장음표시 사용
431쪽
fine velit , quanti scilicet res conserenda tempore collationis iaciendae vere aestimatur, neque adeo inuito posses ri auferri potest res ipsa. Non igi. rur ad pretium rerum, quod tempore donationis
habuerunt, respicitur, modo res dolo aut culpa lata conferentis non sit deteriorata l). Computatur itaque tota hereditas una cum conserendis, et uniuscuiusque parte constituta aut aliquid additur aut detrahitur. . t L. I. f. II. D. eod. Sed etsi tansum forte in bonis p
xernis emamFarus remittat , quantum ex collatione stius ba. bere debet, dicendum est, emancipatum saris emtulisse videri. Idem et si nomeu paterni debitoris delegauerit, via fundum remne aliam dederit pro portione bonorum, qture eonferre debuit. D L. I. a 3. L. I. g. a. D. eod. cI. O . not. b .
. DCIII. De diuisione pactorum successoriorum. Paetum successorium a in genere est iliud pactum, cuius obiectum es si coeso hereditaria, quod
vel secundum iuris romani principia, vel secundum ius germanicum consideratur. Posteriori in
casu huc vertinent i pacta confraternitatis b)α pacta ganerbinatus , et 3 ionis prolium. Priori vero in casu 1 vel hereditatem diuidendam respiciunt, pactum hereditarium diuisorium β. fies vel adquisitionem iuris hereditarii - pactum
432쪽
et vel ut tertio quis succedere possit - pa. etum successorium dispositivum f. 6o6.b vel ut unus paciscenti uim alteri succederei possit - p. iboc. adquisit. in θ.c vel tertius non paciscens alteri non paci, stenti succedat - remtutiuum s) vel renunciationem iuris hereditarii p. s. rentinnatiuum β. 6 I. 4 vel denique conseruationem iuris hereditarii
continet - conseruatiuum I. 6io. a A. COR Tivs Tr. de pactis futurae siccestianis ac praesertim de pactis. Ipomoeriae inter patrem et filios, Biturig.
et nobilium Germ. Dec. iis, quae pacta- confraternitatis ρο- pellantur, Bost. I77o. P. HAsELBERG Tr. de pactis reus, aternitatis, GOett. 1787. - ,
per hereditate digidenda, et germ. dicitur Euboedigi ei ch, illabiheuungsvertrag, et si in . scripturam redigitur sexbibelli tigsreces. Eiusmodi pactum et iure romano et iure germanico validum est, modo requisita pactorum generalia adsint. Iure Branden- burgi eo non solum scriptura semper requiritur si hereditas diuidenda summam so thal. excedit, sed etiam, si minores inter heredes sunt, iudicialiserhoe pinum diuisorium iniri debet.
433쪽
' Pacta siuccessoria adquisitiua a apud Romanos inter paganos non soluin inualida b , sed
etiam illicita erant, quoniam votum 'Flaudae mor-ris continere credebantur, adeseque non valebant, tam si alii contractui adiecta c), quam si etiam inter parente; et liberos celebrata eranti inter milites autem eiusmodi pacta non quidem illicita et inualida erant . potius heres ex tali conuentione
hereditatem militis obtinebat sed non tanquam pacta l. e. rure irrevocabili. sed potius tanquam vis,ma voluntas militis nuda, quoquo modo; sustumis, valebant , adeo ut militi etiam reuocatio erusmodi pacti semper licuerit d) Donotio vero mortis
causa huc non pertinet, nec etiam cssicit, ut inde Valor et obligandi virtus pactorum successoriorum adquisitiuorum iure, rom. defendi possit, quum non solum in pactis luccessoriis uniuersitas iuris cogitetur, 1 ed etiam ipsa donatio mortis causa heredem solum- obliget, non donantem, adeoque virtus obligandi non iam in acceptatione , quippe quae tantum ad formam rei pertinet, quam potius in sola dispositione defuncti larer.
C. A. BORNAAnae Diss. de transmisone hereditaris ex paeto sιccso io adquisitivo maxime illustrit , RIarb. I 763. H. M E Y E a Tr. quomodo ex pacto bereditas adquirenda, Frf. i6os. Εi tr. de restament. Dcce g. . P L. as. C. de transact. Si maiores XX annis cum patruo sine auunciali vestro transegistis, vel ei debita donationις eatissa sine aliqua eonditione remisistis: non idcirco, quod bocritis hereditatis captandae causa. id est De futurae successisutruor fecisse proponatis alus ei suecedentibus ius rari mira de
434쪽
862 Th. Dec. Cap. I. Sen. III.
berit. ac Id. L. de V. in L. I s. C. de Pact. L. 4. C., de inutilib. stipul. e L. f. C. de Pam conu. ram. DF. rit. L. 34. Q de
M L. I9. C. de pael. Licet auter priliatos huiusmodi scrAPtum , quo compreheuditur, ut is, qui superuixerit, alterius rebus potiatur, ne donatiuis quidem mortis causa gestae essia caciter speciem ostendat: ramen cim voluntas militum , quae super ultimo vitae spiritu, deque familiaris rei decreto, quomodo contem latione mortis tu scripturam deducitiar, vim postremi iudicii obtineat, proponasque te ac fratrem tuum ad discrimen praelii pergentes, ob communem mortis fortunam iuuicem esse pactos, ut ad eum, qui superstes fuisset, res eius, cui casus finem vitae adititisset, pertiuerent: existente condi time intelligitur ex fratris tui iudicio, etiam rerum eius eo eudium ad te delatum esse. ' o C. H. Bn EvNINO Disr. an hereditas m. e. donaripossit '
e de pactis successoriis disso Pisis.
Pactis haec successoria dies stiva dicuntur, quae dispositionem de hereditante renis non pacscentis
continent, is unus paciscentium tertio non mouescenti succedat β. 6o3 . Nominantur etiam a quibusdam restitutiva licet incongrue, ut postea ad. parebir. Ponamus autem quosdam pacisci de hereditate tertii non paciscentis, vel ille tertius certus
est, vel incestus. Posteriori in casu pacta de hereditate tertii nou nominatim descripti valida sunt, siue pretio interueniente sue gratuita ratione celebrata siue o . Priori vero vel de hereditate tertii certi Diuentis, vel iam defuncti ineuntur I. seq. . Si prius, vel tertius certus consentit, vel non. Hoe . in casu eiusmodi pacta sunt inualida b , quoniam votum captandae mortis subesse censetur , atque lpe inde est, utrum fiat et dissentiat, an ignoret, i Pactum q
435쪽
paetum inter alios de sita hereditate initum esse. illo autem in casu valet eiusmodi Factum c), modo tertius ille in hoc consensu perseueret et suam
Voluntatem contrariam non deς larauerit, quod illi tam simpliciter, quam Per testamentum postea sactum omnino licet. Q L. 3. a. D. pro scio. De illo quaeritur, si ita ineatur
scietas, vi si qua iusta hereditas alterutri obueverit, commu- uti fit, quae iusta sis hereditas ' virum quae iure bgitimo obueuit, an etiam ea, quae resumento p Et probabilius est, ad legitimam bereditatem lauatim hoc pertinere, add. L. 3. C. de donati ob L. et '. g a. D. de donat. Donationem quidem partis bonorum proximae cognatae viventis nullam fuisse constabat; verum ri qui donauit, ac postea iure praetorio juccesit, quoniam aduersus bonos mores et ius gentium fessivasser, aetiones 'hereditarias in totum denegandas respondit. add. L. a. si a. de υ. ex P. DU. L. 27. g. 4. D. ad Sci. Trebesi L. vlt. C. M pactis. E. TENTE EL Diss. de pactis super hered rare vivemis, ErL I7 ι'. o L. vlt C. de pace. De quaestione rati a Caeseriensi aduocatione iurerrogati sumus . Duabus vel pHribus persenis sperabenae bereditatis fueras ex cognatione forte ad eos detiolite ι .dae ; Faeraque inter eos inita sunt pro aduentui a bere vitare, quibus Oectati ter declarabatur, si ille mortuus fuerit, et bereditas ad eos peruenerit, certos modos in eadem hereditore obseruari, vel, si forte ad quosdam ex his heriaitatis comm dum feruenerit, eertas pactiones evenire - Sed nobis omnes hu/ua modi pactiones odi ae esse videntur, et plenae tristi si mier peircu si eventus. Secundum veteres itaque regulas sauci. πιιs, omuimodo huiusmodi paera, quae coutra bouos morest ira sunt, repelli, et nihil ex bis pactionibus obseruari, visi ira forte, de cuius here*tate pactum est , voluntatem suam
eis accommodauerit, et tu ea usque ad extremum vitae suae Darium perseveraverit. Tune etenim sublata acerbissima spe, licebit eis illi sciente et iubente huiusmodi pactiones seruare: quod etiam auterioribus legibus et eo si tutionibus non est iu- cognitum, licet a nobis clarius est iutroductum. Bibemus et nim, neque donationes talium rerum, neque hisotbecas penitur
436쪽
esse admittendas, neque alium quemquam contractum: tum in alienis rebus eontra domini voluntatem aliqniin fieri uel ' p rcisi secta temporum nostrorum nou patimur. I. R O E R iari An D Praef. V. Scia Ei,En Diss. de pacta successionisas narino ex L. MA' C. de paci. cum aliis textibus ad Fnibtis ibidemque notatis ab iurerpretibus, Ien.' I syo. Ingeniose quidem U. I. SCHOT T. erit. S. I. 6sq. Putat. solum consentum tertii non sufficere, sed eum etiam restamentum secundiam revorem eiusmodi pacti conficere debere, ast ea sententia toti orationi repugnat, et iri verbo iubente respexit Iustinianus ad Constantiis Di verba in L. 2. C. I b. de fam herese. sed si praeci. Fiei te matre bona eius inter se liberi diuiserint plactiit. Cui accedit, quod iussus etiam de eo commode dici possit qui aliorum pactiones ratas aut irritas facere . potest. Confirmat communem interpretationem texistus Bamicus: - nψῖ forte i e, de cuius hereditate Factumes, stat et Paeto consenιiat. -
De pacto successorio dispositivo super hereditare
i tertii deItincti. Sin posterius , nimirum si de hereditate tertii iam defuncti', adeo. que de hereditate iam perfecte delata aliquis paciscatur, cessio hereditatis dicitur
et haec valet, siue titulo onerosa a et pretio interireniente, siue titulo gratuito fiat. Ponamus. igitur venditam esse hereditatem, vel ea tamquam tempore emtionis venditionis iam delata, vel ram. quam nondum delata venditur. Hoc in easu vel deinde reuera desertur, vel non. Priori in casu
pactum valet si tertii, incerti cuiusdam hereditas
vendita est I. praeo. , et venditor hereditatem delatam praestare debet. Posteriori vero vel tamquam spes seu tamquam alea vendita est, vel non.
Si prius nihil praestat venditor, neque adeo ad re- situtionem pretii tenetur ι , nisi in dolo sit. Sin 'posterius cesso hereditatis nulla c) est, et cedens ' pretium
437쪽
De successisne saetitia. 86spretium restituere debet. Ido in casu hereditatem
praestare debet , et si eam praestare nequit, aestumationem et damnum praestare debet d . 'a v. A. LAvTΕn BACA DIIL ad tit. D. de hereditate velaetisne vendita. Εi. Ollicr. Diop. Vol. II. u. Is 3. . b) L. I i. D. de hered. ves ace. venae Nam hoc modo admit titur esse venditionem, si qua bere diras, es tibi em - ta: 'et qtias spes hereditatis. I um enim incertum rei veneat, ut in retibus. L. I a. Hoc autem sic tutelligendum es, nisi sciens ad se non pertinere ita vendideris. Nam tune saeriis tenebitur. add. L. Io. I 3. D. eod. o L. 7. D. eod. Quum hereditatem aliquis vendidit, esse de. bet hereditas, ut sit emtio. Nec enim alea emitur, ut iuvenatione, et similibus, sed res, quae si nou est, non contrabi
tur emtio, et ideo pretium condicetur, add. L. I. eod.
d L. g. D. eod. Quod si nulla hereditas ad venditorem per. tinuit, quantum emtori praestare debuit, ita distingui oporte. bir, ut, si est quidem aliqua hereditas, sed ad venditorem noupertiuet, ina alimetur, si nulla est de qua actum videatur, pretitim duntaxat, et si quid tu eam rem imFensum est, em
Venditor eiusmodi hereditatis per ipsam hanc cessionem heres sit defuncti, et hereditatem adquirit =. 427. not. g). Quapropter etiam heres
manet hi legatariis et creditoribus respondere tene. tur, et tantum aduersus emtorem hereditatis regres.sum suum habet a). Emtor itaque heres non fit, sed tantum ex cessione venditoris iura heredis adipiscitur. Et quamuis emtor omne ius b) vendi. toris consequatur, tamen in dubio hereditas solum aestimatur ex tempore venditionis, id est, ea emolumenta solum emtor accipit, quae tempore vendi. tionis heres iam adquisiverat in eiusque patrimo nium redegerat c , indeque emolumenta ex iure
438쪽
odorescendi et substitutionibus heredi obuentura ad
emtorem non pertinent, hisi nominatim de hoe actum sit. Licet quoque heres cum defuncto unam Personam repraesentat, atque adeo confusio iurium
et obligationum inde oriatur g. 428. , venditor id ab emtore exigere potes quod defunctus illi debet d). Ad quae alias venditor et ce
dens tenetur , ad ea quoque venditor et cedens in hereditate cessa tenetur, praeterquam quod ad euictionem singularum rerum hereditariarum non teneatur e , nisi venditio ad rerum enumera.
tionem seu indicem specialem in1ta sit; quoniam venditor non tam singulas res vendidit, quam potius ius suum sereditarium seu uniuersitatem
iuris, et venditor non nisi cedere actionem et ius defuncti tenetur. ι0 L. a. C. de bered. v. aci vend. o. 434. not. b. L. a. C. de legar.
ε L. I. D. de hered. v. aet. vend. - ut neque a aus, neque mi nus iuris emtor habeat, quam apud heredem futurum est. f. Per neu se ad venditorem herediιatis quomodo videatur ' quaeritur. Et ego puto, antequam quidem corPora rerum hereditarium nactus venditor fuerit, hactevus videri ad eum peruenisse, quatenus mandare Pores earum rerum persecutionem, actimesque tribuere. - 4. et non solum quod' iam peruetiit, sed et quia quandoque pervene 'it restiueridum s. 0 L. eit 9 I. In hereditate vendita virum ea qnautitas Oecta. svr, quae fuit mortis te ore, an ea. quae fuit, cum aditur hereditas, an ea, quae fuit, hereditas eum Muumdatur, viden. dum emit y Et verius est, hoc esse servandum, quod aerum est. Plerumque autem boc agi viderur: ut quod ex hereditate se uehit in id tempus, quo vendisio fit, id videatur venisse. g. a.
Illud potest quaeri, si etiam impuberi sit substitutus is, qui
vendidit hereditatem restatoris, an etiam id, quod ex impuberis hereditate ad eum, qui vendidit bereditatem, peruenit, ex ' emto actioni locum faciat ' Et magis est, ne veniat, quia alia hereditas est. - Plane si huc actum fit, dicendum erit, etiam impuberis hereditatem in venditionem venire, maxime si iam delata impuberis hereditata venierit hereditas. G. L. MEN-
439쪽
, De successione factitia. 86:
ditatem, ad L. 2. I. I. D. de hered. υ. acr. vend. Hal. IIII. I. Μ. G. BEs ΕκE Tr. de alienatione hereditatis ad L. a. D. de berei vel aer. Devd. ΗaI. I 774. I. L. E. Pii TT-m A N N Dis s. de iure adcrescendi ad emtorem hereditatis Mud pertinente, Lips. I78o. G. H. FEIL Diff. de iure adcrescem di vendita hereditate penes emtorem remanente, GOett. Mediit. I. B. n. 8..d L. cit. g. Ig. Quum quis debitori suo heres exstitit, eo u. sione ereditor esse desinit. Sed si vendidit hereditarem, aequissimum videtur, emtorem hereditaris vicem beredis obtinere, et id circo teneri venditori hereditatis. C. H. Bn EVN INGDiss an venditor hereditatis debitum aditione hereditatis eon. fusum recte exigat ab emtore, Lips. III a.' o L. I. C. de eviet. Emtor hereditatis rem a possessoribus sim-iu ae periculo suo persequi debet. Evictio quoque non prae. statur in singulis rebus, cum bereditatem iure venisse eonstet, iusi aliud nominatim inςer eoutrahenter conueuit. '
I. DCIX. De pactis successoriis restitutivis.
Deta successoria restitutiva ea sunt, quae pro obiecto habent hereditatem alii restituendam, idque triplici modo contingere potest i) si unus paciscens. alteri hereditatem suam promittit, hic vero vicissim promittit, se hereditatem ab altero ecce tam tertio
cuidam restituturum esse, quod quum pactum adquisitiuum pro parte inuoluat, pacta autem adquisitiua non valeant g. 6os. , etiam eiusmodi pactum iure romano non valebat. I Si quis paciscitur eum ultero, se hereditatem alterius paciscentis ab int stato, aut ex testamento Abi obuenturam tertio restituere velle. Eiusmodi pactum quidem valet, noli tamen tamquam pactum, tamquam fideicommis
sum. 3 Si ego alteri promitto, me proprias res
440쪽
meas post mortem meam tertio resituturum et hoc etiam pactum non valet M. Q L q8. g. 7. D. de legat. 3. Mater filior heredes scri erat,
et adiecit: praedia, quae ad eos ex bonu meis perventura sunt, nulla ex eausa abalienent, sed conferuent successioni suae; deque ea re sibi inuicem cauerent. Ex his verbis quaesitum est, aupraedia per fideicommissum νelicta videantur J Rupindit Sca EvoLA nihil de fideicommisio proponi. .
Paeta successoria conseruatiua Iure Romano valida suisse videntur. Namque non . loquimur de illis pactis succes riis conseruati uis, quae simul sunt adquisitiua v. c. si successor ab intestato cum alio , cuius hereditatem ab intestato consequeretur,do hereditate sibi reliquenda paciscitur a sed tantum de illis, quibus qui s. successionem persecresibi delatam , quam vero amittere poterat, sibi conseruat, uno verbo, si liberi et parentes sibi inuicem per modum Eucti causam exheredationis remittuut , hacque ratione per pactum hereditatem sibi conseruant; et quum eius modi remissio semel facta irrevocabilis ossi ,2 etiam nihil impedit , quo minus eiusmodi pactis valorem iure ro
Q Haec enim, aeque ac adquisitiua non valebant, neque obstat vir I. de legit. a. u. Dccesi. L. t 8. D. desidFr. f. 3. I. eod. L. II. C. de legit. beria. L. est. C. de emane. lib. L. I 3 a. pr. D. de L. O.
s. DCXLo De pactis successoriis renunciatiuis. Pacta quoque successoria σω iaciatiua a , quae