Status particularis regiminis S. C. Majestatis Ferdinandi II

361쪽

ITER FRMAN. 33Sirandum in modum intellexera-us, intervertit. Itaque Francos urum recta magnis itineribus con-endimus ubi nundinae nos autu-aonales, admiraculum ubercs,bi-uum detinuerunt.

Inde ad Trevirensem Archiepi- copum Electorem , qui tum Con-Juentiae agebat, calendis Oftobrius accessimu . Is ubi de adventu nostro certior factus est , summo mane currum sinam misit, e familiaribus quosdam , qui in aulam uana deducerent. Praecedebant cur-m nobiles quidam , citatores hccinc mi ingressi; aliquandiu in atrio ubi stimus, multum mirantes, cur non recta intromitteremur;& nisi exploratum fuisset , ignorantia id motu, non animi perversata te ac studio peccatum , in dubie cogitabamus de discessu, errorem ia

iii eius inopinato consilio castigabamus. Tandem post longam cun-lctationem intromissi sumus; Ele-

362쪽

ctor, pauca quaedam Italice, sed in icQngrue , prolocutus mam itu 'secit, nulla fide mala nobiscum Mox multa interposita mora acilcumbere jussi jam enim multo an ' te tempore instructie mens e eranti: - '

una reliquis paulo eminentior et ijus caput duae sericae sellae claudem bant Elector Coloretum an sumptum ad abstergendas manu invitabat, accumbere in sumni mensae voluit. Quod ille paululun a honestissima modestia declinans tandem accepit seque dextrae sta et a

tim suae Elector applicuit reliquis

nobilium circum allistentibus. Sta- . tamque reliquae mense omnes Oc- cupatae nam de familia tota, nobi les, famulique mensarum, tantun ldiversitate ciborum distingueban- tur. Omnia in isto convivio citra

ullum Principis fastum vel apparatum peractari nisi quod adolestentes quadam phalerati, sed, quaa tum colligere ex moribus ivultu llice-

363쪽

ITER GERMAN. 3; plicebat, nobiles, ministrabant. Mut tu Electori ipsi mecu sermo, me Cermanic mox Latine compeblando inusitata familiaritate or un- debat.Ita biduum peractum est. Po- stremo convivio, multis verborum eliciis ad me versus,excusabat te- Imitatem suam; ne ex levi apparatu ejus voluntatem metiremur i illum loci injuria, patria frugalitae facile excusari hanc propensilia mam alibi quoque declaraturum:

roinde animum, non acta, specta- Iemus. Simul Colore tot iteras exhibuit, quas ad Magnum Ducem deferret. Quarum ut ille inscriptionem inspexit ubi Illustrissimi tantum titulo insigniebatur negavit, se ulla ratione literas illas ad Principem allaturum , illam tituli mediocritatem ejus agnitudini non

convenires a nemine aliter quam Serenissimi nomine compellatum; nec eum honorem Saxoniae vel

Brandenburgi Electorem denegasia

364쪽

se mirum, cur ille solus tam rece aeptum ab omnibus morem cavilla retur. Cum ille contra instaret, duasseveraret, conceptissimis verbi nullum Italicum Principem re centis abhinc annis alio titulo praedecessoribus suis insigni turn tum plane Colore tu refragatus est&, Literas, inquit, mittere si ladicet, alio quam me internucio miti taS; ego caput meum vocare in dis :crimen nolo, quod imminui Prin

cipis dignitatem facile passus si

Postulavit a me, liceret inspicer Saxoniae literas quibus ut inscriptum Serenissimi nomen vidit, in iduci se pas Ius est. Mitteras suas ad asse recepit, mutaturumque se fiden dedit, dummodo sciremus, id non judicio aut prava voluntate, sed emore, factum. Movebat illum pro culdubio, se, Electorem Principem, non alio quam Illusim stin ii titulo honoratum mec, si constitisset,sa-

aeoniae Ducem ampliori honore ii

365쪽

ITER GERMAN. 3 ' Hagno Duce compellatum, ulla se ratione ad mutationem propositi sui flecti passus esset.Misit tamen literas manem quibus Serenissimi nomen inscriptum erat. Caeterum nullo nos, ut reliqui , honore, aut munere, dignatus est. Pridie nonarum Octobrium Aschassenburgum ad Iohannem Schvveickhardum , ArchiepiscopuMoguntinum , Electorem , venimus. Is statim domo nos excepit, mensa uti communi voluit. Ut ad illum exhibitum literas venianus, Illustrissimi titulum conspi-iens, dubitare coepit, an reciperet, negabat iteras eas sibi scribi Praesciebat offensionis causam Coloret praemeditata oratione argute divertit a jebat, id ex antiqua consuetudine, Qvitio scribarum, propria titulorum ignorantium, evenisse . nec nomina in tali officio, sed animos, spectari se in hoc minsum, ut, quod literis deesset, prae- r. len-

366쪽

3 DAN EREMIT sentia suppleret scire illum, quant semper Magni Ducis in Religio nem, Religionis Antistites, seor sim in Electores, ossicia constite

rint vocari in dubium non deber Voluntatem ejus nec ex sola lite rarum inspectione judicandum . . Quibus verbis tempestive prolati adeo mitigatus animus Electoras ut, exceptis literis, perlectis, no ultra amplexus osculo exceperita nam ego quoque Germanice sub-l

inde illii augustissimo titulo coma

pellabam, errorem Ne tabularuna literata honorum appellatione e radebam ibatur dein in alia se limonum, varioque colloquio hora Irandi trahebatur. Ille , hilarior vultu, nos manu am prehensos ira triclinium ducebat; supra se Fabricium, me infra se ad dextra collocavit Imperitia sermonis Geta manici, qua laborabat Coloretus, omnis Electoris oratio ad me pertinebat Abi multa explorata habere licuit

367쪽

ITrR GERMAN Ilicuit de animo illius versus Imperatorem, Domu Austriacam, odio adversus haereticos malliae Regem. Quem jebat nulla ratione,

praeter aequi, atque adeo humani juris leges, rebus e Germania imi licare , quae ad illum nihil prorsus pertinerent illum requietis publicae perturbatorem plus apud il-ilii odium Austriacae Domus, qua in Religionis defensionem alere. arbitrariumne illi, Cliviae Gulice

successionem suis armis decernere quis illum ad ejus rei judicium vocaries aut qua fronte in alieno eudo alienissimus arbitrium agat fiat intrum Catholicae sidei Authori tati Ecclesiae satis non adhuc de celiasse, uis ope cjus in Germania quoque, auctis Neoburgensis raran-denburgensis finibus , partes invalescant. Haec ille libere satis considenter mihi; cui linguae similitudo fiduciam cociliaverat Responditamen ad omnia, qua potui mode- a rati Q

368쪽

3 DAN. Ret MITAE ratione, ne cincitatum ejus ani mum exulcerarem id, inter initia coeuntis gratiae , recentia ejus vulnera convellerem nihil enim illi gravius, quam subsidia fidei litistibus praeberi; quorum augmentomnia ipsis detrimento sunt. Neqsere ejusmodi sermones silentio tacita dissimulatione inhibui. Aiebat praeterea, inter Electores Ca-itholicos conventum , Legatos a summum Pontificem magnum Hetruriae Ducem mitteres, subsi- dium adversus haereticos implor ieturos inter eos secreto nuper conventiculo pera itam , conatus h stium quacunque ratione restinguere; quibus, collatis operis, hoc uni natis: studio, ut Catholicorum quoque memoriam cum viribus delerent i a Nosque instantius precabatur, per i lesuadere Duci nostro conaremur, ut, quae ille arma pro Sacrorum defensione tam gloriose gessisset, eadem suae quoque tutelaevi praesidio

369쪽

: praestaret non minoris fore laudis, lamicos defendere , quam hostes oppugnare. Post illum Turcarum arma&impetus suis finibus depel- lere quanto proclivius tam felici: bus armis domesticam pestem O-; scinderes illis famam tantum expeditionibus, nominis gloriam quaesitam lac famae simul in saluti sociorum consultum iri. Respondi ego nunquam Magnos Duces peii 1iclitantibus amicis defuit Te, quin

dignitatem eorum salutemque suis quoque armis tuerentur: scire hoc Gallias scire Trans ylvaniam scire Caesarem quoque , qui eorum armorum subsidia multis ancipitibus periculori objectis casibus acce sierit in boc laborare , quo Magnino me Religionis defensione tuea- tur proinde , de animo Principis securi in dum ipsi ac opportunum subsidii terri pus per Legato ape

His seiunonibus magna pars quo , noctis trahebatur Tandem, V utrum-

370쪽

utrumque blandissime complexu cum Aulae suae toto comitatu in cubicula deduxit. Mane venatura CXivimus Pars equis, pars curribu vehebatur. Uno curru Elector, o Ioretus, simul ego. Et repetita I rursus pro Caesare nonnulla adver sum Gallor gentiles Germanes. Quorum quaedam a nobis pronis auribus excepta multa accersitis verborum ambagibus declinata. Dum discessum paramus , aderat mihi ejus aula Praefectus,&, nomi ine Electoris torquem mihi aureum cum ess gie obtulit. Detrectavi honorema quod , soli mihi oblatus, carere invidia non posset Rogavit illi instantius, ne illam injuriata hi Principi facerem , qui illud apud

me in sui memoriam restare vellet. arrhabonem nunc ejus animi acciperem , nec tenuitatem muneris,

o egligentia ea probrarem privatisse iecretis rationibus adductum, cur seorsim mihi liberalitas illa in

reti