Codicom, sua pecunia emptum a. I 440, Ioanum Marchanoux dono dedit coenobio s. Ioannis in Viridario Paduae, a. 146 .
Au onymi, quaeatione3 super ubris Aristotelis de anima. a Consequenter transeundum cst ad quaerendum de homine, den quo primo quaerendum Est Meundum statum eius in Se ipso. .. B.
Sub fine, s. 69, quidam verbis exscriptis Ezpliciunt quaestiones de anima addidit ab Alberto ; non certo Alberto Magno tribuendus textus, a quo toto caelo dissert. Codex, cum quaestionum indico praeeunte, habet a principio et in fine solia addita, tractatiunculas non absolutas de re philosophica, et vitam s. Nicolai pariter non absolutam continentia. Folio 13 haec scripsit qui ad puellam in cipitate paduanaeibo abstinentem de qua in textuJ se retulit: e Et ego vidi quans dam mulierem quae vixerat per XVII Rnnos absque comestione, v anno Domini M.CU nonagesimo quarto, et postea adhuc vixit. v et suit in quadam villa prope mare in Valmania siel quae di-y citur Quaraneant, longe Boiaros, ad XI horas v.
Averrois, commentaria in libros tres Aristotelis da anima. a Dixit Aristoteles quoniam de rebus honorabilibus est scire dos rebus aliquid, quo disserunι ab invicem aut in subtilitate ... v. Auctor unamquamque propositionem incipit verbis: Disit
Arialoteles, Aristoteles dixit. Cod ex habet soli a I9. Diuitigod by Gooste
52쪽
Eiusdem, commentaria in tres de anima libros Aristotelis, cum textu litteris grandioribus. Codicis, solior. 40, extremo momoriae iugestae: et I 390 die v in qua fuit vigilia sancti Nicholay, per totam diem pluit cum is magnis tonitruis et corruscationibus, durantibus multo tem-n pore v. - α 1 405, I 6 decembris s. In est quoque, solio quo liber compactus, testamentum Francischiui domini Ioannis Marignani, civis bononiensis, notario Bartholotu aeo q. Petri de Rochignellis 23 ang. 1369. Volumen coenobio s. Ioannis in Viridario dono dedit Ioannes Marcha nova de Venetiis, a. l467.
D. Thomae Aquinatis, quaestiones in libros tres Aristotelis de anima. a Bonomum honorabilium eo. Sicut philosophus doceto in secundo de animalibus, in quolibet genere rerum necesse est
Codicem, soliorum 40, legavit Ioannes Marcha nova coenobios. Ioannis in Viridario Paduuo, a. l467.
I. Eiusdem, in Aristotelis de anima libros secvudum et tertium. et Quae quidem a prioribus tradita. Postquam philosophus v posuit opiniones aliorum de anima in primo libro, accedit ad n determinandum de anima ... v, s. 2-28. In fine, characteribus rubris: a Explicit torcius liber dum anima, Deo gratias, amen, quem seripsit Ioachim Brixiensis, v et sunt quinterni tres et duae chartae et media ... B. Amanuensis idem est qui partem codicis fZ. L. CCLIIJ exscripsit. Ρaucula tantum verba veteris translationis textus praeponuntur, dum in editione veneta Hier. Seoti, a. 1550, et Argyropuli traduntur : in ea occurrit et liber primus. Ceterum librorum 4 Diuii tred by Cooste
53쪽
tantum secundi et tertii descriptio sententiam confirmat eorum qui, seriptoribus Antiquis consentientibus, primum aiunt esse Reginaldi de Pi perno. II. Eiusdem, glossae super librum de sensu et 3engato, Aristotelis. e Sicut philosophus dicit in tercio de anima, sic separax, biles sunt res . . . v, s. 30-48. Ordinem a d. Thoma in tractatione librorum Aristotelis pandit locus ox prooemio: et Post librum de anima, in quo des anima secundum se determinat immediate, sequitur hic libers de sensu et sen Sala, quoniam ipsum sentire magis ad nnimam v quam ad corpus pertinet, post quem ordinatus est liber de so-
tia. e Sic dieit philosophus in VII de historiis animalium, nam v ex in animatis ad animalia paulatim 48-53. Sub fine lego : et Expliciunt glossae super libro de memoria
3 et reminiscentia, et de sensu et sensato, scripta a Ioachim do, Brixia v. IV. Αnonymi, in Aristoteliδ δε anima. a Ad cui dentiam eo- rum quae Sequuntur, quaeruntur octo quaestiones; prima est B utrum de anima sit scientia, et quae sit necessitas scientiae deu nnima ... s. 5 64.
Adduntur, modo appendicis, tructatus bini, s. 64-99, ille historicus, duobus capitulis, de opinionibus circa animam, ab antiquis edilis, alter, capitulis duodecim, de es3entia animae; huius comparationε ad corpus; potentia corporis ad actum animae; manifestatione huius eristentiae ; operationibus, potentiis et disserentiis animae ; o3tenaiove gensrulis causae secundum quam anima ad eorpus comparatur; dirersitate animarum I harum τirtute, quatenus rat principium zitae et generationis.
I. Alberti Magni, in Aristotelis libros tres de anima. a Omnis bus quae de corpore mobili et mobili secundum locum . . . . ., s. J-TI.
54쪽
m ma secundum ipsam in praecedenti libro dictum est s. I- 5. III. Alberti Magni, in librum Aristotelis, de Mnsu et aeraato, commentarius. a Quoniam de anima secundum se ipsam consi, deratam iam in secundo de anima determinatum est v, s. τ5-94. IV. Αnonymi, quaedam ulterius de tensibus, s. 95-9I. V. Alberti Magni, in librum Aristotelis de in moria et reminiscentia commentarius. σ Reliquorum autem primum considem randuin est de memoria, cum agimus de communibuS .... v, s. 9 - 10 l. VI. Anonymi, de eadem materia. a Isto tractatus incipitv perscrutari de memoratione et de inductione ... v, s. 10l-102. VII. Alborti Magni, libri duo de intellaeis et intelligibili. a Sicut a principio istius operis diximus, scientia de unima noui satis Complete ... v, s. 102-l0 . λLibrum primum de natura intellectus, excipit alter, sol. 179-I87, de permetione naturali intellectur.
tua duo. a Multa sunt animalia, quae quidem secundum locum P moVentur ... o, s. I 07-II 4.
v pus et ordo expostulat quoniam da animalium motibus hic dis-B Seramus ... v, s. Il4-122. X. - de aetate, Sire de iurentute et geneetule, B tractatus duo. a Iam explevimus quae de operibus animae et x passionibus videbantur esse dicenda ... x, s. l22-125.
ritate vitae. Tractatus duo. et Probatum in stas primi caeli oto mundi ... x, s. I 25-I30. Adiecta sol. 130 tractatio, quae in Alberti operibus editis desideratur. a In tractatu perscrutamur de causis longitudinis ot, brevitatis vitae ; diei mus ergo quod congemum . . . P.
ctatus duo. a De anima quidem secundum quod est persectio corporis. et de partibus eius ... v, s. l 30- 44.
55쪽
s pnus et vigilia nou sunt passiones nisi animalium et conveniunt B Omni ... s. 144-I62. XIV. Alberti Magni, de motu praeeastro, Seu de motituS progressi pis liber. Tractatus duo. et Generaliter autem intelligendum s est, quod animalia habentia motum nou participant motum lo-v culem ... v, s. 162-l70.
tellectum, resolutis quaestionibus contra Aτerroe m. a Quia autems apud nonnullos eorum qui philosophiam se profitentur scire, , dubium est de animae separatione ... D, s. t 0-l 8. Haec tractatio, titulo quoque de dirersitate intellectuum in uostro codice, appellatur in editis : De sanitate intellectus contras perroem, ut et libellxs contra eos qui dicunI, quod post 3eparationem eae omnibus animabus non remanet nisi intellectus unus et
I. Alberti Magni, libri tres de anisa, secundum Ariglotelem. Sub fine: e Completum 142l, die 27 mensis tulit, per me Ioans nem de Aquila in civitate Bononiae v, s. l-l 22.
generatione et cornuptione. si Cum duae sint considerationes de , mobili simplici, quarum una ost de mobili simplici . . . . P, s. I 23-l56. III. De nutrimento ei nutribili, secundum Albertum Magati m. Tractatus duo, s. 156-lsit. Codicem, cum tribus litteris initialibus auropictis, principio librorum monachorum icones in ventre reserentibus, Ioannes Marchanova pro 3ua pecunia emit Venetiis a. 1436, ac anno I 46 coenobio A. Ioannis in Viridario, Paduae reliquit.
Alexandri de Alexandria, super Aristotelis libros tres de anima quaestiones. Littera dedicationis in c. : a Interrogasti me, ho- , noret te Dominus, illustrissime fili, Philippo de Melduuo, do Duiligod by Cooste
56쪽
, optimo quod est in nobis, scilicet de anima. . . v I textus vero: et Ubi non est scientia animae non est bonum : XIX Augustinus s de cinitate, III cap. , plus scientiam terrestrium caelestiumque
Absoluto opere legitur : et Explicit summa super librum deo anima, edita a fratre Alexandro de Alexandria, de ordino fra- v trum Minorum, concessa fratri Thomae de Neocastro, provin-s ciae Calabriae, prasdicti ordinis, fratri minimo, quam Rummam is seu scriptum emit ab uno fratre ordinis Praedicatorum, fratreo Laurentio de Prato nomino, anno Domini MCCCCXXIII den mense decembris. Deo gratias, manu propria 3. De auctore vide Biblioth. mg., II, p. 66. Codex, solior. I 03, habet indicem uberrimum sub fine.
A gidii Romani, in libros tres Aristotelis de auima eapositio, sine textu. et Philosophus in secundo physicorum volensu ostendere et investigare terminos et limites . . v. Libro primo, s. l-l3, desunt plura, in sine codicis apposita, s. 69- 2. Tertius finit solio 68. Opus, ut et cetera auctoris, nomine commentarii, δumVae, sententiae, scripti, nuncupat AEgidius Iacobo Ioannis Caietani, rotho inventi canonico. Editum VP-netiis a. I 496. Vide cod. 40. Folio primo memoria ingesta codicem ms. Coenobio s. Ioaunis in Viridario pertinuisSe.
Eiusdem, in libros tres Aristotelis de anima eaepositio, sine
Codicem, sol. II 8. cum litteris trium librorum initialibus egregie pictis, a. 1420 possederat Magister Nicolaus de Cremona, quond. Ioannis de la Rocha. Praeeunt soliis duobus quaedam liturgica ex saeculo decimnquarto.
57쪽
Mag. Ioannis de Ianduno, quaestiones in libros tres Aristotelis de anima. Prologus ino. : et Inest enim mentibus hominum v veri boni naturaliter inserta cupiditas, sed ad salsa devius errorn abduzit . . . D ; textus vero : α Ommissis autem omnibus partis bus philosophiae, solum de naturali est praesens intentio. . . . . Aliquot lineis interiectis, exstat principium ut in aliis codicibus :K Et primo circa ipsam quaeritur: utrum de anima potest essos scientia, et videtur quod non ... v. Extremo solio additus a. lsit 5 inder eouectus a d. Romano Lucensi, canonico regulari lateranensi, ad maiorem commoditatem. Ioannes do Ganda vo, seu de Ganduno, vel de Ianduno, alii a de Geduno, Perusiae theologiam ac philosophiam docuit, sub initio saeculi XIV. Eadem cum Marsilio Patavino sentiens, in dissidiis de imperio inter Ludovicum Bavstrum et Ioannem pp. XXII, ab hoc pereulsus est anathemata a. 1327. Codigem, solior. 2l9, quatuor exsectis, a. I 43l exscribendum curavit Patavii Ioannes Marchanova, qui scriptionis memoriam a. 1444 ingessit, a. vero l46I legavit coenobio a. Ioannis in Viridsrio. Volumen ceteroquin commendant membrana tenuior, characteres elegantes, litterae plures initiales egregie pictae, insignia familiao Marcha noVae.
Magistri Ioannis de Gandavo, super libros tres Aristotesis de anima quaestiones. Textus aristotelici, ex antiqua versione, pRrticula in c. : a Bonorum honorabilium notitiam Opinantes . . . m. Codicem, solior. 87, cum initiis perimparum Aristotelia ac notis marginalibus rarioribus, ornant litteras omnes initiales, praesertim vero quae ad singulorum librorum exordium, floribus auropictis. Disii tred by Cooste
58쪽
Eiusdem, in libros tres Aristotelis de anima quaestiones. Ut
Codex, sine litteris initialibus librorum et capitum, quibus pingendis locus paratus, habet solia l55, quorum extremum inscriptum : et Expliciunt questiones trium librorum de anima editos ab excellentissimo doctore sto magistro Iohanne de Ganda vo in, Flandrea D.
I. Eiusdem, super librum Aristotelis de anima quaestiones. Libri tres, s 1 - 185. Idem ac codicibus praecedentibus.
quaestiones. et Circa librum do somno et vigilia, queritur utrumn de somno et vigilia possit esse scientia ... v, s. 188-217.
quaestiones. et Circa librum de sensu et Sensato quaeritur primo B utrum de communibus passionibus animae et corporis possito esse scientia . . D, s. 2l -266.
quaeationes pulcherrimae. et Circa librum de motibus animalium et v de causa motus animalium qui incipit de motu Rutem eo ... D, s. 266-289. Excepto superius notato, desunt principia textus Aristotelis. Codex habet auropietam litteram initialem primam.
I. Fr. Gratiadet aesculani, quaestiones in libros Aristotelis de anima. Prooemium inei p. : a Sicut in principio metaphisicae, philosophus dicit: omnes homines multum scire desiderant s. quaestiones autem : a Bonorκm honorabilium. Hic primo quaeris posset quare scientia dicatur magis ossp bonum honorabile,s quam bonum i 'udabilo ... v, s. l-28.
59쪽
Frater Gratiadei vel Gratiadeus aesculanus ab AEseulo Samnitum Praecatinorum, seu Piceni, ordinis Praedicatorum, phi-Josophia et theologia praestans, noruit ad annum 134l, ac valdo iuvenis occubuit. Ex eo autem quod constet illum in disputationibus semper obstitisse Egidio, ordinis Eremitarum ; e re, ex Stylo, ex opusculorum in unum volumen nexu, Restimarim opellas insequentes auctori eidem tribuendas. II. Anonymi, tractatus de suppositionibus flogi ceJ. et Suppos sitis significatis terminorum incomplexorum, in hoc tractatu, intendo perscrutori de quibusdam proprietatibus terminorum, Μ quae solum eis competunt sed quae sunt partes propositio-
Opella, cui alia praeerat, trifariam dividitur, nempe de Rupposition3 terminorum, de avellatione, de copulacione.
potetieis. e In hoc tractatu secundo intendo perscrutari de pros positionibus et syllogismis hypotheticis, et hunc tractatum s divido in tres partes principutes: in prima perscrutabor des propositionibus hypotheticis et conditionalibus ; in secunda de v syllogismis hypotheticis conditionalibus; tortia pars de aliis v speciebus propositionis hSpotheticae et de modo syllogismandi
Pauli Veneti, in Aristotelis de anima uiros tres eaepositio, cum initiis textus aristoteli ei. Prooemium in .: et Tanta litteram rum scistitiae est amplisSima gloria, ut sempiterna atque im-n mortalis humana intelligentia ... D. Expositio latissima dissert toto caelo ab ea quas codice L. VI, cxXVII data est. Codipem, soliorum 226, elegati ter duplici columna ex Scriptum, commendant litterae pictae trium librorum initiales ita, ut
prima reserat monachum haeremitanum, in campo caeruleo, consociatis homine nudo, equo, Serpente, arbore: Ornamentis auro-pietis, in margines solii primi digredientibus, accedunt insignia gentis Dolla Torre. Littera initiali alterius libri Petrus Venetus, Diuiligod by Cooste
60쪽
ut credo, monachos stantes eloquio instituit; extremi, idem in suggesto sedens alloquitur discipulos in subselliis circumcirca
Sub fine textus: Matthaeus de Ripalia, platantinus studuit Paduae. Inde notam summi historice habendam lego: a Opus hocv inter ceteros Aristotelis commentariorum codices memoria diu gnum coeptum fuit atque completum anno Domini 1429, sum-s ptibus mei fratris Matthaei do Ripalia, placentini; quo scilicet v tempore in partibus Ytaliae claruit tune philosophorum prino ceps Paulus Venetus, nostri ordinis Eremitarum non immeritos excellentissima gloria, quem dum in selici studio paduano, Opusis istud ab eodem clarissimo ordine, intellectu potius divino quam v humRDO, compilatum edoceret, expleto capitulo quod de gustam bili nuncupatur, mors impia subripuit, et mundum tanta lucos fulgidum vidvavit, millesimo memorato, quintadecima lucea, mensis iunii, dum aurora rubetis micantes stellas caelitus enu su ret, cuius tam a posteris elucescat ..... v. Idem Matthaeus
sua manu exaravit sol. 225-226 tabulam argumentorum. Eius notitiae minoris pretii leguntur a principio. Quem codicem Ioannos Marchanova, a. 1440 emit Patavit, a. 146z coenobio s. Ioannis in Viridario ab eo dono datum legimus.
I. Caietani Thyena 'i, erpo3itio in libros tres Aristotelis de
anima, cum initiis textus aristotelini. Prologus in .: et Sicut an- v liquorum nos monet auctoritas, philosophia realis speculativan in tres partes est distincta ...u; prooemium vero operis: et Hies liber qui de anima inseribitur, est textus in ordine librorum v naturulium Aristotelis .... v ; sinit vero: st Hie terminaturo expositio libri do anima, Aristotelis, edita per samosissimum s artium et medicinae doctorem, dominum magistrum Caietanum, da Thienis do vicentia. 1448, dio 19 iunii, Paduae v. Titulos quaestionum libri de anima Aristotelis, excipit opistola auctoris Onuphrio Calabro, quas in editionibus huius operis DPatavii, Petr. Mansor, 1475, s.' - Vicentiae, Henrici do Sancto Urso, 1486, s.'J supplUt prologum : Sicut antiqvorum, nomino tamen Onuphrii