Historia opinionum, quae de sanguinis circulatione ante Harvaeum viguerint : dissertatio inauguralis medica ...

41쪽

nim valvulis rareTe possct Venas exiremitatum, quarum motu Perpetuo circulatio sacillime perturbari posset; nulΙas valvulas requirere venas Cerebri et Pelvis, in quas partes sanguinem majore sum impetu ingae di necesse esset. Ex quibus omnibus elucet, Fabricium etiam Iatuisse, Praecipuam valvvΙarum funetionem esse, sanguinis tu cor redi- tvm Oxpedire. Propius tamen ad useritat in accessum esse, ex iis etiam apparet, quae tum temporis de minore sanguinis per Pulmones circulatione disserebantuae, sub illius saeculi finem a permultis anatomis prohata. Qua in re multum intererat, ut ventriculorum septum diligentissime eXploraretur: hoc enim GaI en us perforatum judicarat aut am-PIas ceris in eo fossas in sin contenderat, quae t ritum v ntriculum sisterent. Quam opinionem falsam esse, Bor Ongarius intelligebat, qui idem Sangninem ex dextra cordis auricula in sinistram pex iΙΙ d septum transsudare negabat. Lagii nutamen Septum perforatum esse contendebat et san-gninis alteram part in e dextro cordis Ventriculo immediate in sinistrum, alteram Per art. Pulmonalem in pulmones emu ro.

g. 24. V e saΙium in eo secutus sest Mich. Ser ve tus, quod illud septum permeabile ess negabat, quo Sanguinis per pulmones circulationem probabat. Spiritus vitalis, inquit Restitui. Christianismi Ith. V. p. 169.) per anastomoses ex arteriis in venas transit, in omnibus enim corporis Partihufi, id quod Ves alius jam contenderat, Singulae , -

42쪽

nae cum singulis arteriis arctissimo si int consociatae; Per Septum, quia non permeabile est, sanguis ex dextro in sinistrum cordis VentricuΙum transire ne quit, qua re per pulmones ei iter est faciendum; ex pulmonibus autem, spiritu vitali ex aer latino Shaerico recepto, i in cor redit. TaIi modo anno 1552. Imma sanguinis per pulmones circulationis mentio facta est. Sunt quidem , qui in veteriore opere, cujus auctor Iacobus Ru es fierat, eirculationem , majorem Tecte enaTratam esse VoΙuerint, sed immerito; in illo enim operis Ioco, quo opinio ista nititur, nonnisi de spiritu vitali, por arterias toti corpori distributo agitur. Sextum sere post annum, quam Sex vetus opus suum ediderat, COIunatius minorem sanguinis eircviationem docebat, quam quidem Servetus magis perspicuam Teddehat, immerito tamen inventoris honorem sibi arrogabat. Postea copiosa de sanguinis per pulmones meatu tractatio edita est, auctore Andrea Caesalpino Aretino. Cor respirationis ope refrigerari Caesalpinus negabat, quod animalium vivorum cor in aqua frigida vi vitali mox privaretur, quam in aqua calida diutius retineret, sod sanguinem calefactum in pulmonibus refrigerari docebat. Quem sanguinemo dextro cordis Ventriculo in axioriam pulmonalem transmigrare, eX qua per crebras anastomosos in venas pulmonales V etus, in sinistrum cordis ventriculum reverteretur. Iuxta Venarum Pulmonu-lium ramos tracheao bronchia decurrere, quae astro

43쪽

1rigido venarum parietibus admoto sanguinem illis vasis eontentum refrigerarent. Art pulmonalem

Venam arteriosam Vocat, sed verae arteriae structuram ei attribuit eamque aOrtae simillimam ess ait; Venam pulmonuistin etiam a ceteris Venis non distinguohat; quibus omnilius tamen moVeri non poterat, quin sanguinem per ventriculorum septum iransudare censeret aes a I p. quaest. Peripat. Illi, V. C. 4.

saΙpinum majorem sanguinis Circulationem noss contendit. Primus quidem venam ligatam inter sine in et ligatura Iocum tumescere observahat, unde sanguinem venis in eor x vehi coΙIigebat, eam tamen rem exploratam habere non poterat, cum alvulas ignoraret, quae sanguinis Θ Venis in arte- aetas redundantiam impediunt. ΙΙΙ autem Iocus, quo de sanguinis in venis motu agit, majoremicircuΙationem eum suspicatum esse prohat Caesa I p.

de plantis, Ith. I. c. 2 p. 3.

g. 25. Quale iter sanguis in neonati corpore faceret, hoc saecuΙo diΙigentissime inquirebatur, et mox foramen Ovalo Oh oculos Venii, per quod in

embryonilius sanguis ex Venarum CaVarum atrio in

Venarum pulmonalium atrium migrat et Valvula, nor edundet, prohibetur. Hunc Sanguinis in emhryonibus decursum jam GaI nus observarat de usu Part. Ιib. 16. p. 533. Qui etiam canalem arteriosum MDVerat, quo sanguis, eX capite laetus et extremitatibus superioribus Toversus, nec quidem per Venam umbi-Ιiealem sed per venam cavam adscendentem in Venarum

44쪽

ravartim atriuria transgressus, excipitur et immediato

in vortam transvehitur. Fallo pia sobserv. p. 399.

in errore versatus, illum Canulem in cordis ventriculos pergere et sanguinem ex a ortu in art. pulmonalom dueero contendebat. Arantius foraminis ovalis Husque valvulae, In Θmbrana . t Ilud in neonato Oh-

turantis , canalis arteriosi ejusque in ligamenium mutationis historiam optimo exposuit, sed ot ille ipse sanguinem Per illum canalem ex a orta in pulmones et in cor revehi censetiat. Boia IIus tandem. Fallo piae discipulus foramen OvaI et canal in arteriosum se dei exisse gloriabatur, Ite et ei haud plura, quam Galeno, esSent cognita; immo Flio igitur illae partes ab eo nominabantur. Fabri- eius primus illas partes, excepto canali arterioso, oro depinxit, illo eodem saeculo canalis Venosus, qui inde a vena umbilicali in Venam ravam ant in venam hepati eam effunditur, accuratius explorahatur.

Vestalius eum detexit, Eusta cIi ivs depinxit, Arantius duos canales dotexit, alterum in vena portarum, alterum in Vena rava, cui posteriori rius nomen additum est Λrant. de hum. Detu, c. 14. P. 40og. 26. Ves alii temporibus aorta e cordeo sa, in adscendentem et descendentem dividebatur. Fabricius ei Eu sta e hius extra dubitationem Posuerunt, aOrtam in arcu in artoriaη earotidos et sub elavias dividi, id quod prius negabatur.

Vos alius art. eaTotides eum art. Verte liralibuΝPer anastomOSes coire cenSebat Et inde fieri, ut, carotidibus discissis. vita PoMei Porserverare . Fal-

45쪽

lopia illas anastomosos, quas descripSit, quarumque numerum anastomosi cum arteria hasilari addita ampliavit, verum esse rete mirabile judicat,at. Art. vertebralis ex COIum hi sententia, dum per soramen magnum occipitis meat, quatuor nexuras Iaaud

modiocres sistit et eum art. carotide, Cum ant. haΝilari, cum art. communicanict multifariam Con-nθXa est. Ves alius exspirando cerebrum Qxtendi ohservahat, inspirando collabi, unde colli hat, arteriosa structura esse sanguinis in cerebro re eΡ- iacula', quae arterias EXciperent. FaΙΙopia et Co Innibus sanguinis in cerebro Teceptacula ad enarum systesma Te seronda eSSe monSirahant; quam Oti Tem Vero rorebri volumen TeSpiratiouenmutari, sanguinis circulatione nondum detecta, nonnisi perperam opinabantur. Ait. pthinoi deae anterioris aliart. ophthalmica originem Eustae litus recte os tendit. Art. spinaIem aut, ex arteria cerebri pro sunda aut ex art. Vertebrali ortam et Secundum tunicam medullae spinaΙis vasculosam decurrentem, Borengarius jam Iineam alliam, eandidam forismaro observabat. Art. auricularem Posteriorem Guidius primus depinxit. Qua Via arteriae otvenae subcIa iae et axillares procederent, Ves alius et Eustae hius inquirebant. Eustachius ut Ga-Ienum venae axillaris profundae ramos non latuisse contra Ve s a 1 i u in probaret nitebatur et venae basilicae, Cephalicae et medianae anastomoses descripsit. Art. brachialis division in Eustachius non satis cognO- it, cum art. radialem et ulnarem nonnisi infra cu-

46쪽

bitum ab Eo Oriri doceret, quippe quae Saepissime supra cubitvm ah ea proscis eantur. Art.'gastro- epiploicam sinistram ab art. spleni ea proficisci, Ve- salius Dene exposuisse traditur. Vesalius et alii anatomi art. Penis profundum falso ab art. vesicali deriva erant. Eustachius plura memorabilia annotavit, de Venae aZygae, quam interdum diapIi-Cem repererat, cum Venis renatibus anastomosi ejusque divisione ad octavam 1 1 nonam Cosiam, ne Cnon do vena hemiaZyga; Venam'aZygam', quam intra peri cardium in Venam cavam transire, GaIenus docuerat, non Semper intra plerumque iamen Prope pericardium in illam Venam trans edi professus est. Λrant i us Venam aZygam cum Venis insercosia1ihus et axilaribus anastomosin inire oh- servavit.

g. 27. Herophilus primus vasorum lymphaticorum mentionem facit, quorum tamen cognitio hoc saeculo omnibus ceteris anatomiae partibus minus colebatur. Fallopia canaliculos, flavicante, humore turgentos ab hepatis superficie in pancreaspergentes luculenter conspiciebat. Ε ustachius in equis principem vasorum lymphaticorum truncum , ductum thoracicum dotexit Eust. de vena sine pari, p. 280 . Ab interiore venae subclaviae parte, inquit, in illis animalibus magnum vas descendit , cujus ostium valvula semicirculari occluditur. Idem vas albido est colore et humore aquoso

impletum. Haud procul ab originis loco in duos

ramos dividitur, qui autem coeunt neque ullo ra-

47쪽

mo emisso, primarius truncus nunc in sinistro vertebrarum dorsalium latere per diaphragma in mediam regionem lumbalem descendit, ubi valde extenditur , magnam arteriam amplectitur et, nescio

quomodo desinit. Pancreas a Fallopia glandulas

esse existimabatur, in medio mesenterio coacervatas, quae communicationem inter venam splenicam et Venam portarum sisterent. Experimentis institutis B en ς ar ius edoctus est, subtilissimos venae renalis ramulos minime, uti prius existimatum erat cum Uretere anastomosin inire, sed in substantia papillari se expandere ; per tunicam testium albugineam canaliculos quosdam migrare, Aes alius iam observabat et Graa fiana igitur vascula videtur conspexisse. Omnes sere medici cotyledones, complurium animalium placentam constituentes, inhumano etiam utero adesse iudicabant. Λrant ius eas prorsus negabat, nisi vasorum ostiis illud nomen attribueretur, qua in re cum Fabricio consentiebat Fabr. de format. se et . p. 40 . Qua ratione

laetatis placentae pars cum materna eSSet Coniuncta, tum temporis inquirebatur. Arant ius quemlibet vasorum in alterius partis vasa transitum negabat, Laurentius vasa non in alia vasa transire contendebat, sed apposita esse, quo facilius resorberent; Fabricius vasa cum alterius partis vasis per 3naStomoses coire prositebatur. In cerebri et nervorum functiones explicandas etiam haec valebant, quae Galenus de spiritibus docuerat. Animalem enim spiritum docebat in cerebri ventriculis

48쪽

secerni, arteriis enim)sanguinem spἰritu vitali impraegnatum, per cerebri gyros et sulcos in ventriculos vehi, ubi spiritus vitalis ex eo secerneretur. Berengarius plexum chorioideum cui vermium nomen addit, quasi venarum et arteriarum compositionem doscribit. g. 28. Nunc restat, ut ea commemorem, quae Guil. Harveus doctrinae de sanguinis circulatione excolendae praestiterit. Tantum quidem abest,

ut illius viri gloriae obtrectem, ut potius illam doctrinam maxime ab eo illustratam esse persuasum habeam; neque tamen sanguinis circulationem ab eo detectam judico, sed tantummodo accuratissime descriptam. Venarum valvulis enim sub medium decimum Sextum saeculum a C an ano detectis, id

quod Ves alius, Hallor, Nic. Lassar inius Scoperte anatomiche di Gio, Bait, Canani,

Ferrara 1809) testantur; multae detectiones se excipiebant. Sic Serve tum non minorem Solum, sed maiorem etiam sanguinis circulationem scivisse ex iis, quae supra dicta sunt, elucere Videtur, quamquam Halter nonnisi minorem ei cognitum fuisse concedit. Caesalpinu in etiam utramque circulationem haud ignorasso. Jac. Dougias ius Bibliographiae anatomicae specimen. Lond, 1715, p. 13 probat, qui idem Columbum Serve i veluti sui ipsius, iuventis usum fuisse, recte CenSere videtur. Id vero illorum virorum gloriae non obest, quod materias nutrientes per venas duci docebant,

cum Vasorum resorbentium functionem ne Harvetis

quidem intelligeret, qui etiam arterias cum Venis coire ignorabat. Harvstus igitur nonnisi eo de sanguinis circulatione cognoscenda optime meritus est, quod primus eam exactissime descripsit.

49쪽

Vtiae curri ulum

Ego, Beriali ardus Nathan Pariser, fidei votoris testamenti addictas, natus sum anno MDCCCVI, Oppido Frausiadi, patre optimo Ν. Ρarisor et

matre dilectissima Bela st gente Goldsaetigeriana. Prima pueritia a Praeceptorihus Privatis eruditus, Cum annum decimum quintum agorem, Vatristaviain me contuli, utii gymnaΝium Elisabethanuin, Tectore Etalero frequentavi, tum in Berotinensi zymnasio Friderico-Worderiano per hiennium studia humaniora eXerent. Anno MDCCCXXIV die XVII. mons. Aprilis ali illuKtr. Host mann t. t. ne toro magnifico civis universitatis Detuq siam atque ali illustr. Rudolphi, Docatio spectabilissimo, stilio me

dicinae studiosorum inscriptus. Lectionibus Summorum ac celeberrimorum virorum interfui. hiscoi: III. a. Henning de Encyclopaedia scientiarum

philosophicarum; III. Hegel de Logico et Meta- physice; Ιll. BOOeL11 de Taciti historiis et annalibus; Ill. Bernhardy de Horatii carminibus; IlI C. Rittor de Geographia et Ethnograpitia Asiae; IlI. a. Humboldi de Geographia physica; III. Ηayne de

Boiani eo; Ill. Ernian de calore et lumine atque doatmosphaerologia; III. Lichtonsi in do Zoologia; Ill. Herinlistaedi do Chemia tam experimentali quam Pharmaceutica, nec non de Physice; III. Mit- scherlich de chomia experimentali; Ill. linapo deost sologia, Splanchnologia et Syndesinologia, qui etiam una cum Rudoipitio artem cadavera dissecandimo docuit, Ill. Rudolphi de Encyclopaedia medica, d Anatomia c. b., Anatomia comparativa, Pathologica set do Physiologia; IlI. Eeli de Pathologia generali; Ill Νaumanti de Pathologia et Therapiaspoeiali et de Pathologia imi ventris ; Ill. Hecker

50쪽

do Semiotice; ΙΙ1. Horn de morbis psychicis; III. Rusi de morbis syphditicis; III. C. W. Ηuseland de Therapia speciaIi; III. Iuenglien de Chirurgia, tamgμnerali quam speciali, de Al iurgia, Ophthalmiatrice et Aliologia; III. Mugo de luxationibus et

fracturis, nec non de art obstetricia; III. Linti de Pharmacologia nec non de Toxico1οgia; ΙΙ1. Osannde auxilio in repentinis vitae perieulis serendo; III. Sundolin de Materia medica et de morbis cum materia; ΙΙl. Casper de arte formulas seri hendi. Clinicum medicum III. Νe uniann et III. Wolm chirurgicum Ill. a. Graeso et III. Rusi frequenta

bam.

Tentamin tam philosophico quam modico et eXamine TigorOSo coram gratioso medicorum ordine peractis, spero fore, ut dissertatione et thesibus defensis, summi in medicina et chirurgia honores in me conserantur.

Theses defendenda .

I. Corpora defunctorum non sunt ad anorganica referenda.

II. Quaeque insanimatio cum spasmo conjuncta est. III. Digestio est sera tentatio sui generis. IV Scabies ab acaris non enaScitur.

Calor qualitatis ratione mutari potest.