Dissertatio inauguralis medica : de her[ete, adjecta casus, practico-memorabilis historia ...

3쪽

DISSERTATIO

IN AUGURALIS MEDICA

QUAM

GRATIOSI MEDICORUM ORDINIS CONSENSU ATQUE AUCTOILITATE,

IN MEDICINA ET CHIRURGIA HONORIBUS RITE OBTINEND1s

AUCTOR

IPSIS CALENDIS SEPTEMBRIS MDCCCXVIII. H. L. Q. C.

TYPIS IOANNIS FRIDERICI STARCE II.

5쪽

De nulla fere materia minus, quam de morbisculaneis, nobis tam antiquorum, qUam re Centiorum temporum auctores de Scriptiones, Omnibus dubitationibus fugandi doneas, ossea re ValUerVtat. Si vero morborum recens torum liaud mediocri ambitu integumenta humana a levissima inde efflorescentia ad deturpationes foedissimas corripi cernimus: Si denique compertiam est, declar- SU, temporibus, coe Iique influ tu diversitatem soramarum in sinitam oriri: Non mirabimur, Si, licet

Arabes, Graeci Rornanique, nec mi NUS A Uctores aio stri saeculi, memoria diglaissimi, in cutis assectibus variis digia oscendis, eorumque indole Scramianda operam S Ummam locarint, liticiisque nos notidiam Eo pervenisse videmus, Ut fidelis sat lueprolixa hujus morbi descriptio caligin m plane .dissipet, quae oculis adli Uc obversatur. Et ilUam turn i horis in hac re omnis aevi Nationumque cultiorum scriptoros consum fortariti Et ne a scopo aberraretii, alii ex arithe in altaria expositiones

tabulis pictis illustrandas, alii illa in Systemata re-

6쪽

digenda curariarat; neque minus, claemia recentiore duce, desquamationum propria indoles indagata est analytica via. Multi auctorum recentiorum in Co Peccariant, quod descriptiones, nobis a Graei cis atque Arabibus traditas, de morbis culaneis Don tantiam inter se, SCd etiam cum observationibus medicorum nostri aevi contialeriant, neque experientia Justa ipsi instructi, ueque repUtantes, alia saecula coelique alias cutis morborum formas gignant, necCsse CSSe. Praetereaque Partim ter- minis, in litiguas Vivas perverse et diversimodiv rsis; partim uni eidemque morbo variis deno-

minationibus impositis, verisque falsas Substituendo, b innumeros in errores inducti sunt. Ο Uamvis ta

Ineri regniam Uni Versum cutis assection Um tam vastum derma pathologorum conatibus, nostri Saeculi consortium, dilucide investigari nondum potuit, quod forsan Dianquam Plane contigerit, horum tamen clariores in hac medicinae parte Eo Progressi sunt, ut, etsi quoad classislcationem, no- 'menclaturam et Ue Saepius inter Se dissentiant, in genere tam Cn de re ipsa maxima ex Parte con Spirent. Inde animi essemus ingratissimi, si illorum, viii cXanthematibus tarn chronicis quam acutis ad classes generaque distincta reductis, descriptionibusque egregiis, artis Pictoriae ope illustratis, medicos practicos facultate ditarunt, illa, miris sub formis in tegumentis nostris luxuriantia, diurios

7쪽

etndi, indeque aptissime sanandi, merita agnosce. re dubitarem US. . Horum itaque, hoc malum, et propagatione magis magisque in dies auctum, Ct truculentis sequelis adeo nobis stanestum, adumbraturi, veStigia magnam partem prCmamus, atque Sitagialorum descriptiones opinionesque, super bac diateria collecta S,. denique, quantiam per nos Stabit, itater Se conseram Us, et medela addita, casum sin gla arena, qUEm, qui in medium Proibrretur, dignum rati Sumus, adoriam Ur. l

Ad umbratio opinionum dermapa hologorum maxime insignium, lierpetisque definitionum atque morborum, clam illo confias ortam :Celsus cum herpeto impetigineue synon imum esse putat ignem Sacrum, sub cujus Vocciet papularum lichenes herpetesque Gr ecorum comprehendit. Scribonius Liargus Zonae SoliUS, tanqUam. herpeiis, mentionem fecit. Oribasius ignem sacrum ab herpete Se Ca Dit, nominatqUe erysipelas. Illum vero ita depingit: se humor, qui herpetem gignit, aeEr est, sed si flava bilis pura influat, vehementi acrimonia

i) Cels. lib. s. cap. 23.

8쪽

herpetem exedentem sacit, qui continuam cutim cum corrosione comprehendit. Qua de re assectio ipsa herpes Dominati ir; si vero cum pituita admisceatur, alterum herpetem, qui miliaris dicitur, qui eminentias in cute in ilii similes excitat,

Actuarius: se Herpes dicitur eo, quod vi-dfatur so πειν quod est Saerpere per Summam cutem , modo hanc ejus partem, modo proXimam Occupans, qUOd Semper, Priore Sanata, propinqua 'ejias vitium excipiat; non Secus quam ignis, qui proxima quaeque depascitur, ubi Ca, quae priUS ac-cεN8a erant, deficiente jam materia idonea, prius quoque extinguuntur.' Marcellus, Nulla herpetis descriptione eX-hibita, sub lichene, mentagra qUoque Voca O, et

si b impetigine ex arithematib sque, qUorum Obi- . ter tantiam mentionem facit, herpetem intellexisse videtiar. Sed ne iusto simus longiores, Nec tranSgre dia inur hi jus libolli fines, ad eos provocamus scriptores recentiores, qui de morbis hisce proli-

Willan, Opere suo praestantissimo, iconibus

illustrato, errore S VCtertam, cum GraecorUm tumi Arabum, nec non constasiones, Per Versiones Or-

9쪽

tas expositurus, literariam antiquiorum pergnarus, de scriptorum proprietatibus utriu3que populi, aut insignibus aut vitiosis, optime tractavit, demo N-

strans, interpretes unum eundemque Cuti S mor ibum, vel pro hujus sede, vel vi,' vel denique decursu diversis nominibus saepe designasse, quod erroribus permuliss ansam suppeditaverit. Quos

sub Inottarias, omnes tam vasti regni morbos cui an eos in ordines Septem distribuit, nitentes so ma externa. habituque, quibias vero genera subdivisa male responderit. Herpetem ad bullas vel vesiculas corii. 4 refert, epiderint de elevata ortas, quae permagnae, haud satis distincte limitatae, humore pellucido stipantur atque aquoso. Pa P lis ab eo ordine, quas perexiguas, ex epidermide .in acutum acumen faStigata, natas, neque humore repletas, neque SVPpuraturas esse dicit, exclus is, talis est orta confusio , ut ille ipse et Baternania, eum sere semper Pres So pede secutus, sub liche- Dis et strophuli Volatici nomine tantum speciem herpetis descripserinet.

) Husoland desinitionem horpetis maxime

conspicuam offert.

Sauvams : ,, herpes est Papia larum congeries, seu esllorescentia ex tumoribus eNigriis, res bris, aggregatis, pruriginosis, in squamas starsuraceas, i system der prata. Heilli. B. II. Abih. I.

10쪽

Taro erias taceas, abeuntibus.' Inter papulas et pustulas solummodo hane disserentiam statuit, quod illae non suppurant, solum liae ex apicibus aliquid humoris demittunt, et denique in squamulas fiarsuraceas abeunt; hae vero suppuratione vel .crhasiis finiuntur. J. P. Frank definitioni admodum distin ctae adjungit symptomatum, herpetem comitantium, egregiam eXpositionem. DESU per humoris semper ejectionem characterem herpetis generi pro-Pritam Platat. Quae si cum essatis sequentium, de dermapathologia optime meritorum comparaverim US, Pa-

tcbit, in omnibus herpetis speciebus, quin adeo in illa, quae herpes furfuraceias, farinosus, Vel am Ultis siccus nuncupari solet, quippe hiat nil humoris edat, humorem exsudatum obvenire. Aliberi, cum de herpete furfuraceo disse. Tat, nunqUam non EXSudationem, illo inde ab ini tio observato, facile conspicuam animadverti contendit; attamen, qUibusdam in casibus oculi vi tro Armentiar, neceSSe esse, perhibuit. Lorry huic definitioni favet, dicens simul, vesiculas saepissime occultas esse. De herpete, furfuraceo s. simplice ita loquitur: ,, Haec mala

1ὶ De c. h. m. epit, liba Precis theoricliae et pratique sur Ies maladies de la