장음표시 사용
11쪽
In gratiam eorum, qui graecae linguae sunt ignari, textus graeci versionem latinam ad calcem operis adjeci.
Avitum Uungarorum cognomen e St X ar. Testatur hoc Constantinus Porphyrogenuetus, scriptor fides dignissimus ; nam qua Imperator gentes Romano Imperio conterminas , Ciamprimi SUUngaros Leonis sapientis patris sui aliquamdius ed eratos nosse poterat, et qua pater RomanUm filium de gontium origine, sedibus earum antiquiSet recentioribus, singularum indole, potentia , sortitudine vicissitudinibusque eo potissimum sine in Stituturus, ut eum edoceat, quae gens Roma'no Imperio prodesse aut obesse Pos Sit, verita tem dicere volebat et debebat.
Jungari apud Bygantinos Scriptores Turco ΓUm Do mine veniunt) αλλὰ , σφαλλει. Futa. In editiorio Venetica de anno 17 20 , quΘUtor, hae tres voces τοι , , in II 'Dam contractae et depravatae exhibentur, videlicet: Σαβαρτοιασφαλοι. Imperitus quippe librarius putans nomen gentis non pos Se indicari per tertiam perso nam Verbi, Dominis terminationem his vocabulis in
12쪽
currit apud ullum auctorem graeeum, sed scripsis set ab ασφαλης ; nec Scrip Sit σφαλ ρὶ ; σφαλὸς otiim denotat lignum. quo pedes con Stringuntur, sed scripsit σφαλλει. Hungaricum enim Zavar idem plane significat, quod graeciam σφα λει. Quod Veronomen poPuli per tertiam verbi personam indicetur, noli mirari; solenne enim erat genti Hunnicae Domina gentililia. fluviorum, moniliam Elc. per ter tiam Verbi personam exprimere , prout in ulterio ribus videbimus. Quin imo vocis Lavar accurat3m Dolitiam Constantinum habuisse et si deliter eam graece explicuisse Vel ex eo nobis pale sit. Cele Tum graecum β sonum habet Hura g. V. Hungariciam igitur Zavar recto Conflatilinias scripsit Par licula explicandi τοι , Constant inUS Saepe Ulitur e .
Quid voeabul uiri Zavar sibi velit, Hungari
Cae linguae gnaro notum est. Ast Constantinus Imperator B omanum filium Vernacula graeca Utentem instituturus illud explicat; rectene , an Pra,e, ipsa ejus e cplicatio nos edocebit.
Hungaricum Zavar dicitur de eo homine,. qUialiquid turbat, confundit et concutit; inde etiam
Constantinus filio suo vocem hanc Hurigari Camgraece interpretatur, O ut adeo persuasi esse debeamus, Zavar pris iam Hungaroriam Cogno men genuiniam esse, et Constantinum Hungaricii diomatis aut gnarum suisse, aut hujus Vo Cis viar interpretationem ab Hiangaris ipsis ACCe' pisSO.
13쪽
Ait porro Constantinus , Hungaris gaςar
Cognomen e quadam causa suisse. Quae illa causa fuerit, nos edocet Procopius, eoS gentem Pugria'
Cissimam Compellans. 6 Adeo igitur pugnaces erant Hurigari, ut iis hostem aggressis tempestas
Inscitia o aut graeci aut Hungarici aut utriusque si mul sermonis tribuendum est, quod ad hunc usque diem Dialius , qui res Hungarorum priscas laudabili cum studio indagabant , cognomsen hoc HUngarorum Rulliam ZQuar intellexerit. Eorum princeps Georg. Proy An D. P. III. p. 306. et Dis s. V. p. 100 , cognomen Hyan garorum antiquum e Sabiris et Euthalilis Donnis a Cori s an lino conflatum fuisse putat, non adVerten S praecla rus ille vir, vocabulum Sabai tueasphal sic eriim depravatum versio latina exhibet constare ex IIura garico ra var , et graeca interpretatione istius Zavar per σφαλ-λει. Stephan. I alona hiSi. Crit. Hung. Ducum P. 12Ο.LADC de Hungarorum cognomine prisco quaestionem in medio relinquit. Cl. D. Joseph. Aloys. Nares gliari in Dissor alione de Hungarorum origine et incunabulis hia jus adeo ponderosi Hia garorum cognominis nec memi Dil. Dr. I. A. Fessier. Die Goschichion dor Urigerii T. L p. 257. depravatum Sotai toeaSphali per SZabad0S feles , qtaod liberos homines designat, sortassis explicari Posse tingit. MOX tamen p. 258. explicationis Suae te
nullatem agnoscens subjungil: Constantinum fortasso Scrip Si S Se τουτεστι, ασφαλοι , Vimque nomini Sper voces e lingua Arabica petitas erUere coniatur. 6.
Cognomen hoc. Nungarorum mpar Constantini Porphyr. aetate imperabat aiatem Const. ab
14쪽
anno C. 012 -050. apud ByZantinos jam obso teri erat , Constantini enim aetate Byzantini Huri garos Ρannoniam tenentes TUI Corum Domine insigniρbant. Quapropter Constantinus filium in ge alium historia eruditurus eo Consilio eum attentum reddit ad cognomen Hungarorum Pris Ciam, ut, si in antiquioribus libris res gestas gentis Zacar Cognominatae legerit, non putet eam ab Urangaris suo tempore Turcis Vulgo nuncupatis
Qua de causa etiam animadvertit Constanti nUS, COS Hungarorum , qui saCta separatione Seniis in Persidem demigrarunt, nunC 'IUO IUe Zias a Cognomen habire. e)
Eruditi Imperatoris monili palerni memores in scriptoribus Constantino antiquioribus gentem PGr Cognominatam quaeremias, et hac delecta investigabimus , an haec gens Zavar Cognominatueas Olirri plagas tenuerit, in quibus Hungaros antiquitus habitasse Constantinus affirmat. Animodoersio IL . .
Haec diro constitui mi lapidem veritalis Lydium. qUD ad litano iisque diem nullus rerum Hungari Cariam indagator USus est, et non intellecto prisco HUngarorum cognomine nec uti poterat. Et inde inclum cst. Ut de incanabillis Huri garorum disserentes conjectUrariam fa-
15쪽
bularum a te sarragine lectore S ad DRUSeam USque macta re soleant, nihilque certi aut veri in medium Proferant. S.
Primo igitur inquiremus, quae gens OliIn pristitia ante Constantiniam Porphyros. aetate Par cognomen habuerit. Principem hac in causa nobis eligimus Procopium CaesarienSem, Belisarii imperante Justiniano celebori imi ducis omnibus iri bellis comitem et consiliarium, qui fere 4oo ante Constant. Porphyr. annis floruit. Vir hic summae auctoritatis multis in locis loqui tur de Hunnis, quibus cognomen Za Par e St, COS que dicit populum pugnacissimum C 'piosiSsimum que Circa Caucasios montes habitantem , in mul tos dia ratus rite divisum, quorum principes alii Romanis, Persis alii ab antiquo inde aevo amiciet familiares sunt Idem amrmat, Ut alios taceam, Agathias Scho lasticus , qui imperante Jus ino ΙL circa a. C. 566 floruit, historiamque Procopii Continuavit, aiens: Hunno S Zavaros esse popul Um maximum, homi nibusque frequentissimum, jam Romanis, jam Persis suppetias serentem. c
16쪽
tati Ρωμαίοις , πολοιάκις δε τοῖς II ερσαις κατ/ἀλλήλουν παραταττala Daις ξυρ ρα pro τους ἀγῶνας. Nota. Eruditus quisquis nullam vim reponet in eo, quod Constar ilini Σαβαe, Procopius et Agathias scribant ; nomen enim hoc librariorum culpa et Σα Sηe e. g. apud Theopha Dem , Men BDdriam, exscriptum occurrit : nsec in unius vocalis diVersitate multum ponderis repOHen dum esse existimo. 9.
cujus originis populus hic fuerit.
Hungaros igitur Hunnicam gentem e SSe , et quidem ab eo Hunnorum populo, qui , Ut PUSDucissimus Za ar Cognomine gaudebat, Oriundos, nemo , nisi Omnem fidem historicam explodat, amplius negare potest. Νam Constant. Porph. dicit, Hungaros olim non Turcos dictos suisse, sed Moar cognomen habuisse. Zapar igitur non nomen totius gentis, prout ad id tempus e sinistraversione latina Credebatur, Sed Zavar Cognomen tantum Populi est, quem Uno Ore Byzantini omnes Hunni Cum esse affirmant.
Quin imo in ipso Domine Hungar gentis et
populi typus antiquissimus est Conservatus. Cum enim antiquissimo aevo PIungari vocati sunt Honeta par, ut te Stimoniis superius adlatis demonstra tum est, lapsu tot saeculorum acCidit, ut in ore hominum vocales absorbere amantium ex Hunugasear manserit Hunn zPar, et inde tandem emolli tum Hungar. Cujus mutationis vestigium apud A Donymiam Belae regis notarium videre licet, scribit enim Hunx ar. Habemus igitur in Domine Hun-
17쪽
gar et gentis, nempe Hunu , et Populi, Ea Par sci licet, typum Hunn quippe nobis monstrat Ilun garos esse Origine IIIIIanos , et gar OrtUm eX Ea ςar nobis ostendit, Hungaros ab illo Hunnorum populo originem ducere, qui Zavar cognomine gloriabatur.
Res autem sic se habet. Gens, quae totum sere tractum ultra Caucasiam montem inter Cas Pliam et nigrum maria Usque ad Maeotim patu dem et Tanaim fluvium tenebat, Communi Hun HOI Um nomine veniebat. 6h) Procop. de bello Pers. I, 10. ου ultra Caucasum
Gens haec Hunnorum nomine Comprehensa
in plures populos erat divisa, quorum Singuli proprio sibi cognomine gaudeboat. Sic Hunni, qui in ora orientali Maeotidis paludis sedebant,
Cutrigurorum et Utrigia roriam Cognomen a suis ducibus Kutrisur et Ut rigur acceperant, teStanto
Ρrocopio de bello Gotthico IV. 5. alii IJltigiari, Burugundi alii denominabantur; alii denique ali
ter , prout nempe Cognomen iis patrium fuit, vel PeΓ usum et Consiletudinem invaluit. Id quod e testimonio Agathiae discimus. υ
18쪽
Populi hi iterum subdivisi erant juxta stir
Pes , quartam Singialae situm ducem habebant. Procopio et Agathia testibus , ut superius vidi muS, Hunn ea Par populuS Copiosissimus suit, et
in multas stirpes divisus, quarum duces alii Romanis , alii Persis favebant. Ex his multis stirpi bus Hunn Zacar Hungari) Const. Pol Pityr testante, Septeni in occidentalem, reliquae in orientalem Persiae plagam transmigrarunt, id quod inferius S 47. demonstrabimus. QuaeVIS porro stirps habuit sibi proprium nomen, et ducem proprio quoque sibi nomine insignitum.
Gratias reserimus Constantino Imperatori, quod nobis harum septem Stirpium, a quibus Hungari hodierni descendunt, momina ConSCI VH Verit, ea JUe, 'IUantiam HungariCa nomina graecis literis exprimere licet, longe accuratissime de Signa Vit , adeo ut eum rerum HungariCariam peritissimum suisse solide persuadearniar. Sic ait tem habet Constant. Porphyro g. Orta, ait, inter Chararos seditione populari tres Stirpes Cabaro
rum clade. attritae sub iano duce inter se Con
sociatae pro fige ni ad Hungaros Hunn Zava Pseu Constantini aetate Ilurcos dictos) et amicitia cum iis inita inter septem Hungaroriam Stirpes
primam Constitueba it. quod ad Velitationes cum hoste inchoatidas adhiberentur. Hanc primam Cabaroriam stirpem Hungaro1 iam Septem Stirpes
19쪽
hoc ordine excipiunt, videlicet Il stirps Ne i id est, latine: Impete, germanice daratis, Pro habiliter ideo sic dicta , quod velitante Pi mastirpe, ad hostem adgrediendum erat destinata. Voces ii fiungaricam ne i bene Constantinus Scri bit III. Stirps Mej ero, id est, pectoriS ro bur, sic dicta, quod mediam aciem Constituebat. Η Ungaricas Voces M. j et O Constantinus re legraecis literis expressit ; seu Megere τenim ante ε Ut j pronunciatur, et sonum Hunga xici 5 per 2 optimo indicare Conatus est. IV stirps iiij fώl icirmas, id est, ad Castra movenda Signia dat. Constantinus scripsit hiarly jermat, et bene ;nam loco hi ii tot plebs dicit hi icto omissa litera l:
jermat autem scripsit Pro jarmat, ut Soniam lite xae j indicaret; τ enim ante a ut g enian Ciu ur. Ceterum jarom venit ab iarni, et abitum quoque designat. V. stirps Tur gyan, id est, ad metam, xcubiis enim Oxterioribus agendis erat destinata.
Constantini quippe pater Leo imperator in libro
des lactica de Husinat is scribi tr eos eXCubias DPO
cul a castris alias atque alias Collo Care , ut noris actiti subitis impressionibus possint opprimi. Con stantinus scribit seu Tartari, aliter enim Sonum του gy graecis literis non potuit designa re. VI. stirps jo ast si C Dominata, quod durae cervicis et pertinax in pugnando suerit. Io nyn Constantinus scribit seu Jenach, pro joscripsit je, ut sonum literae j exprimeret, τ enim ante a Ut S . Sonat, et Pro Sono ny Grae Cus non habset literas. VII. Stirps hari l. e. brachialis VIII. Legi i. e, manualis. Constantinus scripsit Seu Kase. DE quibus perspicere licet totius aciei Hun garicae dispositionem. Stirps III. M0-ero Cen-
20쪽
trum aciei, VII. Lari, Sinistram alam. VIII. LeZi, dextram alam constituebat. I. Cubarorum Stirps velitationibus II. Neli, adgressionibus IV. siit oliarmas, CaStris movendis VI. io vast, pertinacia pugnandi cladi consumandae, V. Targyan OXCubiis eaeterioribus fTorpo fim) agendis erat destinata
obsoletis subinde reliquariam Septem StiΓ- pium nominibus solius stirpis M0-ero nomen ad Optatiam est, quo Sese Hungari hodieque , vide
licet Magyari compellant. Ita quoque in Gallia
Francorum nomen praevaluit. Q UR VeΓO OCCC sione nomen Magyar praevaluerit, Opportuno loco dicturuS SUm. 15.
Moger i. e. Mojer , hodie Magyar) illudque ni, men a CCeliis se a Magog rege Japheti filio. Fihil
reseri, a qUo nomen ho C acc perit , sufficit Do bis scire, Magyarorum nomen a stirpe n0-Ero Pro manaSSe. Item Cap. 5. SCribit: ,, Gens itaque
Hungarorum sortissima de gente , cythica, quae Per idioma proprium Densu moger hodise scribi tur: doni' Magyar) dicitur, duxit originem. De geule S fhica, id est, Hii 11nica; nam Hunni sensu latiori Scythae quoque vocabantur: