Johannis Garsiae a Saabedra Tractatus, de donatione remuneratoria. De tacito fideicommisso. De hpotheca post contractum. De coniugali acquaestu

11쪽

Baldus Angelus, in L s tanquam, C. de revocanaedon Romanus consit. 116. quod notissimum est, patet extis tu qpart. s. Donation, inquit nos rex, es hien fecis que nace de nobheta e bonisae de coracon quando essechas ningu premia, s ibi notat Grego

ris .

Quoniam autem donatio remuneratoria habet quaeaam incitamenta naturalia ad liberalitatem, quae Hant veluti quaedam nobilia calcaria, quibus nobiliter adigimur, ut benefacientibus benefaciamus multa eκ his incitamentis naturalibus, quae plurimum apud omnes possunt, tribuunt scriptores huic remunerationi, quae scripta late reliquit Iaso in L ex hoc re . de j .ae nisu s .perplures numeros, ubi sere viginti priyilegia adducit hujus remunerationis. Iterum In bunonsortem, g. libertu, si de condi indebit num 8. totidem effectus juris enumerat, Qui resultant e hac remuneratoria largitate; plura adclitio ad Felinum nc novis de Maeciis Tiraquellus de hac remuneratione quadraginta seX effectus adducit in is unquam, C. er scamae donatio. ver bo, donatione largitus . n. II.

Multa tradit Didacus noster in c. cum in os is deis sa n. 8 versHIernardi, exprimis hujus capitis versis.

At vero cum viri literis xeruditione praeclari imo cum universa urisprudentiae schola donationi propter merita plurima haec privilegia tribu quamque hoc sit maxime secundum naturam, ut gratiam eXcitemur, diligentius, justa quaerendus est beneficii, quam pecuniis debitor, cumque haec rer nerandi obligatio nascatur eri ratione naturali quae adjuvanda,& fovenda est, non coercendae Hispano Fortunio Garsia, in I. I. suus naturale V. de juss.c uη.i at. iri ideo juris prudentissimi us hoc naturae adjuvantes quasi benigna interpretatione natura hominum convenientissim foventcs, simul ut gratitudinem adigeremur, plurima illa beneficiad privilegia

12쪽

s DE DONATION in huic remunerationi tribuerunt quae omnia uno actu

destruere se posse eXistimavit Pinellus alioqui docta si 'simus in eamque unam rem obstinato studio elaboravit quantum sceliciter aliorum esto judicium idque in I. et C. de bonis maternis,pars. 3. 'rum II perplures numeros. Quasi vero in eo sit sita posita laus, si 'quo jure quaque injuria universas iniverse acc.ptas sententias ad internecionem usque destruasis enerves Sed tamen fundamenta communis aeceptissima sententi ipsa sese optima ratione desendunt 'quae facile vitari non possunt, licet multa, ut ea enervet cumuler Pinellus de his igitur haec pauca isespe benigne lector. Commugis igitur&huc usque recepta sententia ot privilegia haec plurima, de quibus asonis ira uellus ubi pra tribuat remunerationi tantidoraro nationem hanc remuneratoriam, propter merita es alio ne mere voluntariari gratuita deducit. tra .hit ad ratiocem aliorum contra um , ut quae addO- uenturionis grataitae persectionem di valo em requirimus, in donatione ob merita rejiciam tu, Aqua laratione emanavit ratio Antidorae,&derivarunt omnia illa privilegia Muntque donationem ob meritatim dici nec esse donationem sed elI quandam perminationem, di compensationem, titulumque plane operosum, cui noni omeniant quae de gratuita ruber

ii donationesicripta sunt. Idque probant primum ex L quibus Regudus. δεῆonae ibi Defenta non meram rinatiohem esse verum fium uetagyiri modam mercede remuneratum, quo textu nihil potest esse viarius quem ad hoc ata a BaA uino bi Barto, in L per diversas, C mandat Asex.m L juritientium, s. quinimo)2 epactis, S consi dii tib eonsi 3. V q. Fran cis de retio. constris Romanus in c. si verb, g. H. viro n. 218 .st. OL irim Alexando Decius, in L s donatione, C. des rati Palatio R Hos, in 'bri des orat inter vir S

13쪽

Pinellus autem Ind. LI. C. de bonis maternis, part.63. n. 62. nititur destruere allegationem ae LMquihus Regusi c. ut receptam sententiam nudam relinquat

omni jure quod parum steliciter ipsi cedit di primum adducit sensum glossae ibi verbo mercede. quam ibi feouitur Rogerius cs Cumanus, Sprinter j os Decius, in I. donari, V. de regu jur scilicet, quod in casu d DAquiistisRegusus agebatur de mercede debita, ad quam competebat bus agendi. Haec autem in in.terpretatio tum divinat, tum rejiciter ex verbo , dona tio, Iurisco hsultus Papinianus tuetur Nicostratu vel Rhetorem, vel Praeceptorem, non e obligatione emeaci sed e remuneratione: cum videat Pinellus hanc interpretationem, tum divinantem,tum alienam a verbis&sensu Jureconsulti, quod ipse agnoscit, it secundo in casuae L. Aquilius, dubitatum fuisse de tempore post mortem Reguli quod quidem est vericsimum, ed in ea quaestione de tempore post mortem

donatoris decisio petita est e meritis. ' Dubium autem faciebat verbum illud dono Spem initto tibi habitare in ligo caenacudo is eo uti quae emba R ad donationem kad usum d ad habitationem referebantur, 'omniajuncta inducebant precarium: utpatet ex L Lucius. f. eodem qui est textus expressis cmus verba haec sunt Lucius Titius Epistolami lem misit Bhe illi salutem hospitio illo quandiui lueris utaris, in superioribus dictis his omnibus gratuito, idque te e voluntate mea facere, hac epistolaiiotum tibi facies: quaero an haerede Mus habitationem prohibere possint respondi secundum ea; quae proponerentur haeredes ejus posse mutare vo-liaritatem Hactenus Scaevola excu)us responso vides ea verbη, quae leguritur in E L qihus ibis Dono.S- per-

14쪽

pensationem, & satisfactionem δε permutationem: unde merito scriptor untdonationem ob merita

transformari in permutationem compensationem. ita ut scripta S requisita in donatione non habeant locum in donatione remuneratoria quoniam in dict.

leg. Mutaris , donatio & permissio habitationis Musus transiit ob merita in compensationem; est ipsa veritas quidquid dicat Pinellus. Εκ quo indubitato uris principio chnstat aperte.

quod licet donatio requirat insinuationem in donatione tamen ob merita nullam esse necessariam insinuationem, cum ea, ut apertissime ostendimus, non

sit donatio sed commutatio & compensatio , ut tota pertineat ad titulum & causam onerosam ut ad nauseam usque tradit Tiraquellus Ind. suinquam. e

ho donatione largitus, nu. - . ubi fere innumeros adducit pro hac opinione receptissima, quam tamen a se labefactatam, destructam' existimat inellus. verborum potius congerie quam juris authoritate et eandem laxe defendit Jasen inae I ex hoc jure n. 6 .st. deis'. Mure in eodem argumento versatur ibi Fortunius Garii Hispanus & Claudius de Seisellis, Guido Papa quin ys. est adeo recepta, ut nemo unis quam de ea dubitarir, praeter unum Pinellum. Secundo adducitur pro communi sententia textram spater. . at . de Gnat. cujus verba haec sunt, Siquis ahquem a latrunculis ethostibus captum erip/at S ahqui pro eo alimo accipiat, haec donatio irae- vocabilis es, merces enim laboris eximii apte anda est, quod contemplatione statu certo modo insimari non placuit. Quem texi ad hoc, ut donatio ob merita non possit revocari secuta ingratitudine intelligunt. allegant e proposito Albericus Angelus Roma

jures

15쪽

stire in effecti, Sin lib. non fortem s. libertis. st tae eonae inob eme G. Ioannes Lupus in repet rubr. de don inter virum S uxorem. s. o. Tir quellus latissime ae verbo, donatione largitus,n. 3.

x. t cons. 23 7. Iib. s. n. . privilegia concesta a Principe propter merita transire in contractum, &fieri irrevocabilia idem scripsit Aleκ. Ut ror. Seo l. 19 Lbr. r. Flib. α quod licet privilegium immunitatis coctessiim alicui possit per infratitudinem revocari, quod non possit revocari, si sit concessum propter merita plura adducit Iason inae ex socjure essectu 1 ubi vitae in multo plura Tiraquellus tibisupra. n. q. idem in materia seudorum, quod ob ingratitudinem non possit revocari,si fiant propter merita rasius in epit. Jeuoart. Io conclus. 4. DA

de Cuneo in Baldum in Is tibi pecuniam,st certum

petratur contrarium tenentes, ait utrumq; de meritis male meritum, qui fundabantur in ea ratione, scilicet quia causa praecedens meritorum non erat obligatoria.sed votantaria innuentes non admitti hos ef-sem1 Antido , nisi ubi causa meritorum praecedens esset obligatoria Messi caκ ad agendum,quos tamen cum sua ratione ait Tiraquellus in re apertissima errare quam ramen rat nem Baldi& Gulielmi

de Cugno reprobatam a Tiraquello, suscitavit Pinellus in talpari. 3 n. 6o.ibi Assero igitur veret propnΘὐ SL quali ad gloriam claudem pertineat, antiquorum errores jam diu iaprobatos nove sustitatos obstinate defendere tueri ut videamur novi aliquid at-

inlisse Ideo auπm benigne lector, hanc operam circ

merita

16쪽

mesta suscepi: ut haec lalia pateant ne juniores

authoritate decipiantur. Inde etiam dimanavit receptissima sententia, uti scilicet donatio propter merita non revocetur e supervenientIa liberorum, juxta text. Vs unquam , c.de revoc. donat quam sententiam latissime ut solet.

fundat Tiraquellus ubisupra,n. 11. Iasen in V. ex hocnre, eme 46. Sinae. Iibertus meritu ad Alciatus in I. creditores . . tae verbor Agni M. Catelianus Cotta memorab. donati actas Io Iacobinus . Sanacto Georgio, in I talepactum, s.finacripacti aparn repet. .Lsunm M.q. I S respons, Lib. 3 reliquos vide apud Tiraquellum,&Jasonem, quos etiam refert sisequitur in I. s. tit.Α.para. s. verbo Eiesse. Omnia autem haec descendunt ex decisione

haec remuneratoria clonatio non sit vere donatio, sed Compensatio, aut permutatio, unde omnia, quae de simplici & vera donatione scripta sunt non possunt commode ad ipsam applicarisiva recta juris ratione. Pinellus autem, ut dixi, elaborat in eo . ut omnes

hos effectus juris longius propellat, ideoque sicut ad intellectum ae l. Aquilius, fiustra fatigavit ingenium. ita&intellectu Is pater g final. st de donat operam Moleum perdit Ait primum in ae s. a intervenisse conventionem a principio inter duos ut alter alterum a periculo liberaret, certa res liberatori Praestaretur, atq; adeo eri conventione ait nihil pertinere decisionem d. g. nat ad merita: subdit quod ita 1ntelleκit Cumanus IbI., se ita intellexisse ante multos annos, quam Cumanum legisse dicens ita intelligi text. inta s.fnal cs in L metum, s.fedlicet.F. de eo quod metus causa. Deinde asserit penitissime literam intuenti AE expendenti . . fines cs d. s.fed Lcet,ess metam divinationem dicere quod ibi interis venit conventio, quod quidemst verissimum. Secundo,cum primus inteli non quadret adaesis n.

17쪽

erosanct eccles Iason m d. g. libertus S m ae lex hoc

Iure, ubi supra, Asciatus in E L creditores , de verborsignificat adfin Palatio Rubios, is repet t. rubr. e Mnat inter virum S uxorem, ubifupra Tiraquellus latissime ae verbo, amatione largitus, . LI. ubi quod non solum hoc licet in mobilibus . sed etiam in rebus immobilibus ex Baldo in L cum multa dehonis quaeliberis, ubi dicit, quod Papa potest inlaudare res ecclesiae propter merita, is Paulus Hecasero cons q. lib. a. Iason concca a. lib. a. ubi loquitur in Archiepiscopo, in immobilibus, licet contrarium in immobilibus teneat Decius cons 64. In de etiam deducunt scriptores quod praelatus ob- merita potest mutare naturam studi, veluti si concensum sit ad tempus, ut protrahatur in longius tempus &si sit concestum pro masculis uteritendatur etiam ad foeminas ita MasIasen inae .ibertus, in 7.e fectu bis TiraqueE. Qisupris, qui multos Megat, a S.

dicemus nos inferius n. 3o latius adtexi in c.per tuas,

de donatio. M vide. Pinellus autem adi faec lege. s. consuluit, ait ea verba, scilicet, is elut genus quod Maeam hoc esse permutationis suisse dicta obiter, non

principaliter, sed ornatus causa. Ego vero video ver-hailla addita, quasi in eis adsit ratio decisionis nec Iurisconsulti ociose loqui soliti sunt praeterea sunt posita juxta mentem densum Iurisconsulti Non est enim similis is qui de se benemerenti beneficium tribuit, ei qui ludb scortis, alea aliisque id genus rebus rem haereditaria perdit, nec ei qui sola liberalitate usus donavit is enim pauperior factus est, ille vero . qui beneficium retribuit, locupletior, Cum merita priora habeat,4 sive rem compenset re, sive pecu, iam pecunia, sive beneficium beneficio plane quantum donavit remunerando, tantum accepit, nihilque de haereditate amisisse intelligitur; lic est uerus sensus ad literam, qui probat communem& receptissimam sententiam . ita hact enus sunt jura evressa HVAM quilius.

18쪽

fedo stiva. consuluit, ut merito de remuneratione benesentiant, qui ingenio sunt mitiori, quosque demeritis male meritos esse pudet. 16 Quarto pro communio receptissima sentetitia est terius in L idemque SI sequenti S . si verὸ non remunerandi,st mandati, A quibus juribus fide juiser potest agere actione mandati adversus debitorem si creditor ei acceptum tulerit Causa remunerationis secus si non remunerandi causa, sed liberaliter fide jusseri remiserit Verba Ulpiani haec si1nt Si dejusfori Gnationis causa accepto ritumst creae, rore puta si fide iussorem remunerare voluit creaeuor. habere eum mandati actionem, muθὸ magis si mortis causa accepto tulisset, vel ι ei liber actionem legavit, subdit Pomponius: Si ei, cur amnatus ex causa fide- fiori ueram, haeresposea extitero, habebo mandam

si actionem Ulpianus autem jum propriam sententiam in E L idemque s.fin limitat Pomponii sentenaeam subdens in I sequenti: Sr ver non remunerandi

caus e principaliter donanaeos ejusfori remis actionem mandati eum non acturum 4 ita intelligit Ulpianum&Pomponium Baldus In L ultima verss. Done aliquis, C. defructib. Alit expensis agnovit ira-quellus ubi supra n. 6o Jason in d. l. ex hoc jure In Aecimo effectu, sindos tiberius . duodecimo effectu,&est verissimum exsuperioribus quia donatio ob

merita vergit in contractum onerosum non lucrativum, textus is d. l squilius, d. lypater. HI metum, s. sed licet Phedc lege, eonfusiit E Liaeems s .cum sequentilis si veri non remuneranaei. quae sunt jura aperta pro receptissima sententia quae

potuerunt retinere Pinellum,ne demeritis male meritus in remunerationem adeo effrenate inveheretur. 18 Fit inde, ut licet donans non conveniatur ultra

quam facere potest l. inter eos ' is quoque, j. de reja . carismilib. illud tamen non habeat socum in

19쪽

donatione remuneratoria Angelus origina ter in I. fedhoc ita. S is l. non tantum , .dere judicat. δε-quunturAsex. in .sunt qui in id eodem Iason j d. g. hbertus, e fectu i 7. Ioannes Lupus in repet rus de donat inter vjrum S uxor. g. I .

Pinellus Iu d. l. I.part. 3. num 8 vesces non ob-I flat, texi in dict. cs ver non remunerandi . cum I. praecedenti S g. M. d. I. idemque, ut meritorum vim potestatem κcludat; ait scriptores verbis legis deceptos non advertisse ad mentem creditoris debitum remittentis,4 hac speciosa verborum ambage credit satisfecisse recepta sententia : quod si ulterius quaeras unde colligat Jurisconsultus menteni creditoris temittere debitum volentis certe non aliunde, quam eκ meritis colligendum est Merita igitur sunt, quae distinguunt Pomponium Ulpianum , faciunt donationem legatum, ultroneam remissionem distingui a remuneratione: ut non donatio, sed compensatio sit, quae fiat ob merita, ita ut unus casus debitorem liberet, alter obliget. Quinto, pro communi recepta hucusque sen, iotentia adducitur teXt in L quod autem solvi Medonat. inter Urio uxor Verba ejus haec sunt: Si virc uxor quina invicem i donaverunt, is maritus se vaverit, uxor consumpserat rem placuit compensationemferi donationum, & hoc divus Adrianus consti

tuit.

Fit ex hoc textu kreceptissima sententia, ut dona-axtio remuneratoria inter virum Muriorem valeat, Bar-

tepet rubra I u . I S g. 3 1. n. S.

20쪽

16 DONAT IOMEα Fit idem secundo, ut licet tutor aut curator don re non possint simpliciter I ultim st de curato furios. I tutor adisjgitatem, Lucius s. ultimo, de administrat tisor. I. pactum curatoris, C. depactis possit

tamen causa remunerationis, texi in I. cum ures s.

cum tutor,sibi gosia de adminisrat tutor. l. qui s-Bum,stibipupit, eaeucari debeat. Ita eLhisjuribus respondit Raphael Cumanus . conscio I. is Rom. consis vide quae adduximus de expengus melior

ijonib. c. o. n. 8.S9 ubi quantum donare Ἀκ- pendere possit caurator. Idem argumentum tractavit Franscistus de Caldas Pereyra, in L s curatorem habens. C. de in integr. resit verbo sine curatore consitu N. nu. x I9. Scia o ubi videre poteris , quid quantumque donare possint curatore aut tutores regis minoris. a 3 Item procuratur generalis, licet donare non poΩsit, L pr fes, C. de trans Sc. f. de o c. vicar ι. lib. 6. tamen remunerando non dicitur donare, Eius iuprinc. q. de procurator tenet Bariolus in Lambitima. . . de aecretis ab ordine iaci ubi primores populicausa beneficii gratificand donanti . dicit communem opinionem Franciseus de Aretio cons A. in s. δε-hio, lason in . s. hbertus, . emerita, tenet Tira- queli ae verbo, donatione largitus, v. 32. Fit item, ut licet in donatione, quando incipit a traditione, si evincatur res donata, non teneatur do-1qnator de evictione. . Ariso. g. I . ubi glossa SB-to , Hedonatio haec tamen evictio admittatur in donatione ob merita licet incipiat a traditione Bart. in I Jutianus, si qui fundumst. de verb Alexand con . 67 voL 3 Ia nubifupris, num. 68. quae omnia deiacendunt ex eo juris principio quod donatio remuneratoria proprie non est donatio, sed compensatio. satisfactio, permutatio, accedit naturae contractus onerosi non vero lucrativi. Unde fit, ut deposita in donatione liberali simplici Mera non habeant logum