장음표시 사용
12쪽
Nomina morbi haecce sunt: Aneur Ssma activum Corvis art), ΗΥ per surcosis cordis,
rationem anatomicam seculi, tria morbi nostri habemus genera: primum quidem, quo substantia cordis musculari aucta ejus caVa normam non eXcedunt; secundum, qu0 cava di Ialala; tertium, quo angustata sunt. Auctores nonnulli etiam illam murbi cordis formam, qua, justo lenuioribus cordis parietibus cavisque dilatalis, magnitudo cordis justa superatur, hFpertrophiam esse voluerunt; id quod nobis hypertr0phiae notionem corrumpere videtur: quum illam modo leIarumc0mmulationem pathologicam, qua partes organi cujusdam peculiares haud aliter augentur, ac in corp0re sano fit, neque microscopio structurae disserentia inveniri potest, hypertr0phiam Vocemus.
13쪽
L a en nec primus magnitudinem cordis cum magnitudinualiarum corporis partium comparavit atque hoc m0do invenit, cor hominis sani aequiparare sere ejus pugnum. Postea
Bouilla ud, Sanson, prae ceteris vero Bigot 1) de hac
ipsa re disquisitiones quam accuratissimas instituerunt, quibus probatum est, magnillidinem cordis variam esse in singulis hominibus, neque minus in singulis aetatibus, ita ut in senectule ceteris partibus comparatis maXima sit; cor in adolescentia magis crescere quam postea; in omnibus vitae periodis sinistrum ventriculum deXtrum superare quaque di mensione; substantiam muscularem ventriculi sinistri illa dextri tribus aut quatuor partibus esse Validiorem, corque integrum
ponderis esse S j - δ jj. His ducibus facillime comparatione adhibita distingues, num cor sit hypertrophicum, necne. Primarium omnis hypertrophiae cordis signum est sub stantia ejus muscularis aucta, quae et majoris circumserentiae ponderisque graVioris est causa. Nec Vero semper totum correperitur hypertrophicum, sed saepissime unum alterumVecaVum morbo nostro est occupatum. Quare haud ineptum videtur, de singulis singulariter disserere Hr per trophiae cavorum cordis omnium Salis raro observulae signa analomica haec sunt: volumen ter aut qualer justo est majus, sormaque sphaeram aemulatur, Unde
14쪽
efficitur, ut cor magnam caVi pleurae sinistrae partem eX-pleat, pulmo Sinister usque ad costae quartae marginem tollatur, praecordia propellantur, situsque illi sit transversus. Raro pericardium cum cordis parietibus est concretum. Frequentissima est hyperii ophia utriusque ventriculi ut que inter medicos discrepat, num ventriculus sinister, an dexter saepius morbo nostro mutetur. Nobis Vero Ventriculus sinister magis morbo inclinari videtur, quippe qui spis-4iore musculorum strato sit praeditus, majoremque suscipiat laborem in sanguine propulsando. Ventriculo sinistro hyper trophico forma lolius cordis sic mulatur, ut Ovum simulet, quoniam Ventriculus dexter relaXalus dependet. Musculi prope basin cordis valde, in apice paululum sunt spissati; eo quidem modo, ut medio in Ventriculo, ubi columnae carneae oriuntur, marima larmelur densitas. Neque vero in quavis ventriculi parte substantia muscu-haris aequo modo est aucta, sed in altera magis quam in
altera. Quod attinet ad situm in hac hypertrophiae forma,
pars aegrota columnam Vertebrarum spectat, arteria pulmonalis autem dextraque cordis auricula in marginem sterni sinistrum Vergit.
Aliter mulatus est ventriculus dexter h per troph icus. Accumulatio enim fibrarum muscularium ubique est eadem crassitudine, nec apeX a mutatione pathologica liber. Huc accedit, quod fere semper dilatatio ventriculi adest. Interdum etiam sepium cavorum cordis, praecipue vult triculorum in hypertrophium incidit, unde fit ut in 'en tri-iculum dextrum prominens eum paene compleat. Nasse hym
15쪽
perlrophiam Ventriculorum sere semper cum hypertrophis atriorum conjunctam esse dicit; id quod II ope negat, quippe cui stalus ille solis etiam in atriis Venerit in conspeclum. Quod si accidit, musculi pectinati aucti prae celeris
auriculam cordis deXtram occupant. Restat denique, ut de colore mUsculorum ae Olorum, eorumque firmitale ac structura Verba laciamus. Haud raro
sit, ut musculi c0rdis hypertrophia depravati majorem in se cando praebeant resistentiam, quam integri, sintque colore inlcnsiore; quod quidem etiam desideratur. Si structuram spectaveris, ne microscopio quidem inter musculos integros et aegrotos discrimen animad Vertes. Praeter has, quas attulimus, immutationes aliae quoque in hominibus hypertrophia cordis destinclis occurrunt, quae in unoquoque illius morbi exitu et complicatione positae sunt, Veluti Vitia ValvuIarum, ruptura uortae, haemorrhagia cerebri, insilii aliones serosae pericui dii, thoracis, telae cellul0sae subclitaneae, aliaeque,
Placet nobis signa morbi, quae ad locum asseclum maxime perlineant, celeris praemittere. Primum animadvertitur energia cordis aucta, qua non 80lum thorax, sed nonnunquam eliam totum aegroti corpus ζ0nquassatur. Praecordia valde propuIsa una cum systole eleVantur, cum diastole eXcavantur. Manu praeterea imposita extensum cordis ictum illumque senties susurrum, cui
16쪽
nomon fr emissem en t cat a ire galgelaschnurren) Laen- nec induit. Jam si quis stellioscopium adhibet, non solum hoc, sed quando cum hypertrophia dilatatio est conjuncta, etiam caput auscultantis tollitur et tunc delabitur, quod Hope nomine back-stro Le Ornavit. Valvulis integris soni cordis sunt aucti, depravalis aulem audiuntur pseudostrepitus, quos quidem Chomo I in hypertrophia qu0que simplici observal0ssecti0nibus demonstravit. ThoraX in regione cardiaca percussus per spatium bis terve majus, nc Si cor esset sanum, raucum reddit sonitum. Atque h0s signum percussorium ad diagnosin hypei trophiae adjuvandam maximi est momenti. Quod quidem attinet ad hypertrophiam cordis dextri aut si
nistri distinguendam, magis eo signa sunctionum Iaesarum, quam percussoria aut auscultat0ria pertinent, nisi forte valvularum vitia non desiderantur. Attamen his solis alumen iis nunquam diagnosis perficitur; nam Ut eo perveniamus, signorum quoque, quae eX laesis aliorum Organorum functionibus oriantur, rationem habeamus necesse est.
Inter haec palpitationes notatu sunt dignissimae, quippe quibus aegroti aut nulla ausa data, aut susceptis corporis laboribus cursu, ascensu in Scalas), animOVe perlurbato veXentur. ParoXysmi illi spontanei sere semper nocturno tempore invadunt miseros, Vehementius in hyperlrophia cum dilatatione quam in simplici, quae haud raro ab iis prorsus est libera. Cum hac cordis intensiore actione dyspnoea est conjunctu, quod arctissima inter c0r et pulmones conjunctione llacillime est explicatu. Atque haec dyspn0ea, quamvis, si-
17쪽
enti palpitaliones, iisdem proVocetur rebus excitantibus, majorque sit in hγpertrophia c0rdis deXtri quam sinistri, tamen apud homines ex simplici m0rbi nostri forma laborantes
desideratur, quam ad rem primus Hope advertit animum, quem secutus est Romberg, qui hominem per nonnullos jam annos corde hypertrophico aegrotantem, et nulladum ne in ascendendis quidem altis montibus, dyspnoea cruciatum
Dyspnoeae paroX smus haud raro rumpitur tussi initio sicca, postea mucum trahente et cruore tincta; interdum etiam haemoploe Vehemens oritur, quae signa quoque magis ad depravatum cor deXtrum quam Sinistrum pertinent. Pulsus hoc in morbo sallacissimum est signum, nihilque valet ad diagnosin illustrandam. Attamen non possumus,
quin de signo hypertrophiae ventriculi deXtri peculiari verba faciamus, scilicet de pulsu Venarum jugularium, qui quidem
sola in parte earum inferiore animadvertitur, beneque est distinguendus a carotidibus pulsantibus. Funclio nervorum, qui corporis peripheriae adjacent, etiam morbo nostro corrumpitur, quod perspicuum est o doloribus in regione cardiaca obviis, Drmicationibusque brachium unius alteriusve Ialeris occupantibus. Quae omnia secundum irradiationis et consensus Iegem optime eXplicare nobis videmur. Saepissime hypertrophia cordis auctore hyperaesthesia plexus cardiaci Angina pectoris) oritur. Siculi nervi peripherici, ita et cerebrum perturbatur,
quod vel nimia sanguinis arteriosi congestione vel retardato Venosi recessu emicitur. Cognoscitur haec laesa cerebri in tegritas doIore pulsu0so, quem aegrotus in cerebro p0silum
18쪽
esse, deorsumque inclinando aut situ horigoniali augeri dicit. Accedunt ad haec Vertigo, scintillatio, tinnitus aurium signaque apoplectica, quae omnia corde sinistro hγpertrophico frequentiora sunt quam deXtro. Praeterea reperiuntur in fili ration es se rosae tam in his, quam in illis corporis organis, quarum causa est posita in laeso sanguinis circuitu; unde qu0que essicitur, ut organa epigastrica in hypertrophiam incidant; id quod saepissime accidit in hepale. Beliquum est, ut nonnullarum culis mula tionum mentionem laciamus. cum hSpertrophia cordis dextrienim saepius color lactei lividus est conjunctus, quod congestione Venosa perficitur. Si morbus per longum tempus aderat, pallor cacheclicus corpus Occupat totum. Quamvis omnia, quue allulimus signa, in quoque homine ex corde h pertrophico lab0rante, inVenire nequeamus, tamen, nisi sorte morbi adumbrationem maneam esse Voluissemus, haud erant negligenda.
Haud dubium est, hypertrophiam c0rdis interdum esse c0ngentiam, nam n0n raro observatur in aetate puerili, in qua omnia desunt, quibus postea faciliter provocatur, uti magni corporis Iabores, animi perturbationes etc. Sin osten dere Volumus, quomodo aetate provectiore morbus ille oriatur, eo n0bis recurrendum est, quo physiologia ducimur. Nemo quidem ignorat, musculum quemque, quo maiores subeat eXerollationes, eo fieri validiorem; unde sequitur, fibras c0rdis
19쪽
musculares in eadem Versari Iege. Ita sit, ut cor seu inci
lando, seu impediendo hypertrophia amigi queat. Huc igitur
pertinent labores Vehementes, uti cursus celerrimus apud cursores), tubarum cantus; des0rganisati0nes thoracis, e. gr. scoliosis, lumen a0rtae angustalum, vitia vel insufficientia valvularum. Simili modo etiam rheumatismo depulsisque docule exanthematibus cor sit hγpertrophicum. Morbi etenim illi, postquam in valvulas inciderunt, substantia earum incrassala itaque circuitu impedito, actionem cordis magis intendunt, qua musculi immodice accumulantur. Neque aliter, nisi per vim a tergo, compressa vena caVa inferiore, jecur c0ndensatum vim habet in cor. Efficacissimae in hypertrophia cordis gignenda sunt animi perturbationes, seu eXcilantes seu deprimentes. Quis est enim, qui neget, quibuscunque animi molibus fieri, ut cor magis agitetur. Quare cerebrum per reflexionem uobis videtur excitare hypercinesin nervi sympathici sibrarum, quae motui praesunt, quam denique sequitur hyper- trophia. Magis quoque hoc firmatur eX rebus nocentibus, namque notum est animo perturbato facillime curam institutam reddi vanam irritamque. Experientia praeterea edocli sumus, nullam aetatem a nostro morbo esse liberam, illos vero homines eo polissimum
assigi, qui musculis omnino validioribus gaudeant.
Vulgo, cordis hypertrophia per Iongum tempus durat, interdum vero etiam decursum habet subaculum, quod tum assidit, si morbus acutus ad ipsam accedit.
20쪽
Eliamsi res haud impossibilis est, tamen hypertrophia nondum persecte est sanala; id quidem fieri potest, ut nimia
cordis materies valde comminuatur. Saepius autem ho*ines aegroti illo morbo varium in modum perduntur. Perscriptum Iegimus apud auctores quosdam, cor hΥ- per trophicum esse ruptum. Neque id homo aegrotus non cogn0scit, quum dicat, sese sentire, quomodo in pect0re fiat ruptura, liquorque essundatur calidus. Postea eX potestate meniis exit, lethaliquo
asphyxia deperditur. Est quidem hic morbi nostri exitus rarissimus.
Similiter atque iisdem signis raro homines hypertrophia cordis aspicii a orta dirupta pereunt. Nonnullis medicis eXperientissimis aliud insuper mortis
genus venit in conspectum, nempe per ane UrΥsma saccisor me. Endocardio enim stratisque muscularibus discissis, Iaminu pericardii, quae cum corde est concreta, solum integra relinquitur, quo cavum veniriculi dilatatur, sanguisque in hunc sinum praeternaturalem recipitur. Aneurysma quidem illud cognoscere nequis, nisi flethoscopio adhibito, quo sinitIem audies strepitum, ac si liquorem per angustum Iagenae collum vi vehemente pervehis. Vita et hic asphyxia finitur. Huncce hyperlrophiae cordis eXitum sese vidisse narrant, Puerarius, corvi sari, Schoente in. Venimus nunc ad apoplex iam cerebri, qua saepius homines, quorum est cor hypertrophia correptum, moriuntur, quamque Wi Iliams dicit oriri ex ossificatione arteriarum cerebralium, nimia earum per sanguinem arteriosum nutritione