장음표시 사용
11쪽
domo , sed ex vicinin , ideo esse factum, quod inter eos, qui illo aditu usi sunt, fuerunt etiam peregrini et portus, siquidem cum rure Attico compararetur satis recte referri potuit in numero locorum vicinorunt. Praetore aliquis primo obtutu offundat in eo, quod secundum Pollucema ιτμα Περίακτος - ἐκ πολ ειυς, ι ἁ ισr Me ἐκ ιμμος δηίοι . Onno enim portu urbs potior est entemis quoque, quod ex iis, qui Prodeunt, plures numero sunt oppidani quam peregrini, qui navi appulerunt Cui ci si quid esset tribuetidum, in romptu esset scribere: τα ἐκ O ειυς ιάἀισrte, εἶτα α κάι μένος. At compam, sodes, qua infra g. 31 scripta repuriuntur apud Pollucem: artus ημαια νάοιαμ ν πίνακες ἰσαν, ἔχοντες γραφας τῆ χρεία χων δρα- ιιιτων προυνόοοι)ς' arassia aεε δ επὶ Τας περιύκτορος δρος δε ικνυντα si θώ-λαrταν iis statio si ila et τοιουτον. in sequi videtur, in machinis versatilibus plerumque topia fuisse, ita ut conjiciundum sit, picturas ad ipsam urbem spectantes potissimum in scaena ductili fuisse positas. Denique censeo, iis verbis, quibus apud Pollucem refertur da essecti quem edat machinarum, qua περίακχοι voeabantur, versatio, Succurrendum csse emcndando Adstipulor iis, quae disputavit Schoeribomius i. c. p. 107, eatenus, quod et ipse sumo, versatam esse machinum dextram, ut viam a dextra serentem mutari indicaretur. Cum via etiam locus mutabatur, in qua via erat. Sed non versabatur machina eo solo sine ut locus novus ostenderetur. Jam propterea oportebat pro rario aliud poncrctur verbum, quo via significaretur. Accedit quod verbum Uno otium ex o interpretatione, quain jam ab aliis prolatam suam fecit Echoenbomius, vel per se parum Placet. Quare ego, quum praesertim praeter sino in libris manuscriptis etiam exarutum reperiatur et nῶν enque scriptura . Betaero ulteram illam auctoritate antecellere visa sit, ut liquet ex eo, quod ipsum, quamquam n sententiam minime aptam, verborum in perpetuitatem recepit existimo scriptum fuisse nὰτον.
III. Diu multumque disputatum si, qua via histriones, qui personas pedibus vel ex vicinia vel peregre advenientes gerent, in logeum prodissent. Ollin
10 Injuriam saceret, opinor, disero, si quis croderet, δὴ Hubeo de conjectura eas γηitum
12쪽
plerumque censebant, ascendisse eos per Orchewtram in scaenum; nunc plurimi in ea sunt sententia, ut eos ex aditibus illis, qui suerunt in utroque logei latere, processisse existiinent. Utriquo provocant ad finem loci Pollucis, querusupri p. 9 exscribendunt curavimus, et ad ea verba, qua Proximo sequuntur g. 127 1ω1 9υνrra δὲ rere τὴν ora iurore δε μὲν σκηνὴν ἀναβαίνουσι δι κλι- μώων ot κλωακος ο ισαγιιοὶ a Muaerii οε καίουν rαι ). Priori hominum doctorum parti locuti αἱ παροδοι ad initus orchestrae reserenda esse et Pollux do solis histriouibus loqui videtur altor illam locutionem de aditibus in scaenam serentibus tutelligendum esse existimant, ea, quae de aditibus dicta sunt, ad histriones spectare cetigentes, sed postrema verba inde ab 'socio rasi Pollucis errore ex . 109, ubi de choreulis sermo est, in hunc locum Dies intrusa esse opinantes, duc G. Hemanno. Sunt etiam, qui locutionem re nia oodo ad aditus orchoatrae reserant atquo univorso loco, cujus de sanitate Don dubitant, e solis choreulis cruionem esse arbitrantur, postrema Pollucis verba sic capientes, ut eum nihil aliud voluisse censeant quam hoc: chorum ex Orcheκtra
in logeum ascendere. irim id e ni o p uviis it p). Hi igitur, quamquam de via, qua histriones in logeum veniant, idem statuunt quod altera illa hominum doctorum pars, tamen negant, locum Pollucis, quo do sermo est, huic sententiae testimonio afferri posse. At interpretationibus, quu Prim et terti loco commemoravitnus,
ut alia taceamus, Obstat vel id, quod jam omnino dubitari non potest, uti locutio re nasodo de aditibus ad utrumque latus logei sitis accipienda sit cis. quae disputavimus de theatro gr. ve agetites . , imprimis p. 22 seqq. et p. 231. Quod vero am sontentiam attinet, ex qua postrema Pollucis verba
II G. Hermamus de Aeschyli ro Men. p. 7 legendum esse censet: εἰσελθobra di εἰς τυορχησrραν, provocans ad uehnium t ungerrumnum, eo lices verita sic geripta duro iustantes. Attamones. Miseres non solum tutactum reliquit verbum καrα, verum etiam siluit omnino scripturam h unde hoc certe colligendum videtur, opperisse eum in libris, quibus utebatur, seriptum uiani. Conjietas, utrumque pracpositionem positani fuisso a Polluc sic seri uti, εἰσελθόως Mistitii ηι ετ σοδον et εἰ ὀρχήσrραν. Qua conjectura probata servabitur etiam aequabilitas rationis proxime enim anfog iliuntur verba: κατι rhy lsou s ροδον εἰσωσιν.
12 Oblitus es Sehoon mi usi qui liaue intu relationum proposuit . e. p. 75, 8fendore, cpio jure tale quid, quale est , quod postremis verbis significavit, quaeri posset in simplici rebo
13쪽
trarisponenda esse putantur, haec tam est temeraria, ut vix verendum sit, ne nisi quis praejudicatis opitiionibus de condicione eo tu, quae Pollux scripta reliquit, sit praepeditus etiainnunc eam probabilem ducat. Illorum verborum, Die quidem judice, unice vera interpretatio est ea, quam olim in Diariis antiquitat. Bergkio o Caesare ditis anti. MDCCCXLV, p. 360 proposuit, postea intueniri comment de Aesch re ceti. p. X udii. 3 cum temeraria illa G. Hermanui conjectura commutavit Sonunerbroditus, Pollucem hoc velle existiainans etsi in
more esset positum, ut choreutuo in orchestrum, histriones in logeinu Procederent, tuineu nonnunquam accidisse, ut per Orchestram actores Acciiderent in
logeum. Qui reputaverit, apud Pollucem me odoos esse aditus ad latera logei, atque inde a verbis ευμ ιι sero . oo ho sermonem esse de histrionibus prodeuntibu8, is, si Attente legerit sententium sic conceptam seudituum quidem Jhis qui dextrorsum seri, eorum est, qui e portu vel ex urbe veniunt; qui vero aliunde pedibus veniunt, per alterunt intrant , etiam ea quit sequuntur verba ud histriones reseret interpretatis: si vero ingressi sunt in orchestram, in caenam ascendunt per scalas 'η. Ceterum vix est quod expressis verbis moneam, non de omnibus iistrionibus paullo unis significatis sermonem osse. Clarum est
13 Hac foro vi praedita est particula avroι. Quae do utroqii aditu rosurivitur, applicantur iis quae in initio g. 26 dicta sunt. articulas sisto in sequentibus respondet particula δέ, quae est post ἐσελγονυις. 14 Seulae quum ilio numor plurali, non opinor lures una fuisse, eaque ignea, qualis conspicitur plus semul in vasti pictis. Ad binos illos gradus lapideos rectum ex orchestra adscensuam Praelinutes, qui nunc quoque reperiuritur tu innullis inferiori aevi theatris, rovocaro omnino non debebat Sehoevbornius . . Ollii in de una tantum scula cogitasse, oppido liquot ex eo, quod subjecit: νης di κλιμακος. Falsa sunt otiani, qua Sehoenboratius his verbia d Polluc assovorat: isParcilin At nichi diu andiunides ori intei iis ilio aupinache solutem diu retreon, da erea ei ad init leti μέρη - θεάrso gu thuri at uri darum ver suis nichi HAbulit a solenne Wor fur die Tropponstui en uigus ligen, ill aber arausis ander Thellen de Theater fori . Nobis quidom probabilius videtur, id quod ollux expressis verbis reseri mis rudibus scalarum, eo ducere obore, ut ipsum ex adnotatiombus ad poetam aliquem comicum Rusi Sse funuuiiii R. apud luem graduum scalarum illorum acta esset inentio. i. havdscio an ex eodem sontis fluxerit
14쪽
ertim, verba εἰσελ9ύνας et spectare ad eos solos, qui aliunde pedibus
Cum his verbis Pollucis homines docti contulerunt locum quendam Athenae mechanici, quem, quum praesertim a G. Hermanno in Diariis iterar. Jenens. a. MDCCCXLIII, p. 600 infelicissime sit tractatus, operae est denuo excutere Athenaeus igitur de machinis gens loco, qui est in Vetti Mathemati opp. a The notio edit Paris. u. MDCXLIII p. 8, haec tradidit: πιεσκε νασαν
illas ipsa esse censuit, per quas corcheAtra in logeum ventum esset neque exstitit adhuc, qui de hac explicatione dubitaret. Quae si vera esset, Athenaeua aperto ita loqueretur, ut sumendum esset, solos histriones scalis illis sese usos. Certe Hermania sententia, verbo vnοκρι ταῖς solos choreutas significatos esse censentis, nullo pacto serri potes Nam etiamsi quis largiri vellet, Athenaeum minus accurato loquentem verbum πωρι rh. latiore sensu adhibuisse cid quod ego ut credam a me non poAsum impetrare , saltem histriones non minusquam choreutae, sed ambo stinui intelligendi essenti Accedit autom alia ratio gravissima cur scala illa significatas csso ab Athenaeo omnino non rodibilo
sit, haec, quod exputari nequit, quatenus comparari potuerint cum scalis obsidionalibus'.). Gam hi de caussis dubitari non potest, quin de aliis scalis in
15쪽
sabulis agendis adhibitis stirmo meriti Omnino in promptu est, scalas, quibus soli histriones usi sint, nullas alias cogitari posse, quai tales, quae ad scaenae
Parietem apponerentur. Hanc autem sententiam ut nanciscamur nulla omnino
verborum Athenaei mutatione opus es Quam enim variae fuerint verbi προ- σκηνιον significationes, nuper demonηtratum est a nobis in scripti de theatrogr. vetere L c. p. 214 seqq. Ex signifioationibus, quibiis id praeditum fuisse ostendimus, adeo plures sunt, quae ad hunc locum quadrent primi qua ποοσκηνων appellabatur aedificium illud, quod pectatoribus in cavea sedentibus pone scaenam sive Ogeum crat ideoque latino vocabulo appellari solet post-
scaenium, iis vero, qui xtra versarentur ante frontem theatri, ante scaenain
sive logeum crat atque hac ratione contrario illo modo significari poterat; porro ea, ex qua proscaenii ignificatio translata videri potest ad parietem spectatorum sedilibus obversum, in quo scaenici ornatus conspiciebantur, Pariter atque illa, ex qua προσκηνια dictae sunt tabulae picino, o quibus caena ductilis constabat. Quid quod uno quoque exstati scalarum usui histrionum servientium exempla tam in picturis vasorum ad rem scaenicam spectantibus, quam in ipsis sabulis, quae supersunt In pictura asia, quam nos ad postremum edendam curavimus in libro de theatris et monumentis scaenicis, ab I in itino agi de scalis, per quas ex orchestra in logeum ascenderetur, jam olim ud- notavimus picturam explicantes p. 61. In adum tabula. g. 13 et 12L, duae cernuntur imagines inter se similos ex vasis pictis potitae, urerum in D conspicimus acetium per scalas ad superiorem contignationem aediuin, in quibus degit Althaea, ascendentem, in altera vero Jovem ipsum portantem scala simillimas, quas aedibus Alcmenes applicaturus est. Quod vero attinet ad fabulas, quae netntem tulerunt, in Phoenissis commemoratur expressis verbi κεδρον mYDeu κλῖure ivs. 00), serens hau 9ρ οὐ διι ρες ἔσχατον sus. 90ὶ quibu8scalis quin aedagogus et Antigona ante oculos spectatorum octum Redium regiarum canderint, dubium csso non potest. Porro etiam in agenda sabula cui ab Acharnensibus nomen inditum est, conspicuas fuisse calas, R8que ecoonaculo domus Euripidiae in publicum serentes, certo concludi potest ex loco, qui est s. 394 sqq. Versatur Euripides in guperiore parte aedium, ut liquet ex s. 399 409, 11. Inde Dicaeopolidi in manus dat plures ros. Quomodo hoc fieri potui si hic stabat in platea ante aedes An credibilo est, effectum
16쪽
esse ope ec clematis, quod continomoratur sane s. 4093 Minime vero Flocci non sunt iacienda, quae hanc in rem disputavit Fritzschius adnoti ad Aristophunis Thesmophoriag. s. 265, p. 94 sq. id quod accrean, Disi viderem, a viro docto vel monito haudquaquam prorsus jecta esse in commetit de Εc clemate, quae praemissa est indici lect in Acad. Rostochiensi semesu. hiberti. MDCCCXLVI MDCCCXLVII habendarum, p. 7 adn. In Acharnensibus nullus usus sui ec clemati talis, quale describit scholiastes haec adnotans
nuperrimus fabulae editor, rei scaenicae meis quin satis peritus, agnoscit post O. uellerum Script min. Vol. I, p. 37 aliosque, quum ad us 47 adnotat: hoc clemate retro tracto uenae aries clauditur . Credus, poetam ipsum sati cavisse, ne tum perperam judicaretur, quini Euripidem servo fecit im-Ρerantem κλειε πηκτα δωνια ν Scilicet illud ἐκκυκάεῖσθαι, quod a. 409 indicatur, ut fieret, nihil liud quam sores, quae erant in coenaculo, Pertae sunt. Similiter, nisi quod agitur de auu in intima domo, statuendum est do loco Nubium, qui est s. 184, ubi poeta ipse Strepsiadem compellantem fecit unum ex discipulis Socratis his verbis: νοσε 1 ν λ ραν, scholiastes vomencyclemati locum fuisse sumit haec aduolans in us 185 ορα di, σιώ- νους κυιωκras, GῬαφωrος ου ἔγκυκκῆ3ιαr , ut ulla tuccam non mitius huc pertinentia. Omnino ec clem in superiore contignation nullum unquam suit, nee vom potuit esse. In errorein bripuit homines doctissimos ecus intuentes impriinis locus Pollucis, qui At IV, 28, uvnquam, i animum probe attendissent ad postroma jus verba, vel ex his colligero poterant, in singulta aedibus singula uiuium suisso oc clemata ingulis anuis in infima domo respondentia. Reperiuntur autem illo loco haec verba posita: ο ιν έκκυκahureo ςν ων φηaον βάθρον, ω ἐπίκειται θρονος δείκνω δὲ τα ab σκηνην ἐν mia οἰκίαις ἀπορρη- ραχθέντα καὶ το ρῆμα - εργο καλεlacra ἐκκυκῶεῖν ἐφ' o Mεἰ γεμι - ου ηυα, εἰσκυκληιι δι oure ναι καὶ ρ mum νοελ9αι καθ' Iκίε-σDi θνραν, οἱονεὶ κα' ἈκὰGrai οἰκίαν. Quorum verborum quum plura citra nucessitatem tentatuisint, Z), propemodum intactum relictum est unum illud, quod
17쪽
errorem illum creavit, dico equidem to1μων, quod in codicibus haberi ut invenitur etiam pud scholi tam ud Clementis Alexandr. Protrepi p. 1l, b Potior qui eadem ntque Pollux tradit vel ex nomiistic ipso vel ex commutatibule hausta, vid. Clementi Al. Opp. a Rein h. lotetio recogn. Vol l V, p. 98 referunthousinos docti, qui ante editionem Pollucis lib. I. Behhero curatam scripserunt, quamquam quum hic non adnotaverit, quiλυν de conjectura scriptum esse fieri potest, ut haec scriptura in nonnulli libris inscr. reperiatur. Uui est, vel lippus
vident, vi 36κυν non esse magia quam υνηλων ferenduin Aut omnia me tallinit aut Scriptum erat: νεκκτον Qua conjectura admissa Pollux dicet: hec cicina
est in lignis protracta vel propulsa ι' basis , ligna intelligeus trabes eas, quac trahae sunt pro rotis. Itaque Polluci haudquaquam viti verti potest, quod i iuuerit significare, machinam mobilem fuisse et quo ea modo mota esset in quo sane fluminOpere esset ossendendunt. Quae tradiderat de his rebus, e tantum disserunt ab iis, quae legulatur apud reliquos testo dico scholiastam ad Aristophanis Acharnense l. c., cuju verba Paullo supra p. 17 exscribenda curavimus, schol ad Clementi Alexandri Protrepti, cujus modo mentionein injectinus, qui . c. p. 97 seq. haec protulit verba non exstantia apud Pollucem: γκυκ ημα cxtao ενος τι πιο πον κως immo orta H is σχηνυ, o Gwενοιιένον ἐJoxει ά Diu τοις εζαν νανεω γίνεσθαι, et Eustathium ad Homer. II p. 979, 1 seqq. ' -
18쪽
quod ec clem ab ipso traha vectiani esse, ab iis vero agitatuin rotis refertur. An ideo ουi,urnelida erit nostra mundati, Non opinor. Verba Ι'ollucis ut a nobis sunt resecta, litissima uti nil caui, quam exostram dicebaut in re ine- uica Pollux autem ipse paullo iusta, IV, 29 scribit: Di δέ 'ζιόω ruum risi οὐκ hia uti otiιζουσιν, tua de re consentientein habet Hesychium
κκωμα. Consurantur etiam choliusta ilia Aristoph. Thesmophor. s. 276 in una eademque caussa exostrae et occlycletiantis usum fuisse,intuentes, citati jam ab . uellero . c. p. 29, adn. I. Sed sancquam mirum esset, quod reliqui ηcriptores, qui de C clomate accurntius exposuerunt, nihil dixissent de throno, siquidem hic semper positus suisset in ec clemate. At non fuisse ita cerei8simum os Quae tradita sunt a Polluce ad certam aliquam tabulam spectant ut janim. 1 Iormannus monuit Opusc. T. II, p. 166, contra diem illine disim-tavit Fritet hius commend. citi P. 4 Mn. ea vellein tacuiMet vir doctissimus. Haud dubito equidem, quin agatur de The8inophori usis, piam fabulauiunatu eam ussu inter superstites existimo, in qua id, de quo semio mi ec clema locu in linbueriti In hac fabula agenda Agutho procul dubio sedens vel cubitus conspiciebatur. Foras enim exisse dicitur carmina condituriis s. 66 seqq. Meditabantur autoui vel sedentes vel cubatites. Exemplo est apud Aristophanem ipsum Strelisiades in Nubibus, D. s. J94, qui utitur eo, quem s. 633 Gκαοην, vs. 709 Iunoda vocat poeta. In testimonium afferri potest etiam id, quod in Thusui ililiori usi res quasdam roganti ab Agathone Euripidi illo non dat innianus, sed hunc ipsunt sumere jubet, D vs. 252 et s. 26 seq. Quid quod adeo ouimentoratur Suppelle in cocleitime posita, quae vc si Agathoni non fuerit Pro sede vel pro lecto, tamen ansam dare potuit illi de throno in eccyclemate posito sententiae, his ipsis verbis ab Agathone ad Euripidein directisus 2lius retiμν' aras ris κλινίδος ψ)8 In Thesmosioriagusis etiam verbum ἐκχροκκεῖν
19쪽
va inis adhibitunt, s. l. i. et eis elematis non solum simia factuin sed etiatus iationem injectani. A. 2 illi, quae re simul cuin ec clemato explicuntur locol 'ollucis, ut videtur, ex narratione, qua doctus alii litis holii a Thesinophoriagusas explicuerat, uu .
Redeat jam unde digressa est, oratio. Ergo in chamensibus gunda scalae ex superior eontignatione Oinus Euripidine in publicuti serebunt iisque utebatur Dicae polis. Scilicet fingebatur, uti domum habuisse illos riti sae=3mii: . quo niati sititus in usu suisse Atlienis ex Aristotelis Oecon. II, p. 1347
nekli constat. Quaeritur vero uum tales scalas, quales hue sui it ut iii enu, Per
litus tu Phoenissis Venda ae lugogus et Antigona ascendebant, in auiano habuisse Atlienaeum probabile sit. Longiores an scalas intelligendus esse liquido apparet, quidquid urgutatur G. Hermannus, ita ut vel propterea uoti sit cogitandum de iis, quae conspiciuntur in imagine supra p. 16 primo loco citata. Sed quo jure illae scalae dici possunt appositae proscaeniis in usum histrionum sic enim vulgo accipitur locutio HIM; ire rari ab Athenaeo adhibit Vcrum quidem est, a solidas ct Plena ex ligno esse Constructas co tantum fine, ut histriones eis possent uti quo si non esset opus, satis urat, ingendo imitari tales scalas . At quis sibi persuadeat, Athenaeum hoc ipsum verbis illis exprimere voluisse Qui quum aperte de scalis mobilibus cogitaverit, hiuid videtur dubitandum, quin scalas ab lustrionibus uppositas proscaenii, bignificare voluerit, quales sunt eae, quae in imaginibus upra P. I secundo et tertio loco citatis conspiciuntur, uisi quod hae haudquaquam cum ipsam, quum Athenaeus in mentu ribet, speciem referuntino in medio relinquatit. At si illa tori potui se ut his 4 a vetere ali tu interpreto ham sodem sevi, Agathonis emeritu verbo oo , o explicat tur non os non credibile. Primo loco velim animus advertatur ad id quin vel in scholiti, quae aetatem tulerunt dua diversa reperiuntur vorbi κLνὶς interpretationes quum tam viri tradatur osso quam Ἀγοιον. Ain eis, quae proprie vocabatur i. isia apud Is velitum Vol. II. p. 494, 3 Selimidi dicitur Me ν ἐπ ru μαξ ἰς υιν- di ut etiam Pollux X. 33 tradit eum usui fuisse sedulitibus t 'raeterea notum est verbo κλισμὸς et thronum significatum esAu et i tum qui proprie appellatiatur H Taee filia.