장음표시 사용
11쪽
uantia resilitante absque onere eunt sitis aIterius probat Ionis, 'Ia In recent. derig. 7 . num. II. Rart. 8.Ex supra deductis haud isubsistere de praehenditur motivum' principale exaduersti obiectarisblitum, quod indultum N L.
colat U. loquatur de districtu , ditione, & Dominiis, ct id
Pedemontem complectatur, atquε expresso Ducis Sabaudiae designata fuerit personaliter , seli demonstrative, non ta Xa. tiue ad tradita per Rot. eoram antic. decis39. Barbos os pellata II. num. O S. addito Uitalin. in Clement. Archiepiscopus num. 7. - 48. de Frisior , quas auctoritates refert ostia legalest Carae is Lucis de Benesse. scriberus in allegata
Causa darebinonen. Canonicatus dis. 29. num. IS. .
Faciliter quippe respondetur indulta loqui simpliciter, & limitatiue de diuri tu, ditione, & dominiis Sabaudiae absque ulla , vel minima in eis tametsi perample extensis expressione, seu mentione Principatus Pedemontani, prout fieri debebat, dciblitum fuerat, adelique realiter limitata, ct restricta apparent in districtu,ditione,& dominiis Elius Sabaudiae, ibidem dumtaxat eκ pressae: adimente etiam clem Per omnes dis scultatum ,
de disputationum ambages clara, ct aperta constitutione , seu delignatione ipsa confinium superilis memorata tam in Primo,&originario Nicolai V. indulto, quam in subsequentibus caeterorum Pontificum confirmatoriis, ut eapropter ad eu dentiam usque constet indulta intra Sabaudiam, & intra confines designatos,seu constitutos restricta fuisse,& ex vulgat , regula tanqu1m localia extendibilia non esse Ulata in reeent.
deca63. nam. 2. G 3. par. II., atque non attentis auctoritatibus
superius citatis, ct res avi d Cardis. δε Luca indicto disi. a9. de sex e. pro Rege Catholico tune scribente, firmauit in
Cosa eadem Barchino n. dec. 3 id par. 9.dec. Iclo. duplicata l. n. l .cor. Roardec. 226. ,'coram cel dec. 7. Ponderatis ad corroborationem praesertim tot, tantisque declarationibus, ct iudicatis pro Sede Apostolica hanc veritatem comprobantibus , atque unilarmi obseruantia hucusque vigente ex praedictis. Cetterum quoad intelligentias,& explicationes verborum robi. Hur,disionis, O dominiorum nulla melior , ac certior dari potest regula pro limitatione, & restrictione in praefato Nicolai Vandulto, ct confirmatoriis intra Sabaudiam, & confines ibidem designatos, quis illa, quae resultat ex Bulla Sixti lv. superexpegatiuis comprehendente Principatum Pedemontaniuno euidenti illius expressione pro oucatu Sabaudiae,
12쪽
districtu, ditione, Comitatibus, Terris, Locis, de aliis domi- iis vitta , ct citri Montanis Duci mediate, & immediate subiectis, quae Bulla manifestissime comprobat non solum sty-ium Sedis Apostolicae ita exprimendi, ubi voluit Pedemontem comprehendere, sed etiam, quod sicuti in expectatiuis hisce expressionibus comprehensius est Principatus Pedemontanus,lta expressus fuisset in indulto Nicolai V., si illud non solam Sabaudiam, sed Principatum Pede montanum comple
Similiter non subsistit, quod Episcopatus Pede montani prouideantur ad nominationem Serenissimorum Ducum, & consequenter sicuti in his obseruatur indultum Nicolai V., ita
ct obseruari debeat in Abbatiis, quandoquidem ultra qu
hoc argumentum retorqueri optime potest, quia cum materia Episcopatuum sit totaliter diuersa , ct habeat pro se particulares rationes, ct considerationes , nequit eX ea argui ad collationem Abbatiarum toto genere diuersarum , quarum seruituti ius commune uitis deprae ripi. , ibique Abb. n. IS.'3 34'Alexanae de Neuo. n. II. FCusin. in cap. Cum olim n. b. eod. ut . supplico ponderari nullam in Epi sic patibus iuxta indultum Nicolai V. obseruari formam intentionis, ct consensus Serenissimorum Sabaudia: Ducum, sed omnia geri ex silmina Pontificum benignitate , qui petitionibus annuentes, quandoqud voluerunt tribuere honorantiam Sereni sis. Ducibus, ut E scopos gratos ad eorum petitionem haberent pro euitandis in conuenientibus, quae e X non gratis, nec acceptis Episcopis Principes sibi licere contendunt ex traditis per Frasso. de iurgatronuI. cap.6. n.qI. Hae tamen prouisiones abique formulis nominationum factae , neque aliqua desii per intentione, seu consensu ad normam indulti expressis nullum ius educere valent, tametsi ad petitionem Processerint , cum reserantur ad dicta in honorantiam, &ad considendum de gratis, & benevolis Pastoribus iuxta ea, quae
Quae benignitas Sanctae Sed is in prouisonibus quandoque ad petitionem pro simplici honorantia factis, indubitata rema net ex pluribus in facto relatis, ex quibus prlibatur Sed Apostolicam consueuisse etiam ad libitum Cathedralibus Pe-
13쪽
de montanis liberθ prouidere tam antiquis, qu1m modernis temporibus , ut constat ex epistolis Cardinalis de Ossat te , ex prouisionibus ipsis, dc aliis allegatis, inter quae valde notabilis est fu pplicatio formalis data pro Episcopatu Alben. , de qua in Sum. μω.39., & prouisio Episicopatus Uercellensis ab
Innocentio xl. san. me emanata, in cuius vacatione Sereni sis.
Ducissa scripsit pro R. P. D. Ripa , cumque ex tenore epistola: compertum suis set Ducales Ministros non sormulas supplicationis merae gratiae adhibuisse, epistola de mandato Sanctissimi restituta fuit sub protestatione, quod non recipiebatur tan- qua in totaliter aliena ab usu, & iure in controuersis liberae prouisionis ad S Sedem pertinentis, ct iniunctum fuit Nuncio, quod eisdem resurret magnae gratiae tribuendum esse, si Ponti- rex deserret supplicationibus Serenissimorum Ducum, ita ut ubi vel minima detur umbra alicuius p rq tensionis, Pontifex necessarib debeat de alia perina prouidere ut in Summ.ππ. s. sibi se Aperta si pol la lettera si e questa trouata stritta in amantera,come appunto do urebbe scri uersi, quando S. A. ira uulsu dritto di presentare,d nominare,e pure e certo,che non ha P A. S., ne nisi ha pretetis iratiore lai Uritto , ha percilire.
' cato grad'ammiratione a S.Sat ita &c. ha ordinato, che si reda 'ista lettera at medesimo Abbate, con farto auuertito deli 'err re,come si e essequito - Rursus - Potra insinuare a colesti Ministri, che non sperino mai di conseguire quest'intento, Egratia grande,quando Nostro Sig- deserisca alle preghiere is dei Duca di Savola, ina se vorranno dar'ombra di pretender lo,cira S.Santita cost retia a prouedere d'altro seggetto: Quibus attentis agnita veritate Sereniss. tunc Ducissa pro gratia supplicauit,& obtenta,eo titulo se illam habuisse profesta suit, ut habetur in Sum.n. i. erga .ibi - protestando se te per gratiacosi speciale infinitamen te obligata - Prout etia eadem veri tatem agnouitMagnus Cancellarius Boschetius, qui in instructione , quam dedit Comiti Prouanae iam in Urbe Res denti,
aduertendum ait non esse de Episcopalibus ad Abbatias desumendum aliquod argumentum in illis verbis- Anco si de-ueau uerti redi non cauar 'argo mento per te Abbatie da quello,che si pratticanei Vesco uati,perche questo polrebbe nuo cere alii Vestouati in luogo di giouare ali ' Abbatie, traitan do si con persione accortissime molio gelose de i loro auataggi. iod autem in Episcopalibus Pede montanis nullum aliud ius Sereniss. Sabaudiae Duces habeant, quamquod ex benignitate Summorum Ponti sicum pro tempore eisdem indulgetur,com-
14쪽
praetenditur ex libera pensionum impositioiae solita, ct conis sueta in eisdem practicari a Pontificibus pro eorum libito, Rad fauorem quarumcumque per senarum, ut in specie fuit ob seruatum tempore sa. me. innocenti j X l. eodem m. o.
is ibi anto alia pensione auuerta V. S. a non caricarii di,, stri uerne qua, perche Sua Santita la virole imporre a suo in o- ,, do, e daria a chi te piace, come e di ragione, e come hanno,, Pratticato sem pre i siroi Predecestari in Epitho patibus
cnim Regiarum nominationum, vel pensiones non imponuntur, vel tantum ad camdem nominationem, per ea, quae tradit Fra de Aeg. patronat. cop. II. num. II.
Ninusq, refragatur,quod in indultis,de quibus agitur fuerint de Rutati Executores Episcopi Nicie n. Asten.& Taurinen., ct sicta pro Ducatu Sabaudiae,quam pro Pedemontano Principatu in eis compraehensis: Nam obiectum procederet, si haec designatio adsuisset in Indulto Nicolai V., cum autem ea legatur in cetteris de expectatiuis loquentibus,pro eisdem veri sicantur Executores praefati, non pro Indulto Nicolai V., quod cun confirmatum fuerit cum suis expressionibus,& confinibus ibiadem constitutis, ct pro Abbatiis expressis, non potest extendi per Executores datos ultra terminos ibidem praes riptos,signanter quia in indulto Gregorij XIlI. deficit Episcopus Taurinensis, R idet, ex hoc procedere non deberet in Sabaudia: Vertim ultra praedicta obiectum remouetur, dum ex his delegationibus executorum nil argui potest, utpote qui si lent ad liberum Partium beneplacitum apponi, veluti testantur Garet. de Hene .part.6. cap. 2. num a. mvden. de Ab GaIGr. lib. I. cap.3. num. G 37. Ros de execut. Litter. Ponooc. lib. I. cap. a. num sero. Carae de Luco D Bene M.
Nec parithr subsistit suppositum, quod Henricus v. obtinuerit Iulio III. confirmationem luris nominandi, quod habebant Principes Pede montani, & Sabaudiae Duces. Nam hoc assem
tum indultum non exhibetur, ut quid contineat, ac quomo, do conceptum fuerit appareat, neque eius tenor refertur Pet
Gallos Doctores, qui omni cum diligentia Regia Indulta is, ct perquisiverunt, & registrarunt, imb Cardinalis de Ossa ite Epist. 3oi. ex preis e profiteri videtur, quod de hoc indulto Henrici l l. nil aliud constabat se Se non quello Sua Maesta ire ,, baueua scrlito di pallaggio, ct in altro proposito per lettere,, de' 29. Settumbre i 33q. Et aduersus praedictum Indultum. vi deducitur ad intentum, de quo est praesens quaestio super
15쪽
Iure nominandi in Abbatiis Pedemontanis urget duplicata Iinuerisimilitudo, seu moralis impossibilitas: Prima nemph deducta ex eo , quod idem Iulij lv. Anno Iss . Priuilegia Duci Sabaudiae confirmauit,9 praecise Indultum Nicolai V. cum sitis expresso nibus confinium, Onan inti autem inuerisimile est, seu verius impossibile, quod idem Ponti sex eodem sere tempore super eisdem indultum concesserit, & Duci Sabaudiae,&Henrico II. cum id prorslis implicantiam quandam,& contrarietatem importare videatur: Altera inuerisimilitudo , immo impossibilitas videtur resultare ex eo,quod idem Henricus I per suum Regium Diploma Summar. Αῖ. damnauitamquam abusum praetenim Ius nominationis, ct declarauit liberam collationem ad Sanctam Sedem spectasse, & spectaret quare videtur omninti impossibile, ut idem Princeps , qui pu, blich, ct palam hoc damnauerat, vel obtinuerit antecedenterihoc Indultum, vel potius eodem tempore, atque etiam omni-nb inuerisimile est, quod Iulius III. concesserit Indultum con- temporaneum praedictae declarationi, & quidem mere gratuitum , ct Iiberale abIque una 'cauo , vel necessitate ad id
tunc urgente, quae inuerisimilitudines, imb impossibilitates, vel Indulti huius existentiam funditus e X cludunt, vel certis pro eo, ad quod deducitur circa praesentem quaestionem nil prorsus illud facere concludendum esse suadent, cum non constet quid contineat, urgente etiam contra illud regula communi, quod Privilegium non eXtenditur de persona ad personam cap. Sane de Pris Di
Quae dicuntur de Litteris executorialibus , sed placitoriis quandoque expeditis, nihil prorshs inserunt ad Ius nominandi, eo quia implorantur ii Prouisis post collationem, I Bullam Sed is Apostolicae, nd in assequenda possessione aliquod impedimentum inueniatur, ut aduertit Amadde Font. inter tract. --
decifi3I. n. i. Quae praxis, ct abusus placitandi, ut dicunt, executionem Litterarum Apostolicarum, sud procedat ex ea opinione, quam habent Laici iudicandi de possessorio etiam Beneficii in temporalibus, siud ex quadam indebita extensio ne ad beneficia ordinaria illius executorialis, seli placitoriae Principibus competentis ratione Feudorum a Beneiaiatis,suli prouisis possidendorum , de qua Fontaneia. decis thalon. 3 I. num. 23. Attamen hoc certum est, quod huiusmodi Lit terae e Xecutoriales tamquam petitae, vel Provisis, vel ab
16쪽
eorum Procuratoribus absque ulla sicientia Pontisichiis in nulla consideratione haberi merentur, potissime quia constat Sanctam Sedem huiusmodi placitorijs, quoties ad notitiam deuenit, semper obstitisse, imbad processus deuenisse scirmatos pro decernendis Censuris, & istis auditis cessasse priete sones placitoriarum, sed executorialtu, prout plenis iustifica-as. ibi - La Santita Sua per ῆ- ,, dissere ait obligo suo pastorale, e dulla propria coscie a se stra bene, e con infinito suo disgusto necessitata I riparare is, ,, come sera senZa tardanZa ver una tali attentati, e pregruditi iis con i rimedij della Scommunica, e delle Censire Ecclesiasti, ω che inuiolabit mento incorse dat mede simi Ministri. Rursus,, ibi - Si leueranno ii sequestri, e tuite te nouit, Sc. senga in ,, che dalli Procuratori si ricorra a questa Camera Ducate, e siri prendano Leixere placitorie, che si pretendeuano. Furono,, leuati i sequestri &c. seneta che si sia ricorsis a questa Camerata Ducale, d ad alcun'altro Ministro per te Letiere placitorie , ,, che si preten deuano - Et de facto nouae non sunt Censurae
S. Sed is in similibus casibus, υt nuphr vidimus in Taurinen. ε bbatiae 2S.Ianuarsi, G II. Nouembris i 68 i. a 9. rius I 68 a. cordmbo:me . Rondumno. Et superabundat ad confundendum Omne argumentum hinc desumptum,quod
certi Iuris sit has placitorias esse proralis indebitas , ct illicitas
in materia beneficiali, ex eisque etiam incurri in Censiuras comminatas per Bullam in Coena Domini, ut reprobato Nesauro probat g M. et istonin.var.resob. .resisIGub nain. a. fers ex quibus, ct tradunt DD. communiter, ac signanter I linian eap.Ecclesia S mariae n. a. de Connit. Naard. in Sulla
Denique non merentur attendi aliciuae doctrinae in contrarium allatae. Nam Put.dec. a 3 sed as.ών. a. loquitur de Dioecesi Gebennen. , quae sita est non in Pedemonte, sed in Sabaudia, veluti testatur va confa33.col. propὰ medPerfoidemur etiam.
Crescent.dec. I q. deprobat οπ. Q Germon. de Sac'Immunit. ἰώ. a. cap. I I.π.aΦ loquuntur de diuersa prorsus materia,& nihil ad
Cor apud Domat.in verim. Iur. Gallic. IomasoLal 5. apertis scatet ςrroribus late in facto relatis.
17쪽
Fauo, G Heuon o tanquam modernis auctoribus Subditis Ducis, genio nedum laicali , sed fauendi Dominantibus in nota controuersia non est deserendum , praesem tim contri veritatem ex dictis patentem, late Bonden. collum D I.; MILA I incollues.ls. a n 66. to.a. Card de Luca de Iurisdict. F. a n. 7.Rota cor.a virguescisci I .8Lao. RoaIdec. Est enim nimis clara restrictio Nicolai V. ad Ducatum Sabaudiae constitutis finibus, qui praeteriri non possunt, quiq; nunt nicem, ut dicitur, ad radices cuiuscumque dubietatis, additis tot declarationibus, ct rebus iudicatis Curiae, Ducavum Ministrorum, ac ipsbrum Principum, & obseruantia, ac praxi Datariae cum assistentia Iuris liberae collationis, contra quae nec auctoritates, nec ratiocinia, neque aliae inductiones in contrarium oppositae aliquid suadere valent. Quare&c. .