Annales de l'Université de Lyon

11쪽

Indices nominum propriorum, qui cuinque Taciti operibus adhuc additi sunt, longe abesse ut omni vitio careant, Saepe viros doctos animadvertisse atque doluisse pro certo habeo. Equidem cum in eis pervoli ilandis aliquot per annos adsiduo VerSatu Sim multos errores, plurima praetermissione deprehendi praecipue vero offendebat me et impediebat 'liod, cum per eos quasi per viam investigationi proximam a compendiariam statina noscere cuperem, quid unusqui Sque locu Scontineret, in quibusdam nimio pauciora verba, quam ut rei Summam probe complecterentur, ne id quidem in ceteris, sed numero reperiebam nudos Igitur hoc nomasticon mihi componendum esse decrevi, quod in proprium tantum modo uSum USceptum, nunc, OSi quam perfectum et, quantum potui, absolutum est publici iuris facio. Quod si littorali hominibus, quorum in manu venerit, aliquam utilitatem vel commoditatem Suppeditaverit, quamquam in eo subseciva trium annorum tempora fere tota consumpsi, eum interim suopius astidium attulit labor non ita per se iucundus, lamen operae pretium me fecisse arbitrabor. Quam utilitatem cuius generis futuram 88 Speraverim, quibus rationibus praestare conatus sim, iam breviter declarandum est. Ac primum quidem unum hoc mihi propositum est, compondiariam illam investigationi viam, quam nondum re vera Suppetere modo demon Stravi poSthae reciem unitam esse viris cum historicis tum grammaticis, ut, quotieScumque eis in ali-

12쪽

quod nomen proprium a Tacito adhibitum inquirere opus sit,

conspectu locorium pleno atque ordinato et ipsius auctoris estimonio plerumque ad 3 orbum transcripto, ubi autem ea dili gentia vel inutilis esset vel nimiani excerplorum amplitudinem praebuisset, luculenter in brevius concluso certiores acile

fiant alteri quid de homine vel re vocabulo illo significula dixeris Tacitus alteri quomodo id vocabulum adhibitoritquasve ei partes in tota comprehensione tribueris . Neque aliud quidquam efficere animum induxi. Quapropter ne quis orto putet se in hoc nomastico ea quae in aliis quibusdam eiusdein modi libris reperiuntur, inventurum esse, testimonia dico quae aliunde habemus vel ex scripta vel laudata et universum hominis rei ve cognitionem ex omnibus sontibus comparatani. Actum, quod aiunt, ne aga S. Vt pauca enque praeclara exempli causa opera adseram, qui sunt in geographia curiosi, seis satisfacies Forbiger aut lepori quorum interest persona Srerum e Slarum penitus nosse, eos edocebit Pauly aut Proso-

p0graphia imperii Ionian H.

Hact0nus de consilio meo. Quod cum ingreSSUS,SSem. XSequendi via ratioque haec mihi optima visa est, ut ex eo redundare utilitas quam maxima Primum in desiniendo quid esset nomen proprium, nihil antiquius habui quam veribi vini ac significationem angustioribus terminis non concludere. Immo oos terminos latissime protuli, ut cum substantivis, quae dicuntur, nominibus etiam die otia a comprehenderem. e plura quidquid in emicon a i eum non admiserunt Gerberit Grees. id ego in hoc nomasticon recepi. eque latebor enim simpliciter, vereor no nimius fuisse videar diligontibus quidem antiqui luti indagat iril)us quil)us Soli opus me una probare Velini.

13쪽

moinde locos, in quibus CCurrebant nomina propria, totos atque integros, quantum fieri potuit transcripsi. Cur non ubi quo omnia Taciti verba Servarem, quae Cum quodam eius modi nomine Coniuncta erant aliquo vel rerum vel orationis vinculo ea causa fuit, ne immensis auctibus Cresceret libri moles, quae forsitan nonnullo offensura sit quamvis mulsa iactura foco rim. eque rursu quidquam omi Si, quod Spiam necessarium e S Sel ut Cum grammatici ribulas nomini proprio in sola coni prehensione parte intellegerent, tum iistorici de quibus quali busque rebus testimonium esset scirent et Certe admonerentur. Vbicumque autem aliquido X clusi intervallum tribus pluribusve punctis notavi clineolis curvis ea segregavi, quae de meo adieci UI Ci en, Vae, quamquam sunt in codicibus, a Tacito abludi canda videntur. In excerpendo Tacito ditione usus sum Arina lium illa, quam post is p 0rdeium Curavit Androsen ceterorum operum relliana altera , nisi quod Historia iam fragmenta de prompsi ex Halmiana quarta ' - otarum quoque, qua imi Sin paginis videas, explananda mihi ratio est ε. Quarum tria sunt genera Primum genu est earum, quae e apparatu criti eo h

14쪽

conStant in eisque, ut 3ar erat, propriorum tantummodo nominum lectionem respexi. Alterum genus est, cum librorum quorumdam loco demonstravi, qui plura de re vel homi ne requirentibus inspiciendi essent praecipueque ut i idem nomen erat duabus pluribu Sue perSoniS, operam dedi, ne Confusio exsisteret Tertium genus est, quoties Taciti capita numeravi, in quibus etsi non proprio nomine designata si res Vel persona, de ea tamen agitur. Rosi ut iis disseram de ordine, quem in universo opere atque

in singulis partibus componendis tenui. Igitur singularum

partium haec est constructio. Initio nomen inscriptum si vel nomina saepe enim Tacitu eamdem rem, saepissime eum- dona hominem variis nominibus vel varia eorumdem nominum coniunctione designat. Quam varietatem in partium inscriptionibus diligenter expressi. Loci autem Tacit ei in alius alium excipiunt, ut primi procedant qui ex Annalibus, his proximi

qui ex Bistoriis sunt excerpti servato utriusque operi libro rum ordine atque Arabicis, quo Vocamus, numeris Annalium libros Historiarum Romanis significantibus Sequuntur dein

ceps fragmenta Historiarum F), Germania Gnyricola A Dialogus Quod ad lolius nomastici distributionem

pertinet non satis esset declaratum, si lantummodo dicerem nomina secundum primarum litterarum seriem ordinata SHe. Νamque varietas, Cuius supra mentionem feci, etiam alias

quasdam regula desiderabat. In collocandis hominibus, quos vario nominavit Tacitus, eam mihi praeScripsi legem. Ut, quorumgontilicium alicubi adllibuisset, is locum gentilicio defini

tum tribuerem quorum cognomina tantum Vel praenomina et cognomina adhibuisset, eorum unumquemque etiamsi aliunde notum esset gentilicium, se eundum cognomen Vel cognominia in sila tu u Sitatissimumve disponerem Attamen

15쪽

imperatores et imperatoriae domu viros seminasque commodius milii visum est eo, qualecumque est, nomine denotatos collocare, quo nomine ab scriptoribus antiquis appellari solent. Similom in aetatis regiae hominibus rationem obsePVBVi. Praeterea, ne qui harum regularum immemor in quaerendo haesitaret, cautionem adhibui. Quicumque enim praeter regiae notatis homines secundum gentilicium suum non ordinali sunt eorum gentilicium, modo notum sit, praesto est in logitimo loco cum demonstratione loci alterius, ad quem eourrendum sit. Item, quoties in alicuius hominis appellation 1 aria it Tacitus variae appellationes Suo quaeque loco obviam Sunt, dum ne variolas infra sine unius eiusdemque capitis continea lur. - Providendum eliam erat, quomodo collocarentur plures eiusdem gentilicii vel cognomini homines. Itaque primo eos enumeravi qui nudo gentilicio vel cognomine designati sunt. deinde eos, qui praenomen quoque habent, ΡΟStrem eoS, quorum aut ex gentilicio et cognomine aut ex duobus cognomini bus constat appellatio, videlicet Servata in unoquoque genere

primarum litterarum gerie. - Denique ho monendum est. Praeter eas, quae mihi vel solae bonae vel optimae visae sunt nominum propriorum ScripturaS, Saepissime taria lectiones vel codicum auctoritate vel doctorum virorum Conieeturis com mendatas in contextum operis tellula praefixa notatas intro duxi. eque lamen in ea re in versatus sum, ut nihil omnino

mihi neglegendum esse existimarem, quippe quae multo minus ud utili tutoni pertineret quam ad curiositatem.

Scribobam Liugduni kalendis Martiis a. MDCCCC.

17쪽

AB DAGAESES 6 36. Sinnacus, quom antea insensum Aria bano regi Parthorum memoravi, patrem Abdagaesen aliosque occultos consilii ... ad desectionem trahit. 6, 37. Columen par lium Abdagaesos faZam ei paratus rogios adicit 1 iridati . 6 43 Phraates et Hiero et si qui alii ..., pars metu, quidam invidia in Abdagaesen, qui tum aula et novo rege potiebatur, ad Artabanum vertere . . . Hiero pueritiam Tiridatis increpat, neque penes Arsaciden imperium, sed inane nomen apud imbollonioxiorna mollitia, vim in Abdagaesis domo. - 6, 44 Abdagaeses regi odiendum in Mesopotamiam censebat ... Ea sententia valuit, quia plurima auctoritas penes Abdagaesen et Tiridates ignavus ad pericula erat. ABDVS. - 6 31. Parthis mittendi secretos ad principem Romanum nuntios validissimus auctor sui Sinnaces . . . et proximus huic Abdus adsempla virilitatis non desp0ctum id apud barbaros ultroque potentiam habet. - ,32. Valuit tamen utilitas, ut Abdum si uolo amicitia vocatum ad epulas lento oneno in

RITTER Ddagaesis nomen ta constanto P o ae non e essent, quem Seelli US

18쪽

Lontulo Gaetulico sub quo legioni praesuerat, periculum acos- Sit, . . . ultro damnatur atque urbe exigitur. ACADEMIΑ. - . 32 si Cicero. . . refert, quidquid in eloquentia os corit id se non rhetorum o lycinis, sed Academiae spatiis

ConSecutum .

ACADEMICUS ACADEMICI. - Philono in Academicum

Ciceronis magistrum D. - O. 3 i. od Sensu S permΟVendo S. . . dabunt Academici pugnacitatem . ACBARUS'. - 12, 12 In castra C. Cassii Syriae legati rex. . . Arabum Acbarus advenerat . . . Quod spretum fraude Acbari ... 12, i 4. Zates Adiabeno, mox Acbarus Arabum cui exercitu

abscedunt a Meherdate levitate gentili. . . ACCIA, v. ATI A. ACCIVS - . 26. Loquitur per Exigitur enim iam ab

oratore etiam poeticus decor, non Accii aut Pacuvii veterno inquinatus sed sex Horatii etVergilii et Lucani sacrario prolatus. - Asinius Pollio ... Pacuvium. . . et Accium non solum tragoediis, sed otiam orationibus suis expressit; ado durus t

ACCIVS LABEO v. CETHEGUS LABEO.

ACERRONIA J. - 4, 5. e multum erat progressa naviS duobus num0ro amiliarium Agrippinam comitantibuS, ecquis . . . Acer poni super pedes cubitantis reclinis poenitentiam filii set recip0ratam matris gratium per gaudium memorabat, cum dato signo ruero sectum loci multo plumbo graVe... Agrippina et Acerroni ominontibus lecti parietibus . . protectae Sunt ... Veruna cor

19쪽

ACHAIA ronia, imprudentia, dum se Agrippinam esse utque subveniretur matri principis clamitat, contis et remis et, quae sors obtulerat, navalibus telis conficitur. - 14 6. Agrippina observans etiam

Acerroniae necem, simul suum vulnus adspiciens. . . Testamentum

Acerroniae sequiri bonaque obsignari iubet. . . CΝ. ACERROΝlVS 6 45. Supremi Tiberio consules Cn.

Acerronius, C. PontiUS.

ACHAEI. 6, 18 Argolicum. . . Laconem e primoribus Achaeorum. ACHAEMEΝES. - 12 18. Loquitur Mithridates Bosporanus si ponto adsum. Vtere ut voles prole magni Achaemenis. ACHAIA. - 1 76. Achaiam ac Macedoniam onera deprecantes levari in praesens proconsulari imperio tradique Caesari placuit. - , O, Prorogatur Poppaeo Sabino provincia Moesia, additis Achaia ac Macedonia. - , 53. Germanicus iterum consul eum honorem . . . iniit apud urbem Achaiae Νicopolim. - , 7 Crebro questu, quod Cniis post mortem Germanici vagus intorim per amoena Asiae atque Achaiae ... - 4. 3. Civitati Cibyraticae apud Asiam, Aegiens apud Achaiam, motu terra labefactis subventum ost remission tributi in trisennium. - 4 43. Atidium Genii num praetorem Achaiae. 5, o Per idem tempus Asia atque Achaia sextorritae sunt acri magis quam diuturno rumore DruSum Gormanici filium apud Cycladas insulas, mox in continenti visum. . Auditum id Poppaseo Sabino. Is Macedoniae tum intentus Achaiam

quoque curabat. - 4, 1. Pluribus ipsa licentia placebat ... Maiores quoque non abhorruisse spectaculorum oblectamentis pro fortuna, quae tum erat . . . Possessa Achaia Asia tu ludos curatius editos ... I 5, 33. ero ... Νeapolim quasi Graecam urbem

delegit in qua promiscuas scaenas frequentur inciperet inde

initium fore ut transgressus in Achaiam insignesque et antiquitus sacra coronas adeptus maiore fama studia civium eliceret. 15, 36. ec multo post omissa in praesens Achaia, causae in incertosuero, urbem revisit - 15 45. Post eronis incendium per Asiam atque Achulam non dona tantum, sed simulacra numinum abripiebantur, missis in eas provincius Acrato ac Secundo Carrinate. -I, 23. Labores itinerum ... atrocius accipiebantur, cum Campaniae lacus

20쪽

10 CRATVso Achaia urbes classibus adire soliti Pyrenaeum t Ylpos se immensa viarum spatia aegre sub armis eniterentur. II, i Corinthi, Achaia urbo. II, 2. Igitur oram chaia setosin aulaeva maris praevectus, Rhodum et Cyprum insulaS... petebat. II, 8. Sub idem tempus Achaia atque Asia salso exterritae, velut Νer adveniaret. - ΙΙ, i. Quidquid provinciurum adluitur muri Asia atque Achaia tenus . . iuravere in verba Vespasiani). II, 3. Mucianus ... classem e Ponto Bygantium adigi iusserui, ambiguus consilii, num ... Dyrrachium pedite atque equite, simul longis navibus versum in Italiam mare clauderet tuta pone tergum Achaia Asiaque, quas inermes exponi Vitellio ... o. o. Cicor in Bruto reseri se ... neque iis doctoribus Ontentum, quorum si copia in urbe contigerat, Achaiam quoque

et Siam peragrasse, ut omnem omnium artium varietatem compleoteretur.

ACILIA' 15, 56. Lucanus . . . Aciliam matrem Suam tamquam C. Pisonis coniurationis consciam reus ipse nomina Vit). - 15,7 I. Acilia mater Annao Lucani in absolutione, sine supplicio dissimulatu.

M ACILIVS δ. - 12 64. M. Asinio M' Acili, consulibus. YClLIVS AVIOLA AVIOLA . - , 41. Andecavos Acilius Aviola legatus excita cohorte quae Lugduni praesidium agitabat,

coercuit Turoni legionario milite . . oppressi eodem A Hola luce'.

ACILIUS STRABO STRABO 4, 18 Idem Cyrenen Se reUmagebant Acilium Strabonem praetoria potestate usum et miSSum disceptatorem a Claudio agrorum, quos regi Apioni quondamaritos et populo Romano cum regno relictos, proximu quiSque pΟSSeSSOP inVISerant... ero probata Strabonis sententia, se nihilominus subvenire sociis et usurpata concedere Scripsit. ΛCRATV - 15, 45 Por Asiam atque Achaium non dona tantum, sed simulacra numinum abripiebantur, missis in eas provincias