장음표시 사용
471쪽
Α34 QvasTIO CLXXXIX. ostenderem illustrissimum acSempiternum ad Suevum palatium, illamq; Justitiae ae aequitatis sul-gidissimam Aeropolin: in qua tot illustres, Generosi , ae Nobilissimi Magnates ac Proceres
eodem munere, cum res Legis ac Gregis exigunt, ad
Ocationis easdem propugnant, & Summo expositi pro Europae univertae incolumitate SANGUINIS HEROICI PRETIO libertatem & tranquillitatem redditam strenue & gloriose tuentur: nisi calamus trepidus committendum hoc magix esse PRINCIPUM IMMORTALIUM Rubricis , quam imbellis Plumae
atramento exsequendam esse suaderet.
An Nobilis, moraturam exereens, Nobilitatem amittat ἰ Dist. LIqvidissimum esse puto , jam olim non melioris
notae nomen fuisse mercatoris. Namq; a se Lm. Immi aa. in 'daetb. Laudante Nobilustimo fricesient, fimo Z n. Metire in Sab. GH L p. 1 a. F. a. negotiatorum professio omnino desiperatorum vocatur. Fundamentum sententiae suae posuisse puto divinum Virum in Ecc&siastici acl. v. assi scap. a . v. r. a.s. M. Negotiator, in itΔυinus ille morum correctiorum Professor, difficulter potexit
cavere a delicto: & caupo institor non justificabitur a Peccato. Propter inopiam multi deliquerunt: & qui quaerit locupIetari : avertit oculum situm. Sicut in medio compaginis Iapidum palus figitur: sic & intecmedium venditionis & emptionis angustiabitur peccatis.
472쪽
Conteretur cum delinquente delictum. Si non intimore DOMINI tenueris te instanter: cito subvertetur domus tua. En sundamentum Nobilitatis in mercatura prostratum i quo ruente vix fieri possit, ut non simul concutiantur superstructa. Duplici argumento quaestioni fulcrum subdit L Nobiliores. p. c. de Com. O Mercar. quod plerunq; perniciosum sit Mercatorum
genus, & quod ignobi te & plebejum. Inde factum esse
credo, ut ab administratione Reip. removendos esse Mercatores nonnulli statuerint. Excellenti imis Dn. D. Fin us Sect. a. stυae'. illustr. p. III. se. Vide l. Nur is s. c. de Dignitatibus, s Caslest. lib. a. de os . Reg. e. z. p. ro. Conjunctam mercaturam Nobilium cum pauperie civium reliquorum esse, & in Rep. maximam parere confusionem, e X aliquot Magnorum Politicorum judicio statuitDn. D. 0tto de Bre Publ. e. ao. p. σύδ. Nobiles,mercatu Tam eXercentes , non gaudere privilegiis Nobilium :adeoq; ad onera, mercatum imposita, non minus, quam alios mercatores, adstringi; tuetur Magnis. Dn. Atintingbb. r. de Regim. Eccles. ω Gυ. Classes. cap. u. pag. XII. num. M. Legibus quoq; Germanorum & statutis Gallorum Prohibetur, ne Nobiles mercatum & negotiationibus implicentur. Ver l. lib. a. In lit. Folit. Tit. ρ. cap. g. pag. 2I , Quin & milites olim negotiantes , militia privaViti. Eos Τυi. un. C. Negotiatores ne misitent. His subjiciendum tradit Horat. lib. I. Epist. Iri P a. pag. IN. 3 . hos Uersus:
Qui melior servo, qui liberior sit avarus, In triviis fixum cum se demittit ob assem, NQn video. Nam,qui cupiet, metuet qVOq;. Porro Qui metuens vivet ue liber mihi non erit unqVam. I ii ι . per
473쪽
QuaesTIo CXC. Perdidit arma: locum virtutis deseruit, qui Semper in augenda festinat & obruitur re. Vendere cum possis captivum, occidere noli. Serviet utiliter: sine, Pascat durus, aretque: Naviget, ac mediis hiemet mercator in undis. Annonae prosit: portet frumenta, Penus . Vir bonus & sapiens audebit dicere: Pentheu, Rector Thebarum, quid me perferre, PatiqῆIndignu coges Adimam bona: nempe Pecus,rm, Lectos, argentum. Tollas licet, in manicis, &Compedibus servo te sub custode tenebo. Vide Lamb. T. a. Gm in Horat./3as. 3as. Quanto dedecori fuerit Imperatori D. Ucspas Aug. mercatura L P dit fatis Suet. in Ipso. e. Is. p. 3p . Ait Scriptor celeberrimus , Imperatorem hunc non fuisse contentum, Omissa sub Galba vectigalia se revocasse: nova & gravia addidisse: & auxisse tributa provinciis: nonnullis & duplicasse: negotiationes quoq; , vel privato pudendas, Pro' Palam eNercuit: coemendo quaedam tantum, ut Pluris postea distraheret. Quae omnia intelligi velim de abjecta & turpi, adeoq; vetita negotiatione, & ereptione Nobilitatis , quae penes leges est : non de privatione ejusdem, quae decreto Principis obvenit: quae proprie Possessioni Nobilitatis politicae repugnat.
An Pictura exercitio Nobilitas amiuaturq Di
Plistoria illa ars ridenda sere habuit initia. Nota
res, cum ipsa jam ortum duxisset, quodammodo
474쪽
c., odo in lacte fasciisq ; versata esset, adeo rudi & impolito Stylo depinxisse animantia, ut adscribere ad ea cogerentur : Hoe est hos, illud equus, hoc arbor. Primos hujus artis fuisse Polygnotum & Aglaophona,
cibintu lib. Ia. Orat. Instit. c. m. p. γον. adstruit: Vid. Od. Verg. lib. a. de Rer. Inveni. c. as. p. Isa. omnium
fere ingenio & gratia praestantissimum fui iti Apellem,
-m asseverat I. c. p. ZIo. Haec ars adeo postea accrevit, cui praecipuum quoq; eidem curam Plato impenderet: quae cum ad alia permulta, vitae usibus necessaria: tum
vero ad Geometricas figuras fallor an harum cognitio praemittenda pictoriae scientiae ) ae lineas de si gnandas conducere potest : ad quam a natura scientiam 'pronus ferebatur. Quid i quod pictor solers & diligens naturae mimus, & si vocem & Orationis ornamentum addideris, Poetae germanus est. PIutareb in Platone T. I. p.3M. col. I. Lit. B. Quibus ferme adsensum praebet . Epimenides apud Plutarchum in Com. de gloria Atheniensium T. a. p. mo. Picturam tacitam Poesin appellans, Poesin picturam loquentem: utramcii quidem mat ria & ratione exprimendi inter se differe, finem tamen spectare eundem. Is ipse Plutarch. in Com. de Athemensium gloria T. a. p. s. testatur , Apollodori, Pictoris Atheniensis, qui i. e. colorum mixturam, &umbrae, coloribus reddendae, rationem mortalium primus invenit, subscriptum operibus fuisse, invisurum aliquem facilius, quam imitaturum. Huic arti
ita faverunt imp p. T H E O D. & V Α L E N T. ut L 'Archiatros S. C. de Metat. ct videmeticis. modo ingenui fuerint, ab hospitali molestia , quoad vitam, libera verint. Vide Dn. Spreet. lib. a. Instit. Iuris pubi. c. ao
475쪽
p. a a. a. . inae lex nobilitatem Professoribus pictoriae. si ingenui fuerint, non adimit : si non fuerint, non addit. Ego olim aliam rationem pictoriae fuisse, autumo , ac nune est. Proinde statuo eum Magnisco Dn. D. Brunnemanno in Potit. MScta, eone edi quidem nobili, pingere quippiam exercitii & animi caussa: nee Mobilem amittere Nobilitatem. Quoniam vero hoc seculo pictores non aecensentur Nobilibus: sed associare se coguntur consuetudine cum ignobilibus: puto hanc titulum ad ipsos, una cum nominata immunitate, non pertinere: de ob exercitium lucrosum nobilita. tem tractu temporis & longissima praescriptione pictoribus amissam esse: cum desit lex, quod sciam, contraria. Vid. Vernul. tib a. Instit. Potit. Tu. ρ. c. p. p. a . ct Borinus lib. I de Rep. c. S. p. n.
An Statuaria peredi Robustas' Dist.
STructurae hujus operas inde a diluvio ferme in honore suisse, Berositis me confirmat lib. X. Rer. Antiq. pag. 33Τ. est. a. asserens, in medio Urbis Babyloniae statuas a Nino erectas esse. Oppugnat hane sentcntiam Polyd. Hryl. lib. a. de Rer. In υent. cap. H. p. No. amrmans,
Athenienses primum statuas publice posivisse Harmodio de Aristogitoni. tyrannicidis: Crederem ego, Vergili,
nisi se nescire sateretur Plin. lib. Io. NH. cap. . pag. Ist .
Auream Romae Anno Urbis D. LXII. demum visam esse, fio credo, scribenti lib. I. Elea. e. I. p. yya. Euphranorem fingendi mirum praedicat artificem inintil. lib. L
476쪽
orat. Rμt. e. u. p. γIO. eumq; antefert Phidiae s de cujus insigni arte ita Iudit Martiat. lib. I. EstertaΥ.p. O . Artis Phidiacae toreuma clarum, Pisces adspicit. Adde aquam 3 natabunt. Lansim aliter de confult. Princip. 0rat. a. pag. u. Picturam statuit, & statuariam Graecorum & Latinorum opinione nobilitatem accepimus. Orid enim Protogene clarius rPeloponneso suum quoq; non defuisse, author est δε-
annes casa, s interpres ejus Nathan Gytrain, in Galateo. I. uo.&c. testatus, ex antiqvis Historiis patere, bonum quendam virum & statuarium, qui propter nominis sui celebritatem Polycletus, i. e. artifex clarissimus est cognominatus. In extrema senectute opusculum quoddam confecit, quo omnia artis suae, quam ipse rectissime tenebat, Praecepta est complexus : demonstrans in eo, quomodo membra corporis humani demetienda essent, unumquodq, seorsim vel etiam respectu alterius considerando : ut conveniente symmetria sibi mutuo cor- retonderent: quod suum volumen ille Canona s. regulam appellavit: indicare volens, secundum eam, tanquam legem quandam, omnes statuas, deinceps ab
aliis sculptoribus faciendas, exigendas & consormandas esse : sicuti trabes, lapides, & muri quoq3 ad certamqvandam regulam examinantur. Addere mihi liceat nonnulla de statua Alberti Magni. Construxerat ipse quandam ad vivi hominis imaginem: quae libramentis quibusdam rotisqi intra latentibus, & lingvam quadam machinarum disciΡlina peritissime moventibus, verba
quaedam articulate pilonunciavit. Hanc statuam cum
aliquando Thomas Aquinas, ab Alberto missus in cubiculo , ubi illa latebat, inopinato clara voce loquentem audi-
477쪽
audiret: vehementer perterrefactus suste eam confregit. Qua re statim intellecta: Poli inquit Albertus, triginta annorum opus uno momento contrivisti. Lans in Confult. Princip. 0rat. a. p. Ic . Prodigiosae meminit Sυet. in D. Vestas. Aug. cap. s. p. 3υ. Cum enim comitia secundi Consulatus inivisset Galba : statua Di0i Julii ad Orientem sponte conversa est. Alias refert Plutaria. in 1. --
quarum quaedam ad Albam sit dore fluxit: qui,nonnullis abstergentibus, per aliquot dies non cessavit. Quid scribam de statua Claudite Quintae r quae vim ignium, bis illaesa, evasit: & propterea a Quiritibus in AEde Martis deo dedicata fuit. Nobilissimus Dn. Ruperatu in Mercur. Academ. pag. ast. Quis ergo credat, statuarum antiquum artificium, idemq; prodigiosum, atq; miraculis Plenum, prohibuisse, quo miniis artifex a Nobilium sulgore pro
pelleretur THEODOSIUS sene , ARCADIUS, &
VALENT. Imperatores i. Et virtutum. o. c. de statin simaginibis Praeceperunt, quo honos haberetur debitus artifici, virtusq; & labor ejus praemio digno a ceretur: ut ejus, cujus ad honorem petitur , eNpensis propriis statua collocatur. Statuae ipse velut sacraria quaedam culta suerunt. Qui enim ad eas, certis de caussis, confugiebant: jure ac li. vindicabantur. l. stvi ad Statuam. um. C. de his, 3 υi ad statuas confugiunt. Addatur l. Si dominin. a. f. de bis, qui fui vel alieni juris sunt. s l. capitalium. ay. g. Ad flatuas. p. f. de paenis. atq; cum Porino lib. I. de Rep. e. r.
p. 4n. negavero Ovaestionem. Caeterum cum hac aetate
soli plebeji hoc artificium tractent : nec Nobilium ullus quidem , quoad cognitionem, & eam insequentem CXercitationem,appetat: anusiam illam concessam sor-ON
478쪽
QVAsTro CXCII. qqican ejus artificibus cssi: a Trmo : amitti posthac posse inficior 3 cum desint, qui de scientia ejus acquirenti desiident, Nobiles.
An Agricustara omististis Nosti inspAGxiculturam non modo esse artem , sed etiam
necessariam ac magnam, eamq; scientiam, qVae docet, quae sint in quoq; agro serenda ac sacienda : & quae tcna maximos Perpetuo reddat fructus: Varro docet lib. I. de Re R Hl. c. s. p. II. Agricolarum omnino ordo pariter & Pallorum tandem meruis maximam. Quippe duabus his maximis artibus civitates , Pagos. villas damilias,rebus maxime omnium necessariis si s entari docuerunt, teste Bodmo lib. s. de Rep. c. r. p. o fi &c. Hinc ei dicati suaunt dii deaeq;: Varro L est. c. I. p. I. s a. Hinc Dis. D. iubenthat in Gl. Polit. Exercit. IV. tb. ἰ l. p. i I . eum Excellentissimo D n. Arniseo lib. I. Polit. cap. N. pag. II . sentiens, nihil agricultura homine libero dignius censet, salsi servilem in modum mercede conductis hominibus Mobilissima ars contumeliose manciparetur: non carens solicitudine : Petr. Uiflor. bb. X. Var. L . e. s. p. m. Vide
nativa sui laude, eaque antiquissima, agricultura Plurimis intervallis. Communis rustici vox est, qua quiVis circa rura subigenda quacunq; ratione occupatus de-
479쪽
qqv QUAESTIO CXCII. signatur. Speciem repraesentat agricola. Quid rus Unde dicitur rumicus: nisi sordium & laborum gravissimorum signum. Plena ruris dicuntur , qVae a morum 3'core aberrant , quorum urbes sunt Plance. Pontam . I. Prog. v. pag. ψοσ. Ο G. & quae humanitatem resipuunt. Cic. Ib. Ia. ad Att. VL MX. T. y. pag. Mos. Lit. C. Colonorum sunt socii, quos ita inhaerere debere glebis
praecipiunt Imperatores HONORIUS & THEO
D O S tu S l. GAuos nunqυam u. C. de Agricoliis sc. Insistunt isti stationibus vel colli acndis fructibus. l. Nun-q am. C. b. t. e X colunt agros fructibus domino pro- suturis. I 0mnes I. C. b. t. & ad culturam terrae & ca-nCnem praestandum cogi possunt. l. Agricolarum. IS. C. h. t. Privilegiis omnibus omniq; dignitate privantur. l. Originarios. n. O l. Colonos nulla. Ip. c. b. t. l. In Labertates. a C. L Mantidius o Colonis. l. Milites. II. C. de Locato conda L. Contemptui p inde sunt, iatillaque authoritate valent, agricolae. Innuit id Martialiis lib. 7. Eper. ad Stextam. in pS. Ips. Cum pluvias, madidum in Jovem perserre negaret: Et rudis hibernis villa nataret aquis: Plurima, quae posset subitos elaundere nimbo Muneribus venit tegula missa tuis. Horridus, ecce, sonat Boreae stridore December, Stella, tegis villam : non tegis agricolam. Idem lib. u. Epigr. ZZ. p. Sion Amphora vigessiis, modius detur aere qUaternor
Ebrius & crudus nil habet agricola Nec agri culturae studiosi fuerunt prisci Germani, non negligentia, sed institutis, allecti. Caes. lib. s. de Bello Gah
480쪽
An paupertate Nolantas interest Z Neg. IN pug n t omnino QVaestionem tetra fronte in
principiis nonnullorum eruditorum sententia. Author ad Herenn. Id. . Rhet. T. L. ρ. M. LIt D. inopiam cum vitiorum acropoli conjungit, inquiens: Duae sunt res, quae possunt homines ad turpe compendium commovere, inopia atqi avaritia. Verum iiii Herenni, quis unquam tam pauper vixit, quam natus est λ Sen de Provid. c. o p. sap. conjungit quidem Auson.
in Sent. Sap. Carm. I. p. IIS. cum avaritia paupertatem, canens:
Quis divest Qui nil cupiat. Quis pauper λ Avarus. Ad remove crimen : quid culpandum restabit φ Nana
tumcunqi superest, sat est. Magnae divitiae sunt lege naturae composita paupertas. Id. Epist. . p. o. Concinit& Auseon. Nigram. I Ap II. sibi ipsi ita respondens: Non est dives, opum divest nec nauner iri opsq; infelix : alio nec magis aiter eget. Dives eget gemmis: cereali munere pauper. Sed, cum egeant ambo, pauper egens minus est. Pauper sum, fateor: patior. Quod di dant, fero: inquit ille apud Plaut. in Aulus a G. I. h. a. Malae notae hospitem excipere illum argui scio, qui istam aequo fert animo. eclusimu Poet. tib. I. Caran O g T. I. p. a . ingerit aliud, quod nobili ratem jungi vetet pauperiei : nimirum contumeliam, paupertati familiarem, sic modulatus: Magnum pauperies opprobrium jubet