장음표시 사용
751쪽
rimagis descendens, quales maximo numero inter petras reperta, ,,nec praeter hunc quidquam requiratur. quam ut aqua ad scaruit Meinem, vel in antro, vel in aperto fonticulo colligatur: nihil as. luintum est, quod non essicere natura possit, ct inultis Iocis es- risecerit separata: ut coniuncta quoque ni nil habeant mirandum. Atque sic explicatum arbitror egregie, quomodo existere rati3 tonsPotuerit. Utrum conciliari ista cum libramento abdito N caeca PIinii possint 3 quod aliquando probabile nobis videbatur, iani valde
bito. Nimis aperte ille putat, aquam adfluetitem viaua sibi manunquam praecludere 'c. , 6, 36 acantham hine inde lubricam V 'xuo his quomodo ex-Plices, ut cognoscant lectores, patere. Ratio, inquit, dicendi petita est a serpente, qui est lubricus, & flevirosus, cum spiralis lin , ae figuram assumit. Sic acanthus satus stat primo lineis curuis &spiralibus, sed nulla certa figura, mox in certas figuras vocatus Per aliquantum spatii, mox iterum sine figura curuus & inflexus, nctati velorum aulaeorumque fines filamentis sericis diuersi coloris ornantur, ut mox flexuosa sint & spiralia, mox figurata &c.
S, I 6, II leg. Sic recens animi dolor. P. aaa, a, v. 3 leg. in sidera relat. & b, v. vlt. Galei. Caeteriun quod hic negabam πατ τερ ιτμων nomen a me obserias tui
festinabam. Laudaui ipse, cum vix Lipsiam ista missaetant, ira programmate quod habes de Diua Carolina Eratosthenis κατατερισμὸς , inter opuscula mythologica , physica, ethica . Galei P. 97 sqq. editos. , 2C, 4 Quae esset visita periodus explicari negabat posse Co tius. Tibi frigus de periodis, qua sunt periodi, ct quatenus pronuntiantur, dici non videtur. Age ponamus, quae tibi se rixi aperiodus; quam ego frigidam interpreter: caetera. in auctoritate manuscriptorum fere pari, permittamus lectoribus. Est tibi igitur rigida periodus, in qua ita fibi implicata pendet oratio, ut non pollini voce tanquam incisiones fieri, sed tota sit, quamuis
longa, uno spiritu contorquenda. Quaedam contra periodi, quamquam longae, tamen flexibiles sunt, ii non pendet per totas oratio. adeoque non uno spiritu pronuntiandae sunt. Mihi votabilitas non
satis conuenire rigido ; frigida porro periodra videbatur fieri ipsa Iongitudine Be productione non necessaria, qua perit & disperditur
dicentis impetus, & auditoris attentio; cum otiosa epitheta, periphrases, e Xergasiae, otiosam, tardam, & inefficacem re vera redin dant orationem, quantumuis magna volubilitate contorqueatur. 6, 2, 3 deprehensam non satis, ut video, explicata. D
prehensi quidem notio satis clara, & si quis dubitat, inspicere licet
in stil. I, II, 4. 6, 3, IOD. Io, 7, 2Q. II, 9,ao. Ergo quasi deprehensus est, qui habet eandem excusationem, veniam, commod, ratem, quam deprehensus. Qui ex tempore dicere cogitur, hoc
est enim deprehedidi, culpam coniicit in eos, qui coegerunt dicere : qui cum Regulo dicunt, quidquid peccatur, in ipsum pol- 'sunt coniicere, longas moras, corrogatos auditures &c.
752쪽
tum, in Indice monetur. p. 2 9, 7 leg. consilium. p. 26O, a, v. 2 leg. 2uiritains, ct illud add. etiam Cl. Arnigeni uinad Pa. 29, 3 Peritatus non improbare.
Pliniuin, Aderant, qui Misicinis fuisse &c. ex illo poetae ruit Ilium. Caeterum verba. Aderant qui antiquo, quem typ0graphi voeant charactere, non cursuro, debebant in conteXto Plinianae epistolae eYprimi. P. 267, I leg. HISPAN . 6. 32, 2 De h. l. nos nuper dis rare vidisti ad Quinctilianum praes. f. 9'II. P. 287, b, v I leg. gloriari. & v 8 Furta ctiam. 7, ra, a Rectum videtur tibi υμι is γαρ κακῆς se N. Nimirum ut di perdendi verbo iocole Usus est, sic etiam κωκυ 1λον vocat, te iudice, Minucium, h. e. nimis studiosum siccitatis. & salubritatis Atticae. Et sane etiam in Attici lini illa nimia affectatione inesse posse, certum est. Pendeo; & ad te transirem, nisi scirem, me tui amore etiam corrumpi posse. 7, ὲ7, 3 leg. requisierim. 7, 17 , I 3 emendator acerrimus, cum Ciceronianum esse putas, &eomparas, cum acerriino aurium iudicio, mecurn, ut in sexcentis aliis, senti S.
7, 27 Ad hanc epistolam responsiim esse a personato Gustauo Iantono in Noua Bibl. Hal. 34, a bene facis cum me admones. p. 337 , V. 8 leg. SENATVI. 8, 6, I 4 leg. aere signati.
8, I4, 6 Vis, Vir Clarissime, non tam illam distinctionem sem-rcutiarum ab uno dictarum intelligi; quae a me post Catanaeum eX-plicata est, &cui fauet s. Is: quam illam, quae propius ad quaestionem & speciein in hac epistola propositam pertinet, de qua prae sertim s. al, ubi plures pugnantes sententiae ad superandam Vnain iunguntur. Et facile tibi assentior magis ad hanc respici, quod pugnautes Vocantur, i. e. quae una consit ere non possunt, quod detriori genere ita simpliciter dici non potest; potest tamen cum reatione ad alios, qui duas eiusdem hominis sententias, uno quasi spiritu prolatas, simul probare nolunt. Caeterum in fine notae, de qua agimus, leg. Conr. 8, 23, s Pro intellexit, malle te scribis dilexit. Ego putabam significare Plinium hoc, intellexit Auitus, & assecutus est, quantuS vir esset Servianus, quam dignus obseruatione atque obsequio.
753쪽
386, b, v. I in Nubium prineipio laudari debebat Aristophanes. c. I 3, a quod pro deseruisset malis, si addicerent libri, resedisset; in eo tibi assentior. 9 , a3 , s Verbo noscitare post Cortium tribuis vim demonstra, di, ut & τῆ noscere Pan. 22, 3: non. Guo proprie hanc Potestatem habeat; sed quod insantes, pueri, plebs, cuin missumi, solent digito id, quod noscunt, suntii deinoni trare. Sic, ais, mulier, cum Pgnosceret Demolthenem, alteri demonstrabat Sc. Mihi videtur. Plautinis locis ct aliis ita stabilitam vim, quam hic tribui verbo, ut dubitare equidem non possim: demonstrandi significationem adhue desidero aliunde adseri. Certe in panegyrico quam illud conuenis,
parvulos, qui nondum Vidissent, Videre certe menti nigrit, peregrinatum adhuc Traianum, noscere h. e. cognoscere velle, interrogare
quis est y bie ne est y Iκuenes autem illum ostentare y Si noscere est oratirare, pueri & iuuenes hic idem faciunt. Epith 6, eto,i4 vorsebus hos noscitant, non profecto demonstrant; res enim agitur in
tenebris, sed aut agnoscunt, aut . quod malim, strendendo. r. quirendo, agnoscere cupiunt. Inspice Incuin utrumque. candidiss-ma anima mea, & vide an dubitare possis. Potest monstrare digito, qui noscitat aliquem ἔ sed ideo noscitare non significat proprie ἀμνκοΠstrare. Nempe neque tu hoc vis.
O. 2, 3 Non attendi ad remporum consecutionem. cum pro νη 1IMi suspicatus sum, legendum malunt vel malim. Libenter tibi, ut plurima, hoc debeo, mi Ernesti, quod festinationem emendare licet in ipso adhuc libello. Si coniecturae locus sit, maluere Velv alκerunt substituendum suerit. ' O, I 8 , 2 testimonium retribuerunt) Melius iam videtur, quod ex antiquis editionibus hic protulit Cortius pertribuexant. Cum et iam Pan. 9 pertribuistis e UOssiano dederit C . Arnizenius, Prosiliorum perbibuistis. Vtroque in Ioco ea vis esse potest, ad unum omnes, a primo ad Vltimum, testimonium inbuine. P. 4 4, a, V. 8 leg. qua statura. p. 4 8. b v. 2 leg. Parilia. ' λ ι . . . Np. 46l, a V. I leg. plurium. IO, 48, S ita emendandum censes. qnam bulentae qui sunt beneficio tuo: eleganter profecto; & quod meae coniecturae , n non praetulerim, certe nec sumn posthabere. O, SO, 4 de Bithynicis aliquem regem intelligere malle te ais. 'aerendi otium iam deest, ct sorte est hoc e numero των -πμί
Iam ad Ρanegyricum veniamus. in quo nihil tuae adnotationis nobis impertiisti ; sed tanto plura dedit Cl. Arnizenius,
cui, quod humane, S ut decet i ireras nosti as, me clam eSir, tias ago; quod a scripto se viκ ac ne vix quidem demoueri patitur, laudo , ct commode accidere Plinio arbitror; quod seorum a me sentit aliquoties, non miror ; non aegre fero quaedam Paullo In elementius dicta; si quid ipsi excidit, non exagito. Sed neque tu turum puto, ut irascatur vir humanissimus, si eodem candore,
754쪽
quo mea ipsius errata non dissimulo, eademque qua ipse in meis utitur , libertate nec mihi undique probari, quae ipse dixit omnia, profitear, & quaedam eorum hic indicem, ut statim illud quod st, s retinet quidem dignosque nos illius usu probemus; sed ortam suspicatur hanc lectionem eκ repetitis, more alias solenni, duabus literis VS in vocibus duabus perpetuo tenore scriptis ILLIVS V, cum tamen simpliciter legi debuerit illi usu. Non vereor, ne hoc probes prae ea lectione quam nos dedimus, quamque Periaonio etiam probaram, Cl. ArntZenius docet. Sed non reprehendo, quod religioni sibi duxit vir doctissimus adsumere verba, quae statim sequuntur, quam sit indignum, quorum nondum alius fundus. quam Cuspiniani editio, proditus sit. Neque non facile fero. quod 3, I aemulemur dedit, ubi nos, Livineio & Lipsio auctoribus aemuletur, quod melius nimirum intelligebam, & intellecturos speraba in alios. Plane autem laudo, quod Α, i eκ libris an riquis posuit,sed parendam est Senatusconsulto, enod &c. q. 3 tuetur vulgatum, sed ab agentibus habetur, & quaerit, Cur talis honor agentibus gratias a Traiano non sit habitus alias quoque 3 Respondeo, quia de illis priuatis gratiis non intercesserat SCtum, intercesserat de publicis. Senatui ergo honorem habet.
eum ipsus auctoritati. etiam contra naturam suam ' commodum, cedit. Firmat sententiam nostram, quod sequitur, tibi audire necesse s. p. Sai, b v. 6 a fine leg. τῆς δε πολιας. , 8 illuvi tumultum praesaevise ex ossiano libro dedit vir ealeb. quod elegans sane & vix a librarii ingenio professiun. Sie
placet, cum S, 9 ex aduersis secunda nascantur etiam ideo praefert, quia sominum statim mentio subiicitur. 9, a Non satis accurate rariones subduxi in Patricii explicatione, cum post locum Taciti subieci Verba, quis autem eonsula elavior ' Hoc enim in Traianum patrem an conuentat, Vehementer incertum est, cum non constet, an eius quoque pater, id est auus
Principis Optimi, consulatu funistus fuerit 3 tacentibus Fastis. tacente ipso Plinio. Itaque solicitor legere h. l. Credentne posteri. Patriciam,mConsulari -genitum. Nihil fuit facilius, quam conformari sibi a librario casus proximos .i I, 4 Verba, cuius pus fugatique Aec. per συνεμεν ad hostes refert Cl. Arnietentus, & non vult sub iniquissima saepe Grammaticorum tyrannide seruire. At hic quidem, quod sciain, non de Grammatica sermo est. Synesin eiusmodi, siue synthesin malimus, generosissimi quique scriptores usurparunt. Verum sententia mulis tum fit acrior. & ad satiram magis accedit, h. e. ad Plinianum in talibus characterem . si dicas, ex ipso triumpho cui hodie, cum Ambrosiano Hymno Deum iussi ciues non nunquam laudant i rellexisse homines, pulsum futatumque esse imperium h. e. eum exercitu suo Imperatoram, ut hodie Portam Turiaeam: vel Imperium
Rus ruin qui victum, pulsum, fugatum diceret, in sublimiori praesert i m
755쪽
sertim oratione, ab omnibus intelligererer, reprehenderetur sola
4. I In vexato loco de femeia Parthornm an barbarora, ν -- dat SchWarrianam coniecturam merito, sed tamen suo more Iiati,nem vulgaram retinet. & hoc modo interpretari conatur, is Iam eas res gesseras, Promer quas eodem iure ex deuicta genre agno.
semen assumere potuisses,' quo postea id fecisti de Germanis. - v de, perspicacissime vir, an videre hie aliquid possis. Sic possessi longi temporis tuetur etiam illud quod statim sequitur, & Iegit.
I , a Germaniamq=te squam cam- dirimuntque Per Me omne statiam cte. ut sit hyperbaton a parenthes . Neque tamen repugnare se ait, si quis malit breuius, Germaniam, qanm &c. Mihi ea ratio nimis contorta, & a politula illa Plinii facilitate aliena vid tur. Sed inseniosum, quod ' . . Is, a coniicit vir Cl. breaemque militiam grasi rem me emu Dtur, pro vulgato transisse. p. 333, b v. s leg. ν.
7, 3 nec non modo telorum tuamor omittit non; nee habeo. quo defendam, praeter rationem Grammaticam, quae negationem ante
vel post non Modo non omitti suadet. nisi in proximo membro albud non, vel ne qaidem sequatur. Vid. ad Quinctil. Il. I. a. Sed scilicet, si plura id genus loca inueniantur, ' asserantur, cedetinerito Grammati . Hic quidem, sublato illo non, videtur hic esse
nexus propositionum, si quis rerum venire in marens andeat, V non illud enim est nec modo telorum tuyum, sed etiam oculor- - cmiectum perhorrescat: quod sententiae aperte contrarium est.27, 4 pro quando curique . quod habent Omnes editi, recte reponit ex ΜS. andoque, eodem intellectu.
9, 4 ubi nos probabantur post Lipsium re alios, probantur Iegit. quod patior : sed quomodo nexus orationis. quod dicit, illulpustulet, non video. 23, 4 eκtr. leg. voluptatem operis sui pere.
23, s Augusta victimis eunera bene se habere nihil dubitabam dividetur enim ipsa multitudo hostiarum ad religiosam quandam reuerentiam aliquod momentum habere. sed vide, vir doctissime, acinon melius sit, quod Cl. Arnretentus e MS. Guelf. dedit angusta. Laudare poterat ad firmandam hanc lectionem infra Sa, 7. 24. a seruat eadem e ommia illa Sec. sed me nondum poenitet dedisse eadem quae. Iudicabis, uter melius. Hie nullum in Iibris praesidium esse, probe intelligis, cum neque voces separent, neque diphthongos eκ planent. cq extr. Bene legit hamus issa eomminis, pro sta aliorum. Sic etiam 2s, 4 expectatus est, quod sine mussa accommodarunt sequenti pronisumque. 26, 6 post amplectitur excidit apud nos etiam aerasis imperii, quod facile fuit. cum statim sequatur occasum vespηblicae.
756쪽
3o, 3 ineui repararique palanti amne, combinatis diuersorum emineum lectionibus dedimus; non probabile videtur Cl. viro, quos- clam librarios hanc, alios alteram vocem omisisse. Milii adhuc placet illa ratio; quod palanti, in quibusdam libris repertum, eru-clitius est, quam ut librario tribui possit: Nepararique autem & ipsum magnis auctoritatibus asseritur. Moκ3o, o pro detineriri solo dedit ex MS. clementi, quod damnare
triori ausim certe : inulto minus --
3 , I campumqve pnasemi, pro altero prosternit duriusculum
3 i. 6 Ita benesio illo nee bmirna telius N obsequens Nilas legit, Pro Hesigna r duriusculum, inquam, sed ex MSS. tamen; & itae κplicat, etiam non benigna tellus obsequens est non minus quam
33. 3 Legit Arntaenius, Nono es spectator V oestaculum factus. Vide, an non incommodum hoc habeat ca lectio, quod spectator nullo sensu etiam ad factus sic refertur. χanto lenius S propius ad Schwat Zianum codicem, e spectatore Odyaenium factus λ3s, 4 Nonaum poenitet dedisse, tot res illis Miseisi, propter
quae &c. licet illi tueatur Cl. Arnixenius : qui etiam in eo mihi non satisfacit,i quod moκ legit, perquam magna quaedam edicto T hi aduruxerat, nihilque resiquisse, nisi tibi videbatur; atque illud nisi argutum putat, & valde Plinianum. Equidem conciliare eam exceptionem, illud nisi, non possum sum verbis hoc maris arduum fa-it. Disticile est rebus, quae ad fastigium iam perductae videntur, aliquid addere: cessat admiratio, si addat is, cui reserugium consilio ost, ut addat. Cons. c. 38, I. 36, 4 Ne admittenda sit emendatio soli conte hirae debita, CLAmizenius Tribunal excogitatuis cruciatui, suspenso pede laudo an est iam ) ita tentat exponeret Tribunal illud, in quo sub superioribus Imperatoribus Iascales caussae agebantur, excogitatam rem Haini, h. e. inuentiam ad vexandos & lacerandos miseros reos, sub
optimo Principe nunc par est caeteris Sc. Non voluit profecto intelligi a posteris Plinius, si hoc illis verbis dicere voluit. Eadem puto de eo, qui iam ponetur loco,qo, I ubi retinet vitios uri, ut mihi videtur scripturam, euius- noe modi ea pecunia Rc. ct ita explicat, Quocunque iure aut nomine ad aliquem perirenerit pecunia. qs, s ponit, quod frustra sperauernnt dissimiles, pro θerauerisit uuod Gruteri & Bongarsit coniecturae debitum secuti uint caeteri. Et pulchram atque veram hie dicit sententiam contra nimiam emendandi libidinem: sed quae me tamen non deterreat, ut non malim hic legi speraverim. Nec ignoro, aoristorum Graecorum vim hahere , apud Senecam praesertim, interdum praeterita. Non multo post illam in criticos orationem, nempe ad 48, 3 ubi immanissima bellua Domitianus Vocatur, isEam, inqui elegantiam nescio autem quae elegantia sit, homini belluae nomen tribuere credo perisse apud Senecam Suas. 6 p. 36 Videbis
olivin non hominis, sed tu e suilis Editur nunc belli.
757쪽
Ased ita non satisfacit oppositio, quae apertior est Bominem autuli obeliviam. Sermo est de Antonio triumuiro . quaeritur, an tacis illum adire, illi suppliore debeat 3 Sed potesne tu, humani Trae Ernesti, hic non aliquantulum ridere Hliuae eivilis vallaisy L u dem non loquor de impuris manibus, quibus Iaceretur Seneca . . aliquis ad hunc panegyricum 9o, 6. Redeamus in viam, h. e. a. Plinium, & humanitatem. De 49, 4 dicemus ad s6. a. 49, 6 plenus ipse V ructor quod placuit Livineio, Perα- , Schwarato, mihi quoquφ, non patitur venire in Iocum compota& ασ ma plenus ipse eructaris. Et sane festinaui, eum in acto. tatione posui, e libro SchWarrit esse, quod erat e eoni ectura 49 8 peregrinae supersiti ir inseria e MS. Guel f mutat m -- nicteria, intelligitque pueros eκ Aegypto, superstitiosa procul dubio gente. Sed num superstitionis caussa arcessiti Z AJexandrinvidelicias ad alia omnia peritas nouimus. An ita pauper est Plinius. vi solius augendae orationis, ct epitheti caussa supersitionis mentionem incuscauerit Z sed hoc ipse sentit vir doctus: Re hane ipsisti mutandi caussam fuisse putat descriptoribus. Contra apud Petr nium c. Ii8 Deorum illa inmisseria per quae praecipitandus est Merpoetae stiritur, simplici coniectura, qua seuere adeo interdicit assis, in insteria mutarum it, in quo minus etiam illi assen lar. Nimirum neque ille Gronouio ι SchWarzio, mihi, cum ex optimis
a legimus omini scientis, quod seuere damnat, neque --tat, Romanum quemquam sic loqui potuisse. Sed so. s retinet vulgatum, Pod fit detestanda maritia &e. aitque, sine ulla dissicultate rem poste exponi. Iem fecisset. Nam laborarunt Uuineius, Lipsius, reliqui, qui quo fit maluerer Iaborauit Perizonius, cui videbatur Iegendum quo M. Vide, ω φελ oram,
si i legendum sit Idem tam pamns es 3 verbum es Lacue Loris psit syllaba praecedens. si, a ex MSS. dedit Magnam reiicere aIiquid &c. Cl. Amtet nius, & in loco vexatosa, a enm deorum ipse nis sis adeptus, in quo adsentitur Celeia Schwargio. Iuuat eκplicationem nolisam illud, quod obseruat vir diligentissimus Dei plur. & Deis in libris antiquis inueniri. sa, s pro abiectas legit ArntZenius optimis auctoribus obiectas.& iungit cum flammis. 's6, a Cum scripsi, non statim ad manus esse exemplum, viannm pro nonne ponatur, alterius auctoris putaui, & indubium. Alioquin enim erat in proximo, nempe 49, 4, ubi ipse dedi ex editione Salmur. i6 I. Ia num remi onibus tuis eadem segnentia &c. Quo in loco non illud modo membrum , sed reliqua omnia a num incipiunt in antiquis editionibus. Minime autem probabile est misposituros fuisse primos editores, si non inuenissent in suis libris' Verum Faber, alii, de iam Cl. Arntaenius ibi quoque non dede runt. Hic nonne ea caussa magis placuit, quia ob sequentem voca
758쪽
thm Deile Inter dictandum excidere potuisse encliticam ne arbitrabar. Caeteriam eiusdem originis, certe sisnificationis, eiusdemque fere pronuntiationis vocabula nutu & Non ita milceri certum est, ut vix unquam in interrogarionibus certuin sit, utra sit praeserenda. Non hoc intellectu occurrit etiam s3, 3 it. 63, 3.s7. 4 pro sexier coniicit Vir Cl. Her, ut referatur ad C. Mais rium. At luinc excludunt verba ipsa Plinii, qui neget de iis se agere. qui esti ante ram libertare per vim ac tumultum creati me. 6o, 7 leS. nisi ut semper obliges, obligeris. 6 i. a Sulpicor legendum, pro δει rescimi, decresnnt, priusque tetfimilitudinis tantum & comparationis esse. 6i . 8 Serugi vir Cl. & contra Sesa warZiuin i. e. codicem Parisiis ensem, ineque defendit veterem lectione in , indulgentiam tuam necessias aemuletur, ea que magis cum panegyrico laudandi genere putat conuenire. Sed si vera eli illa lectio, aemulata eIt necessitas illud, quod nondum fuit. Nonne vero indulgentis est, ea ultro dare, quae alias sola uxtorqueat necessitas y Necessitas non imitatur, non circumspicit exempla, sed ruit, rumpit, frangit, sine lege, sis
' 63, 7 pro spatiosissima iam priore editione coniiciebam legendum Deciosissima, quod in altera hac monere oblitus sum: monuit me, cum probat, vir doctissimus. Sed idem i64, non persuadet , cum praesert Vides, quam necessariam fuit. Nimis facile est apicem post fu, quo syllabam er notant librarii, periisse.' 67, 6 extr. leg. electus es. & in nota ad , a V. 3 pro Atticum, Antoninm ' 7O, 6 Sic conitituit locum mihi dubium eκ bonis libris Cl. AmtZenius: Vides enim, β quid bene fecero sciet Caesar δ aut se Rierit, testimonium reddet y Et illud Vides enim eleganter inseruire ait sententiae. At ego, culpa forte mea, elegantiam nondum video. 7ι, 3 Locum veratum hene h. e. quam proxime ad MSS. constituit; quem proponam cum intei lectis supplementis, & interpretatione nostra. Contigit ergo oculis nostris insolita ante facies. Princeps candidatur, aequi tum saequales in ea cerimonia s sma
stantes; iti tueri contigit) parem priuatis) accipientibus honorem S magistratum, Principem qui honorem illum dabat.
a Ieg. ante 'consκlis fleterat.
8O, 6 2ua nune parte liber, omisso nomine inrarum, edi curauit vir doctiis, e inutilem plane vocat vocem, quae inuito auctori o trudatur. Sed non soli Cuspiniano deberi, satis apparet ex his. quae ipse recudenda curauit
759쪽
83. 4 exre. pro tramure obstantia freta ponit transfretare, si glossa totius formulae videtur. Sic ' M. I Teporem Ponit pro torporem ex duobus MSS. contra omnes reliquos. Et facile itu fuit probare, a calore & tepore celebrat Bai.is; huc sacere teporem prae torpore, illud Vero non ostendit. ,.. 8a. 9 Illud incidat, quod, a Grutero fh Cellatio acceptum, iniunon satisfacere dixi, mutat in infriat ex MS. Guelf. de coniectura Perigonii. Aldus de alii, insidat. Fateor tamen, mihi adhuc placere meum inst; at de . 86, 6 dedit. yt maxim fructus cssi uitus est . suscepticte. nempe maxima iungit cum gloria. Nondum adducor, ut haec pracseram ei lectioni. quam eta. SchWarati libro edidi. . Nec facere rosi
9o , 6 lectionem , quam repraesentat, etsi Misar ut borios prom Mere velist. Iactantiam ait vir doctus admiratione dignam, si Plbrius se & collegam bonon viros vocet. Quid audio 3 Et voluitne Nerua promouere mimi bonos 3 vel ne calumniari videar, potuime alio re M. eos promouere, quam Gi bonos & nonne bonos vel
inde collegit, quod inuisi essent malo principi Egregia Iaus boni principis, si stlo qhiasi studio contradicendi suo antecessori proin iteat quosdam, non ve bonor, sed ut illi inuises. Deinde quorsum referemus illud, quod statun sequitur de voto latendi 8 Non ausim. ego iurare, Plinium totidem syllabis scripsisse, quod coniecit L, psius ; sed in hanc sententiam si scripsit, incommode scripsisse nego.
de melius scripsisse aio, quam, 'ut modo restitutum est. Non itam scor, mi carissime Ernesti optimo Amtaenio, quod tuetur integritatem Plinii; laudo quod non patitur pro Plinii verbis ad postestatem dari eo fata vel eruditissimorum hominum. Sed - aeras ma-aeus, & varios sententiam largiter impingi viris de sententia se piorum, propter quam solam totus ille noster arearatus Criticus adhibetur, optime meritis, illud leniter certe, & seruata 1iterarum nosti arum verecundia, animaduertenduri mihi videbatur. Hirasere, quam pro huius editionis ratione non nunquam proue has sum, dulcedine tecum, ω φίχοτης, ut alias coram solebamus, disi putandi, cuius me quasi praesentis cogitatio, quod futurum pravi, debam, stistentauit, ut non nimis iucundo labore, mea quasi vin ta caedendi, & retria tandi ea, quae manu emissa gaudelaam, at crius defungerer. Quae alias in sine epistolarum dici solent. iis facile caret amicitia nolim. Itaque vale. & mei memoriam Lipsiensibus amicis, praesertim Patrono nostro illustri STIGLIZl in viro immortaliter de patria sita merenti, commendare nedesine. Sci. Kal. Nov. cI3 Ia CC XXXVIII . , ,