장음표시 사용
481쪽
De oneribus heredibus propter etc. 9O9
Froptra nuPtias obligatiovem o permittitur pes praedictas in eam causim alienore cel obligare pro modo bonestati persona, timeongruo. G. L. B o E H M E a Diff. de Iiberis 'deicommisso oneroris, GOett. i 76s.
fatu. .. vel omuibus etiam de familia confiitientibus filicita, Ieri. 737. I ira a Dorichι III Natoriarii 'litida iii Non alia
gnosciant; vid. Sanal. 7. Q. led imis merito. Λ id de l, RHMEn Oh s. so. I. F. IvNGE Uill. de mutatione sidcie. fam Alt. I 799. b) L: ior. D. de eoussit. et dem. L. 3o. C de fideicom. Cum acuti 'mi ingehii vir et merito Gre alios excellens Pa. piuianus tu suis responsi vid. L. lor. cit. statuerit, si q/iis filium suum heredem instruit, et restitutionis Fost mortem pueri Dbegit, non aliter boe videri dispisui , nisi eum filius eius siue sobole vitam suam reliquerit: nos huius sensum merito mirari ple/ιissimum ei donamus euentum. -
Tit. I. De mo tis causa donationibus et capionibus.
DCXLII. De i itione donationis m. c. Donatio mortis causa a ut verba iam indicant, est donatio in qua donans respexit ad suam mortem, indeque motiuq ad donandum desumsit b). Donatio quae mortis causa non fit, est donatio inter' visos. Utraque in eo conuenit, quod utriusque eonsensus adeoque a parte donatarii acceptatio requiratur, et quod iure anteriori in utraque traditioneeesthria fuerit. Disserunt autem inter se I quoad personam dantis, quod is m. c. donare possit, qui
482쪽
qui inter vivos donare nequit v. e. filius familias, minor etc. 2) ratione mori contrahendi, rum quod in donatione inter vivos traditio iure recentiori non amplius requiratur ad donationis validitatem, in donatione autem m. c. hac omnino, ut quidam pinan rur, etiam iure recentiori opus sit G , eum quod in donatione inter vivos nulli requirantur
testes, quibus tamen quandoque opus es in donati ne m. c. : ' denique quod in donatione inter uiuos insinuatio iudicialis interdum necessaria sit, donatio Nero m. c. hac pione non indigeat, 3 ratione est
reuum; donario enim inter vivos donarario tribuitius praesens irrevocabile, nullique poenitentiae donantis obnoxium, neque adeo exringuitur, si don tarius ante mortem donantis moritur, in donatione autem m. c. semper donanti ius riuocaui usque ad
extremum vitae halitum competit, et si donatarius ante donatorem decessit irao iure manescit. Vnde
etiam recte donatio m. c. ad νθ mne voluntistis dispositiones nudas refertur, et quamuis accepi tio, ut et secundum quorumdam opinionem tradiatio requiratur, illa tamen requisita tantum ad foria mam legalem pertinent, neque adeo dici potest, donationem . valere propter acceptationem et quoniam paetum sit, sed valet propter solam volunt tem 4isponentis. Praeterea quoque hane donatio. nem differre a donatione n ter Druos, a morte siniseus , et a donatione morientis ex dictis statim adparet.'
483쪽
ineribus heredibus Propter etc. 911
0 g. ide donat. Donationum aurem duo sint mirea: mortis' eausa, et non mortis causa. Morris causa donatio est, quae propter mortis fit si Ficionem, mm quis ira donat ut siquid btimantius et Gurigisset, baberet is, qui accepit, Au au- rem superuixisset, is qui donauit recip)erer; vel si eum donariovis poenituisset, aut prior decesserit is, cui donatum fit. L. a. D. de m. c. Au. Iuliauus tres esse Oecies m. e. dona. riouum, ait Vitam cum quis nullo praejeutis pericidi metu eonterrituς, sed fila cogitatione mortalitatis donat. Asiam eff speciem in e donationum ait, eum quis imminente perieu.is commotus ita donat, is starim fiat accipientis Leritum genus esse rivariovis ait, si quis pericula motus nou Ac det, ut palim faciat accipientis : sed tunc demum , cum mor stierit ing uta. add. L. 3 s. et 43. eod. o Quae quidem sententia specie non caret. Nam natio etiarii m. c. iure Pandectarum non valebat, abs que traditione, nisi stipulatione inita esset. Id indicat clare L. 38. D. de m. e. donas. Mortis eaussa donaturquo praesens praesenti det. add. L. 2'. 37 4a .i 43. eod L. a. s. s D. quod legat. L. I 8. C. ad L. Fale. Neque obstaret, quod L. 3ς. C. de donat. necestitas tradendi rem donatam constituta sit, quum ea solum de clois natione inter vivos loquatur. Neque magis contra invium probat L. a. D. de ρ l. aer. g. 343. not. a , ad quam prouocat HEI NE c. quum in ea solum clo titulis adquirendi dominium sermo sit. Λttamen ind. m. c. non amplius necessarium esse traditionem Propterea credimus, quod omnia negotia, quae iure antiquo per modum stipulationis solum valebant, iure recentiori, etiam Valeant nudis verbis, adeoque iure etiam recentiori donatio m. c. ab altero solum Verbaliter acceptata validitate sua non destituitur. I. E. Pii TTHANN Pr. de m. e. d. abstule licet et ignorante donararis saera, iure valida, Lips. I7M. Ei. M sic. n. i 6. Λ. G. BLAticae LisTER Dissi Vindiciae communis optinnioris de accFrariove in d. m. e. necessaria. Viteb. I7ys.
f. DCXLII. quo, cui, et quomodo d. m. c. feripossit et debeat.
Mortis causa donare potest qui facultatem testa
484쪽
mentum aut codicillos condendi f. sio. habet, excepto silio familias, qui licet neque testamentum neque eodicillos iure faciat g. si 3. , recte tamen mortis causa donat, et quidem is pecvlio profectitio et adventitio rePulari cum consensu patris a , in irregulari vero, etiam absque eius consensu b . Donarι potast omnibus illis, quibus aliquid legari
potest c . Forma donationis m. c. in eo consistit, ut non solum donaramus promissionem donantis acce Iare debear, sed etiam ut forma codicillorum adhiberetur. Codicilli enim et donarionem m. c.
continere possunt. Quare vel in codicillis publicis obuenit, vel in codieillis priuatis. Priori in casu nullis testilis opus es, posteriori vero, vel in codicillis testomentariis, vel in codicillis ab intestato. Illo in casu nulli quoque testes requiruntur, quatenus alia ratione veritas dispositionis probari pot
est. Hoc autem in casu quinque te es adesse de
Q L. as. I. de m. e. donat. Tam is qui restamentum. Dcit, quam sui non faeit, m. e. douare potest. Fιlius familias qui non potes facere resamentum uec voluntate patris, tamen m e. donare patre per mirrenιe Pors. b Non. III. C r. I. I. DAMM Diss de filis m. de poculio aduentitio irregulari etiam , m. e. disonero valetite, Hei deib. II 6o. o L. 9. D eod. Omnibus m. e. eapere permittitur, qui scialices et legata accipere putuus. . adcl. L. et 36. M. Q L. 4. C. eod Cum de m. e. donatione dubitabatur, et alii quidem linter ultimas volaurates eam posuerunt, es legaris oggregandam se eensieratur, alii autem inter donationes quae tuter vivos consistunt eam posuerant, tabirate eorum GPLO Ducimus, omnes m. e, rimatioues, flue iuxta mortem facientis fueriur cebratae, Aue Lugiore cogitatione mortis subsecinae suur, aeris millime indigere, neque eupectare publicarim Pe suorum praesutiam, et ea quae stiper butu odi movumentissimi adbiberi e sed ita res procedat, ut si quinque resibus
485쪽
De oneribus heredibus pro ter etc. 9I3
praestittib s, va in scriptis, vel si litterarum A positione alia
quis voluerit m. c. douationem facere: eti flue movumento. rum ticessione res gesta monear A mitate vallata - et timuerePettis semiaΩιr, quos ultimae habent libeν alitates ; neq .e ex quae inque parte absimilis eo iurestigatur. liare Parisi rii lii plane testes requirebantur, lallini Iaon om siriationis gratia, ut in legatis, quibuscit lana iure Dig. comis paratae erant. Unde eo minus clahitandum quind6naticines m. c. etiam in codicillis testaritentariis g. so et testameritis Privilegiatis abηque otii tria blas testibias valere Possint. l. G. BAVER I 'si deforma d. m. c. Li Ps. 176O. N
De convenientia et discovuenientia legatorum et mortis causa donationum. Mortis causa donationes iam Iure pandectarum a) DPatis comparatae et exaequatae fuerunt,
quod deinde lustinianus confirmauit b). Quare utraque conueniunt i) ratione subiecti activi et possisi I. praec. a . ratione obiecti ratione modi consi tuendi . est. , ratione adquisitionis, nempe ut dominium solum a tempore mortis testatoris transeat, nec minus f ratione effectuum intuitu actionis, quartae falcidiae, rurIs accrescendi etc. 6 ratione extinctionis. Sed si persunt adhue quaedam dimerentiae o , quo pertinent, ratione peryonae donantis, quod Mius familias non legare bene ' autem m. . c. donare possit I. cit. not. a a ratione modi, quod donatarius acre tare debeat g. praec. . 3 ratione obiecti, qlioddonatio mortis causa a ua, mam tantum donationem non plures contineat d , indeque pura et perpetua sit, quod secus est in legatis annuis β. 628. . Et hoc, quamuis iure antiquiori stipulatio necessaria ellat, valere debet iure noui ori, ces
sante licet stipulatione, ratione aquisitionis,
486쪽
quod, non sicut in legatis, ad tempus initii, sed ad s
tempus mortis respiciendum sit s) ratione ex- i. tinctionis, de qua nunc vlterius agemus.
M L. I s. eod. Pardus notat et ad exemplum legatorum cmortis causa donationes reuocatae sunt. L. 37. eod. Illud /generaliter meminisse oportebit, donationes m. e. saetas legatis ncomparatas. Quodcωιque igitur in legatis iuris es, id tu m. e. donarionibus erit accipiendum: D L. 4. C de donat. m. e. cuot. d. Praeced. . o D. FABER Disr de legatorum et mortis causa donationum disserentiis, earumque θι hodierno, GOett. I 763. Q L. 3 s. g. 7. D. eod. Sed qui m. c. in annos singulos pecuniam stipulatus est, non est similis ei, eui in annos singulor legatum est. Nam licet multa esse1ιt legata. HRHario rameu . una est, ex conditio eius cui expromissum est, semel iuruenda est. o L. II. D. eod. In m. e. donationibus non tempus doua- 0tiouis sed mortis in tuendum est, au quis capere Pupti
Quibus modis donationes m. c. extinguuntur.' Donatio mortis causa extinguitur 1 s ex insanti periculo propter quod suscepta erat, donator saluus euaserit, neque adeo reuocatione opus est, sed i o iure resoluitur a , a) si donatarius ante donatorem decessi; perinde ae δε legatarius ante testatorem moritur, unde heredes donatarii eam petere nequeunt, nis iisdem etiam constituta sit, s) sante mortem suam donationem reuocauerit, quod donanti omnino licet. Clausula de non revocavda donatione m. c. vicit, ut magis sit donatio inter uiuos b), si festamentum corruit, si nempei intestamento aut testamentariis codicillis donatio haec ei obuenit c , secus si ab eo relictae sunt, qui ab stintestato decessit, atque adeo tanquam accetarium nte lamenti tune considerari nequeunt, aut si here- i
487쪽
De oneribus heredibus promer etc. 9IS
dis institutio directa quidem eorruit, cetera amtem capitula subsistunt, ut in testamento minicio
b L. a 7. de m. e. don. Vbi ita donatur m. e. ut nullo ea. sti reuocetur, eaqμ dmandi magis es quam m e dui alio, et ideo perinde haberi debet , arque alia quaevis ruter ' Dιιιοι riuatio ; ideoque inter viros et uxores nou valet, et ideo nee fastidia sicum baber, quasi in m. e. donariove. I. mTEx ron Diss. de d. m. e per ela sutim auruxam irretιο-
combi ta ae cum m. c. Anatιone donam nis inter uiuos,
Lips. I 747. G. F. Κn Ava E Diss de d. m. c. ex primcipiis antiqui iuris germ. non reuocabili, Vileb. I 76 Mediit. I. E. n. I o Quamuis enim L. as. D. eia. dicatur: Tam is qui testamentum facit, q/uom qui non facit, m. e. donare potest, ex eo tamen probari nequit, donationem m. c. intestamento obuenientem non corruere, licet herediistas adita non sit, atque adeo testamentum corrueret. Potius veritas videtur, donationem m. c. etiam Corinruento testauiento. simul deiicere, tum quia quoad L. icit. , etiam legata ab intestato relinqui pol sunt, cum, quia donationes hae legatis sunt exaequatae. et una cum legatis amittuntur in honorum Polsetasione contra tabulas impetrata, ut hahetiar in L 18. . de b. p. c. r. licet, si testamentum falsiim dixe- rit, legata quidem corrNant, donatione' aritem m. c.
subsistant, L. s. g. II. de his quae ut indign. auf
De mortis causa caFione. Moretis causa capio a , generatim omne illadcomprehendit quod aliquis pro re mortem alicuius accipit, adeoque in genere etiam mortis causa donationem complectitur, sed in sensu magis proprio id denotat, quod propter mortem alius, quam qui liberalitatem exercet, praestatur. Sic mortis causa
488쪽
eapio adest i si quid donatur propter mortem alterius , et si quid datur, ne quis emolumentum
hereditarium relictum cuiat v. c. ut repudiet hereditatem, quod valet o, modo in fraudem legatariorum et fideicommissariorum non tendat g. s8s , s) si implendae conditiovis causa aliquis aliquid soluere duet. Ceterum mortis causa solum capere possetvt, quibus legata relinquuntur d). .
G I. F. Lo EFFLEn Diss de m. e. capionibus Lips. I7s I. D L. r8. de m. e. donat. Mortis eatis cuimus non tunc flum, emm qui suae m. e. nobis donar, sed et si propter alteritis mortem id faciat, velati si quis fido uel fratre morieute donet Mediis ea cotidiιioue, ut si conualuerit. alterurer eorum, reddatur sibi res: si decesseris, maneat apud Meuitim. o L. g. eod. Q ιi pretio accepto hereditatem praetermisis
inng. L. a. D si quis omisi. calig. siue ad substitutum peruentura fit hereditas sive ab eo ab intesato sueressisus
m. e. capere videtur. Nam quidquid propter alicuius momtem obueuit, m. e capitur. - Nam et quod a stam libero eouditionis implendae causa capitur vel a legatario, m. c. ac
emitur : et quud pater dedit propter mortem filii vel eo. gnati, m. ι cui Iulianus Arimit. Deinde et sic posse δε riare, ut si conualuerit, ree latur. d) L. 3. 34. eod. 6 4. not. c .
. Communia de legatis et fideicomm s.
g. DCXLVII. De iure adorescendi in legatis et fideicommissis.
Ius adcrescendi in legatis a obueniens ab eo, quod in fideicommissis obuenit, ea ratione solunt differt, dria
489쪽
oneribus heredibus propter erc. 9I
dissert, quod in vi toribus et fideicommissis partiem laribus solum obtuleat ius adcresceno particulare, in fideicommissis vero ovisex libus feti fideicommiseria hereditate locum habeat ius adorestendi
uniuersale f. 437. . In ceteris autem conueniunt, adeo ut t) in utroque emolumento hereditario ius . adcrescendi DLm ex praesumta testatoris voluntate,
adeoque tantum volunturium, non necessarium ob- .
tineat, a) ut in utroque ante omnia locum ha.
becli ius non decrescendi inter coniunctos in sperietales et a) deficientibus demum his coniunctis in Mecie talibus oblivent ius adcrescendi in specie imis inter disiunctos et quidem Vt supra 9. ψ38. dictum est, in omnibus legatis et fideicommiffs obtinet ius adcrescendi reale, excepto infructu, ubi personale locum habet f. 627. not. b). Ceterum hene distinguendum est, utrum partes quantae an partes quotae saetae sint. In prioribus enim. ius adcrescendi non obtinet b).
Q 1. C. ΚοENio Diis de iure accrescendi in legatis, Ala. I 736. P. I. HEisi. En Diss. de iure aderescendi in legatis semper non decrescendi, Hal I7s'. D L. r. D. de Uufr. accre1ξ RFOtier usus uetus legatus est, ita inter Uttfmιcrnarios es ius accresemii, si esuiuuetim sitvsus 'rucius relictus. Ceterum si serat atim emicuique partis rei usus ruetus sit relietus, siue dubio ius ad escendi cessat. L. I l. D. eod. Cum si gratis ab heredιbus singulis eiusim rei fruetur legatur, fructuarii seMarari vide itur nou minusquam si aἡquis portionibus duobus erinsdem rei fructus lega-xtis fuisset. Vnis sit ut inter eos ius adcrescelidi non sit. L.
I a. Cum alius ab alio herede Uti ructum vindicat. A. HAGoon T Diss. de iure aderescendi inter legatarios verbis tantum couinucios non obtinente, ad L. 3I D. de Ut r. adcr. vltrai. i 73s. C. G. STREcκEn Diff. de iure adere. scendi iu qtiautitatibus relictis etiam obriuente, Erf. II 6 .
490쪽
g. DCXLVlII. Quando dies legatorum vel fideicommissiorum eerit. Dies legati cedere a dicitur, si Deo tum incipit
deberi atque adeo legatarius ius in re beata ρυ- ne hisbet quaestum; venire autem dies dieitur, δε legatum iam hoc te ore peti et median te actione exigi potest. In legatis puris regulariter dies cedit statim a momento testatoris , atque adeo simulae destatarius aut fideicommissorius testatorem supervixit, statim legatum in suos heredes transmittit, ex-eeptio est in iuribus, quae sua natura, in heredes non tronseunt, legatis c). Hinc etiam in legatis pinνis rei restitoris propriae dicitur, dominium rei trigatae transire inse iure in legatarium d , neque adeo ad illud acquirendum opus esse traditione ab herede suspicienda, neque etiam adquisitione ipsius
legatarii, modo nee heres, nec legatarius voluntatem
defuneti repudiet. In ' legatis vero conditisnolibus et Ia die incerto relictis, dies demum cedit, F conditio existit, ' adeoque temtario ante existentiam conditionis mortuo, is nihil ad heredes transmittit. , Exceptio tamen locum habet. 3 Si conditio. tantum
in fisuorem legatarii adiecta est, ei conditio solum tempus solutionis contineto, a conditis patim pra
impleta haberi potests , s) si dignitati vel octieis
Q a LEYsER .spec. εος G. G. DIuc KLER Diss. delegato ad heredes non transeunte, Lips I 727. D L. s. D. qmviri dus ligas. Si post diem legati redentem legatarius decesserit. ad heredem suum tranfert legatum. Iliique F purum legarum est, ex die mortis dies eius cedit. Si vera post ἀ- μι legara reficia, simili modo atque inpuris die, cedit e nisi forte fuit legarum quod ad beredem nou traνιfit. Nam huius dies non ante redit, vi puta sivsifruhius sit post munum relictus. Sed si tandisione fit legatum relictum u prius dies legati cedit, quam eonditio, fuerit